ผู้มาพักอาศัยใหม่ของเรา อิลูน่า เป็นเด็กที่สวยกว่าที่ผมคิดเอาไว้ซะอีก

ผมสีบลอนด์แพรวพราว ดวงตาสีเขียวกลมโต โครงหน้าก็ได้รูป — เหมือนไอดอลเด็กเลยล่ะ ส่วนสูงก็อยู่ในระดับที่อยากจะลูบหัวเลยล่ะ

เรฟี่พูดไว้ว่าแวมไพร์กลับซัคคิวบัสมีรูปร่างที่มีเสนห์ แต่นี้ดูดีกว่าที่พูดไว้อีกนะ?

อิลูน่าบอกว่าคนอื่นถูกฆ่าไปหมดแล้ว แต่ที่เธอยังรอดอยู่ ผมว่าพวกลักพาตัวก็คงจะคิดแบบเดียวกับผม

ตอนเห็นครั้งแรก ผมนึกว่าเป็นแค่เด็กหลง แต่พอมาได้เห็นในรูปแบบนี้แล้ว ผมเดาได้เลยว่าไม่อีกกี่ปี เธอก็จะกลายเป็นสาวสวยที่ชายใดก็ต่างใฝ่หาแน่นอน

เรฟี่ก็ดูดีในร่างมนุษย์เช่นกัน ถ้ามายืนคู่กันคนอื่นอาจจะคิดว่าเป็นพื่น้องกันด้วยซ้ำ

ถึงสีผมและรูปลักษณ์จะต่างกันก็ตาม…

“พี่คะ นั้นมันอะไรหรอคะ?” 

หลังจากได้พักที่นี้คืนหนึ่ง สภาพเธอก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม ตอนนี้ก็กำลังมองดูรอบๆดันเจี้ยนด้วยความสงสัยพลางถามนู้นนี้นั้นไปเรื่อย

“หืมม? อ๋อ ไอของเล่นเล็กๆที่เหมือนดาบนั้นใช่ไหมล่ะ? ลองเสียบเข้าไปในรูที่ถังตรงนั้นสิ”

อิลูน่าทำตามที่มบอก แล้วจากนั้นก็—

“Waahyya – พี่คะ มีอะไรออกมาด้วยล่ะ!”

หลังจากจับสิ่งที่พุ่งมาทางเธอได้ เธอก็หันกลับมาถามผมด้วยใบหน้าที่มีความสุข

ก็อย่างที่เห็น เธอกำลังเล่น “pop-up pirate” อยู่ [TL:ใครมิรู้จัก ตามพี่กรูได้]

ใช้ชีวิตอยู่ในนี้นะมันสะดวกสบาย แต่มันก็ทำให้มีเวลาว่างมากเช่นกัน

ผมเลยเอาของเล่นเบาๆและสนุกออกมา ที่แม้แต่เรฟี่ก็เล่นฆ่าเวลาได้

ถึงเรฟี่จะเลิกเล่นทันทีที่มันพุ่งมาอัดหน้าเธอก็เถอะ [TL:แวมไพร์โลลิธรรมดา จับกลางอากาศได้ ในขณะที่มังกรชั้นสูงโดนอัดเข้าหน้าเต็มๆ -.-]

ผมนั่งดูอิลูน่าเล่นอย่างสนุกสนานอยู่บนบัลลังก์ พลางเช็คหน้าต่างเมนูเหมือนที่ทำอยู่ทุกวัน

รายได้ DP ในตอนนี้ก็ค่อนข้างดีแล้วด้วย

ผมมีแผนจะขยายอาณาเขตออกไปอีก ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะก็ ผมคงไม่ขาด DP จนกว่าผมจะต้องใช้ของที่แพงจริงๆ

ผมมาถึงจุดนี้ได้เร็วใช้ได้เลย

…..งั้น ผมคงจะลองเจ้านี้สักหน่อย คงจะได้สินะ?

ผมเลื่อนนิ้วไปที่ปุ่ม “กาชา” 

ผมยังไม่เคยลองเลย เพราะผมต้องเอา DP ไปใช้กับอย่างอื่นก่อน แต่ตอนนี้ผมมีมากพอที่จะลองมั้งได้แล้ว

อยากลองมาตั้งนานล่ะ

…ลองตรวจสอบเจ้านี้ดูสักหน่อยก่อนดีกว่า

ผมเช็คฟังค์ชั่นต่างๆใน ‘กาชา’ เพราะผมไม่เคยใช้มันมาก่อน

มันมีตัวเลือกให้กดอยู่ 4 อัน คือ 100, 1000, 10000 และ100000

โอกาศได้ของหายากคงขึ้นอยู่กับจำนวน DP ที่ผมใช้ต่อครั้งสินะ

สองอันบนดูหนักไปสำหรับตอนนี้แหะ… งั้น ลอง 1000 ก่อนสักครั้งล่ะกัน

จากนั้น DP ก็ถูกดูดไป แล้วก็มีแสงส่องออกมาเหมือนตอนที่เรียกชิอิ มารวมกันเป็นของสิ่งหนึ่ง —

“…นี้มัน ปืนหรอ…?”

