Mezase Gouka Kyakusen!! (เรือสำราญ ณ ต่างโลก) - ตอนที่ 3 ล่ากระต่ายและแผนการในอนาคต

 

 

ข-เช้าแล้วเหรอเนี่ย? 

ผมมองไปรอบๆแต่ไม่เห็นใครเลย สงสัยผมจะหลับเพลินไปหน่อย

ผมหลับสบายมากแม้จะอยู่ให้หน่อยที่มีผู้คนหลายคนนอนรวมอยู่ด้วยกัน

ซึ่งปกติในสถานการณ์แบบนี้ควรเป็นสถารการณ์ที่ทำให้หลับยาก

อาจเป็นเพราะจู่ๆผมก็ถูกส่งมาที่ต่างโลก ถึงผมจะผ่านวันแรกมาได้

แต่ผมต้องวางแผนให้ดีแล้วล่ะว่าผมจะต้องทำอะไรต่อจากนี้ 

โอ้ ตายล่ะ ตอนนี้ผมหิวมากจนคิดอะไรไม่ออก สงสัยผมคงต้องไปหาอะไรกินก่อนสินะ ไปกินข้าวกันดีกว่า

“อรุณสวัสดิครับ”

ผมทักทายเจ้าของโรงแรม ซึ่งตอบผมกลับมาทันทีว่า “นี่เที่ยงแล้ว” แย่ละสงสัยผมจะนอนเพลินมากเกินไปหน่อย

ผมล้างหน้าและบ้วนปากที่บ่อน้ำจากนั้น

“คุณเจ้าของครับ ผมขอให้ห้องน้ำหน่อยได้มั้ย”

“โอ้ ได้สิ ตรงไปทางนั้นน่ะ”

“ขอบคุณครับ”

อืม…นั่งยองสินะ ไม่ค่อยถนัดเลยแฮะแบบนี้ ใช้ใบไม้เช็ดงั้นเหรอ? 

เมื่อผมทำธุระเสร็จก็กลับออกมา จากนั้นผมก็ออกไปหาซื้ออะไรมากิน

ผมซื้อเนื้อกระต่ายย่างเสียบไม้มา 2 ไม้ พร้อมกับขนมปังอีก 1 ก้อน จากร้านแผงลอยริมถนน 

ราคาทั้งหมด 3 เหรียญทองแดง ผมเดาว่า 1 เหรียญทองแดงคงมีค่าประมาณ 100 เยน

กระต่ายย่างเสียบไม้เป็นอาหารมื้อแรกของผมในต่างโลก อร่อย น่าเสียดายที่มันมีแค่รสเค็มจากเกลืออย่างเดียว

เครื่องเทศน่าจะมีราคาแพงที่นี่สินะ อีกอย่างขนมปังแข็งโคตร จากนั้นเมื่อผมกินจนอิ่มแล้ว

ผมมีแผนจะไปหาซื้อพวกอุปกร์พื้นฐานที่จำเป็นกับต้องออกไปหาเงินให้ได้ขั้นต่ำเพื่อให้เพียงพอต่อค่าที่พักในคืนนี้

ตั้งแต่พรุ่งนี้ผมจะรีบตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อไปหาเงินจากนั้นค่อยมาวางแผนสำหรับอนาคตในตอนกลางคืน

ตอนที่ผมอยู่ที่ญี่ปุ่น ผมไม่รู้เลยว่าการได้พักผ่อนสบายๆมันจะทำให้มีความสุขได้ขนาดนี้ 

การมีที่พักดีๆเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ ขอแค่มีเตียงเล็กๆให้ซักหลังผมก็พอใจแล้วตอนนี้

เมื่อผมเดินไปตามถนนสายหลัก ผมก็พบเข้ากับร้านขายพวกอปุกรณ์และเครื่องมือต่างๆ 

ผมจึงลองเดินเข้าไปในร้าน เจ้าของร้านถามผมว่า ต้องการอะไร?

“ผมอยากได้ถึงสำหรับใส่เหยื่อที่ล่ามาได้ มีด กระติกน้ำ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ผ้าเช็ดตัว เนื่องจากผมมีงบจำกัด”

“เพราะงั้นช่วยหาของที่ว่ามา ในราคาไม่เกิน 22 เหรียญทองแดงได้มั้ยครับ?”

