Invincible Combat Strength System ระบบสงคราม - ตอนที่ 91

ICSS บทที่ 91: มันไม่จบหรอก!

“อร่อยจริงๆด้วย นี่น่าจะเป็นก๊วยเตี๊ยวไก่ที่อร่อยที่สุดเลย ที่เคยกินมาก่อนหน้านี้ก็ไม่อร่อยเท่านี้เลย”

หนิงเทียนหลินมองไปที่หลินเจียอี้ที่ทั้งกินและพูดไปพร้อมๆกันแต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ตอนแรกเขาคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่มากินกับพวกเขาด้วยแน่ๆ ยังไงซะนี่มันก็แค่ร้านเล็กๆหน้าโรงเรียน บรรยากาศก็ไม่ได้ดีอะไรและก็ไม่ได้สะอาดอะไรขนาดนั้นด้วย

หลินเจียอี้คนนี้เป็นลูกสาวของนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง หลินซวงแห่งเมืองจินฉวน ซึ่งน่าจะมีในกระเป๋ามากกว่า 10,000 หยวน แล้วเป็นไปได้ยังไงที่เธอจะมากินอาหารในร้านเล็กๆแบบนี้? ที่นั่งทั้งร้านมีไม่กี่สิบตัวเองและพื้นที่ก็คับแคบและก็แออัดมากด้วย

เขาแค่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมาที่นี่แต่เธอก็ดูน่ารักมากทีเดียว

“ก็ โอเค”

“ฮ่า ฮ่า”

ชิเซียวจุนหัวเราะออกมา “รสชาติของก๊วยเตี๊ยวไก่ร้านนี้ทำให้ฉันนึกถึงตลอดช่วงปิดเทอมหน้าร้อนเลย” แล้วเขาก็หยิบหัวหอมที่วางอยู่ข้างๆแล้วยัดเข้าปากไป

ถ้ากินก๊วยเตี๊ยวไก่แล้วไม่มีหัวหอม รสชาติก็จะหายไปเลยทันที

“เทียนหลิน หลังจากกินเสร็จนายช่วยพาฉันไปดูตึกสาขาวิชาภาษาต่างประเทศของเราหน่อยได้ไหม? ฉันไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน” หลินเจียอี้มองมาที่หนิงเทียนหลินด้วยสายตามุ่งหวังแล้วกินต่อ แต่ในความรู้สึกของเธอก็กลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่ตกลง

ท่าทางของอีกฝ่ายเธอเคยเห็นมาบ้างแล้ว

“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าตึกสาขาวิชาภาษาต่างประเทศอยู่ที่ไหน แล้วเดี๋ยวฉันต้องไปกับเพื่อนต่อด้วย”

หนิงเทียนหลินปฎิเสธออกไปตรงๆเพราะเขาไม่อยากที่จะติดต่ออะไรมากกับผู้หญิงร่ำรวยคนนี้ที่พูดแต่เรื่องโกหก อีกอย่างเขาก็คิดว่าในชีวิตนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้เจอผู้หญิงคนนี้อีก ไม่ใช่มาเจอกันอีกหลังจากนั้น 24 ชั่วโมง ว่าจะได้มานั่งกินข้าวด้วยกันแบบนี้

“ไม่ว่างเหรอ? เราจะทำอะไรกันเหรอ? ตอนบ่ายไม่มีเรียนนะ!”

อย่างที่เราต่างก็รู้ ชิเซียวจุนจ้องมาที่หนิงเทียนหลินด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ สาวสวยขนาดนี้มาชวนไปข้างนอก จะปฎิเสธได้ยังไงกันเนี่ย?

“นายบอกเองไม่ใช่เหรอว่าหลังกินข้าวเสร็จนายจะไม่ไปเล่นเกมส์ที่ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่นิ?”

หนิงเทียนหลินอยากที่จะฆ่าชิเซียวจุนจริงๆ มันจำเป็นต้องมาพูดอะไรตอนนี้ด้วยเหรอ?

“นาย!” ชิเซียวจุนถึงกับพูดไม่ออกเหมือนกับว่าเพิ่งได้เจอหนิงเทียนหลินเป็นครั้งแรก สาวสวยมาชวนไปข้างนอกแต่เขากลับอยากจะออกไปเล่นเกมส์แทนงั้นเหรอ! สาวสวยมันสำคัญมากกว่าเกมส์นะเว้ย! เขานี่โง่จริงๆ!

