Kill the Hero - ตอนที่ 87

Kill the Hero 087

[รัฐบาลญี่ปุ่นอนุมัติการโจมตีของสมาคมเมสสิอาห์ในดันเจี้ยนฮอกไกโด!]

[ดันเจี้ยนจิ้งจอกไฟของฮอกไกโดถูกโอนไปยังสมาคมเมสสิอาห์!]

[ดันเจี้ยนระดับ A+! สมาคมเมสสิอาห์เล็งไปที่ไอเทมในตำนานอีกชิ้น!]

 

ดันเจี้ยนจิ้งจอกไฟเป็นดันเจี้ยนระดับ A+ ที่ปรากฏในฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่น

พริบตาที่รัฐบาลญี่ปุ่นโอนสิทธิ์ของดันเจี้ยนให้กับสมาคมเมสสิอาห์ ข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วโลกอย่างรวดเร็ว มันเป็นเหตุการณ์ที่น่าทึ่งทีเดียว

ในยุคที่ไม่สามารถประเมินค่าของดันเจี้ยน A+ ได้อย่างแท้จริง ญี่ปุ่นมอบดันเจี้ยนในประเทศให้กับสมาคมเมสสิอาห์ จากมุมมองของเกาหลีถือว่านี่ไม่ต่างจากการมอบอาวุธที่ทรงพลังที่สุดในประเทศตัวเองให้กับศัตรู

แต่ที่น่าสนใจคือโลกไม่ได้ประหลาดใจกับสิ่งนี้

 

– พระเมสสิอาห์ยอดเยี่ยม!

– ฉันเชื่อในพระเมสสิอาห์เท่านั้น!

– แน่นอนว่าจะต้องมอบให้กับพระเมสสิอาห์

 

พวกเขายอมรับว่ารัฐบาลญี่ปุ่นอนุญาตให้สมาคมเมสสิอาห์โจมตีดันเจี้ยน และแม้แต่ความคิดเห็นของประชาชนในญี่ปุ่นก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของพวกเขา

สิ่งนี้มีความหมายง่าย ๆ

ตอนนี้เรื่องที่ว่าสิ่งนี้ถูกมอบให้กับสมาคมเมสสิอาห์นั้น ถูกนำไปใช้โดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นหมายความว่าอิทธิพล และการปรากฏตัวของสมาคมเมสสิอาห์ตลอดจนความคาดหวังที่โลกมีต่อพวกเขานั้นมีมากอย่างไม่น่าเชื่อ

ยิ่งไปกว่านั้น สมาคมเมสสิอาห์ไม่ได้ละเว้นจากการใช้อิทธิพลของตนเอง

 

[จดหมายของสมาคมเมสสิอาห์ปรากฏขึ้นแล้ว!]

[สมาคมเมสสิอาห์ขอความช่วยเหลือ เพื่อกอบกู้โลก!]

 

ทันทีหลังจากที่พวกเขาส่งจดหมายขอความร่วมมือออกไป สมาคมเมสสิอาห์ก็เริ่มโปรโมตมันอย่างบ้าคลั่ง

สื่อทั่วโลกเช่น CNN, FOX และ New York Times หรือแม้แต่ Google ก็ยังเชียร์ฮีโร่ที่ได้รับจดหมายจากสมาคมเมสสิอาห์

เสียงเชียร์มีพลังมากจนผู้รับจดหมายไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตอบรับคำเชิญนี้

สมาคมเมสสิอาห์ได้ผูกมัดคนที่พวกเขาเชิญอย่างมีประสิทธิภาพผ่านการใช้สื่ออย่างมีกลยุทธ์

 

[ไอแซค อิวานอฟ นักล่างูเข็มคนแรกก็ได้รับจดหมายจากสมาคมเมสสิอาห์ด้วย!]

[ชายที่เคยช่วยสมาคมเมสสิอาห์จะมาช่วยพวกเขาอีกครั้งหรือไม่?]

 

ในบรรดาชื่อที่ประกาศคือนามแฝงของคิมวูจิน

มีการประกาศชื่อให้ทุกคนในโลกได้เห็น

“เลวจริง ๆ เลย”

กลับกัน นามแฝงของลีจินอาก็ไม่มีให้เห็น ถึงแม้ว่าจะมีใครพยายามค้นหามันก็ตาม

“นี่มันไร้สาระ ถ้าไม่มีฉัน เขาก็ไม่มีทางจับจิ้งจอกมีเขาได้! ฉันทำมัน! ฉันมีรูที่ท้องด้วย!”

ขณะที่ลีจินอาบ่นเสียงดังให้ฟังอย่างเป็นธรรมชาติ โอเซชานไม่ได้ตอบ แต่กลับโยนของบางอย่างให้เขา

“นายเสียงดังจริง ลองดูสิ”

มันคือหน้ากาก

“ทำไมจู่ ๆ ก็ให้นี่มา?”

“ฉันรู้สึกว่า ถ้าฉันยังคุยกับนายพร้อมกับมองหน้าสดของนายไปด้วย ฉันคงจะคายมื้อเที่ยงที่กินไปออกมา”

เมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น การแสดงออกของลีจินอาก็เริ่มแปลกราวกับว่าเขาได้ยินอะไรที่แปลกมาก

“หน้าฉันมีอะไรผิดปกติ? มันดูแมน และยอดเยี่ยมมาก”

โอเซชานก็ยังทำสีหน้าแปลก ๆ

“นี่นายจริงจังเหรอ?”

“ฉันไม่เคยถูกเรียกว่าขี้เหร่มาก่อนใช่ไหม?”

“ฉันเคย คนบ้าที่ไหนจะกล้าบอกว่านายหน้าตาน่าเกลียด ตอนที่ฉันเจอนายครั้งแรก ฉันยังคิดเลยว่านายน่าจะเป็นจิตแพทย์ด้านความโกรธ ความโกรธจะถูกระงับแค่มองไปที่หน้าของนาย ลองหน้ากากไป เราได้ทำการปรับปรุงบางอย่างในครั้งนี้ด้วย”

เมื่อได้ยินคำว่า ‘ปรับปรุง’ ลีจินอาก็สวมหน้ากากทันที

“ฮะ? “

ทันทีที่สวมหน้ากาก ดูเหมือนว่ามันจะแนบสนิทกับผิวของเขาเลย

“มันรู้สึกแตกต่างอย่างสิ้นเชิงใช่ไหม?”

“เราใช้เทคโนโลยีใหม่ ตอนนี้ถึงสีหน้าจะเหมือนกัน แต่ผิวของมันก็ยังเป็นธรรมชาติมากกว่าระดับหนึ่ง และเพิ่มความทนทาน แถมยังทนความร้อนได้ดีขึ้นอีกด้วย มันถูกสร้างขึ้นโดยเฉพาะสำหรับนายเลย ต้นทุนการผลิตคือ…แล้วรู้สึกเป็นยังไง?”

“วิเศษมาก”

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของลีจินอา โอเซชานก็หยิบของอย่างอื่นออกจากกระเป๋าส่งให้

สิ่งที่เขาหยิบออกมานั้นคือม้วนที่เหมือนผ้าพันแผล และดูคล้ายกับวัสดุของหน้ากากมาก

“นั่นอะไรน่ะ? “

“มันคือผิวหนังเทียมเพื่อการบำบัดโรค ทำจากเลือดของโทรล ผิวหนังด็อพเพิลแกงเกอร์ และวัสดุอื่น ๆ อีกสองสามอย่างที่ช่วยฟื้นฟู วางไว้บนผิวของนายหลังจากที่ถูกไฟเผา”

เมื่อได้ยินคำว่าไหม้ ใบหน้าของลีจินอาก็แข็งกระด้าง สีหน้าของเขาชัดเจนมากแม้จะสวมหน้ากาก

“ให้ตายเถอะ นายนี่ยุ่งยากพอ ๆ กับจิ้งจอกไฟจริง ๆ ”

เพราะเขารู้แล้วว่าทำไมโอเซชานถึงเตรียมพร้อมสำหรับอาการบาดเจ็บจากความร้อน และไฟเผาเอาไว้

ในตอนนั้นโอเซชานก็ทำสีหน้าล้อเล่น

“มันจะไม่ง่ายแน่”

“ใช่ มันคงจะตลก ถ้าการจับมือกับไฟร์บอลแล้วเต้นรำด้วยกันเป็นเรื่องง่าย”

“เป็นเพราะฉันไม่คิดว่ามันจะจบลงแค่การเต้น นายเคยสัมผัสกับงูเข็มมาก่อน ดันเจี้ยน A+ นั้นคือตัวอย่าง มันจะเหมือนกันกับจิ้งจอกไฟ ถ้ามีแค่ความเสี่ยงเรื่องไฟเผา งั้นก็ไม่ใช่ดันเจี้ยน A+”

เมื่อเขาได้ยินคำพูดของโอเซชาน ลีจินอาก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“แค่บอกรายละเอียดฉันมา”

ลีจินอารู้ดีว่าการโจมตีดันเจี้ยนนั้นไม่ง่ายเลย

“เรื่องดีคือคู่ของฉันเป็นคิมวูจิน”