“อืม…22 เหรียญทองแดงงั้นเหรอ? น้อยไปหน่อยนะ เดี๋ยวฉันจะพยายามเลือกอันถูกที่สุดมาให้เลือกแล้วกัน”

“เอาล่ะ มาดูกัน กระเป๋า 5 เหรียญทองแดง มีด 7 เหรียญทองแดง กระติกน้ำ 5 เหรียญทองแดง แปรงสีฟัน 2 เหรียญทองแดง”

“ยาสีฟัน(เกลือ) 1 เหรียญทองแดง ผ้าเช็ดตัว 5 เหรียญทองแดง”

“อืม ทั้งหมด 25 เหรียญทองแดงงั้นเหรอ…”

“คงต้องยอมแพ้เรื่องผ้าเช็ดตัวไปก่อน งั้นผมขอซื้อที่เหลือแล้วกันครับ ทั้งหมด 20 เหรียญทองแดง ใช่มั้ยครับ?”

“อืม ขอบคุณที่อุดหนุน” 

“อ๊ะ คุณมีถุงที่เอาไว้ใส่ของพวกนี้มั้ยครับ ขอในงบ 2 เหรียญทองแดงนะครับ”

“มีสิ จะเอาด้วยมั้ยล่ะ”

“เอาครับ”

ยอดเงินคงเหลือ 0 

ผมต้องหาให้ได้ 15 เหรียญทองแดง เพื่อค่าที่พักและค่าอาหารเย็นนี้ 

แสดงว่าผมต้องล่ากระต่ายมีเขาให้ได้อย่างน้อยๆก็ 3 ตัว เพราะตัวนึงราคาขั้นต่ำ คือ 5 เหรียญทองแดง

สถานที่ที่พบกระต่ายมีเขาบ่อยที่สุดคือบริเวณนอกประตูเมืองทางทิศใต้ของเมืองนี้

ไปทางตะวันตกเฉียงใต้ ก่อนถึงป่า ผมจะไปเลยดีมั้ยนะ เอาล่ะไปเติมน้ำให้เต็มกระติกที่โรงแรมก่อนแล้วกัน

ตอนที่ผมออกจากประตูเมืองทางทิศใต้ ผมเพียงแค่แสดงบัตรกิลด์ของผม ผมก็สามารถผ่านออกมาได้เลย

จากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

หลังจากเดินมาได้ประมาณ 30 นาที ผมก็พบเข้ากับป่า แสดงว่ามาถูกทางแล้วใช่มั้ย?

พอมาถึงปุ๊ป พุ่มไม้ก็ไหวแล้วกระต่ายมีเขาก็ปรากฏตัวออกมา ฉันรีบเรียกเรือออกมาจากนั้นก็เข้าไปด้านใน

ยืนบนเรือแล้วฟาดไม้พายใส่กระต่ายมีเขาที่กำลังกระแทกตัวเข้ากับบาเรีย

ง่าย ๆ รู้สึกเหมือนกำลังโกงอยู่เลย แต่ไม่มีเวลามามัวคิดมากแล้ว ต้องล่ามาให้ได้มากกว่านี้

ผมซื้อมีดมาด้วย ตอนรีดเลือดน่าจะง่ายขึ้น

มันเป็นงานง่ายๆ:

 

 

สองชั่วโมงต่อมา… ผมได้กระต่ายมีเขามาทั้งหมดเก้าตัว 

ต้องขอบคุณพื้นที่เพาะพันธุ์นี่เลย ทำให้ผมล่าได้มากกว่าเมื่อวาน 

พวกมันพุ่งเข่ามาโจมตีผมครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ต้องขอบคุณการปฏิเสธการขึ้นเรือ 

ผมจึงสามารถล่าพวกมันได้โดยไม่มีปัญหา ดูเหมือนว่าทุกๆอย่างจะดีขึ้น

ตามแผน ย่าจะถึงเวลาที่ผมต้องกลับไปว่างแผนแล้ว

ผมกลับมาที่กิลด์และมุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์รับซื้อ

“ผมต้องการขายกระต่ายมีเขา 9 ตัวครับ”

“โอ้ พวกมันถูกรีดเลือดออกเรียบร้อยแล้ว กระต่ายแต่ละตัวสะอาดและมีรอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อย ดังนั้นฉันจะรับซื้อพวกมันในราคา 8 เหรียญทองแดง รวมทั้งหมด 72 เหรียญทองแดง โอเคมั้ย?”

