“…เช้าแล้วสินะ” มิคาโดะลืมตาขึ้นนอนอยู่บนเตียง

เช้าของตระกูลคิทามิคาโดะ 5 นาฬิกาพอดี ไม่เร็วไปหรือช้าไปแม้แต่วินาทีเดียว 

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาจนกระทั่งเขาเข้าเรียนปี 2  คิทามิคาโดะ มิคาโดะ ไม่เคยใช้นาฬิกาปลุกเลย

อาจกล่าวได้ว่าตัวเขาเองเป็นนาฬิกาปลุก

เขาตื่นขึ้นในเวลาเดียวกับเมื่อก่อน เขารีบเดินไปดูแลรูปร่างหน้าตาของเขา ภายในห้องนอนของมิคาโดะมีแต่หนังสือ ห้องน้ำ และห้องส้วม ไม่รวมโถงทางเดิน

ทุกอย่างที่นี่มีไว้เพื่อความสะดวกสบายของมิคาโดะ สำหรับตระกูลมิคาโดะ

ผู้ที่ไม่เคยยอมให้แสดงความอ่อนแอต่อบุคคลภายนอก แม้แต่ใบหน้าที่หลับไม่สนิทก็ไม่ให้ใครมาเห็น

สถานที่แห่งนี้ที่มีเรื่องราวและบทกวีที่ไม่อนุญาตให้คนนอกมาพบ มิคาโดะเป็นผู้สืบทอดจากหนึ่งในห้าตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในญี่ปุ่น 

รูปลักษณ์ภายนอกของเขาต้องสมบูรณ์แบบ การแต่งกายต้องเรียบร้อย เขาล้างหน้าอย่างระมัดระวัง สระผมให้เรียบร้อย และส่องกระจกเป็นอย่างสุดท้าย

“เอาล่ะ สมบูรณ์แบบ”

หลังจากตรวจสอบความเรียบร้อยจนพอใจ ท่าทางของเขาแสดงถึงความเข้มงวด ริมฝีปากแสดงถึงเจตจำนงค์ที่ชัดเจน ร่างกายที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ผมดำสนิท แสดงถึงความสมบูรณ์แบบของชายจากตระกูลคิทามิคาโดะ

มิคาโดะเดินไปที่ประตูและสัมผัสมันเบาๆ

“ไปแล้วนะครับ”

‘ตรวจลายนิ้วมือและเสียงเรียบร้อย อรุณสวัสดิ์ ท่านคิทามิคาโดะ มิคาโดะ ปลดล็อคประตูเสร็จสิ้น’

หลังจากสิ้นเสียงของไอริส ประตูอัตโนมัติก็เปิดออก จากนั้นมิคาโดะก็เดินไปตามโถงทางเดิน ที่นี่บ้านตระกูลคิทามิคาโดะซึ่งอายุกว่าร้อยปี พื้นไม้รอบๆจึงมีความหอมของไม้เก่า พร้อมมีแสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาให้รู้สึกความอบอุ่น ตามโถงทางเดินมีห้องอยู่เรียงราย บรรดาคนรับใช้เองก็เริ่มออกมาทำงาน แต่พอเห็นมิคาโดะกำลังเดินผ่านไป ทุกคนก็จะหยุดและคำนับให้เขา มิคาโดะตอบรับด้วยการพยักหน้าเล็กน้อย จนไปถึงที่ห้องรับประทานอาหาร ที่นั่นมีพ่อแม่ของเขานั่งอยู่ก่อนแล้ว

“อรุณสวัสดิ์ มิคาโดะ”

ชายผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมคนนั้นคือหัวหน้าตระกูลคิทามิคาโดะ นอกจากนี้เขายังเป็นหัวหน้าเลขาธิการของพรรครัฐบาล  ถ้าหากว่าเขาตัดสินว่าใครเป็นคนเลว คนคนนั้นก็ไม่สามารถเข้ามาในโลกของการเมืองได้อีก นั่นแสดงถึงอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของเขา

“หลับสบายดีไหมมิคาโดะซัง”

ผู้หญิงที่ยิ้มอยู่ตรงข้ามกับหัวหน้าครอบครัวนั้นคือนายหญิงแห่งตระกูลคิทามิคาโดะ เธอเป็นพี่สาวแท้ๆของนายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน เธอมาจากครอบครัวนักการเมือง ที่สามารถบดขยี้ศัตรูทางการเมืองได้อย่างไม่มีปัญหาหรือข้อโต้แย้งใดๆ 

