Long Live The Hokage - ตอนที่ 44 : เผชิญหน้ากับมาดาระ

Long Live The Hokage Chapter 44 : เผชิญหน้ากับมาดาระ

 

1 ชั่วโมงผ่านไป ดวงอาทิตย์ก็เริ่มตกลงและเริ่มลับหายไประหว่างภูเขา

 

“ท่านผู้นํา! ไม่มีวี่แววของ กองทัพตระกูลอุซึมากิเลยครับ” นินจาสอดแนม รายงานข้อมูลต่อมาดาระ

 

มาดาระ ซึ่งนั่งอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่แสดงความกระวนกระวายและพูดว่า “อิซึนะ! ความมืดกําลังใกล้เข้ามาในอีกไม่กี่ชั่วโมง เราจะทําการโจมตี!”

 

อิซึนะ ดูสับสน “แต่ความมืดมันจะดีสําหรับเราเหรอท่านพี่?”

 

มาดาระ ส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด

 

เมื่อ อิซึนะ เห็นสิ่งนี้เขาประหลาดใจ “ท่านพี่! ดวงตาท่าน…!”

 

เมื่อสังเกตเห็นว่าว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับ มาดาระ อิซึนะจึงออกคําสั่งทันที “ทุกคนรวมตัวกันและเตรียมพร้อมโจมตี!”

 

ในอีกด้านหนึ่งของสนามรบ มาซาฮิโกะ รู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของ อุจิฮะ ด้วยความสามารถในการตรวจจับของเขาจากนั้นเขาก็หันกลับไปที่ลูกศิษย์ทั้ง 3 คนของเขาที่ยังคงร้องไห้อยู่

 

“เอาละ ๆ ไม่ต้องร้องแล้ว ฉันยังไม่ตาย…ฉันอยากให้พวกเธอทุกคนกลับไปที่แนวหลังได้แล้ว เพราะการต่อสู้กําลังจะเริ่มขึ้น!”

 

หลังจากเห็นลูกศิษย์ของเขากลับไปแล้ว มาซาฮิโกะ ก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมา “นี่มันอะไรกันเนี่ย?!! เกิดอะไรขึ้นกันแน่เราคงจะไม่สามารถอธิบายเรื่องพวกนี้ได้เว้นแต่เราจะตายไปเท่านั้น”

 

เมื่อ โทบิรามะ เห็นว่า กองทัพอุจิฮะ กําลังใกล้เข้ามาเขา จึงตะโกนว่า “ทุกคน ยืนประจําตําแหน่งเอาไว้เตรียมพร้อมต่อสู้”

 

มาซาฮิโกะ ซึ่งยืนอยู่ด้านหน้า มองไปที่กองทัพอุจิฮะที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

 

เมื่อเห็นว่า มาดาระ วิ่งนํา กองทัพอุจิฮะมา มาซาฮิโกะก็พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นลูกไฟหลายลูกก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ลูกบอลไฟเหล่านั้นดูหนาแน่นมากจากนั้นมันก็ค่อย ๆ เปลี่ยนรูปร่างจนกลายเป็นลูกไฟดาวกระจาย

 

“คาถาแผดเผา : ดาวกระจายวงจักระ!”

ดาวกระจายไฟที่ลุกโชนหลายอันพุ่งเข้าหากองทัพอุจิฮะอย่างรรวดเร็ว

 

เมื่อ มาดาระ เห็นดังนั้น เขาก็ไม่รอช้า เขาหลับตาลงและลีมตาขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับดวงตาที่เป็นลวดลายของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา จากนั้นลวดลายในตานั้นก็หมุน

 

“ซูซาโนะโอะ!”