โอ้ ราคาซื้อจะเพิ่มขึ้นหนึ่งเหรียญทองแดงต่อกระต่ายหนึ่งตัว ทำได้ดีมาก เจ้ามีด

“โอเคครับ”

ไปซื้อผ้าเช็ดตัวที่ตอนกลางวันไม่มีเงินซื้อแล้วกลับที่พักดีกว่า

“ยินดีต้อนรับกลับ วันนี้คุณอยากพักที่นี่อีกไหม”

“ครับ ผมอยากอยู่ต่ออีกคืน และวันนี้ผมขอสั่งอาหารเย็นด้วยนะครับ”

“ทั้งหมด 15 เหรียญทองแดง อาหารเย็นสามารถมารับได้ได้ตลอดช่วงเวลาตั้งแต่ระฆังตีครั้งที 6 ถึง 8”

“ระฆัง ?”

“โอ้ ที่เมืองนี้ จะตีระฆังทุกๆ 2 ชั่งโมง ตั้งแต่ 8 โมงเช้าจนถึง 2 ทุ่มทุกวันน่ะ นายไม่ได้สังเกตเลยเหรอ?”

“ไม่ได้สังเกตเลยครับ เมื่อวานผมหลับสนิทเลย และนี่ 15 เหรียญทองแดงครับ”

“ตอนที่นาย จะมารับอาหารให้เอากระดาษนี่ไปที่ห้องอาหาร พวกเขาจะนำอาหารมาเสิร์ฟให้นาย”

เมื่อผมกลับมาถึงห้องใหญ่ ก็พบว่ามีคนอยู่ในห้องแค่สองคน อาจเพราะยังเช้าอยู่ล่ะมั้ง?

มุมห้อง! มันเป็นมุมๆหนึ่งภายในห้องใหญ่แห่งนี้

เยี่ยมเลย ผมตื่นเต้นนิดหน่อยที่ได้ทำเลที่ดีแบบนี้

ตอนนี้เรามาเริ่มวางแผนสำหรับอนาคตกันดีกว่า ผมต้องทำอะไรบ้างน้า…

 

ชำระหนี้ 1 เหรียญเงิน

อ่านหนังสือคู่มือนักผจญภัย

ไปถามคำถามที่สงสัยที่กิลด์

ตรวจสอบสกิลเรียกเรือ

ลองเรียกเรือออกมาแล้วทดลองทำสิ่งต่างๆ ข้างนอก

ซื้อกางเกงในกับเสื้อผ้าเอาไว้เปลี่ยน

หาห้องสมุดเพื่อนเอาไว้ไปค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับประเทศนี้และประเทศข้างเคียง

ตรวจสอบตลาด

ตรวจสอบค่าของเงิน

อาบน้ำ

ลองสอบถามเรื่องที่พักส่วนตัว

 

อืม…ประมาณนี้ล่ะ ไหนดูซิ ผมควรจะเริ่มจากอันไหนก่อนดี

เริ่มจากอันที่ทำได้ตอนนี้เลยแล้วกัน

ผมหยิบสมุดเล่มหนึ่งขึ้นมาจากนั้นก็อ่านมัน

อืม…เอาละสรุปได้ว่า…

กิลด์นักผจญภัยไม่ได้เป็นของประเทศใดประเทศหนึ่ง

พวกเขาจะไม่เข้าร่วมสงคราม

แรงค์ของนักผจญภัยแบ่งออกเป็น F E D C B A S SS และ SSS

สามารถรับคำขอที่สูงกว่าอันดับของตัวเองได้หนึ่งอันดับ

หากทำตามคำขอสำเร็จ จะสามารถเลื่อนขึ้นไปถึงระดับ C ได้ 

แต่จะมีการทดสอบเมื่อเลื่อนขึ้นไประดับ B หรือสูงกว่านั้น

มีการร้องขอแบบบังคับสำหรับระดับ C ขึ้นไปทุกคนในกรณีฉุกเฉิน

หากไม่ยอมรับคำขอในช่วงระยะเวลาหนึ่ง บัตรกิลด์ของคุณจะหมดอายุ

บัตรกิลด์จะหมดอายุหากคุณไม่ได้รับคำขอในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ระดับ F 1 เดือน E 3 เดือน D 6 เดือน และ C 1 ปี

