ทั้งสองคนออกมาด้วยกันที่หลัง นั่งตรงม้านั่ง มีโต๊ะเล็กๆคั่นกลาง

 

ยูมะสารภาพเรื่องทั้งหมดให้เนเน่ฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความฝัน เรื่องความรู้สึกตัวเองที่เปลี่ยนไป และความรู้สึกว่ารักยุยตอนนี้เท่ากับทรยศยุย

เมื่อยูมะเล่าจบ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ

“ตายแล้ว จะละลายกับความหวาน น่ารักเกินไปทั้งคู่เลย  แบบนี้ค่าขนมยูมะคงไม่น่าจะพอเนอะ”

เนเน่กล่าว ยกสองมือแตะแก้มตัวเอง บิดตัวไปมาหน้าแดงด้วยความเขิน

“เพี้ยนไปแล้วรึไงฟะ เนเน่ “

 “ขอบคุณนะที่เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง  สรุปว่าอยากได้ค่าขนมเท่าไรนิ”

” นี่เนเน่พูดเรื่องอะไรเนี่ย”

“รู้อย่างนี้พี่น่าจะเพิ่มเงินให้ไปนานละ พอคิดว่าเงินที่เพิ่มให้ ทั้งสองคนจะเอาไปใช้เดท เป็นปัจจัยให้ทั้งสองคนไปโชว์ความหวานแหววกันและกันให้โลกรู้ โอ้ยยย แค่คิดก็ปลื้มจนน้ำตาไหล พี่ต้องขยันหาเงินให้มากกว่านี้ซะแล้ว”

“ตูไม่ได้มาปรึกษาเรื่องเงินขาดมือนะเฟ้ย นี่หัวร้อนเรื่องความรักอยู่นะ”

“…..อ๊ะ โทษทีโทษที เข้าโลกส่วนตัวมากไปหน่อย  โอเค เดี๋ยวพี่ขอปรับเข้าโหมดจริงจังก่อน ครานี้เจอพี่ในโหมดจริงจังให้คำปรึกษา รับรองไม่ผิดหวัง”

 

สัส กุขอคำปรึกษาผิดคนรึเปล่าวะ แต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว มันก็ต้องขอให้ถึงที่สุดวะ

 

“ก็ตามที่ผมเล่านั่นแหละ สรุปว่าผมทำดีกับยุยเพราะแท้ที่จริงแล้วจิตใต้สำนึกผมมันหื่น มันแย่มากเลย”

“ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน คนรักกัน จะคิดเรื่องอย่างว่านี่ปกติสุดๆเลยนะ ยิ่งไปกว่านั้น ยูมะทำดีกับยุยก่อนหน้า ก็ทำด้วยจิตใจบริสุทธิ์แต่แรกอยู่แล้ว ที่แแย่น่ะคือความคิดยูมะตอนนี้ต่างหาก”

คำพูดเนเน่ตีเข้าแสกหน้ายูมะจังๆ  นึกไม่ถึงว่าเนเน่จะพูดว่าเขาขนาดนี้ เหมือนเขาเป็นไอ้โง่เลย ยูมะเลยตอบกลับไป

“แต่มันก็แย่จริง ถูกมั้ยล่ะ ยุยเข้ามาชิดใกล้สนิทสนมกับผมเพราะเชื่อว่าผมเป็นเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้  แค่ผมสบตาเธอ ผมรู้ว่าเธอไว้ใจผมขนาดนั้นแหละแล้วดูสิ่งที่ผมสิ…”

“ถ้าวันนี้ยูคุงมาปรึกษาเพราะไปก่ออาชญากรรมทางเพศ พี่คงจะด่ายับไปแล้วล่ะ แต่ความจริงคือคนที่อ้อนและเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนตลอดคือยุยจังใช่มั้ยล่ะ เพราะฉะนั้นยูคุงไม่มีความจำเป็นต้องมานั่งพะวงว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดหรือทำเรื่องไม่ดีเลยสักนิดเดียว  ยูคุงเป็นเด็กผู้ชาย ถึงจะคิดเรื่อง18+กับยุยจัง แต่มันก็แค่ความคิด ไม่ได้ลงมือทำจริงซะหน่อย สบายใจได้แล้ว

ถ้าให้สรุปแบบฟันธงนะ ปัญหาที่เกิดขึ้นตอนนี้แก้ข้อเดียว ทุกอย่างจบเลย คือยูมะเลิกคิดแง่ลบกับความรักแสนบริสุทธิ์ซะ”

“ให้เลิกคิดเหรอ ยากนะ…”

“ถ้าบอกว่ายาก งั้นถามกลับง่ายๆนะ ตอนนี้พี่กำลังจินตนาการยูคุงกับยุยจังทำเรื่อง18+  ยูคุงคิดว่าเธอจะแก้ปัญหาพี่ยังไงล่ะ”

