Invincible Combat Strength System ระบบสงคราม - ตอนที่ 98

ICSS บทที่ 98: 14 กรกฎาคม ทั้งคืน

“อร่อย! ฉันจะเลียให้หมดเลย!”

ใครๆต่างก็เห็นว่าสายตาของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เมื่อเขาพูดออกไป เขาก็ต้องกัดฟันจนแน่น เขาต้องเกลียดเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างมากจริงๆ มันเดาไม่ยากเลยว่าเขาต้องคิดหาวิธีที่จะแก้แค้นหลังจากนี้แน่ๆ!

เรื่องนี้จะต้องไม่จบง่ายๆแน่!

เมื่อมีคนถูกรังแกเขาจะมีความรู้สึก 2 อย่าง หนึ่งคือโมโหและเขาอยากที่จะแก้แค้นในอนาคตและอีกอย่างคือต้องอดทนเพราะไม่กล้าที่จะออกไปห้ามด้วยซ้ำ และตอนนี้พวกคนที่กำลังถูกหนิงเทียนหลินกดขี่ก็เป็นพวกคนที่สมควรจะโดนแล้ว

“เร็วๆหน่อย! ถ้ายังชักช้าอยู่ฉันจะเอายัดใส่ปากนายเอง!”

หนิงเทียนหลินไม่ใช่คนโง่แล้วเขาจะไม่สังเกตเห็นได้ยังไงแต่สำหรับเขาวันนี้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมยังไงก็ตาม เขาก็จะทำจนกว่าจะพอใจ! และถ้ายังขัดขืนต่อไปก็ไม่ต้องกินแล้วแต่เขาจะฆ่ามันเอง!

เขาไม่สนใจว่าตอนนี้ตัวเองจะมีชีวิตมากแค่ไหน!

“ดูดให้หมด”

ไม่นานชายคนนี้ก็เลียที่เขี่ยบุหรี่ต่อหน้าคนมากมายและไม่นานเขาก็เลียส่วนที่เหลือทั้งหมดจนสะอาดเหมือนเพิ่งล้างมาเลย

“ดี” หนิงเทียนหลินพยักหน้าและหัวเราะเยาะไปที่พวกเขาทั้ง 4

“ในเมื่อพวกนายเชื่อฟังเป็นอย่างดี งั้นเอาเงินให้เจ้าของร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ไป 10,000 เป็นค่าความเสียหายภายในร้านนี้!”

หนิงเทียนหลินรู้ว่า 10,000 หยวนนี้พอกับค่าความเสียหายแน่นอน
ยังไงซะภายในร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่นี้ก็มีเพียงแค่โต๊ะคอมที่เสียหาย คอมพิวเตอร์ไม่ได้รับความเสียหายอะไร แต่เขาจะไม่ยอมจ่ายด้วยเงินตัวเองแน่นอนถึงแม้เขาจะเป็นคนที่ใช้ความรุนแรงก็ตาม

“10,000 เหรอ?”

“ทำไมถึงเยอะขนาดนั้นเลยล่ะ!”

หลายคนถึงกับผงะ ถึงแม้พวกเขาจะไม่ใช่นักเรียนแล้วแต่เป็นคนที่มีงานทำแล้วก็ตามแต่เงิน 10,000 หยวนก็ไม่ใช่เงินน้อยๆสำหรับพวกเขาอยู่ดี และที่สำคัญที่สุดคือพวกเขารู้สึกผิดและถูกซ้อมอย่างหนักแล้ว แล้วยังต้องมาเสียเงินอีกเหรอ!

ไม่มีเหตุผลเลยจริงๆ

“ไม่เยอะหรอก แล้วถ้าพวกนายไม่จ่ายว่าฉันก็จะทำให้จ่ายเอง!”

หนิงเทียนหลินไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องคุยกับคนพวกนี้ เพราะจากสิ่งที่พวกนี้ทำวันนี้ทำให้พวกมันต้องชดใช้! ไม่เพียงแค่เห็นว่าชิเซียวจุนอยู่คนเดียวแต่ยังรังแกหลินเจียอี้ด้วย

ถ้าอยากที่จะเข้ามาถามเรื่องการโปร! อย่างน้อยก็ควรจะถามกันดีๆ!

“เร็วเข้า ให้เวลา 1 นาทีหยิบบัตรเครดิตออกมาแล้วให้เจ้าของร้านรูดไปซะ! ไม่งั้นก็รู้นะว่าผลมันจะเป็นยังไง” หนิงเทียนหลินอยากที่จะให้พวกนี้เลือดตกยางออก ไม่งั้นคนพวกนี้คงไม่หลาบจำ มันดีกว่าแค่การขู่ธรรมดาๆ

อีกอย่างอีกฝ่ายก็มีเงิน เขาจะไม่รู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงในเมื่อมันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับระบบการต่อสู้

“ก็ได้! พวกเราจะจ่ายให้!”

สุดท้ายแล้วคนพวกนั้นก็ตัดสินใจที่จะจ่ายเงิน 10,000 หยวน ยังไงซะพวกเขาก็ได้เงินเฉลี่ยวันละ 2,000 หยวนอยู่แล้วไม่งั้นพวกเขาคงไม่พอจ่าย หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินออกไปจากร้านอินเตอร์เน็ตนี้

และตอนที่เขากำลังเดินออกไป ชายคนที่ถูกหนิงเทียนหลินบังคับให้เลียที่เขี่ยบุหรี่ก็หันมามองหนิงเทียนหลินด้วยสายตาที่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นเด็กในร้านก็เดินเอาน้ำ 3 ขวดมาให้พวกหนิงเทียนหลินพร้อมทั้งกล่าวขอบคุณไปพร้อมๆกันด้วย เพราะถ้าไม่ได้เงิน 10,000 หยวนนั่นเป็นค่าชดเชยเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง เขาคงจะต้องถูกหักเงินเดือนแน่ๆ!

“เทียนหลิน นายเป็นพวกที่แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?”

กลับไปนั่งที่โต๊ะคอมพิวเตอร์อีกครั้ง ชิเซียวจุนก็ยังมองเพื่อนร่วมหอด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่ออยู่ จากเหตูการณ์เมื่อกี้เขากลัวมากจริงๆและอีกฝ่ายถูกซ้อมจนเลือดตกยางออกด้วย! เขาไม่เคยมีประสบการณ์การต่อสู้อะไรแบบนี้เลย

“ไม่มีอะไรเปลี่ยนนิ”

“นายยังไม่เคยเห็นฉันสู้มาก่อนเลยนะ”

ความสนใจของหนิงเทียนหลินในตอนนี้กลับไปที่เกมส์อีกครั้งพร้อมทั้งยิ้มให้ชิเซียวจุน เรื่องแบบนี้จะมาอธิบายกันได้ยังไงล่ะ? อีกอย่างเขาอยากสร้างความประทับใจกับชิเซียวจุน ใช่แล้วเขาแข็งแกร่งมากๆแต่เขาก็ไม่เคยแสดงให้เห็นมาก่อน

ยังไงซะในอนาคตเรื่องแบบนี้ก็คงจะต้องได้เจอกันบ่อยๆ

“เออ ก็จริงนะ”

ชิเซียวจุนตัวแข็งแต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ถึงแม้เขากับหนิงเทียนหลินจะอยู่หอเดียวกันมาเป็นปีแต่เขาก็ไม่เคยเห็นหนิงเทียนหลินสู้มาก่อนเลย งั้นนี่อาจจะเป็นความแข็งแกร่งปกติของเขาก็ได้

และหลินเจียอี้ที่อยู่ข้างๆเขาก็พูดออกมาเบาๆ “ใช่เลย!”