 

เกือบเหมือนการจัดองค์กรตามแบบแผนของโลกแฟนตาซีที่เคยอ่านมา

ผมควรทำยังไงดี ผมไม่เก่งเรื่องการต่อสู้แล้วก็ไม่อยากบังคับตัวเองให้ต้องเลื่อนระดับด้วย

อยากอยู่แค่แรงค์ D จะได้ไม่ต้องถูกบังคับเกณฑ์ตอนที่มีเหตุการณ์ฉุกเฉิน 

ต่อไปก็สกิลเรียกเรือสินะ…

กำลังตั้งตารออยู่เลย ผมเปิดหน้าต่างสถานะของตัวเองขึ้นมา 

อุ๊ยตาย! เลเวลของผมเพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว! ตอนนี้ผมเลเวล 3 พลังทางกายภาพของผมเพิ่มขึ้นมาถึง 20 แล้ว

และทุกอย่างยกเว้นค่าโชคของผมเพิ่มขึ้นมาจนถึง 20 หมดแล้ว

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปล่ะก็… 

ไม่ๆ อย่าพึ่งไปคิดถึงเรื่องพวกนั้น ไหนมาดูรายการเรือที่ซื้อได้กันดีกว่า…

 

เรือยาง: 50 เหรียญทองแดง~

เรือเป็ด: 30 เหรียญเงิน~

เรือยนต์: 40 เหรียญเงิน~

เรือประมง:  4 เหรียญทอง~

เรือลาดตระเวน: 20 เหรียญทอง~

เรือเฟอร์รี่ / เรือขนส่งสินค้า: 100 เหรียญแพลตตินัม~

เรือสำราญสุดหรู: 500 เหรียญแพลตตินัม~

 

นี่คือเรือทั้งหมดที่ผมซื้อได้เหรอเนี่ย?

แต่…เหรียญแพลตตินัม? มันราคาเท่าไหร่กันเนี่ย…

1 เหรียญทองแดง น่าจะมีค่าประมาณ 100 เยน

งั้น 1 เหรียญเงิน ก็เท่ากับ  10,000 เยน 

เรือประมง 1 ลำ ราคา 4 เหรียญทอง ก็คิดเป็น 1,000,000 เยน 

งั้น 1 เหรียญแพลตตินัม ก็เท่ากับ 100,000,000 เยน งั้นเหรอ!?

 

เหรียญทองแดง = 100 เยน

เหรียญเงิน = 10,000 เยน

เหรียญทอง = 1,000,000 เยน

เหรียญแพลตตินัม = 100,000,000 เยน

 

ดังนั้นก็สรุปได้ว่า…

 

เรือยาง : 50 เหรียญทองแดง = 5,000 เยน

เรือเป็ด: 30 เหรียญเงิน = 300,000 เยน

เรือยนต์: 40 เหรียญเงิน = 400,000 เยน

เรือประมง : 4 เหรียญทอง = 4 ล้านเยน

เรือลาดตระเวน: 20 เหรียญทอง = 20 ล้านเยน

เรือเฟอร์รี่ / เรือสินค้า: 100 เหรียญแพลตตินัม = 1 หมื่นล้านเยน

เรือสำราญสุดหรู:500  เหรียญแพลตตินัม = 50,000 ล้านเยน

 

คุณพระ! นี่ผมต้องหาเงิน 50,000 ล้านเยน เลยเหรอ ถึงจะสามารถซื้อเรือสำราญได้…ฟังดูไกลเกินเอื้อมสุดๆ 

ตอนนี้แค่หาเงินใช้หนี้ 1 เหรียญเงิน(10,000 เยน)ให้ได้ยังเหนื่อยเลย 

เรือสำราญสุดหรูน่ะเหรอ…

ตอนนี้สิ่งที่ควรสนใจจริงๆ คือ เรือยางราคา 50 เหรียญทองแดง ต่างหากล่ะ

ราคาไม่แพง บรรจุคนได้ถึง 2 คน ถึงขนาดจะพอๆกับเรือพายก็เถอะแต่ท้องเรือเรียบน่าจะใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง

