การบินนี้มันสนุกจริงๆ

 

รู้สึกราวกับว่าผมกำลังไหลผ่านฟากฟ้าฟ้าในขณะที่ซึมซับไปกับลมและแสงแดดที่อุ่นขึ้นและอ่อนโยนขึ้นกว่าปกติ … ถึงแม้ว่านั่นอาจเป็นแค่ความประทับใจของผมเองเท่านั้น

 

บางครั้งที่ผมได้มองท้องฟ้า ก็จะเห็นนกและไวเวิร์นบินผ่านเป็นดังภาพประกอบบนวิวนั้น แต่ตอนนี้ผมเป็นดังส่วนหนึ่งของภาพนั้นแล้ว ทำเอารู้สึกเหมือนเป็นพี่น้องกับพวกนั้นเลย

 

…ถึงผมจะเป็นคนเดียวที่รู้สึกแบบนั้นก็เถอะ เพราะพอมันเห็นผม มันก็เข้าจู่โจมเหมือนเดิม… คิดอะไรไร้สาระชะมัด

 

“อย่างบินให้ดีกว่านี้จัง…” ผมถอนหายใจพลางเช็ดเลือดนกบนแก้ม

 

ผมไม่รู้สึกอึดอัดระหว่างบินอีกแล้ว และผมก็คิดว่าผมค่อนข้างชินกับมันแล้วด้วย… แต่พอได้เห็นวิธีบินของเลฟี่แล้ว ผมก็ยังต้องฝึกอีกยาวเลยล่ะ

 

เธอสวยงาม ความงดงามของเธอเป็นเหมือนดังภาพลวงตาที่ท้องฟ้ากลายเป็นแค่ส่วนประกอบที่ทำให้เธอเด่นขึ้น

 

เลฟี่พูดเอาไว้ว่า จะทำให้ผมเป็นเจ้าแห่งท้องฟ้า แต่มองเพียงแวบเดียวก็รู้ว่าคำๆนี้มันเหมาะกับใคร
ถ้าเธออยู่ในร่างมังกร ตัวผมก็คงจะเจือจางไปเลย แต่ด้วยเลฟี่ในร่างมนุษย์นี้ ผมก็อาจจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นนางฟ้าได้เหมือนกัน

 

แล้วสายตาผมก็ไปเห็นอะไรบางอย่างข้างล่าง  ผมหยุดการฝึกนี้แล้วร่อนลงไปข้างล่าง

 

“เฮ้ บนนี้! เฮ้ฮฮ ฟิร์!!” ผมตะโกน

 

ตรงนั้น มีหมาป่าขนสีเงินสวยงามก้มหัวให้ผมเบาๆอยู่ โมฟิร์ทำท่าภูมิใจ แต่หางนี้สะบัดด้วยความดีใจใหญ่เลย

 

เขาตั้งหน้าตั้งตารออยู่เลยนี้นา ก็นะ ผมก็รักเขาเหมือนกัน

 

“เป็นไงบ้าง? กินอาหารตามเวลาหรือเปล่า? แล้วก็ นายตัวโตขึ้นหรือเปล่าเนี่ย!?”

 

ทันทีที่ผมลงถึงพื้น ผมก็ถามสารทุกข์สุกดิบราวกับเป็นแม่ห่วงลูก

 

ฟิร์ดูเหมือนว่าจะโตขึ้นเนื่องจากมอนเตอร์ที่อยู่ในดันเจี้ยนเป็นแหล่งอาหารที่ดีเยี่ยมสำหรับผู้อยู่อาศัย

 

อย่างเรา พวกมันนั้นเต็มไปด้วยพลังเวท
แม้ว่าพวกเราจะกินแต่พวกสัตว์ป่าตามที่เราต้องการก็ได้ ซึ่งอาศัยอยู่ข้างนอกดันเจี้ยน

 