 

ทันใดนั้นยักษ์ร่างสีน้ําเงินอ่อนก็ฉีก ดาวกระจายไฟ ออกเป็นชิ้น ๆ

 

“ไอ่แก่! แกบอกว่าแกคือคู่ต่อสู้ของฉัน! งั้นก็มาสู้กับฉันสิ”มาดาระ ตะโกนอยู่ภายใน ซูซาโนะโอะ แล้ววิ่งเข้าหา มาซาฮิโกะอย่างรวดเร็ว

 

มาซาฮิโกะ มองดู มาดาระ ด้วยสายตาที่เยาะเย้ยพร้อมกับวิ่งเข้าหาเขา

 

โทบิรามะ วิ่งไปพร้อมกับ มาซาฮิโกะ แล้วตะโกนว่า “เซนจู! โจมตี!” จากนั้นเขาก็รีบวิ่งตรงไปหา อิซึนะ ซึ่งเป็นคู่ปรับเก่าของเขาอย่างรวดเร็ว

 

ในขณะที่ มาซาฮิโกะ วิ่งเข้าหา มาดาระ เขาก็พูดว่า “มาดาระ! ฉันหวังว่าคุณจะไม่รู้สึกอับอายกับความพ่ายแพ้เหมือนกับที่คุณเคยรู้สึกเมื่อ 40 ปีก่อนน่ะ!”

 

มาดาระ ทําหน้าตาเคร่งขรึม แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้กัน มาดาระก็ประสานอิน

 

“คาถาไฟ : เพลิงยักษ์ทําลายล้าง!”

 

เปลวไฟขนาดใหญ่ที่ลุกโชติพุ่งออกมาจากปากของ มาดาระ “ครั้งนี้ฉันจะเผาแกให้เป็นจุณ!”

 

มาซาฮิโกะ มองดูเปลวไปที่กําลังใกล้เข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ใช้ คาถานินจาเพื่อป้องกันแต่อย่างใด เขาขว้างดาวกระจายพุ่งทะลุผ่านเปลวไป จากนั้นมันก็ไปปรากฏอยู่ต่อหน้า ซูซาโนะโอะและ ดาวกระจาย ก็กลายเป็น มาซาฮิโกะ มันก็คือ คาถาเปลี่ยนร่างดาวกระจาย นั้นเอง!

 

มาซาฮิโกะ ปรากฏตัวขึ้นมาอยู่ต่อหน้าของ มาดาระจากนั้นเขาก็ยิ้มเยาะและตะโกนออกไป

 

“คาถาความมืด : พิพากษา!”

 

เปลวไฟสีน้ําเงินปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของ มาซาฮิโกะมันฟูงตรงและปะทะเข้ากับหน้าอกของ ซูซาโนะโอะอย่างจังทําให้หน้าอกของ ซูซาโนะโอะ แตกออกจนเผยให้เห็นมาดาระที่อยู่ด้านใน โดยไม่ลังเล มาซาฮิโกะเตะ มาดาระจนทําให้ซูซาโนะโอะ กระเด็นล้มลง

 

“มาดาระ ดูเหมือนว่าประวัติศาสตร์จะซ้ํารอยนะเนี่ย! แม้ว่าจะผ่านไปแล้ว 14 ปี ฉันก็ยังเตะก้นของคุณได้” มาซาฮิโกะมองไปที่ มาดาระและได้แต่หัวเราะออกมา

 

มาดาระ รู้สึกแค้นเป็นอย่างมาก “หนอยไอ่แก่! แกมีคาถานินจาแปลก ๆ อยู่เสมอเลยสินะ…”

 

มาดาระ ยืนขึ้นอีกครั้ง “ฉันไม่อยากใช้มันเลยจริง ๆแต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้คนแก่ ๆ อย่างแกรอดไปได้…”

 

“ซูซาโนะโอะ!” ดวงตาทั้ง 2 ข้างของ มาดาระ หลั่งน้ําตาออกมาเป็นสายเลือด ซูซาโนะโอะ ของเขาลุกขึ้นยืนและดาบแสงก็ปรากฏขึ้นมาในมือทั้ง 2 ข้างของซูซาโนะโอะ

 

มาซาฮิโกะ กระโดดกลับมาตั้งหลักพร้อมกับเหงื่อที่มองเห็นได้บนหน้าผากของเขา “แย่แล้ว! แค่ ซูซาโนะโอะ ธรรมดาก็สู้ยากจะตายอยู่แล้ว..แล้วตอนนี้อะไร! บ้าเอ้ย! นี้จะฆ่าฉันจริงๆเหรอเนี่ย?”