ถึงใจจริงผมจะอยากได้เรือยางขนาดใหญ่ที่บรรจุคนได้ 4 คนก็เถอะ แต่ราคามันตั้ง 9 เหรียญเงิน ตอนนี้คงต้องขอยอมแพ้ไปก่อน คงอีกนานเลยกว่าที่ผมจะเก็บเงินได้ 9 เหรียญเงิน 

 

เอาล่ะ ได้ข้อสรุปแล้ว หลังจากจ่ายหนี้ 1 เหรียญเงิน เรียบร้อยแล้วผมจะเก็บตังซื้อเรือยางดีๆซักลำ

เรือเป็ด ผมไม่ต้องการ…

งั้นต่อไปก็คงต้องเป็น เรือยนต์ แต่…ผมยังไม่เคยขับเรือเลยด้วยซ้ำจะไหวมั้ยน้า? ค่อยคิดทีหลังแล้วกัน…

ผมนั่งตรวจสอบรายการเรือที่ซื้อได้ต่อไป รู้สึกจะไม่มีพวกเรือรบหรืออะไรพวกนั้นเลย

สงสัยจังว่าเรือพวกนี้จะบรรทุกอาวุธได้หรือเปล่าหว่า…?

เรือสำราญสุดหรูไหนดูซิ มีห้องพัก 2,700 ห้อง สระว่ายน้ำ สนามเทนนิส คาสิโน ลานสเก็ตน้ำแข็ง โรงภาพยนตร์ 

ร้านค้าต่างๆมากมาย ฯลฯ มีข้อมูลมากมายเลยผมไม่รู้ว่าควรจะเริ่มจากตรงไหนดี

ถ้าผมสามารถซื้อเรือสำราญสุดหรูลำนี้ได้ ร้านค้าต่างๆ จะเป็นยังไงน้า พวกสินค้า หรือรายการหนังต่างๆที่ฉาย

มันจะสามารถฉายภาพยนตร์ได้จริงๆอย่างนั้นเหรอ? ผมล่ะสงสัยจริงๆ

ผมนอนลงและคิดเรื่องต่างๆ มากมาย ลองคิดดูสิ ใครเป็นคนส่งข้อความมาหาผม เขาเขียนว่าปรับปรุงสกิลแล้ว 

บางทีเขาอาจจะเป็นพระเจ้าก็ได้ ก็นี่มันต่างโลก จะมีพระเจ้าก็ไม่แปลก จริงมั้ย?

 

 ติ้งต่อง~  ติ้งต่อง~

 

หือ? เสียงเหมือนกระดิ่ง มันดังพอสมควรเลย 6 ครั้งแสดงว่านี่ถึงเวลาอาหารแล้ว

ผมหิวแล้วด้วยสิ ไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า

“ยื่นกระดาษตรงนี้ใช่มั้ยครับ?”

“โอ้ นี่เป็นครั้งแรกของนายงั้นเหรอพ่อหนุ่ม”

“นายยืนกระดาษตรงนี้หลังจากนั้นก็ไปหยิบอาหารได้ที่ตรงนั้นเลย ที่นี่มีเมนูเดียว”

“พอนายกินเสร็จแล้วก็ให้เอาจานไปวางไว้ตรงนั้น”

“ครับ”

ผมเดินไปหยิบอาหารจากนั้นก็ไปหาที่นั่ง ขนมปัง 2 ก้อนกับสตูว์ถ้วยใหญ่ที่เต็มไปด้วยผักมากมาย

ขนมปังแข็งมากแต่เอาไปจิ้มกับสตูว์ก็พอกินได้ เนื้อในสตูว์คงเป็นเนื้อของกระต่ายมีเขาสินะ

“ขอบคุณสำหรับอาหาร” ผมเดินเอาจานไปคืน

จากนั้น…ชักเริ่มอยากอาบน้ำแล้วสิ

ผมเดินไปถามคุณเจ้าของว่ามีที่อาบน้ำมั้ย?

“คุณเจ้าของครับ ที่นี่มีที่อาบน้ำบ้างมั้ยครับ?”