ยังไงก็ตาม ถ้าผู้อยู่อาศัยอยู่นอกพื้นที่โดยไม่ได้รับพลังเวทจากดันเจี้ยนเป็นระยะเวลาหนึ่ง สภาพร่างกายของพวกเขาจะแย่ลง ดังนั้นพวกนั้นจะอยู่ข้างนอกนานไม่ได้

 

ตามปกติฟิร์ก็ทำงานอยู่ในพื้นที่ดันเจี้ยน และผมก็ไม่ได้ห่วงเรื่องรายได้ DP ดังนั้นเขาจะกินศพมอนเตอร์ที่เขาฆ่าไปก็ได้

 

ฆ่ามอนเตอร์ให้ DP มากกว่าดูดกลืนศพพวกมัน ให้มากกว่าการปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ในพื้นที่ดันเจี้ยน และก็ให้เยอะกว่าการพื้น DP ตามธรรมาติของดันเจี้ยนด้วย พวกเราจะอาศัย

 

อยู่สบายๆโดยอาศัยแค่พลังเวทของดันเจี้ยนอย่างเดียวก็ได้ แต่มันก็จะไม่ค่อยอิ่มใจซักเท่าไหร่

 

มันก็เหมือนกินอาหารมื้อเดิมทุกวัน ไม่นานมันก็จะเลี่ยน

 

แต่เนื้อมอนเตอร์นี้มันอีกเรื่องเลย มันอร่อยมาก เพราะผมไม่มีข้อมูลเลยว่าจะทำเนื้อพวกนี้เป็นอาหารยังไง มันเลยออกมาไหม้หน่อยๆ แต่รสชาติมันก็ยังดีอยู่เหมือนเดิม

 

เลฟี่บอกว่ามันเป็นเพราะพวกมันเต็มไปด้วยพลังเวท มันจึงทำให้รสชาติดีขึ้นตามธรรมชาติ แล้วก็ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสามัญสำนึกทั่วไปแล้วด้วยว่าเนื้อมอนเตอร์นั้นอร่อยกว่าเนื้อสัตว์

 

ตั้งแต่ที่ผมรู้เรื่องนี้ ผมก็เริ่มเก็บศพมอนเตอร์ไว้ในไอเท็มบ็อก ถึงจะไม่เท่ากับที่เลฟี่หามาได้ภายในวันเดียว แต่ถ้าผมเอามันออกมาทั้งหมดก็เอามาทำเป็นเสาอันใหญ่ๆได้เลย และในไอ

 

เท็มบ็อกมันก็ไม่มีการไหลของเวลา ผมจึงไม่ต้องกังวลเรื่องการเน่าเสียเลย

 

“งั้น ฟิร์ เราจะไปกัน ชั้นไม่ค่อยคุ้นเคยกับพื้นที่บริเวณนั้น ดังนั้นชั้นขอขี้นายได้หรือเปล่า?”

 

ฟิร์เห่าแล้วก็ก้มตัวลงมา

 

“งั้นก็ ฝากด้วยนะ”

 

พอผมขึ้นขี่ ฟิร์ก็ยันขาขึ้นและพร้อมที่จะวิ่ง

 

“เอาล่ะ นายไปได้ ล-เลยยยยยยย!?”

 

ฟิร์เริ่มวิ่งทันทีที่ผมให้สัญญาณ แรงปะทะของลมทำผมแทบจะตกจากหลังเขา ผมจึงเกาะคอเขาไว้แน่นๆ

 

“Ahahaha สุดยอดเลย!!” ผมเชียร์เขาในขณะที่เราวิ่งไปเต็มสปีด

 

* * *

 

วันนี้เป็นวันที่ผมออกล่ากับฟิร์

 

ช่วงนี้เราไม่ได้ออกล่าอะไรมากเพราะไม่ได้ขาด DP แต่ผมก็ใช้ DP ไปกับ ‘บิน’ เยอะอยู่เหมือนกัน มันก็เป็นไอเดียที่ดีเหมือนกันที่จะหาที่เสียไปมาคืน และผมก็เล่นกับฟิร์ไประหว่างทำ