“อรุณสวัสดิ์ครับ คุณพ่อ คุณแม่” มิคาโดะนั่งตรงหน้าพ่อแม่ของเขาที่คนอื่นเรียกกันว่าสัตว์ประหลาด

คนรับใช้วางผ้าปูโต๊ะและเตรียมอาหารเช้า จานที่วางอยู่เรียงรายประกอบด้วยข้าวไม่ขัดสี สาหร่ายทะเล และปลาหลากหลายชนิด ทำให้เป็นอาหารเช้าฉบับญี่ปุ่นที่สมบูรณ์แบบ แม้ว่าจะดูไม่สมกับเป็นอาหารของครอบครัวระดับนี้ แต่ทุกอย่างอยู่ในคุณภาพระดับสูงสุด

“เอาล่ะ เริ่มท่องได้”

จากนั้นทั้งนายหญิงและมิคาโดะก็ตอบรับคำพูดของหัวหน้าตระกูล

“ความประพฤติที่ไม่อาจตำหนิได้ และถึงแม้หางจะถูกคว้าไว้ ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกจับได้”

“ความประพฤติที่ไม่อาจตำหนิได้ และถึงแม้หางจะถูกคว้าไว้ ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกจับได้”

“ความประพฤติที่ไม่อาจตำหนิได้ และถึงแม้หางจะถูกคว้าไว้ ก็อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกจับได้”

ในช่วงกลางของบรรยากาศรื่นเริงนี้ มีการท่องประเพณีของครอบครัว นี่เป็นกฎที่นำพาตระกูลคิทามิคาโดะมาถึงปัจจุบัน เมื่อเสร็จแล้ว เวลารับประทานอาหารก็เริ่มขึ้น หัวหน้าตระกูลจะเคี้ยวข้าวเป็นเวลาห้าสิบครั้ง และหลังจากจิบชาเขียวแล้ว เขาก็หันไปถามมิคาโดะ

“เป็นไงบ้างมิคาโดะ ที่โรงเรียนเรียบร้อยดีไหม”

มิคาโดะตอบกลับด้วยรอยยิ้มบางๆ

“แน่นอนครับ ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ การเรียนของผมอยู่ในระดับท็อปของชั้น ความสัมพันธ์กับครูเป็นไปในทางที่น่าพอใจ และผมกำลังสร้างเครือข่ายของตัวเองสำหรับการเป็นนักการเมื่อหลังจากเรียนจบ”

“เป็นเรื่องดีที่ได้แบบนั้น การครองหัวใจของมนุษย์ให้ได้เป็นกุญแจสำคัญในการเป็นนักการเมือง แต่อย่ามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงมากเกินไป ความรักและความเสน่ห์หาจะนำมาซึ่งจุดอ่อน ตั้งแต่โบราณ ตระกูลคิทามิคาโดะไม่อนุญาตให้มีความรักใดๆ”

นายหญิงสนับสนุนหัวหน้าตระกูล

“ลูกมีคู่หมั้นอยู่แล้วมิคาโดะซัง เธอเป็นคู่หมั้นที่เหมาะสมและมีประโยชน์กับลูกที่สุดเมื่อลูกอยู่จุดสูงสุดของญี่ปุ่น ลูกไม่จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์ชั่วครั้งชั่วคราวใดๆ”

หัวหน้าตระกูลขมวดคิ้ว

“ตามนั้นแหละ ความรักเป็นบ่อเกิดของเรื่องอื้อฉาว เป็นบ่อเกิดของความชั่วร้ายต่างๆ

จะไม่มีใครควบคุมเธอได้ ดาวดวงใหม่ของญี่ปุ่นจะไม่มีเรื่องอื้อฉาวเกิดขึ้น เข้าใจนะ”

“…ไม่มีแน่นอนครับ!”

มิคาโดะเล่าเรื่องโกหกครั้งแรกในชีวิตของเขา เป็นธรรมดาที่ทรมานจิตใจของเขาอย่างมาก เมื่อเมื่อเกิดความเครียดมหาศาล เขารู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรง และเลือดเริ่มไหลออกจากร่างกายของเขา มิคาโดะจับเลือดดังกล่าวอย่างรวดเร็วด้วยการดื่มน้ำร้อนลงไป และหลบสายตาจากพ่อแม่ของเขา

“โดยเฉพาะตระกูลนันโจว พวกเขาจะต้องไม่สามารถหาจุดอ่อนของเราเจอ”

หัวหน้าตระกูลเสริม ซึ่งนายหญิงเองก็เห็นด้วย

“ใช่ ดิฉันได้ยินมาว่าคุณหนูของตระกูลนันโจวนั้นสวยงามมาก แต่เธอห้ามยอมแพ้ต่อการล่อลวงใดๆก็ตามนะ มิคาโดะซัง”

“ฮ่าฮ่า เรื่องแบบนั้นไม่เกิดขึ้นกับผมหรอกครับ”

มิคาโดะต้องหยิกแก้มของตัวเอง หลังจากที่ภาพร่างกายท่อนบนของคิสะที่มีแค่ชุดชั้นใจลอบเข้ามาในหัวของเขา  ตอนนั้นเอง หัวหน้าครอบครัวก็เปิดปากพูด

“ตั้งแต่สมัยก่อน ตระกูลคิทามิคาโดะเป็นแสงนำทางให้กับญี่ปุ่นมาโดยตลอด ในทางกลับกัน ตระกูลนันโจวก็คอยชักใยอยู่ในความมืด พ่อไม่รู้ว่านองเลือดของเราเกิดกี่ครั้งแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ที่เซกิกาฮาระ หรือการต่อสู้ด้วยอำนาจที่เกิดขึ้นระหว่างสองตระกูล ถ้าตระกูลคิทามิคาโดะต้องถูกทำลาย เช่นนั้น…”

“ญี่ปุ่นจะจมลงสู่ความมืด  ผมทราบดีครับพ่อ”

ความพ่ายของคิทามิคาโดะ มิคาโดะ ต่อ นันโจว คิสะ นั้นไม่ได้รับอนุญาตให้เกิดขึ้น แต่ถ้าเขาสามารถเอาชนะนันโจว คิสะได้ในเกมแห่งความรัก เขาจะสามารถยุติสงครามนี้ได้ ตระกูลนันโจว จะต้องพบกับจุดจบ และไม่ต้องสงสัยเลยว่าญี่ปุ่นจะมีแต่แสงสว่างตลอดไฟ

นายหญิงย่นจมูก

“ดิฉันไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมคุณหนูของตระกูลนันโจวถึงย้ายไปเรียนโรงเรียนเดียวกับมิคาโดะซัง  แต่มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ดิฉันกังวลที่ให้เข้าเรียนโรงเรียนเดียวกับเธอ”

“อย่าพูดแบบนั้นเลย นี่เป็นโอกาสสำหรับมิคาโดะที่จะได้รู้จักกับศัตรูที่เขาจะต้องสู้ด้วยในอนาคต คุณหนูของตระกูลนันโจวอาจยังเด็กและไม่สุกงอมเต็มที่ ดังนั้นรูปลักษณ์ของปีศาจนั่นจึงยังไม่สมบูรณ์ …มันจึงเป็นเหมือนกับการสร้างภูมิคุ้มกันล่วงหน้า”

หัวหน้าตระกูลหัวเราะออกมาอย่างมั่นใจ

เป็นการสร้างภูมิคุ้มกันที่รุนแรงเกินไป—มิคาโดะพึมพำในใจ เมื่อวานนี้ การสร้างภูมิคุ้มกันที่อันตรายเกือบจะสะกดความตายให้เขาแล้ว เขาไม่คาดฝันถึงเหตุการณ์ที่คิสะใช้ร่างกายของเธอโจมตีมิคาโดะ

—เออ เมื่อวานผมตกใจมาก วันนี้ผมจะระวังตัว  มิคาโดะตระหนักดีถึงภารกิจของเขาในฐานะลูกชายของตระกูลคิทามิคาโดะ และยิ่งกว่านั้นคือการเป็นปรปักษ์กับตระกูลนันโจวมิคาโดะเหยียดหลังตรงและแสดงรอยยิ้มออกมา

“อย่าได้กังวลไปเลยครับ  เรื่องอื้อฉาวจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน”

“ฟุฟุ นั่นคือสิ่งที่ฉันดีใจที่ได้ยินจากผู้สืบทอดตระกูล คิทามิคาโดะ มิคาโดะซัง”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ลูกเป็นไอหนุ่มเวอร์จิ้นที่ชอบธรรมเสียจริง”

สีหน้าของพ่อแม่ของมิคาโดะคลายลง สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไว้วางใจ 

เพื่อที่จะไม่หักหลังความคาดหวังนั้น มิคาโดะต้องมีชัยชนะเหนือคิสะเท่านั้น

—————–

ติดตามผู้แปลได้ที่ แปลด้วยพลังใบ