“กลายเป็นว่าที่โรงเรียน เวลาเล่นต่อสู้ ฉันก็ไม่มีโอกาสได้แสดงอะไรมากนัก”

เธอเคยเห็นหนิงเทียนหลินฆ่าคนอย่างโหดร้ายมาด้วยตาตัวเองแล้ว
เธอจึงเชื่อมั่นมากว่าเหตุการณ์เล็กๆเมื่อกี้เขารับมือได้อย่างง่ายดาย

“รีบกินกันเถอะ อาหารที่ฉันซื้อมาเย็นหมดแล้ว”

เมื่อพูดจบเขาก็หยิบเบคอนซอสออกมาและวางน้ำไว้ด้านข้าง

…

หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง

“เทียนหลิน จะกลับหรือยัง? จะกลับไปที่หอไหม?”

“อยู่ทั้งคืนไหม?”

ชิเซียวจุนจื่นเต้นกับการเล่นมาก เพียงแค่เล่นมาไม่กี่ชั่วโมงเขาก็แตะที่ระดับ 3 ของซิลเวอร์แล้วและก็ไต่ขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความเร็วขนาดนี้เขาคิดไปถึงระดับโกลด์แล้วด้วยซ้ำ

ดังนั้นไม่เพียงแค่ไม่รู้สึกถึงความง่วงเลยแถมยังชวนให้หนิงเทียนหลินอยู่ทั้งคืนอีกต่างหาก

“ได้ เล่นทั้งคืนไปเลย”

หนิงเทียนหลินตัดสินใจไปนานแล้วว่าจะไม่เดินออกจากร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่จนกว่าจะเล่นครบ 100 เกมส์ นี่เพื่อคะแนนของเขาซึ่งมันดีมาก! 100 เกมส์ แต่ละเกมส์ 20 นาที ทั้งหมดก็ 2,000 นาที,
35 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้นซึ่งมากกว่าวันครึ่ง

เมื่อบวกความล่าช้าอื่นๆเข้าไปด้วย มันก็จะต้องใช้เวลาประมาณ 2 วัน
งั้นพรุ่งนี้เขาจะไม่เข้าเรียน เขาจะต้องสู้ให้จบ ทุกอย่างก็เพื่อคะแนน!
แล้วเรื่องเรียนล่ะ? อาจารย์จะเช็คชื่อหรือเปล่า?

“หลินเจียอี้ จะอยู่ทั้งคืนไหม?” ชิเซียวจุนถามหลินเจียอี้อีกครั้ง

“หา? ทั้งคืนเหรอ?” ถึงแม้หลินเจียอี้จะเป็นลูกเศรษฐี แต่เธอก็ไม่เคยอยู่
ค้างคืนและไม่เคยเล่นเกมส์ทั้งคืนในร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่มาก่อนเลย

“ตอนที่เธอคุยโทรศัพท์ ฉันไต่อันดับขึ้นอีกแล้วนะ”

เธอรู้ดีว่าในใจเธอคิดยังไง เธอจึงหยิบโทรศัพท์และโทรหาคุณอา
พี่เลี้ยงและสุดท้ายเธอก็ต้องโกหกออกไปอีกครั้ง

คืนนี้

จากปฎิทินแสงอาทิตย์คือวันที่ 1 กันยายน

วันที่ 14 กรกฎาคม ในปฏิทินจันทรคติ เป็นวันที่ประตูนรกจะถูกปิด

“ว่าไง?”

นี่ก็เลยเที่ยงคืนมาแล้ว หนิงเทียนหลินเพิ่งจะเล่น LOL เสร็จและทันใดนั้นก็เห็นผู้ชาย 2 คนเดินเข้าประตูมา, จ่ายเงินและหลังจากที่คุยเรื่อง
วิธีการที่เคาร์เตอร์เสร็จ พวกเขาก็นั่งลงที่เก้าอี้และเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์

“ทำไมฉันรู้สึกว่า 2 คนนี้แปลกๆนะ?”

หนิงเทียนหลินขมวดคิ้วเพราะความรู้สึกของ 2 คนนี้มันแปลกมากๆแต่ก็บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไรหรือแปลกยังไง