เล่มที่ 2 ตอนที่ 5 – ล้างสมอง AI

 

“อ๊ากกกก!!”แฮรี่อ้าปากค้างร่ำร้องเพราะความเจ็บปวดที่ไหล่

“แฮรี่! ผมขอโทษ”ราฟเฟิลมองแฮรี่ด้วยสายตาขอโทษขอโพย แต่แฮรี่ก็โบกมือแล้วกล่าวว่า “นายนี่มันเร็วกว่านี้ไม่ได้จริงๆ มาช้าที่สุดตลอด!!”

“โอเค โอเค ผมจะรีบให้เร็วขึ้น”ราฟเฟิลลุกขึ้นแล้ววิ่งไปกดปุ่มที่อยู่ตรงกลางฐาน

ลิฟท์ค่อยๆเลื่อนลง ฉันมองเห็นลานกว้างที่เต็มไปด้วยยานบินและยานอวกาศจอดนิ่งอยู่ ยางบินและยานอวกาศแต่ละลำก็จะมีฐานเลื่อนสีขาวเป็นของตัวเอง ถ้าหากมองลงไปด้านล่าง ก็เห็นฐานชานชาลาทรงกลมเรียงรายตลอดข้างทางเดินที่ส่องประกายแสงสีฟ้าจ้าดูยิ่งใหญ่มาก

ฉันคิดว่าลิฟท์จะหยุดบริเวณลานกว้าง ใครจะไปคิดว่ามันจะลงไปต่อ มีอะไรอยู่ข้างล่าง!?

ขณะที่ลิฟท์เคลื่อนตัวลงด้านล่าง ฉันก็มองเห็นชั้นใต้ดินอีกฉันที่ซ่อนอยู่ด้านล่าง การออกแบบและโมเดลของยานอวกาศที่อยู่ในฐานใต้ดินแตกต่างกับที่อยู่ข้างบนอย่างสิ้นเชิง มันมีขนาดที่เล็กและสวยงามกว่า ปีกทั้งสองข้างถูกทับอยู่ด้านข้างอย่าง ข้างตัวยานพิมพ์ลายสีน้ำเงินแบบเดียวกับยานอวกาศของเมืองพระจันทร์เงิน

การได้เห็นยานอวกาศซ่อนอยู่ในเมืองโนอาห์!! มันคล้ายกับว่ามีเทคโนโลยีชั้นสูงที่ดูโฉบเฉี่ยวซ่อนอยู่ภายใต้สิ่งที่ดูทรุดโทรม

อย่างไรก็ตาม ลิฟท์ไม่ได้หยุดชั้นใต้ดินที่เป็นที่ตั้งของยานอวกาศลำใหม่ แต่มันลงไปไกลกว่านั้น พวกเราลงไปจนถึงห้องโดยสารสีขาวโพลนแบบเดียวกับห้องทดสอบ และตรงกลางห้องโดยสารก็มียานอวกาศใหม่เอี่ยมจอดอยู่

ยานอวกาศลำนี้มีรูปร่างเหมือนกระสุนปืนสีขาวความยาวประมาณ 3 เมตร ปกคลุมไปด้วยเกราะไทเทเนียม ตัวยานทาสีทันสมัยทั้งด้านหน้าและด้านบนห้องนักบิน

ทั้งสองข้างของตัวยานไร้ปีก มีเพียงแค่แสงกระพริบสีฟ้าเป็นรูปแบบ

ด้านล่างของยานอวกาศแบนราบ ทันใดนั้นแสงสีฟ้าก็เริ่มกระพริบ เครื่องยนต์เริ่มส่งเสียง ยานอวกาศลอยขึ้นเหนือพื้นห้องโดยสารสีขาวเล็กน้อย คล้ายกับนกพิราบที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ

เมื่อทุกคนได้เห็นยานอวกาศลำใหม่ พวกเขาก็แสดงสีหน้าประหลาดใจเหมือนกับฉัน ไฟสีฟ้าแต่งแต้มตัวยานสีขาวหิมะ ราวกับคริสตัล

แฮรี่รีบเดินเข้าไปสัมผัสผิวยานอวกาศ ท่าทางที่เขาจัดอ่อนโยนราวกับว่าเขากำลังสัมผัสขนนก ราฟเฟิลรีบพักแขนของเขาออก แล้วเอาแขนเสื้อเช็ดบริเวณที่แฮรี่สัมผัส “ยานนี้สำหรับหลัวปิง นายอย่ามาทำให้มันสกปรก!!”

“อะไรนะ?! สำหรับหลัวปิง?!”ทุกคนร้องอุทานด้วยความประหลาดใจและหันมาจ้องมองฉันพร้อมกัน!!

ฉันรู้สึกประหลาดใจมากและชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง “สำหรับฉัน?!” ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ยานอวกาศลำใหม่ที่ราฟเฟิลจะเป็นของฉัน!!

“อืม!”ราฟเฟิลพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น “ผู้อาวุโสอลูฟาสั่งผม ด้วยคริสตัลพลังงานสีฟ้า ในที่สุดฉันก็ออกแบบระบบได้สำเร็จ หลัวปิง ลองดูซิว่าเธอจำมันได้หรือไม่?”ราฟเฟิลชี้ไปที่ยานอวกาศที่อยู่ด้านข้างด้วยความภาคภูมิใจ

เธอจำมันได้หรือไม่ เขากำลังหมายถึงอะไร?

ฉันเดินไปที่ด้านข้างด้วยความสับสน และมองยานอวกาศที่ลอยอยู่ จากนั้นฉันก็ถอยหลังไปก้าวนึง จู่ๆแผ่นไทเทเนียมที่มีลักษณะเหมือนกับแว่นตาก็มองมาที่ฉันด้วยความเย็นชา

“นายท่าน”เสียงพูดของยานอวกาศสร้างความตกตะลึงอย่างมาก!! ฉันเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ตกตะลึง เสียงของเขาคล้ายกับเสียงนักร้องชื่อใสแจ๋วและชัดเจน เสียงมันช่างคล้ายคลึงกับเสียงของราฟเฟิลมาก

“โอ้ มันมีปัญญาประดิษฐ์(AI)ด้วย!”ทุกคนเข้ามาล้อมรอบยานอวกาศด้วยความตื่นเต้น

“สุดยอดมากเลย!! ผมละอิจฉาสิทธิพิเศษของน้องปิงจริงๆ”

“แน่นอนอยู่แล้ว!! หลัวปิงตอนนี้คือสมบัติล้ำค่าของเมืองโนอาห์ เธอจำเป็นต้องใช้ของที่ดีที่สุดเพื่อเข้าไปในศูนย์กลางเขตรังสี!”

“หลัวปิงคือตัวแทนมนุษยชาติ อนาคตของมนุษย์ขึ้นอยู่กับเธอแล้ว งานหนักหน่อยนะ!”

“หยุดเลียแข้งเลียขาเธอสักที!”

“อ๊าาา ฉันเองก็อยากได้ยานอวกาศใหม่เหมือนกัน”เสี่ยวหญิงทำหน้ามุ่ยด้วยความอิจฉา

พี่มีอาจับไหล่ของเธอและกล่าวว่า “ทำตัวให้ดีๆ พวกเราไม่ได้ทำงานภาคสนาม เราไม่จำเป็นต้องมียานอวกาศเป็นของตัวเอง”

แฮรี่มองยานอวกาศด้วยความชื่นชม ดวงตาสีอำพันของเขาส่องประกายเหมือนเจอรักแท้ เขาชอบยานอวกาศมาก มันก็คงจะคล้ายกับผู้ชายที่จ้องมองรถซุปเปอร์คาร์ และพร้อมจะกระโจนเข้าไปหาเครื่องยนต์

ฉันยังคงตกตะลึง “จำอะไรได้?”

ราฟเฟิลยิ้มและสัมผัสผิวยานอวกาศ ทันใดนั้น ยานอวกาศก็สบถคำสาปแช่ง “บัดซบ!! ถ้าหากนายไม่ใช่เจ้านายของผมก็อย่ามาแตะตัวผม!! ผมไม่สนใจพวกผู้ชายหรอกนะ”

สีหน้าของทุกคนแข็งทื่อขณะฟังเสียงสบถของยานอวกาศ

ฉันจำได้แล้ว “นี่มันไม่ใช่เหมือนกับตอนนั้น!” ฉันตกใจมากไม่รู้จะตอบโต้อะไร “ตอนนั้นเสียงของมันเป็นเสียงของผู้หญิง แล้วทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นเสียงผู้ชายได้”

ราฟเฟิลเชิดหน้าด้วยความภาคภูมิใจ “ผมเปลี่ยนมันเอง นอกจากนี้ระบบ AI จะฟังแค่คำสั่งของเธอคนเดียว เร็วเข้าหลัวปิง ยานอวกาศจำเป็นต้องตรวจสอบพันธุกรรมของเธอ มิฉะนั้น มันจะทำงานไม่ได้!”

ฉันตื่นเต้นมากจนไม่รู้ว่าจะทำอะไรหรือเริ่มต้นตรงไหน