 

มาดาระ เบื่อคําพูดไร้สาระของมาซาฮิโกะ และพุ่งเข้าโจมตีเขาด้วยดาบทั้ง 2 เล่มจากด้านบน

 

“คาถาดิน : พลิกพสุธา!”

 

แผ่นหินขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาระหว่างพวกเขาทั้ง 2 แต่สิ่งนี้ก็ไม่สามารถหยุดดาบของ ซูซาโนะโอะ ได้และดาบก็ตัดผ่านแผ่นหินได้เหมือนกับตัดเนย โชคดีที่ มาซาฮิโกะ ได้ใช้คาถาสลับร่างไปก่อนที่เขาจะได้รับชะตากรรมเดียวกันกับกําแพงหินของเขา

 

มาซาฮิโกะ ปาดเหงื่อบนหน้าผากของเขา “เฮ้อ…. เกือบไปแล้วถ้าเราไม่เอาจริงบ้าง เราได้ตายจริง ๆ แน่”

 

ทันใดนั้น มาซาฮิโกะ ก็ใช้ โหมดเซียน!

 

เมื่อ มาซาฮิโกะ เข้าสู่โหมดเซียน มันทําให้ความรู้สึกที่มาดาระมีต่อ มาซาฮิโกะ แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและมาดาระก็สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจน เขาประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นี้ไม่เหมือนกับของ ฮาชิรามะ!”

 

เห็นได้ชัดว่า ฮาชิรามะ ได้สร้างความทรงจําที่เลวร้ายให้กับ

มาดาระ

 

“วิชาเซียน คาถาลม : ดาวกระจายวงจักร!” มาซาฮิโกะขว้างดาวกระจายวงจักรขนาดใหญ่ออกไป และเห็นได้ชัดว่าดาวกระจายวงจักรครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อน

 

มาดาระ มองไปที่ ดาวกระจายวงจักร ขนาดใหญ่ที่กําลังพุ่งเข้ามาด้วยท่าทางเยาะเย้ย “ชายแก่ แกรู้ใช่ไหมว่าวิชาของแกยังห่างชั้นกัน ฮาชิรามะ อยู่มากนะฮ้ะ?!”

 

เมื่อเห็นดังนั้น มาดาระ ก็ป้องกัน ดาวกระจายวงจักร ด้วยดาบเล่มเดียว อย่างไรก็ตามทันทีที่ดาบปะทะเข้ากับ ดาวกระจายวงจักร การแสดงออกของ มาดาระ ก็เปลี่ยนไป เขายกดาบเล่มที่ 2 ขึ้นมาช่วยป้องกันอย่างไม่ลังเล แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไถลไปไกลกว่า 100 เมตร กว่าจะสามารถหยุดการโจมตีและสลายมันไปได้

 

“ฉันอาจจะไม่แข็งแกร่งเท่า ฮาชิรามะ แต่คุณก็ต่างจากเขามากเหมือนกัน!” คําพูดของมาซาฮิโกะ เหมือนกับเขากําลังเทน้ํามันลงไปในกองไฟ

 

แน่นอนว่า มาดาระ ไม่สามารถทนได้เมื่อมีคนมาพูดว่าฮาชิรามะ แข็งแกร่งกว่าเขา ทันใดนั้นมาดาระก็ประสานอิน

 

“คาถาไฟ : ลูกบอลเพลิงยักษ์!”

 

“คุณอาจคู่ควรกับการเป็นคู่แข่งของ ฮาชิรามะ คุณอาจรู้ว่าคาถาเปลี่ยนร่างดาวกระจายของฉันทํางานยังไง…แต่นอกจากนั้นแล้ว ฉันยังมี มีดคุใน พิเศษอีก 3 เล่ม” มาซาฮิโกะยิ้มจากนั้นเขาก็ขว้าง มีดคุในพิเศษ 3 เล่มออกไปในทิศทางที่ต่างกัน

 

เมื่อเห็นดังนั้น มาดาระ ก็รีบใช้ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ของเขาอย่างรวดเร็ว ลวดลายในดวงตาของเขาหมุนด้วยความเร็วสูง เขาพยายามหาว่า มาซาฮิโกะ จะปรากฏตัวที่ตําแหน่งไหนต่อไป แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

 

“ใต้ดิน!”