 

เรื่องพวกนี้ด้วยก็ได้ นี้เป็นโอกาศที่ดีเลยล่ะ

 

เรามุ่งไปทางทิศตะวันออกของถ้า ซึ่งเต็มไปด้วยป่ารอบทิศ

 

อาณาเขตเก่าของเลฟี่อยู่ทางเหนือ และมันก็แทบจะไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่แถวนั้นเลยเพราะพวกมันกลัวเธอกันหมด

 

ทางใต้จะเป็นที่ที่สามารถเจอกับมอนเตอร์อ่อนแอได้ การขยายอาณาเขตดันเจี้ยนของผมส่วนใหญ่ก็จะไปทางแทบนั้น ผมจึงสู้กับพวกมันได้สบายๆ

 

ทางตะวันออกจะเป็นพื้นที่มอนเตอร์ระดับกลาง เป็นที่ฝึกที่ดีสำหรับผมเลย บางครั้งก็มีมอนเตอร์โหดๆโผล่มาด้วย

 

และพวกที่อันตรายสุดๆจะอยู่ทางตะวันตก แค่มองก็รู้แล้วว่าผมสู้ไม่ได้ ผมจะเข้าไปกับตอนที่มีเลฟี่อยู้ด้วยเท่านั้น

 

นี้มันก็เป็นแค่การอธิบายเบื้องต้นล่ะนะ ทั้งทางตะวันออกและตกก็จะมีมอนเตอร์เก่งๆอยู่ถ้าคุณเข้าไปลึกเกินไป เลฟี่แนะนำไว้ว่าให้ระวังอย่าเข้าไปลึกเกินไปก่อนที่มันจะอันตรายกว่านี้ 

 

มันฟังดูน่ากลัว แต่ก็น่าเสี่ยงเช่นกัน

 

ถ้าผมต้องการ DP ผมจะไปทางใต้ แต่ถ้าล่ามากไปจนทำให้มอนเตอร์กลัวและหนีออกจากอาณาเขตดันเจี้ยน มันก็จะทำให้รายได้ของเราลดลง ดังนั้นผมจะขยายอาณาเขตที่ควบคุมไป

 

ทางทิศตะวันออกจนกว่าระบบนิเวศจะเป็นปกติ นี่เป็นโอกาสที่ดีเพราะผมไม่มีแผนที่มาที่นั่นเลย

 

“โอ้ เสือเขานิ”

 

ผมเห็นเสือที่มีเขายูนิคอนที่มีขนาดเท่ากับคู่หูผมเลย

 

มันดูอันตราย แต่ก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมาก เจ้า ‘กระต่ายพิษ’ นะ แย่กว่าเยอะ พวกมันอาจจะดูตัวเล็กน่ารัก แต่พวกมันทั้งเร็วและก็สามารถกัดและทำให้มอนเตอร์ที่ตัวใหญ่กว่าตายได้ใน 10 วิเลย

 

พวกความสามารถเฉพาะด้านนี้เป็นปัญหากว่าพวกความสามารถรอบด้านสินะ

 

ยังไงซะ ก็มาทำให้เจ้าเสือนี้เป็น DP กันไวๆดีกว่า

 

ระหว่างที่ฟิร์เบนความสนใจ ผมก็ร่อนลงจากด้านบนแล้วเหวี่ยงดาบลงไปที่หัวของมัน แล้วร่างกายมันก็กระจายออกไปทั่วพื้นที่

 

นี้เป็นกลยุทธ์แบบง่ายๆของพวกเราในตอนนี้

 

ฟิร์ดึงความสนใจจากด้านล่าง ผมก็ลอบตีจากด้านบน แต่ถ้าศัตรูรู้ถึงตัวผม ฟิร์ก็จะตรึงศัตรูเอาไว้ด้วย ‘โซ่หลากรูปแบบ’ ซึ่งมันก็ใช้ง่ายได้ดีมาถึงตอนนี้

