LIAR LIAR After Story - ตอนที่ 22 【 มินามิ ชิซุคุ 】 - สไตล์สตอล์กเกอร์แบบถอยหลัง

(บ้าไปแล้ว…)

ช่วงบ่ายของวันหยุดบางวัน

ขณะที่ฉันกำลังเดินช้อปปิ้งรอบ ๆ เมือง ฉันรู้สึกประหม่ามากข้างใน

ระยะหนึ่งแล้วที่ฉันรู้สึกถึง การปรากฏตัวที่แปลกประหลาด อยู่ข้างหลังฉัน …เหมือนจู่ ๆ สัมผัสที่หกที่ตื่นขึ้นมา แต่… ใจดี มันไม่เกี่ยวกับ. มันไม่ใช่วิญญาณหรือสัตว์ประหลาดอะไรพวกนั้น แต่เป็นมนุษย์ในระยะไม่ห่างนัก มีคนกำลังเดินตามอยู่

(ช่างตัดเสื้อ…? ไม่ทีทาง แล้วใครกันที่ทำแบบนี้ล่ะ…)

(การลอบสังหาร …หรืออะไรสักอย่าง!?)

ใบหน้าของฉันเปลี่ยนเป็นสีฟ้า

ถึงฉันจะแข็งแกร่งที่สุดในเกาะแห่งการศึกษา แต่มันในพื้นฐานของการดวล และดวงอะไรพวกนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความจะเก่งด้านการต่อสู้สักหน่อย

หัวใจเต้นระวขึ้นเรื่อย ๆ ในสถานการณ์เลงร้าย ฉันก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเตรียมตัวให้พร้อม

(…หืม)

ฉันตั้งเป้าไปที่มุมที่ใกล้ที่สุด โดยไม่เปลี่ยนจังหวะ เลี้ยวเข้ามุม และกลั้นหายใจขณะรอใครสักคนที่อยู่ข้างหลังฉัน …โดยสรุป การดำเนินการครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก ไม่กี่วินาทีหลังจากที่ฉันหลบเข้ามุม ร่างที่ฉันไล่ตามก็เข้ามาที่มุมเช่นกัน…

「 หือ!? ｣

เป็นผู้หญิงที่คุ้นเคย

เครื่องแบบของนักบุญโรซาเลียมีเบจจากสีขาว เด็กผู้หญิงที่มีดวงตาที่ดูอ่อนล้า และสวมหมวกคลุมผมสีฟ้าสั้นของเธอ “มินามิ ชิซุคุ”

เธออ้าปากพูดอย่างไม่แยแสเช่นเคย

「 ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะถูกซุ่มโจมตี …ถึงนายจะเป็นสตอล์กเกอร์ แต่นายก็เจ้าเล่ห์มาก ｣

「 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน… ｣

「 …มันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเลยใช่มั๊ย? ｣

ฉันถอนหายใจ

「 ทำอะไรอยู่เหรอมินามิ ｣

「 การเดินทางเพื่อคว้าจุดอ่อนของสตอล์กเกอร์ …ฉันบังเอิญเจอนายก็เลยตามมาน่ะ หนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ แล้ว …ฉันชักจะเริ่มเบื่อแล้วสิ ｣

「 เหตุการณ์ควรจะเกิดขึ้นอีกสักหน่อย… ｣

「 ถึงแม้เธอจะพูดแบบนั้น… ｣

ฉันยักไหล่หลังจากถูกโจมตีด้วยการประท้วงกลับ ฉันไม่รู้ว่ายัยนี่รู้สึกอย่างไร แต่งานมักจะไม่ได้เกิดขึ้นจากการช็อปปิ้งเท่านั้น

「 จิ๊…… ｣

「 แล้วคุณพบจุดอ่อนบ้างมั๊ยล่ะ? ｣

「 อืม คือว่า… ｣

「 …………อา ｣

「 ขณะนั้น… ｣

แทนที่จะตอบกลับ กลับกลายเป็นว่าท้องของมินามิกลับมีเสียงร้องลั่น

(เธอคงจะหิวล่ะนะ ก็ดันตามมาเป็นชั่วโมง…)

ฉันถอนหายใจพลางเกาหัว ในกรณีที่ฉันมีข้อบกพร่องบางอย่าง ฉันไม่คิดว่าฉันมีข้อบกพร่องนะ อย่างไรก็ตาม การเพิกเฉยต่อสิ่งนี้ก็เป็นความผิดของบุคคลเช่นกัน

「 เธออยากกินอะไรไหม? ｣

「 ฉันยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลย มันสมบูรณ์แบบเลย ｣

「 โอ้…หรูหรา? ｣

「 เอาล่ะ ฉันไม่รังเกียจ ｣

「 ฮึ่ม…… ｣

「 ตอนนี้ฉันก็เข้าใจแล้ว ｣

เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน มินามิก็พยักหน้า จากนั้น ด้วยท่าทางเงียบ ๆ เธอชี้นิ้วชี้ไปที่ตัวเอง และพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจเล็กน้อย

「 จุดอ่อนของสตอล์กเกอร์ก็คือผู้หญิงน่ารักอย่างฉัน… ｣

「 ฮันนี่แทร๊ป …ช่างมีประสิทธิภาพจริง ๆ ? ｣

「 …ถ้าเป็นข้อสรุปที่เราได้ในวันนี้ฉันไม่พอใจจริง ๆ ｣

「 ฉันเป็นคนหนึ่งที่จ้องมองเขา ｣