เขร้ พี่เนเน่พูดได้ไม่อายปากตัวเองเลยเหรอฟะ นี่แกจิ้นขนาดนี้เลยเหรอ

 

เนเน่ถอนหายใจเฮือกหนึ่งกล่าวต่อ

“ยูคุงอยากจะทะนุถนอมและให้ความสำคัญกับยุยจัง เป็นรักบริสุทธิ์ที่ดีอยู่แล้ว อ้ งั้นพี่ให้คำแนะนำอีกอัน อันนี้ทำได้ปุ๊บ ทุกคนมีความสุขแฮปปี้เอนดิ้งทุกฝ่ายแน่”

“วิธีนั้นคือ?”

เนเน่ยิ้มกล่าวต่อ

“เรื่องหื่นน่ะ จะคิดก็คิดให้เต็มที่ แต่การกระทำคือต้องดูแลยุยให้ดีกว่าเดิม อ่อนโยนให้มากกว่าเดิม ทำแค่นี้ทุกอย่างจบเหมือนกัน”

“….มันจะดีเหรอครับ ไอ้ที่กังวลตอนนี้เพราะคิดแต่เรื่องหื่นนี่แหละ”

“ม่าม่า ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจความรู้สึกนะ เอางี้ ..ลองจินตนาการตามที่พี่บอกนะ ยุยจังเดินมาอ้อนใกล้ชิดตามปกติแต่ที่จริงแล้วในใจยุยจังมีจุดประสงค์ที่มาอ้อนเพราะอยากให้ยูคุงรักยุยจังสุดหัวใจ  เป็นไงบ้าง”

“ไม่ไหวนะ ยัยนั่นไม่ได้มีนิสัยแบบนั้น…”

“ลองทำดูก่อนน่า ยูคุงแค่พยายามคิดนิดเดียวพอว่ายุยจังอ้อนเพราะอยากให้ยูคุงรักตอบ “

พูดถึงขนาดนั้น ลองดูก็ได้วะ

โอเค ค่อยๆนึกภาพ เวลายุยอ้อนเราเป็นเพราะเธอพยายามอยากให้เราหลงรักเธอ

ถึงจะอายนิดหน่อย แต่ก็เริ่มจินตนาการได้ละ คิดซะว่ายุยมาอ้อนเรา ต้องตื่นเต้นเหมือนที่เรารู้สึกตอนนี้

 

“……..”

แค่จินตนาการ ก็รู้สึกเหมือนมีพลังทำลายล้างมหาศาลระเบิดอยู่ข้างในใจ หน้ายูมะแดงแป๊ด เนเน่เห็นสภาพยูมะเลยยิ้ม กล่าสต่อ

 

“เห็นมั้ยล่ะยูคุง ไอ้เรื่องหื่นมันไม่ใช่ประเด็นเลย เพราะจริงๆแล้วความหื่นน่ะ ถ้าเกิดจากความรักที่บริสุทธิ์และเกิดจากคนที่เราชอบ มันควรเป็นเรื่องที่น่าดีใจด้วยซ้ำ”

 

“แต..แต่ว่า…ผมชอบยุยนะ ให้รู้สึกดีใจกับความหื่นตัวเองที่มีต่อยุยผมว่ามันทะแม่ง…”

“ยุยจังเองบอกว่ารักยูมะที่สุดไม่ใช่เหรอ คิดว่าเรื่องนี้สมมติยุยรู้เข้า กล้าพูดมั้ยล่ะว่ายุยจังจะเกลียดยูมะแน่นอน”

“แต่ว่าที่เธอบอกว่ารัก ความหมายเธอมันคือรักแบบเพื่อนสนิทนะ มันคนละความหมายกับความรักของผมเลย”

“….จากมุมมองวงนอกที่พี่สังเกตนะ พี่ว่ายูจังคิดไปเอง”

“ห๊ะ?”

“อะแฮ่ม ไม่มีอะไร ช่างมันเถอะ อืม งั้นขอถามกลับละกัน ถ้ายูมะยังกังวลแบบนี้ คิดว่าจะสามารถมองยุยกลับไปเป็นเพื่อนแบบเก่าได้รึเปล่าล่ะ มันทำไม่ได้หรอก ถูกมั้ยล่ะ แล้วก็ถ้ายูมะไปสารภาพตามตรงว่าอยากอยู่ห่างจากยุยจังเพราะความหื่น คิดว่าเธอจะโกรธหรือเสียใจมั้ยล่ะ”

“อึ่ก…”