ของที่ปรากฎออกมาเป็นเหมือน Derringer แต่ใหญ่กว่าสองเท่า และมีปากกระบอกเพิ่มขึ้นมา

จะเรียกว่าเป็นลูกโม่อีกรูปแบบหนึ่งก็ได้

มีรอยแกะสลักบนตัวปืนยาวไปถึงที่จับ

ลูกโม่เวทมนต์: ยิงพลังเวทแทนกระสุน พลังทำลายขึ้นอยู่กับพลังเวทมี่ใช้  จำนวนกระสุน: 7

“โอ้  โอ้อออ….”

พอได้ใช้สกิลวิเคราะห์ดู ผมก็ทึ่งกับความสามารถของมัน

โคตรเจ๋ง

ถ้ามันอยู่ในเกม FPS ล่ะก็ ผมคงจะเอามาให้ได้ไม่ว่าจะต้องจ่ายเท่าไหร่ก็ตาม

…อยากจะลองยิงดูจริงๆ แต่เก็บไว้ก่อนดีกว่า

ดูเหมือนโชคผมจะดีใช้ได้เลยแหะ

เจ้าปืนนี้อาจเป็นของหายากก็ได้

ลองกดดูเรื่อยๆดีกว่า

 

 

—–มาดูๆแล้ว ตอนนี้ผมควรหยุดดีกว่าแหะ

 

 

Tanashi [TL:ใครรู้ว่าเป็นอะไรบอกด้วย อิงเล่นใช้ตรงๆมาเลย], ปลาซาร์ดีล, สบู่, ถ้วยไม้, ด้าย, เกลือ, สบู่, ช้อนไม้, เชือกฟาง, ตุ๊กตาของเล่น, tapper, ฝา , ตุ๊กตาแต่งตัว, ถุงพลาสติก, ด้าย, 

ฝาหม้อ, ฝากระทะ, ที่แขวนกุญแจ,ดินสอ, ฝาหม้อ -.

….เกลือ

ทุกอย่างที่ได้มา ผมกดออกมาจาก 100 DP

พอคิดว่าครั้งหน้าต้องได้ของดีแน่ สุดท้ายก็เกลือ

…ลืมไปเลยว่าโชคตัวเองมันต่ำกว่าสไลม์ซะอีก

ไอที่ได้ครั้งแรกมันกับดักนี้หว่า 

เป็นกาชาที่โหดร้ายชะมัด

บ้าเอ๊ย…. ทำไมตูได้ฝาหม้อเยอะจังฟ๊ะ? ขนาดนี้ไม่ต้องการเฟ๊ย! ถ้าจะให้ของอะไรมา ก็เอาที่มันใช้ได้สิฟ๊ะ

ระหว่างที่ผมกำลังมองดูกองเกลือตรงหน้า อิลูน่าก็เดินเข้ามาถามผม

“พี่คะ ดูอะไรอยู่หรอ?”

“…อ่อ นี้.. เป็นเมนู—–เอ๋?”

ในช่วงที่ผมกำลังตอบอิลูน่า สมองที่หยุดทำงานของผมก็ได้เริ่มทำงานอีกครั้ง

“…อิลูน่า ไอสิ่งี่ชั้นกำลังดูอยู่เนี่ย.. เธอเห็นด้วยหรอ?”

“แผ่นใสๆนั้นหรอคะ? หนูเห็นค่ะ!”

….หมายความว่าไงกัน?

เพราะเรฟี่ไม่เห็น ผมก็เลยนึกว่าตัวเองเป็นคนเดียวที่เห็นได้สักอีก…

“พี่คะ หนูอยากจะลองทำอย่างนั้นดูบ้าง!”

“หืมมม? ได้สิ แต่แค่ครั้งเดียวนะ”

ผมเกลือจนแทบจะไม่มี DP เหลือแล้ว

“เย้! ขอบคุณมากคะ พี่ชาย!”

อิลูน่าวิ่งมานั่งบนตักผม

“หนูต้องกดตรงไหนหรอคะ?”

“ตรงนี้นะ”

แล้วอิลูน่าก็กดปุ่มกาชาลงไป

จากนั้น—

“โอ้อ โอ้ออออ–?!”

