Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 197: อนาคตของลูซิเฟอร์?

ตอนที่ 197: อนาคตของลูซิเฟอร์?

ชายชรายืนขึ้นและเริ่มจากไปแทน “สําหรับวิธีที่คุณปฏิบัติต่อข้อมูลนี้และวิธีจัดการข้อมูลนั้นขึ้นอยู่กับคุณ”

ประตูปิดลง และเหลือเพียงลูซิเฟอร์เท่านั้นที่อยู่ข้างใน

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ขณะที่เขาส่ายหัว ดูเหมือนว่า 5 ปีของเขาที่นี่จะยาก

เขายืนขึ้น ขณะที่เขาจากไป พลางพึมพําเนื้อเพลงแปลกๆ ที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา เขาพยายามจําว่าเขาได้ยินมาจากไหน

ลูซิเฟอร์เดินกลับไปที่ห้องของเขา ซึ่งตอนนี้เควินนนั่งรอเขาอยู่แล้ว

“เจสันยังไม่กลับมาอีกหรอ?” ลูซิเฟอร์เควินถาม ขณะนั่งลงบนเตียง

“เขาอยู่คลาส B การแนะนําตัวน่าจะยืดเยื้อไปอีกนาน ฉันคิดว่าเขาจะใช้เวลาอีก 2-3 ชั่วโมง ก่อนจะกลับมาเควินตอบ”ว่าไง วันแรกของนาย เป็นอย่างไรบ้าง”

“ไม่ดีเลย” ลูซิเฟอร์พึมพํา ในขณะที่เขาเหลีอบมองสร้อยข้อมือของเขา

“ทําไมล่ะ?”เควินถามด้วยความสงสัย “เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

” Limiter อันนี้น่ะสิ นายรู้ไหมว่าของขวัญของฉันคือความแข็งแกร่งของฉัน แต่สร้อยข้อมือนี้ทําให้ฉันพิการได้อย่างมีประสิทธิภาพเลยน่ะสิ”

“แม้ว่าฉันจะใช้กําลังเพียงเล็กน้อย เพื่อทําอะไรก็ตาม ฉันจะถูกไฟฟ้าช็อตและจะถูกโจมตี 1 ครั้ง ความแข็งแกร่งนี้เป็นข้อเสียเปรียบของฉันจริงๆ “ลูซิเฟอร์พึมพํา ขณะที่เขานอนอยู่บนเตียง

ไกลออกไปในโรงงาน แวเรียนท์เกิดใหม่และนักทํานายกําลังนอนหลับอยู่ในห้องของเขา

เขามีความสามารถในการมองเห็นอนาคตในบางครั้งในความฝันของเขา 90 เปอร์เซ็นต์ของความฝัน ส่วนใหญ่ผิด ส่วนอีก 10 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ ความฝันนั้นแม่นยํามาก

ยังเป็นช่วงเวลาที่เขาได้เห็นความฝันเช่นนั้น

ในความฝัน เขาพบว่าตัวเองกําลังยืนอยู่ภายในห้อง

ประตูห้องเปิดออก เมื่อผู้หญิงก้าวเข้ามาในห้อง

ทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงคนนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพํา “ความจริง ทําไมฉันถึงเห็นเธอล่ะ เธอไม่สําคัญหรอก”

ขณะที่เขากําลังสงสัย เขาเห็นเวราซิตี้มองมาทางเขา ดูเหมือนประหลาดใจ

“เจ้าเป็นใครกันแน่ เธอถามด้วยความสงสัย

“เธอเห็นฉันเหรอ แปลกแฮะ“นักทํานายคนนั้นพึมพํา แต่ในไม่ช้เขาก็รู้ว่าเธอไม่ได้คุยกับเขา

เขาค่อย ๆ หันกลับมาสังเกตเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา

บุคคลนั้นยืนอยู่ในความมืดโดยกอดอกพิงกําแพง

“ฉันเป็นคนที่ควรถูกลืมไปนานแล้ว ฉันเชื่อแบบนั้น”เด็กชายในความมืดพึมพํา ขณะก้าวไปข้างหน้า

สายฟ้าสีดําสามารถเห็นริบหรี่รอบตัวเด็กหนุ่ม

เมื่อผู้ทํานายเห็นเด็กชาย ปากของเขาก็เปิดออกเล็กน้อย

เด็กชายดูเหมือนจะเป็นคนที่อายุ 18 หรือ 19 ปี เขามีผมสีเงินสวยงามที่ผูกไว้กับหางม้า แต่สิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับตัวเขาคือดวงตาของเขา ตาข้างหนึ่งของเขาเป็นสีฟ้า อีกข้างหนึ่งเป็นสีม่วงเล็กน้อย

“ลูซิเฟอร์ แอซเรล?“นักทํานายอุทานด้วยความตกใจ

เด็กชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลูซิเฟอร์ และเขาดูแก่กว่าเดิมไปมาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี้ความสามารถของเขากําลังแสดงให้เขาเห็นถึงอนาคต

เขามองดูปฏิทินเพื่อดูวันที่ แต่กลับพบว่าไม่สามารถอ่านปฏิทินได้ เขามองไม่เห็นมัน มันดูคลุมเครือ

“เธอต้องการอะไรจากฉัน?” เวราซิตี้ถามเด็กชายขณะที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้

“ฉันอยากเป็นความมืดที่จะกลืนโลกทั้งใบ และเธอจะช่วยฉันในเรื่องนี้ “ลูซิเฟอร์พูดอย่างใจเย็น

ตุ้บ! ตุ๊บ!

ได้ยินเสียงฝีเท้า เมื่อลูซิเฟอร์ก้าวไปข้างหน้าออกมาจากความมืด

“เอ่อ ฉันจําได้ว่าเคยเห็นคุณ ลูซิเฟอร์ แอซเรล น่าสนใจ คุณหายไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว จู่ๆ คุณกลับปรากฏตัวอีกครั้งได้ยังไง“เวราซิตี้ถามลูซิเฟอร์อย่างขบขัน

“แคสเซียส พาเธอออกไป”ลูซิเฟอร์พูดเบา ๆ ขณะที่เขาเหลือบมองกลับมา

สุภาพสตรีและนักทํานายมองย้อนกลับไป เมื่อเห็นเด็กชายอายุ 19-20 ปี อีกคนหนึ่งออกมาจากห้อง เด็กชายผมดํากําลังถือดาบหนักอยู่บนหลังของเขา

เขายังสามารถเห็นเขาลากสิ่งที่ดูเหมือนศพ ขณะถือแขนไว้
“คนนั้นน่ะเหรอ… “เวราซิตี้ยืนขึ้น ตกใจทันทีที่เธอเห็นว่าศพเป็นของใคร

แม้แต่ผู้ทํานายก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง

“ร่างนั้น.. มันเป็นไปไม่ได้.. “เขาพึมพําอย่างไม่เชื่อ

“ใช่แล้ว คนนี้คือ…“ลูซิเฟอร์เริ่มตอบด้วยน้ําเสียงที่เหมือนยมทูต แต่ทันใดนั้น ความฝันก็พังทลายลง

นักทํานายตื่นขึ้นและพบว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง
“ฉันต้องบอกไรอา! เขาบอกว่าเด็กนั่นหายตัวไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว! นั่นหมายความว่าเขาจะกลับมาในอีก 4 ปี!“ผู้ทํานายลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ ขณะที่ ขาออกไปจากเตียง

ลูซิเฟอร์ไม่รู้ความฝันที่คนอื่นที่เกี่ยวกับเขา เด็กชายยังคงอ่านหนังสือกฎ พยายามเข้าใจทุกอย่าง

เมื่อเขาอ่านหนังสือเสร็จ เขาก็วางมันไว้ข้างๆอย่างระมัดระวัง เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อเจสันก้าวเข้ามา

“นายก็กลับมาเหมือนกันแล้วสินะ เป็นยังไงบ้าง“เควินถามเจสันด้วย

“เหนื่อยแต่ก็ดีนะ แต่อเล็กซ์บอกนายหรือยังว่าเขาโชคดีแค่ไหน”เจสันถามอย่างตื่นเต้นขณะนั่งอยู่บนเตียง

“ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้ วิญญาณที่หดหูใจนี้บอกว่าเขาโชคร้ายในวันนี้ เควินพูดพลางกลอกตา

“อืม ในบางครั้งน่ะนะ แต่ตอนนี้เขาโชคไม่ดี ฉันเดา เพราะครูประจําชั้นของเขาคือฟรานซี เจสันตอบ” แต่เขาก็โชคดีเหมือนกันคณบดีเรียก เขาไปที่เวที” ”
คณบดีเรียกเขาขึ้นไปบนเวที? อะไรทําให้เขาโชคดีขนาดนั้น?”เควินถาม

“ไม่! คราวนี้มันต่างออกไป คณบดีเรียกคนเพิ่มเช่นกัน มากกว่า 1 คนงั้นเหรอ ทําไม? ” เขาจัดการแข่งขันร้องเพลงระหว่างพวกเขา ซึ่งอเล็กซ์ชนะ! และนายรู้รางวัลไหม ตอนนี้อเล็กซ์ได้รับอนุญาตให้ข้าม 1 ใน 3 การสอบประจําปีแรกๆ “เจสันพูดพลางยิ้ม

“อะไรนะ คณบดีบ้าไปแล้วหรืออะไรซักอย่างแน่นอน นั่นเป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยมมากสําหรับการร้องเพลง! และเราจะเรียนจบที่จุดสูงสุดของชั้นเรียน ฉันหวังว่าฉันจะมีโอกาสได้ร้องเพลงนี้ด้วย เควินพึมพําพลางรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย.

“ฉันจะร้องเพลงรัก ฉันอาจจะดึงดูดความสนใจของสาวน่ารัก ๆ ในขณะที่ได้รับรางวัลด้วย“เขากล่าวเสริม

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่สําคัญ ฉันไม่สนใจที่จะข้ามการสอบ เพราะฉันเชื่อว่าฉันจะสามารถผ่านมันได้ แต่ฉันกังวลเกี่ยวกับสร้อยข้อมือนี้มากกว่า แม้แต่ครูก็ยังบอกว่าพวกเขาทําอะไรไม่ได้”ลูซิเฟอร์พูดดึงความสนใจไปที่ความทุกข์ยากของเขา

“ถ้าฉันใช้กําลังเกินไปแม้เล็กน้อยไป 3 ครั้ง แม้โดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะถูกไล่ออก เขากล่าวพร้อมถอนหายใจ

“งั้นก็อย่าทําอะไรที่ต้องใช้ความแข็งแกร่งที่นาย และอย่าทําอะไรที่นายคิดว่าจะทําให้นายเสี่ยง เชื่อฉัน” “อย่าหยิบของหนักๆ และอย่าพยายามทําลายอะไรทั้งนั้น.. ส่วนเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันไม่คิดว่านายจะเสี่ยงตราบใดที่นายระมัดระวัง” เควินพูดกับลูซิเฟอร์เพื่อแนะนําความคิดบางอย่าง