มันก็…จริง

อันนี้เข้าใจได้ อุตส่าสนับสนุนยุยให้เปลี่ยนแนวคิด อยากให้เธอรักตัวเองมากกว่านี้ แต่สุดท้ายถ้าเราถอยห่างจากเธอด้วยเรื่องนี้ เธอคงเสียใจมาก

 

และถ้าพูดจากใจ เราเองนี่แหละที่ไม่อยากห่างจากยุย อยากจะอยู่ด้วยกัน อยากจะทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน อยากจะให้ยุยรักเราในฐานะผุ้ชายคนหนึ่งสักวัน

 

(….เฮ้ย…เดี๋ยวนะ)

ไอ้ความรู้สึกอยากทำกิจกรรมร่วมกัน อยากจะให้เธอรักเรา ทำไมตอนนี้พอคิดอีกที รู้สึกว่ามันไม่ได้กังวลเรื่องหื่น เพราะความรู้สึกรักและอยากอยู่ด้วยกัน มันกลายเป็นปัจจัยหลักแทนไปแล้ว

 

“ยูคุงน่ะเอาแต่คิดแง่ลบกับความรักไง ทั้งที่จริงๆเรื่องมันง่ายและตรงไปตรงมามาก ยูคุงรักยุยจัง และยูคุงก็อยากให้ยุยจังรักยูคุงแบบที่ตัวเองรู้สึกด้วย อันนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องรักแบบเพื่อนหรือรักแบบเชิงชู้สาวนะ เพราะจริงๆยูคุงสามารถรักมันไปพร้อมกันได้ทั้งคู่นั่นแหละ”

 

พอฟังเนเน่จบ รู้สึกเหมือนเธอชี้ทางสว่าง

ตลอดที่ผ่านมา ผมขี้ดเส้นแบ่งกั้นความรักสองอันนี้ชัดเจน การที่แอบรักเพื่อนสนิทมันคือการหักหลังความรู้สึกของอีกฝ่าย

แต่ว่าถ้าคุณสามารถเปลี่ยนความรักจากเพื่อนสนิทไปเป็นแฟนกันได้ แค่จินตนาการ ความสุขในร่างกายก็ล้นเอ่อแล้ว

 

เนเน่หัวเราะเดินมาตบบ่ายูมะเป็นเชิงให้กำลังใจ

“เรื่องบางเรื่องอย่าไปคิดเยอะเกิน ยูคุงทำดีกับยุยจังเรื่อยๆก็พอ เชื่อเถอะว่าเดี๋ยวฉากแฮปปี้เอนดิ้งจะมาหาเองโดยไม่ทันตั้งตัวแน่ พยายามเข้านะหนุ่มน้อย”

ยูมะกลับมาไตร่ตรองความรู้สึกตัวเองอีกครั้ง ต้องพูดได้ชัดๆว่าตอนนี้เป็นไงบ้าง

อย่างแรก โอเค เราหื่น สอง เราใจดีกับยุยเพราะอยากให้ยุยหลงรักเรา

แต่ว่าช่างแม่งเหอะ

หื่นส่วนหื่น เพราะเราก็อยากจะดูแลยุยอย่างสุดความสามารถ เราอยากจะทุ่มเททุกสิ่งเพื่อให้เธอมีความสุข  แล้วถ้าทำได้ขนาดนี้ วันหนึ่งเกิดยุยหลงรักเราขึ้นมาจริง ถึงตอนนั้นเราค่อยสารภาพรักกับเธอละกัน

 

แต่ว่ายูมะก็มีกฏที่ตัวเองตั้งขึ้นมาเพื่มอย่างนึง

ก่อนหน้านี้ ยุยสารภาพรักกับเรา เพราะอยากจะตอบแทน ครั้งก่อนเราปฏิเสธโชว์หล่อ แต่คราวนี้ถ้าเธอพูดอีกรอบ กูไม่เป็นคนดีแล้ว จะตอบรับเป็นแฟนกับเธอทันที ต่อให้ตอนนั้นความรู้สึกของเธอจะคิดกับเขาเป็นแค่เพื่อนสนิทอยู่ก็ตาม

 

แต่ก็นะ ถ้าจะเป็นแฟนกันจริง ต่างฝ่ายต่างต้องคิดเรื่องของอีกคน และดูจากนิสัยยุยคงไม่สารภาพรักแบบครั้งก่อนซ้ำสองแน่

เพราะฉะนั้น หากวันหนึ่งที่ต้องสารภาพรักจริง อย่างน้อยขอให้เขามั่นใจได้ก่อนว่า ยุยเปลี่ยนมุมมองเขาจากเพื่อนสนิท เป็น รักในฐานะหญิงชาย

ยูมะตัดสินใจแน่วแน่ว่าเขาจะไม่สารภาพรักกับเธอจนกว่าจะถึงวันนั้น