“ฮ่าๆ มีแต่พวกขุนนางหรือไม่ก็พ่อค้าที่ร่ำรวยเท่านั้นล่ะที่มีที่อาบน้ำ”

“นายมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยงั้นเหรอ? พ่อหนุ่ม”

“ปะ-เปล่าครับ เอ่อ…ผมมาจากต่างประเทศน่ะ เลยอยากรู้ว่าคนที่นี่เขาทำความสะอาดร่างกายกันยังไง”

“อย่างงั้นเหรอ?”

“คนที่นี้เขาใช่วิธีเช็ดตัวกันเอาน่ะ ขั้นสามารถหาน้ำมาให้นายได้”

“แต่ถ้าอยากได้น้ำอุ่น นายจะต้องไปที่โรงแรมที่มีห้องส่วนตัว”

“โรงแรมที่มีห้องส่วนตัวงั้นเหรอครับ?”

“เอ่อ ไม่ทราบว่ามันราคาเท่าไหร่?”

“มันก็ขึ้นอยู่กับที่ล่ะนะ คราวๆก็ประมาณ 30 เหรียญทองแดงต่อคืน”

“แต่ถ้าที่ดีๆหน่อยก็อาจจะ 40-50 เหรียญทองแดงต่อคืน”

“เขาใจแล้วครับ ขอบคุณมาก”

“ผมจะลองไปหาโรงแรมที่ราคา 30 เหรียญทองแดงต่อคืนดูครับ”

“ฮ่าๆ โชคดีแล้วกัน แต่อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป มีพวกมือใหม่หลายคนฝืนตัวเองมากไปจนไม่ได้กลับมาก็มี”

“ค่อยๆพยามยามไปทีละนิดอย่ารีบร้อน ถ้าหาไม่ได้ก็กลับมาที่นี่  ที่นี่เป็นที่สำหรับมือใหม่อยู่แล้ว”

“ครับ ผมจะพยายามให้ดีที่สุด”

ให้เดาอาชีพนักผจญภัยคงเป็นอาชีพที่มีความเสี่ยงสูงสินะ ผมไม่พยายามฝืนตัวเองหรอก

อีกอย่างผมก็ไม่เหมาะกับงานอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ดังนั้นผมจะไม่พยายามฝืนตัวเอง ต้องปลอดภัยไว้ก่อน

จากนั้นผมก็ไปยังบ่อน้ำเพื่อเช็ดตัวและแปรงฟัน จากนั้นก็มุ่งหน้ากลับห้อง

ตอนนี้พึ่ง 19.00 น. เอง ยังเหลือเวลาอยู่มาเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้กันดีกว่า

ไหนดูซิ…

 

ชำระหนี้ 1 เหรียญเงิน

อ่านหนังสือคู่มือนักผจญภัย ✔

ไปถามคำถามที่สงสัยที่กิลด์

ตรวจสอบสกิลเรียกเรือ ✔

ลองเรียกเรือออกมาแล้วทดลองทำสิ่งต่างๆ ข้างนอก

ซื้อกางเกงในกับเสื้อผ้าเอาไว้เปลี่ยน

หาห้องสมุดเพื่อนเอาไว้ไปค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับประเทศนี้และประเทศข้างเคียง

ตรวจสอบตลาด

ตรวจสอบค่าของเงิน ✔

อาบน้ำ ✔

ลองสอบถามเรื่องที่พักส่วนตัว ✔

 

สงสัยพรุ่งนี้คงต้องออกไปแต่เช้าแล้วพยายามล่ากระต่ายมีเขาด้วยสกิลเรียกเรือให้ได้มากที่สุด

ผมอยากรีบใช้หนี้ให้หมดไวๆ หรืออย่างน้อยก็ต้องหาเงินให้พอซื้อกางเกงในให้ได้

จากนั้นผมก็เผลอหลับไปขณะที่กำลังคิดว่าต้องทำอะไร…ต่อ…ไป…ดี…

ราตรีสวัสดิ์…

 

หนี้:  1 เหรียญเงิน

ยอดเงินคงเหลือ: 52 เหรียญทองแดง

 

 

มุมบ่นท้ายตอน อ่านๆดูแล้วแปลไม่น่าจะยากแต่พอเอามาพิมพ์เข้าจริงๆยากแฮะ ต้องจำรายละเอียดที่วาตามันคิด กว่าจะเสร็จแต่ละตอนต้องทวนกลับไปกลับมาตั้งหลายรอบ