“ว้าว สวยจัง”

มีแสงจำนวนมากมารวมตัวกันมากกว่าช่วงที่ผมกดอีก

แสงมารวมกันเป็นรูปขา 4 ขา และหาง

จากนั้นไม่นาน แสงก็จางหายไป สิ่งที่อยู่ตรงนั้นคือ–

 

—ร่างขนาดใหญ่

 

สีขนแพรวพราวดังหิมะ

เล็บตรงขาทั้ง 4 ดูคมอย่างไม่น่าเชื่อ

สายตารที่จ้องมาดูมีความเฉลียวฉลาด และสง่างาม

 

มันเป็นหมาป่า สูงกว่าผมช่วงหัวหนึ่ง

“…………”

ผมนั้นได้แต่อึ้ง

 

ชื่อ: ไม่มี

เผ่า: เฟนรีร์

คลาส: ราชาหมาป่า

Level: 1

HP: 1810/1810

MP: 5452/5452

Strength: 607

Durability: 685

Dexterity: 784

Magical power: 872

Dextery: 890

Luck: 140

Unique skills: ความเร็วพระเจ้า, ห่วงโซ่แห่งความอมตะ, แปลงร่างทางกายภาพ

Skills: การใช้กรงเล็บ lvl 2, เวทน้ำแข็ง lvl 4, เวทสายฟ้า lvl 4, สัมผัสอันตราย lvl 4

Title: ลูกสมุนจอมมาร

 

…อืมมม เผ่าเฟนรีร์นี้มัน…

ใช่ตัวที่มันอยู่ในตำนานหรือเปล่า? ที่นี้คงจะไม่ใช่ตำนานสินะ… มันมีจริงด้วย…

มาดูๆแล้ว ค่าสถานะมันสูงไปหน่อยหรือเปล่านะ? ผมสูงกว่านิดหน่อยเอง…

ในเรื่องความเร็วนะผมแพ้ไปแล้ว แล้วมันก็มีสกิลแปลกๆเต็มไปหมด… แล้วถึงเพิ่งเกิด ก็มีคลาส ‘ราชาหมาป่า’ แล้วด้วย…

“Waahh, หมาป่าตัวใหญ่จัง!”

อิลูน่าลงจากตักผมแล้ววิ่งไปหาหมาป่าอย่างมีความสุข

“อ๊ะ นี้ อิลูน่า!”

ผมตามอิลูน่าไปอย่างกังวล

แต่ดูเหมือนว่าเฟนรีร์ตัวนี้จะรู้ว่าเราเป็นเจ้านาย เลยย่อตัวแล้วก้มหัวให้

“นี้ นี้!”

“จริงๆเลยนะ อิลูน่า…มันอาจจะอันตรายก็ได้นะ รู้ไหม?”

“ไม่เป็นไรหรอกคะ! หนูไม่เห็นความชั่วร้ายออกมาจากตัวเขาเลย!”

ชั่วร้ายงั้นหรอ… แวมไพร์คงจะมีสกิลที่ทำให้ดูเรื่องพวกนี้ได้ล่ะมั้ง?

แล้ว ชิอิ ที่ไม่ได้ทำอะไร ก็คลานมาตรงหน้าเฟนรีร์หน้าใหม่ เหือนจะพูดว่า ‘ชั้นเป็นรุ่นพี่นะ ดังนั้นชั้นต้องสอนอะไรนายสักหน่อย!’ แล้วก็ทำท่าเหมือนพูดอะไรซักอย่าง

ทางเฟนรีร์ก็ไม่ได้มีท่าทีจะดูถูกมอนเตอร์ที่มีระดับต่ำกว่าเลย ที่เขาทำก็คือนั่งฟังอยู่เงียบๆ

“…เจ้า… เรียกสิ่งที่น่าเหลือเชื่อออกมาอีกแล้วนะ…”

เรฟี่ ที่นอนออยู่จนถึงเมื่อกี้ ก็ตื่นขึ้นมามองเฟนรีร์ด้วยท่าทีอึ้งๆเช่นกัน

“เจ้านี้มันค่อนข้างแข็งแกร่งเลยใช่ไหมล่ะ?”

“ค่อนข้างหรอ? มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ เจ้านี้นะยังเป็นแค่เด็ก แต่ถ้าโตไปล่ะก็ ระดับเดียวกับเราเลยล่ะ เราเคยสู้กับเจ้าพวกนี้มาก่อน และมันก็เป็นปัญหาใช้ได้เลย เราไม่อยากจะสู้กับเจ้าพวกนี้อีกแล้วล่ะ”

ถ้าถึงขนาดทำให้เรฟี่บ่นได้ขนาดนี้ล่ะก็…

นี้ขนาดแค่เป็นเด็กยังตัวขนาดนี้ โตไปคงตัวเท่าห้องเลยล่ะมั้งเนี่ย

“… ถึงยังงั้นก็เถอะขนาดมีหมาป่าขนาดนี้อยู่ตรงหน้า ชิอิกับแม่สาวนั้นก็ยังสบายๆเลย พวกนี้ใจกล้าใช้ได้เลยแหะ”

ชั้นก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน