Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 207: เผชิญหน้ากับอาจารย์

ตอนที่ 207: เผชิญหน้ากับอาจารย์

“รุ่นของคุณต่างจากรุ่นที่แล้ว ดังนั้นการทด สอบของคุณก็จะต่างกันด้วย” ฟรานซีตอบคําถาม “ถ้าไม่ชอบก็ออกไปได้”

“อย่างที่ฉันพูด การทดสอบของคุณคือการเผชิญหน้ากับเรา และจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงในนั้น” อเล็กซี่กล่าวพร้อมยิ้ม

เมื่อได้ยินคํายืนยัน แม้แต่ลูซิเฟอร์ก็ยังแปลกใจ พวกเขาจะเผชิญหน้ากับครูในการทดสอบนี้จริงหรือ? เขาสงสัยว่าเขาจะสามารถชนะในครั้งนี้ได้หรือไม่ เขาไม่เคยเผชิญหน้ากับพวกครู แต่gขารู้ว่าพวกเขาแข็งแกร่ง

แม้แต่แคสเซียสก็ยังขมวดคิ้ว เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการเผชิญหน้ากับครู อันที่จริงเขามีความสุขเล็กน้อย เพราะในที่สุดเขาก็สามารถมีศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าได้ แต่เขาก็กังวลเช่นกัน

เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาบังเอิญทําร้ายครูหรือฆ่าพวกเขา?

ถ้าครูรู้ว่าทําไมแคสเซียสถึงกังวล ก็ไม่ชัดเจนว่าพวกเขาจะหัวเราะหรือโกรธกับความคิดแบบเด็กๆของเขา

ขณะที่ทุกคนกําลังคิดเกี่ยวกับการทดสอบ อเล็กซี่ก็ให้ข้อมูลเพิ่มเติม

“แต่อย่ากังวล เราทุกคนรู้ดีว่าการขอให้คุณเอาชนะเราคงมากเกินไป นั่นเป็นเหตุผลที่เราทําให้มันง่าย ในการประสบความสําเร็จนั้นคุณไม่จําเป็นต้องเอาชนะเรา”

“นอกจากนี้ คุณไม่จําเป็นต้องเผชิญหน้าพวกเราทุกคน เราเพียง 3 คนเท่านั้นที่จะอยู่ในการทดสอบแรก, มอร์เบียส และเวนตัน สําหรับอีก 3 คนที่เหลือพวกเขาจะเป็นผู้ตัดสิน

“พวกเขาจะให้คะแนนคุณ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของคุณ ยิ่งกว่านั้น การทดสอบแต่ละครั้งจะใช้เวลาเพียง 5 นาทีเท่านั้น” เขาอธิบายเพิ่มเติม

“หลังจากการทดสอบทั้งสามจบลง อันดับของคุณจะถูกตัดสินตามคะแนนที่คุณได้รับ ทุกคนเข้าใจไหม?” เขาถามหลังจากอธิบายเสร็จแล้ว

นักเรียนทุกคนพยักหน้า ในที่สุด การทดสอบนี้ทําให้พวกเขาเข้าใจมากขึ้น พวกเขาไม่จําเป็นต้องเอาชนะครู พวกเขาแค่ต้องเผชิญหน้าแทน

“ต้องได้กี่คะแนนถึงจะไม่ล้มเหลว” รูนถาม

“ครูแต่ละคนจะให้คะแนนคุณ 5 คะแนนสําหรับการทดสอบแต่ละครั้ง ดังนั้นคุณสามารถได้รับคะแนนสูงสุด 15 คะแนนต่อการทดสอบได้น้อย กว่า 5 จาก 15 คะแนน นั่นจะถือว่าสอบไม่ผ่าน อเล็กซี่ตอบ

ในที่สุด ฉันก็จะได้อันดับสูงสุด ไม่มีเรื่องไร้สาระอื่น ๆ ในการทดสอบครั้งนี้ ฉันสามารถทําทุกอย่างด้วยของขวัญของฉันและชนะ สําหรับอเล็กซ์ เขาไม่สามารถชนะได้ และใครจะไปรู้ ถ้าโชคของฉันดี เขาอาจจะทําบางอย่างที่ทําให้เขาถูกไล่ออก แดชคิดพร้อมกับยิ้มเยาะบนริมฝีปากของเขา

หลังจาก 3 ปี ในที่สุดเขาก็ได้รับการทดสอบ ซึ่งเขาเชื่อว่าเขาจะเปล่งประกายได้
“เอาล่ะ คู่ต่อสู้คนแรกของคุณคือเวนตัน สําหรับการทดสอบครั้งแรก ฉันแน่ใจว่าคุณเดาได้ คุณต้องต่อสู้กับเขาโดยไม่มีของขวัญของคุณ โชคดีนะทุกคน” อเล็กซี่บอกกับนักเรียนก่อนจะเดินกลับพร้อมกับอาจารย์คนอื่นๆนั่งลง

“เดรย์ คุณคือคนแรก ส่วนคนอื่นๆถอยกลับไปก่อน” เวนตันบอกกับนักเรียน ขณะที่ผู้เข้าทดสอบคนแรก

ลูซิเฟอร์และคนอื่นๆ ถอยกลับเพื่อรอผลัดกัน

และในไม่ช้า การต่อสู้ครั้งแรกก็เริ่มขึ้น เดรย์ที่ดูธรรมดาจากตระกูลอีสโตเอียผู้ยิ่งใหญ่ ทางตอนเหนือกําลังต่อสู้กับเวนตัน ซึ่งเป็นแวเรียนท์ที่เชี่ยวชาญในการต่อสู้แบบประชิดตัว