“…” หลินเจียอี้ก็พูดไม่ออกเช่นกัน แน่นอนเธอรู้ว่านี่มันเกมส์อะไร นี่เป็นเกมส์ที่ดังที่สุดในตอนนี้ ถึงขนาดว่าเธอก็มีบัญชีเกมส์นี้ของตัวเองด้วยเหมือนกันแต่โดยไม่ได้คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะปฎิเสธเธอเพื่อไปเล่นเกมส์แทนแบบนี้!

“นี่…หนิงเทียนหลิน เราเลื่อนเล่นเกมส์ไปก่อนก็ได้ ยังไงซะหลินเจียอี้ก็มาโรงเรียนเป็นครั้งแรกและตึกสาขาวิชาต่างประเทศ ก็ไม่ได้หายากอะไรด้วยก็แค่…”

คนแบบชิเซียวจุนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าตึกสาขาภาษาต่างประเทศอยู่ตรงไหน ที่ตึกนั่นเป็นสถานที่ที่มีปริมาณชายและหญิงไม่สมดุลกันเลย แต่มีสาวสวยเยอะมากทำให้เขาชอบไปที่นั่น หวังว่าจะได้เจอสาวสวยสักคน 2 คนมาตกหลุมรักเขาบ้าง

“นายรู้ว่าตึกสาขาภาษาต่างประเทศอยู่ที่ไหน นายก็พาเธอไปเองสิ!”

หนิงเทียนหลินโยนไปที่ชิเซียวจุนโดยตรงและเตะเข้าที่ขาเขาที่อยู่ใต้โต๊ะ พยายามทำให้เพื่อนเห็นด้วยกับเขา “นายไปที่ตึกสาขาภาษาต่างประเทศกับเธอแล้วกัน ฉันจะไปที่คาเฟ่แล้วพอนายกลับมาเราค่อยเล่นเกมส์ด้วยกัน”

“อะไรนะ!”

“ดีเลย! ดีเลย! ฉันจะพาเจียอี้ไปเอง! นายไปจองที่ที่ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ให้ฉันด้วยนะ!”

ชิเซียวจุนรู้สึกเขินเล็กน้อย คนแบบเขากับสาวสวยแบบเธอจะไปด้วยกันได้ไหมนะ? เธอสวยโคตรๆ! บวกกับท่าทางของหนิงเทียนหลิน ทำให้เขารีบตอบออกไปในทันที! เขารู้ได้เลยว่าหนิงเทียนหลินพยายามที่จะเลี่ยงจะผู้หญิงคนนี้ และร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่หน้าโรงเรียนต้องจองที่เพราะมันดังมากด้วย!

นี่เป็นร้านที่ดังมากซึ่งมีคนเข้าไปเล่นในแต่ละครั้งมากกว่า 500 คน!
และเป็นเรื่องดีเลยเพราะเขาต้องการแบบนี้!

“เจียอี้ ฉันจะพาเธอไปเอง ที่นี่มันถิ่นฉันเลย ไม่เหมือนเขาที่อยู่แต่ร้านเกมส์ทั้งวันเลยไม่รู้เรื่องอะไรเลย” ชิเซียวจุนให้ความร่วมมือกับหนิงเทียนหลินเป็นอย่างดีและเจียอี้ตอนนี้ก็ถูกเรียกด้วยชื่ออย่างเดียวแบบสนิทสนาม

“อะ….โอ้ ก็ได้”

หลินเจียอี้อยากที่จะปฎิเสธ คนที่เธอตั้งใจเลือกไว้ไม่ใช่ชิเซียวจุนแต่เป็นหนิงเทียนหลิน แต่เมื่อคิดว่าพรุ่งนี้เธอต้องมาเรียนแต่เช้าและเธอก็ไม่ได้อยู่หอด้วยจึงต้องรู้ให้ได้ว่าตึกสาขาภาษาต่างประเทศอยู่ที่ไหนก่อนเลยต้องใช้โอกาสนี้ เธอถามเรื่องของหนิงเทียนหลินจากชิเซียวจุนเอาก็ได้ซึ่งก็อาจจะได้เบอร์โทรมาด้วยซ้ำ!

หนิงเทียนหลินชอบไปร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่งั้นเหรอ? เธอไม่อยากจะเชื่อเลย!

คนแบบเขาจะไปอยู่ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่แล้วเล่นเกมส์ทั้งวันได้ยังไงกัน! ต้องเป็นข้ออ้างเพื่อเลี่ยงที่จะออกไปกับเธอแน่ๆ!