 

มาซาฮิโกะ ปรากฏตัวขึ้นจากพื้นดินใต้ ซูซาโนะโอะของ

มาดาระ

 

มาดาระ ตอบโต้ด้วยการฟันดาบแสงของ ซูซาโนะโอะของเขาลงไปที่ มาซาฮิโกะ

 

“วิชาเซียน คาถาสายฟ้า : พันปักษาหอกคม!”

 

แต่ มาซาฮิโกะ ก็ปัดดาบของ ซูซาโนะโอะ ออกด้วย พันปักษาหอกคม จากนั้นเขาก็คว้าโอกาสนี้เพื่อเข้าใกล้ซูซาโนะโอะ

ของ มาดาระ

 

“คาถาความมืด : โพรงนรกสูบ!” มาซาฮิโกะเอาฝ่ามือวางไว้บนร่าง ซูซาโนะโอะ ของ มาดาระ

 

แต่ก่อนที่คาถาของ มาซาฮิโกะ จะทํางาน เพื่อไม่ให้พ่ายแพ้เป็นครั้งที่ 2 มาดาระ จึงใช้ วิชาลวงตา การโจมตีทางจิตอย่างฉับพลันทําให้ มาซาฮิโกะ ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่มันก็ทําให้มาซาฮิโกะตกอยู่ในที่นั่งลําบาก ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้คาถาสลับร่างเพื่อหนีออกไปตั้งหลักก่อน

 

หลังจากที่ มาซาฮิโกะ ถอยออกมาได้แล้วเขาก็หายใจหอบเล็กน้อย

 

“ไอ่ ซูซาโนะโอะ นี่! ไม่มีทางที่จะทําลายเกราะของมันนอกจากใช้ โพรงนรกสูบ! แล้วตอนนี้ มาดาระ ก็รู้วิธีตอบโต้วิชาของเราแล้ว เราคงไม่สามารถเอาชนะเขาได้อีกต่อไป” มาซาฮิโกะมองไปรอบ ๆ และพบว่าตอนนี้ โทบิรามะ และ กองทัพเซนจูกําลังเป็นต่อและกําลังจะชนะ ส่วนลูกศิษย์ของเขาก็ร่วมมือกันอย่างดีในการปกป้องซึ่งกันและกัน

 

“จากนี้ไปเราคงทําได้แค่รอ ฮาชิรามะ กลับมา…เราต้องถ่วงเวลาให้นานที่สุดเท่าที่จะทําได้…”

 

มาซาฮิโกะ ปิดใช้งานโหมดเซียน เพราะมันใช้จักระเป็นจํานวนมากและไม่เหมาะสําหรับการต่อสู้ที่ยาวนาน

 

มาดาระ สังเกตเห็นว่า มาซาฮิโกะ เกิดความวิตกกังวลเขาจึงพูดว่า “ชายแก่! เกิดอะไรขึ้น? ทําไมไม่อวดเก่งเหมือนตอนแรกล่ะ? คิดได้หรือยังล่ะว่าแกไม่ควรยั่วยุฉันตั้งแต่แรก!”จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหา มาซาฮิโกะอย่างรวดเร็ว

 

“คาถาแผดเผา : อัคคีสังหารเดือด!”

 

มาซาฮิโกะ ไม่อยากใช้วิชาที่อันตรายเช่นนี้แต่นอกจากดาวกระจายวงจักร ที่ใช้จักระเป็นจํานวนมากแล้วก็มีแต่วิชานี้เท่านั้นที่พอจะต่อกรกับ มาดาระ ได้

 

แน่นอนว่ามันไม่สามารถทะลุผ่าน ซูซาโนะโอะได้แต่มันก็ สามารถแผ่ความร้อนไปถึงมาดาระได้และเผาเขาเล็กน้อยซึ่งนั้นทําให้เขาโกรธเป็นอย่างมาก!

 

“หนอยไอ่แก่! ตายไปซะ!”

 

“แย่ละ…” มาซาฮิโกะ

 

อุ้ยเขาโกรธจริง ๆ แล้วมีใครรู้วิธีออกจากโลกนี้บ้างเอาฉันออกไปจากโลกนี้ที!