Kuro no Maou (มารดำ) - ตอนที่ 35: อารัมภบทของลำดับ 7

บทที่ 35 – อารัมภบทของลำดับ 7

“ ยินดีต้อนรับสู่ห้องปฏิบัติการ [White Sacrament] ที่ 1 หัวหน้านักบวช อาร์ส ไม่สิตอนนี้คุณเป็นนักบวชอาวุโส ถ้าฉันพูดถูก? ขอแสดงความยินดีกับการเลื่อนตำแหน่งของคุณ”

“ ……. ไม่จำเป็นต้องถากถางบิชอปยูดาส”

ฉันมาที่นี่ทำไม?

“ เป็นความจริงที่คุณได้กลายเป็นนักบวชอาวุโส แต่แล้วอีกครั้งฉันเดาว่านั่นเป็นเพราะการตายของหัวหน้าคนก่อนเท่านั้น” (ยูดาส)

“คุณควรเข้าใจ มันเป็นสภาพที่โหดร้ายมากที่คนที่อายุน้อยอย่างฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการเป็นนักบวชอาวุโส” (อาร์ส)

ชายสองคนกำลังพูดถึงอะไรบางอย่าง ฉันรู้จักหนึ่งในนั้น ท่านคือท่านบิชอปจูดาส ผู้มีอิทธิพลและยิ่งใหญ่มาก

ฉันไม่รู้เกี่ยวกับคนอื่น แต่บางทีเขาก็เหมือนกัน

“ เขต นี้ไม่มีกำลังทหารที่จะหยุดการรุกรานอีกต่อไป เราจำเป็นต้องเรียกกำลังเสริมจากคริสตจักรอย่างเร่งด่วน —-“ (อาร์ส)

“พอแล้ว อย่าพูดอีก คุณไม่ได้โง่พอที่จะไม่เข้าใจว่าเขตที่ปกครองโดยคุณถูกคริสตจักรทิ้งไปแล้วใช่ไหม?” (ยูดาส)

ฉันสงสัยว่าพวกเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร

ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังพูด

“……….พวกมันกำลังบอกให้เราตายเหรอ? ถูกกองทัพนอกรีตทำลายล้าง หมายความว่าอย่างนั้นเหรอ!?” (อาร์ส)

“งั้นคุณก็เข้าใจ งั้นฉันขอถามหน่อยเถอะ ว่านายมาหาฉันทำไม?” (ยูดาส)

มันค่อนข้างน่ากลัว

ให้ตาย ฉันไม่เข้าใจจริงๆ แต่ฉันคิดว่าน่ากลัวมาก

“ บิชอปยูดาส ท่านอยู่ที่นี่แม้บาทหลวงคนอื่นๆ ทั้งหมดจะหนีไปหมดแล้ว ท่านจะไม่บอกข้าหรอกว่าท่านอยู่ในสถานที่อันตรายแห่งนี้ซึ่งอาจถูกบุกรุกได้ทุกเมื่อ เพียงเพื่อการค้นคว้าเท่านั้นใช่ไหม” (อาร์ส)

“ ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจ และ?” (ยูดาส)

พวกนอกรีต……พวกที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ฉันไม่เคยเห็นพวกเขา พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวขนาดไหน?

“ ท่านเป็นบิชอป มียศสูงกว่าฉัน และยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่สมเด็จพระสันตะปาปาเองก็เคยมาเยือนสถานที่นี้ด้วย คุณมีสายสัมพันธ์มากมายใน เอลิเซียน ไม่ ถ้าฉันต้องพูดตรงๆ คุณควรมีวิธีที่จะรักษาความสงบสุขของแผ่นดินนี้ใช่ไหม”” (อาร์ส)

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่าสมเด็จพระสันตะปาปาเสด็จมาที่นี่ น่าทึ่งมาก แต่อะไรที่น่าทึ่งกว่ากัน? ไม่เข้าใจจริงๆ

“เข้าใจแล้ว ถ้าคุณใช้ฉัน คุณสามารถเรียกกำลังเสริมจากคริสตจักร นั่นคือสิ่งที่คุณคาดหวังหรือไม่” (ยูดาส)

“ฉันเข้าใจดีว่ามันไม่มีเหตุผล แต่ได้โปรด ถ้าฉันสามารถขับไล่พวกนอกรีตเหล่านั้นออกไปได้ และวันที่เขตแห่งนี้ได้รับความสงบสุขและพรจากพระเจ้าอีกครั้ง ฉันจะตอบแทนคุณโดยไม่คำนึงว่าคุณจะขออะไร ฉันสาบานในพระนามของพระเจ้า” (อาร์ส)