 

ที่จริงก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันกระจัดกระจายอย่างนี้หรอก กะบินลงมาฟันหัวหลุดอย่างนิ่มๆด้วยซ้ำ แต่เจอความเร็วของฟิร์ที่อย่างกับรถแข่งเข้าไป ทำเอากล้ามเนื้อชาเลย

 

แล้วการควบคุมของผมก็ยังไม่ดีเท่าเลฟี่ ทำให้ผมลดความเร็วลงได้ไม่ดีนัก ทำให้การลงจอดครั้งแรกออกมาแย่ใช้ได้เลย ท่าทางของฟิร์ที่จู่ๆก็เห็นหัวมอนเตอร์ระเบิดออกมาก็ตลกดีเหมือนกันนะ

 

ผมก็ออกกลัวๆอยู่เหมือนกัน แต่ร่างกายผมได้ได้รับผลกระทบใดๆเลย ดูเหมือนว่าร่างของปีศาจระดับสูงจะทนพลังระดับนี้ได้สบายๆเลย HP ก็ไม่ได้ลดลงเลยซักนิด

 

หลังจากประสบการณ์ครั้งแรก ผมก็ลบคำว่า ‘เบรก’ ออกจากหัว แล้วก็พุ่งลงมาดังกระสุน เทคนิคแบบใช้กล้ามเนื้อล้วนๆ การได้ใช้พลังโดยไม่ต้องยั้งมือเนี่ย… สนุกสุดๆ!

 

“อ๊ะ… พังซะแล้ว”

 

ผมหยุดคิดเรื่อยเปื่อยและมองไปที่ดาบในมือ ที่ตอนนี้เหลือแค่ด้าม การโจมตีเมื่อกี้ทำตัวดาบพังไปหมดแล้ว

 

นี้ค่อนข้างเป็นปัญหาเลยแหะ ผมต้องการอาวุธใช้ต่อสู้ และทำพื้นที่นี้ให้เป็นส่วนหนึ่งของดันเจี้ยน

 

ผมก็มีลูกโม่เวทมนต์อยู่หรอก แต่มันก็มีการใช้เวลาในการรีชาจท์อยู่ เป็นไพ่ตายที่ดี แต่ไม่เหมาะมาเป็นอาวุธหลัก

 

ดาบนี้ก็ไร้ประโยชน์ไปแล้ว

 

มันคงไม่เหมาะกับผม เพราะผมก็ทำพังไปหลายอันแล้วด้วย แรงที่ผมใช้มันมากเกินไปกว่าที่ดาบมันจะรับได้… ผมต้องการอะไรซักอย่างที่เข้ากับผมได้ดีกว่านี้

 

… งั้นตอนนี้เอาแท่งเหล็กมาก่อนดีไหมนะ? เพราะผมก็ใช้ดาบไม่ต่างจากอาวุธฟาดเลย มันก็น่าจะมีประสิทธิภาพมากกว่านะ

 

ผมเอาแท่งเหล็กออกมาจากไอเท็มบ็อกและลองเหวี่ยงดู ก็ดูท่าจะใช้งานได้ดี ฟิร์มองผมแบบแปลกๆก่อนที่จะให้ขี่ และเราก็มองหาเหยื่อรายถัดไป

 

 

 

Nyannyaz จิ

โทษทีที่หายไปนานจิ ตัวเร้าเตอร์เน็ตพัง เลยต้องรอช่างมาซ่อมจิ ซึ่งกว่าคิวเขาจะวางก็เป็นสัปดาห์เลยจิ

ตอนนี้ก็ปกติล่ะจิ มาลงตามปกติตามที่ความขยันของผมจะพาไปได้ละ่จิ

และเจอกับใหม่ตอนหน้าจิ บัย