ทันใดนั้นมีคนไม่กี่คนที่คุยกันโดยไม่พูดอะไรเลยและพวกเขาก็เปิดกว้างมาก หลังจากกินอาหารพวกเขาก็แยกย้ายกันไป

…

“มีแต่คนมาร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เพื่อเล่นเกมส์ LOL …”

เมื่อหนิงเทียนหลินเดินเข้ามาและมองไปรอบๆ 8 จาก 10 คนกำลังเล่นเกมส์ LOL ไม่เพียงแค่เกมส์เท่านั้นที่กำลังดัง เขาเลือกนั่งบริเวณที่คนไม่เยอะมากนักและก็อดไม่ได้ที่จะสมัครบัญชีเกมส์ LOL ของตัวเองขึ้นมาบ้าง

สมัครและเลือกฮีโร่ที่ชอบ ต้องกาเลนเท่านั้น

กาเลนมีเลือดมากมายและผิวหนังที่หนาและไม่มีใครกล้าที่จะสู้กับเขาเลยเมื่อเขาชักดาบออกมา! หนิงเทียนหลินชอบบุคลิคที่กล้าหาญนี้

แค่ 5 นาทีผ่านไป

“2บี กาเลน นายจะเล่นไหม? ช่วยเร่งมือหน่อยได้ไหมว่ะ! เฮ้! เลือดเยอะจนน่ากลัวเลยนะเนี่ย!”

ที่หน้าจอ เพื่อนร่วมทีมพิเชง โพลิซวูแมนบ่นตัวละครในเกมของหนิงเทียนหลิน ตอนนี้ตราบใดที่กาเลนยังอยู่อันดับต้นๆ เขาจะต้องได้ 2 หัวแน่ๆ! มาเพื่อฆ่าเท่านั้น! แต่การต่อสู้ครั้งนี้ต้องล่าช้าเพราะหนิงเทียนหลินแต่เขาก็ช่วยไม่ได้เลยวางสายไปก่อน!

หนิงเทียนหลินไม่พูดอะไรและรู้สึกโกรธนิดหน่อย

“แหม กาเลนนี้มันงี่เง่าจริงๆ! เขาถูกจับอีกแล้ว! ไม่มีตาหรือไงว่ะ! ไอ้ 2บีโว้ย!”

ภายใน 7 นาที ยาสุโอะเพื่อนร่วมทีมอีกคนบ่นหนิงเทียนหลิน ในเวลานี้ตัวละครในเกมส์ “กาเลน” ของหนิงเทียนหลินตายไป 4 รอบแล้ว เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงปัดดาบแบบนั้น ทำไมอีกฝ่ายถึงไม่จับเขาล่ะ?

“กาเลนนี่งี่เง่าจริงๆ โง่สุดๆไปเลย!”

ในเวลาคนแรกที่เล่น “ปิป ซิตี้ โพลิซวูแมน” พิมพ์ข้อความเพิ่มลงไปในหน้าจออีก

อย่างไรก็ตาม หนิงเทียนหลินก็ยังไม่บ่นอะไรแต่สีหน้าเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว

“นายนี่มันอ่อนเปลี้ยจริงๆไอ้กาเลน จะเล่นแบบคนแก่แล้วก็ตายอีกเหรอไง! แกนี่มันเครื่องจักรไร้ประสิทธิภาพจริงๆ! กลับไปเรียนอนุบาลใหม่ไป๊! น่าเบื่อจริงๆ!”

10 นาทีต่อมา ตัวละครในเกมส์ของหนิงเทียนหลินตายมา 6 รอบแล้ว แต่ละครั้งไม่ถึง 2 นาทีด้วยซ้ำ! เพื่อนร่วมทีมอีกคนบ่นเขา และในเวลานี้เพื่อนร่วมทีมคนอื่นอีกมากมายก็เริ่มที่จะด่าเข้ามาเพิ่ม

ถึงขนาดที่มีคนหนึ่งด่าออกมาเสียงดังตรงหน้าจอ “ไอ้ 2บี กาเลนนี่มันต้องเป็นสายแน่ๆ ในเวลาไม่ถึง 10 นาที แม่งตายไป 6 รอบแล้ว แถมฆ่าไม่ได้สักรอบ ถูกฆ่า 1 รอบ โดนตีไป 2 รอบอีก! โง่งี่เง่าจริงๆ! ตีเลยสิ!

ในเวลานี้หน้าของหนิงเทียนหลินเปลี่ยนสีด้วยความโกรธ ไม่ใช่แค่เรื่องเกมส์ที่เล่นแต่ที่ด่ากันมากกว่า! เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะต้องโมโหเด็กใหม่กันขนาดนี้! และเขาทนไม่ได้อีกแล้วจึงพิมพ์ด่าลงไปในหน้าจอ

“พวกนายนี่มันไร้ค่าจริงๆ! ไอ้พวกโง่!”