เดรย์ดูตั้งใจอย่างเต็มที่ที่จะให้การแสดงที่ดี เพื่อให้ได้คะแนนที่ดีที่สุด เขาแสดงท่าที่ฉูดฉาด ในขณะที่เขาต่อสู้กับเวนตันแทนที่จะใช้ท่าปกติที่เขาถนัด
น่าเสียดายการแสดงครั้งนี้ทําให้เขาผิดหวัง เมื่อเขาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้น เข่าของเวนตันอยู่บนหน้าอกของเขา

“การเคลื่อนไหวที่ฉดฉาดนั้นดี แต่คุณต้องเชี่ยวชาญมัน มิฉะนั้นพวกมันอาจเป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของคุณ ยืนขึ้นและต่อสู้อย่างเหมาะสม!” เวนตันกล่าว
ไม่นานเขาก็ถอดเข่าออก ทําให้เดรย์มีโอกาสอีกครั้ง เหลือเวลาเพียง 4 นาที
เดรย์ยืนขึ้นและต่อสู้อย่างเหมาะสมในครั้งนี้ โดยใช้ท่าทางที่เขาถนัด แม้ว่าเขาจะยังเสียเปรียบอย่างใหญ่หลวง พ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า เขายังคงยึดมั่น

ไม่นานเวลา 5 นาทีก็จบลง และถึงเวลาประกาศคะแนน

“1 คะแนนจากฉัน เขาแย่มาก ฉันไม่เห็นเทคนิคดีๆ ในการต่อสู้ของเขาเลย ดูเหมือนว่าเขาจะต่อสู้เพื่อเรามากกว่าที่เขาต่อสู้เพื่อตัวเองอีก” ฟรานซีกล่าว ขณะที่เขาเป็นคนแรกที่ให้คะแนน

“2 คะแนนจากฉัน อย่างที่ฟรานซีพูด เขาแย่จริงๆ แต่ฉันคิดว่าเขายังทําได้ดีกว่าคนส่วนใหญ่ในการต่อสู้กับนักรบผู้ยิ่งใหญ่อย่างเวนตัน” มิราลี่กล่าวขณะที่เธอให้คะแนน

เหลือเพียงโยวานเท่านั้น เดรย์มองเขาด้วยแววตาอ้อนวอน ไม่อยากล้มเหลว เขาต้องการ 2 แต้มหากเขาไม่อยากล้มเหลวในตอนนี้

“ฉันจะให้ 1 คะแนนแก่คุณ แต่เอาล่ะ ฉันเดาว่าความมุ่งมั่นของคุณมีค่าสําหรับบางสิ่ง คุณต่อสู้ด้วยความกล้าหาญ ไม่กลัวการโจมตี เมื่อคุณเข้าใกล้เวนตัน 2 คะแนนจากฉัน” โยวานพูดพร้อมยิ้ม

“เอาล่ะ เดรย์ คุณมี 5 คะแนนในการทดสอบครั้งแรก คุณผ่าน คุณกลับไปได้” เวนันบอกกับเดรย์

“รูน คุณก้าวมาข้างหน้า” เขาพูดต่อในขณะที่เขาเชิญนักเรียนคนต่อไป

การต่อสู้ครั้งที่ 2 ก็จบลงในไม่ช้า ส่งผลให้ประสิทธิภาพต่ํากว่ามาตรฐานอื่น รูน ไม่สามารถโจมตีได้แม้แต่ครั้งเดียว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีเวลาที่ดีกว่าเดรย์

ในท้ายที่สุด เขาได้รับ 6 คะแนนจาก 15 คะแนน นําเขาไปสู่ตําแหน่งแรก

“ต่อไป เร็น เวนตันเรียกเด็กชายที่สวมแว่นตาดํา อย่างไรก็ตาม คราวนี้เขาดูจริงจังราวกับว่าเขาคาดหวังการต่อสู้ที่ยากลําบากในครั้งนี้

แม้ว่าเร็นจะตาบอด ปฏิกิริยาตอบสนองของเขา และทุกสิ่งทุกอย่างก็ไร้ที่ติ ทําให้เขาเป็นนักสู้ตัวต่อตัวที่ยอดเยี่ยม

ตามที่คาดไว้ เร็นต่อสู้ได้อย่างยอดเยี่ยมและสามารถผลักเวนตันกลับไปได้ 2-3 ครั้ง

ตลอดการสู้รบ เขาได้โจมตีมากกว่าที่จะล้มลงให้กับเวนต้น

ครูทุกคนประทับใจในการแสดงของเขา สําหรับการให้คะแนนเขา ทุกคนให้คะแนนเขา คนละ 4 คะแนน ยอดรวมของเขาตอนนี้มีอยู่ที่ 12 ใน 15 ทําให้เขาเป็นคนแรกในขณะนั้นด้วยการเป็นผู้นําครั้งใหญ่

“เอาล่ะ ตอนนี้ 3 คนสุดท้ายแล้ว และ 3 อันดับ แรกในการสอบของปีที่แล้วด้วย รีบก้าวไปข้างห น้า ตาคุณอันดับที่ 3” เวนดันพูดพร้อมกับเรียกแดช

แดชก้าวไปข้างหน้าอย่างภาคภูมิใจ เขาพร้อมที่จะให้การแสดงที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา เขาตั้งใจจะเอาชนะอาจารย์ในครั้งนี้ด้วยซ้ํา

เป้าหมายของเขาไม่ใช่เพื่อยึดครอง แต่เพื่อยึดทั้งสนาม ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้พลังของเขาได้