ชายคนนั้นก้มศีรษะลง เขามีร่างกายที่ใหญ่แต่ก็ดูน่าสมเพช

“……อืม ก็ได้” (ยูดาส)

“ โอโอ้จริงเหรอ -“

ชายคนนั้นกล่าวขอบคุณหลายครั้ง เขาดูมีความสุขไม่ต่างจากนี้คงเป็น “การช่วยชีวิต”

“ ซาเรียล” (ยูดาส)

“คะ”

ฉันรู้สึกประหลาดใจที่จู่ๆท่านบิชอปยูดาสเรียกตัวมา

แต่คงไม่มีใครรู้ว่าฉันแปลกใจ เพราะทุกคนบอกว่าหน้าฉันเหมือนตุ๊กตา/หุ่นเชิด

แทนที่จะหัวเราะหรือร้องไห้ ฉันทำได้แค่นิ่งๆ มานานแล้ว

“บิชอปยูดาส ผู้หญิงคนนั้นคือ?” (อาร์ส)

“ การเสริมกำลัง” ที่คุณต้องการ ตอนนี้พาเธอไปกับคุณ” (ยูดาส)

ชายคนนั้นมองมาที่ฉันด้วยความประหลาดใจ

ฉันจ้องกลับเข้าไปในดวงตาสีฟ้าของเขา

“ ……นี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะบิชอปยูดาส” (อาร์ส)

“ ซาเรียล เขาคือบาทหลวง อาร์ส แล้วเธอจะแนะนำตัวเองหน่อยไหม” (ยูดาส)

“ ใช่ฉันคือ -”

ฉันคิดสักหน่อย

ชื่อของฉันไม่ใช่ ——– อีกต่อไปตอนนี้คือซาเรียล

ผู้ที่ได้รับความคุ้มครองจากพระเจ้าหนึ่งใน 12 คนพิเศษ

“ อัครสาวกที่ 7 ซาเรียล”

ฉันแนะนำตัวเองด้วยชื่อนี้เป็นครั้งแรก

“เป็นไปไม่ได้!? อัครสาวกคนที่ 7 คือลอร์ดเอเรียลแห่ง [คำพิพากษาสีเงิน]! การใช้ชื่อนั้นเป็นสิ่งที่ยกโทษให้ไม่ได้–“(อาร์ส)

“อ่า ‘นั่น’ ตายไปแล้ว ต่อจากนี้ไป ซาเรียล นี้เป็นอัครสาวกคนที่ 7 คนใหม่ เธอยังไม่ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ดังนั้นเธอจึงยังไม่ได้รับยศ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องใส่ ‘ลอร์ด’ นำหน้าชื่อของเธอเมื่อเรียกเธอ”(ยูดาส)

“ อัครสาวกเสียชีวิต…………และยิ่งไปกว่านั้นเด็กคนนี้ได้รับความคุ้มครองจากพระเจ้า……… .. ” (อาร์ส)

“ตอนนี้งานของคุณเสร็จแล้วใช่ไหม? ฉันยังมีงานวิจัยอีกมากที่ต้องทำ”

ขณะที่ท่านบิชอปยูดาสลุกขึ้นยืนเขาหันหน้ามาทางฉันและพูดว่า

“ ซาเรียลเธอมีหน้าที่อะไร” (ยูดาส)

“ใช่แล้ว มันคือการทำลายศัตรูของพระเจ้า”

“ ใช่นั่นคือทั้งหมดที่เธอต้องเข้าใจ สำหรับอย่างอื่นจงเชื่อฟังคำสั่งของนักบวชอาวุโสอาร์ส” (ยูดาส)

“ เข้าใจแล้วท่านบิชอปจูดาส”

“ ฟุฉันเดาว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะเรียกว่า “ท่าน” (ยูดาส)

ดูเหมือนว่าเมื่อฉันจะกลายเป็นอัครสาวกคนที่ 7 ฉันจะอยู่เหนือบิชอปยูดาสซามาด้วยซ้ำ

แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะลาก่อน นักบวชอาวุโสอาร์สขอให้คุณได้รับความคุ้มครองจากพระเจ้า”

และด้วยเหตุนี้ ‘หน้าที่’ แรกของฉันจึงเริ่มต้นขึ้น

ฉันจะทำได้ไหม ใครคือศัตรูของพระเจ้า? ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่? และทำไมฉันถึงเป็นคนเดียวที่มีชีวิตอยู่?

ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรอีกแล้ว

แต่ฉันรู้เพียงเท่านี้

พระเจ้าจะไม่ช่วยฉัน—–