ถ้าคู่ของเขาไม่ใช่คิมวูจิน ลีจินอาก็จะไม่เข้าดันเจี้ยน ต่อให้พวกเขาจะตีเขาจนตายก็ตาม

“พลังของคิมวูจินแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมอีก”

ลีจินอาพยักหน้า

“อำนาจแห่งฟาโรห์ใช่ไหม? มันดีมาก ตอนนี้เขาใช้ศพที่คนอื่นฆ่าได้เช่นกัน”

เมื่อรู้ถึงอำนาจแห่งฟาโรห์ และพลังของคิมวูจิน ลีจินอาก็บอกประโยชน์ของทักษะนั้นได้แล้ว โอเซชานก็เหมือนกัน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมอบทักษะนั้นให้กับคิมวูจิน

“นั่นเป็นเรื่องจริง แต่หนังสือแห่งความตายคือการโกงที่แท้จริง”

แต่โอเซชานมองหนังสือแห่งความตายมากกว่าอำนาจแห่งฟาโรห์

“นั่นก็น่ากลัวเหมือนกัน”

“ไม่ มันแย่กว่าที่นายคิดอีก”

“งั้นเหรอ? “

“ฉันผิดเหรอ? ด้วยหนังสือแห่งความตาย เขาสามารถเรียกโครงกระดูกที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาสร้างขึ้นออกมาได้อย่างง่ายดายใช่ไหม? ”

“ใช่ ไม่จำเป็นต้องสังเวย เขาก็เรียกโครงกระดูกได้ทันทีด้วยวิธีนั้น”

โอเซชานหัวเราะให้กับคำตอบของลีจินอา

เพราะลีจินอาไม่เข้าใจความน่ากลัวจริง ๆ ของทักษะนั้น

“นายไม่จำเป็นต้องมีหนังสือแห่งความตาย เพื่อทำแบบนั้น ส่วนที่น่ากลัวจริง ๆ คือคิมวูจินสามารถเรียกทหารโครงกระดูกที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาได้”

“ใช่? “

ลีจินอายังไม่เข้าใจโอเซชานจึงอธิบายให้เขาฟัง

“เรื่องก็คือในดันเจี้ยน เขาจะสวมอุปกรณ์ให้โครงกระดูกของเขาได้มากเท่าที่เขาต้องการ เหมือนกับการชุดไอรอนแมนไง”

คิมวูจินจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าหวาดกลัว

“สิ่งเดียวที่แตกต่างออกไปคือ ในโลกนี้ โทนี่สตาร์คก็คือฉัน”

มันน่าทึ่งแค่ไหน

“ฉันไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้หรือเปล่า แต่เป็นการพบผู้สนับสนุนที่ดีที่สุด”

ครืด!

ขณะที่โอเซชานกำลังอธิบายให้ลีจินอาฟังด้วยรอยยิ้ม โทรศัพท์ก็สั่น

“ดูสิ เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยถ้าไม่มีฉัน โอ้ ว่าไงครับ คุณคิมวูจิน คุณต้องการอะไร? “

แต่รอยยิ้มของเขาอยู่ได้ไม่นานนัก

“ฮะ? เงิน? “

โอเซชานหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากได้ยินจำนวนเงินที่ขอกู้

“รอเดี๋ยวนะ ตอนนี้ฉันอยู่ในการประชุมสำคัญกับบุคคลที่สำคัญมาก มันสำคัญถึงขนาด…ที่ชะตากรรมของโลกกำลังตกอยู่ในอันตราย นั่นคือสิ่งที่สำคัญ เขาเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม แล้วฉันจะโทรกลับไป แต่อย่ารอ นี่คือการประชุมที่เกี่ยวข้องกับชะตากรรมของโลก มันจะไม่จบลงในวันเดียวเสมอไป งั้นอดิออส!”

โอเซชานที่วางสายโทรศัพท์อดไม่ได้ที่จะบ่น

ลีจินอาหัวเราะเยาะใส่หน้าเขา

“นายเป็นผู้สนับสนุนที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ด้วย”

“คิมวูจินมีรายได้ประมาณ 1 หมื่นล้านจากการโจมตีดันเจี้ยน แต่เขาก็ยังต้องการยืมเงินเพิ่ม นายคิดว่าเขาจะเอาไปใช้กับอะไร?”

“ที่ไหน?”

สำหรับคำถามนี้ โอเซชานให้คำตอบเหมือนเป็นเรื่องธรรมชาติ

“เขาต้องการสวมใส่อุปกรณ์ให้โครงกระดูก”