LIAR LIAR After Story - ตอนที่ 37 【 ไซออนจิ ซาราสะ 】 กำลังเล่นเพื่อพาร์เฟ่ขนาดยักษ์

 

「 ฉันคิดอะไรดี ๆ ออกแล้วล่ะ ชิโนฮาระ ｣

ห้างสรรพสินค้าในวันหยุด

ฉันปลอมตัวด้วยแว่นกันแดดและแว็กซ์ ซ่อนใบหน้าด้วยเสื้อมีฮู้ดที่มีฮู้ด ไซออนจิ ซาราสะ ที่กำลังสนุกสนานอยู่กับการช้อปปิ้ง

เมื่อพูดถึงช้อปปิ้ง

ฉันไม่จำเป็นต้องมีของที่หมายตา แค่เดินผ่านก็ถือเป็นการเดินช็อปเหมือนกัน เมื่อต้องโกหกอยู่ตลอดเวลามันก็ชวนอ้วกอยู่เหมือนกัน ขางครั้งก็อยากอยู่สบาย ๆ แบบนี้บ้าง

「 ความคิดดี ๆ เหรอ… ? ｣

อดไม่ได้ที่จะสนใจคำพูดของเธอ

เมื่อเริ่มเหนื่อยจึงเริ่มมมองหาคาเฟ่ จนมาถึงคาเฟ่ชื่อดังที่อยู่ในห้างแล้ว

ไซออนจิที่มองมาด้วยสายตาซุกซนหลังจากมองเมนูจากป้าย

「 มาเล่นเกมกันเถอะ ｣

「 เอาล่ะ ฉันจะเล่นด้วยก็ได้ ｣

「 นายมีโอกาศครั้งเดียวนะ ถ้าตอบถูกฉันจะเลี้ยงเมนูที่แพงที่สุดเลย ｣

「 ถ้าตอบผิด นายต้องพาร์เฟ่ต์ขนาดใหญ่พิเศษช่วงโปรโมชั่นให้ฉัน ｣

「 พาร์เฟ่ต์ขนาดใหญ่พิเศษ… หืม ? ｣

จากรูปแล้ว

สิ่งที่ไซออนจินี่มันรูปร่างอย่างกะสัตว์ประหลาด

「 เอาเถอะ ｣

「 ฉันรับคำท้า ｣

「 มีอะไรล่ะ ? ｣

「 ฮึ่ม พาฉันไปที่นั้น ! ｣

ไซออนจิยิ้มอย่างมีความสุข

จากนั้นดวงตาสีทับทิมของเธอจับจ้อมงมาที่ฉัน

「 วันนี้ฉันกับชิโนฮาระมาเดทกันใช้ม๊า ? ｣

「 ไม่ใช่เดทสักหน่อย ก็แค่ช็อปปิ้งฆ่าเวลาเท่านั้นเอง ｣

「 มองภายนอกยังไงมันก็เดทแน่ชัด ๆ ｣

「 เป็นงั้นก็คงใช่อยู่หรอก ｣

「 ถ้าเดทกันก็ต้องจับมือสิ ? ｣

「 ไหนเธอบอกว่าต้องวางระยะห่างต่อกัน ยิ่งในที่มีคนเยอะ ๆ ｣

「 มีปัญหาเหรอย่ะ ! ｣

「 ถ้านายจับมือฉันตอนนี้ นายคิดว่าฉันจะตอบโต้ยังไงล่ะ ｣

มือที่ทาบอกของเธอไม่สั่นไหว ไซออนจิยิ้มอย่างไม่เกรงกลัว

( กฏล่ะ… )

กลับกันแล้ว

ฉันที่ค่อย ๆ เอามือจับคางเพื่อนคิด

เป็นคำถามที่คลุมเครือและตรงไปตรงมามาก คำตอบน่าจะเป็นอารมณ์มากกว่าการกระทำ จำกัดในแคบยากมาก

( เธอย้ำว่าไม่ใช่เดต คำว่า “ไม่ชอบ” น่าจะใกล้เคียงที่สุดหรือเปล่า ? บลัฟฟ์ ? )

( แต่… )

จู่ก็นึกขึ้นมาได้

「 ฉันจะไม่แตะตัวเธอแบบนั้นหรอก ไซออนจิ ｣

ฉันยิ้มแล้วคว้ามือหญิงสาวตรงหน้าเอาไว้

「 ห๊าาา!! นะ…นะ…นายทำอะไรน่ะ ? ｣

「 เคล็ดลับของปัญหาคือการหาคำตอบด้วยการจับมือจริง ๆ ไงล่ะ… ｣

ฉันค่อย ๆ พูดออกมา

เพราะไซออนจิ ซาราสะหน้าแดงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ถึงจะมองมองไม่ค่อยชัดเพราะหมวกที่บังเอาไว้ก็เถอะ แต่ใบหู และคอของเธอแดงก่ำไปหมด

「 อืม… ｣

「 …เอ่อ ｣

「 คำตอบก็คือ “หน้าแดง” ไงล่ะ ｣

「 ไอ้เจ้าบ้าชิโนฮาระ ｣

ไซออนจิรีบปัดมือของฉันออกแล้วหันมาทางฉันด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราด ในที่เอามือกระชากคอของเขา

「 ฉันวางแผนให้นายใจเต้นแรง ๆ และยอมแพ้แท้ ๆ แต่กลับเป็นฉันที่เจินซะเอง… ｣

「 นายโกง โกง โกงเห็น ๆ นายจับมือฉัน ｣

「 แย่เลยนะนั้น ｣

「 …แล้วจะทำยังไงกับพาร์เฟ่ล่ะ ｣

「 อา…. ｣

ดวงตาสีทับทิมของเธอมองไปที่เมนูอย่างโหยหา

「 งั้นก็มาหารกันมั๊ย ? ｣

ฉันพูดด้วยเสียงกระซิบเบา ๆ