Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 131: จุดมุ่งหมายของหมัด

ตอนที่ 131: จุดมุ่งหมายของหมัด

 

“ความล้มเหลวในการควบคุมความโกรธของคุณ และคุณจะกลายเป็นทาสของมัน” เคนบอกกับลูซิเฟอร์ โดยแนะนําให้เขาควบคุมตนเองจากความอ่อนแอเพียงอย่างเดียวที่เคนพบว่าชัดเจนเกินไป

 

เขาเชื่อว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่สามารถเดาเรื่องนี้ได้ อยู่มาวันหนึ่ง เมื่อถึงเวลาศัตรูของลูซิเฟอร์สามารถใช้เคล็ดลับนี้ เพื่อทําให้เขาตกกับดักของพวกเขาได้และเมื่อถึงเวลานั้น มันจะสายเกินไป

 

เขาเชื่อว่าลูซิเฟอร์เป็นส่วนหนึ่งของทีมของพวกเขาและหลังจากช่วยเด็กคนนี้ในวันนี้ เขามั่นใจว่าลูซิเฟอร์จะเข้าร่วมทีมของพวกเขาและช่วยให้พวกเขาบรรลุเป้าหมาย

 

เนื่องจากเขามั่นใจว่าในที่สุดสิ่งนี้จะเกิดขึ้นและลูซิเฟอร์จะกลายเป็นพันธมิตรของพวกเขาเคนเชื่อว่าพวกเขาจะไม่ต่อสู้กับลูซิเฟอร์ ด้วยความคิดนั้น เขาจึงแนะนําเขาเกี่ยวกับจุดอ่อนของเด็กน้อยอย่างแท้จริง

 

ลูซิเฟอร์ได้ยินคําพูดของเขาและตระหนักว่าชายคนนี้กําลังพยายามจะพูดอะไร เขายังรู้สึกว่ามีบางอย่างเกี่ยว กับสิ่งนี้ที่เขาต้องคิดถ้าเขาฟังความต้องการในหัวของเขา ครั้งสุดท้ายเขาอาจจะไม่ได้ติดกับดักนั้น

 

“ตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันไม่มีใครให้คําแนะนําแบบนี้ฉันต้องเรียนรู้ทุกอย่างอย่างยากลําบากก่อนที่จะพบกับองค์กรนี้” เคนกล่าวขณะที่เขาเหลือบมองลูซิเฟอร์

 

“แต่คุณแตกต่าง คุณมีพวกเราทุกคน และคุณสามารถพึ่งพาเราได้มากขึ้นคาดหวังให้เราอยู่ข้างหลังคุณเป็นกําลังใจเสมอเหมือนคุณจะอยู่ข้างหลังเราเพื่อช่วยเราเพราะนั่นคือสิ่งที่ครอบครัวทํา”

 

เขายังคงพูดอย่างสงบ แต่คราวนี้ดูเหมือนจะมีบางอย่างที่จริงใจเกี่ยวกับตัวเขา ราวกับว่าเขาหมายความตามที่เขาพูดจริงๆ

 

“ผมเข้าใจผมจะระวังในครั้งต่อไปที่มีคนลองท้าทาย” ลูซิเฟอร์กล่าวพร้อมพยักหน้า

 

ในขณะเดียวกัน กลุ่มควันขนาดมหึมาที่ปกคลุมอากาศก็ เริ่มบางลง ทําให้ทัศนวิสัยของทั้งสองฝ่ายดีขึ้น

 

ยังสามารถมองเห็นเฮลิคอปเตอร์ทั้ง 4 ลํา พวกมันทั้ง 4 ลําบินเป็นเส้นตรงไปยังศูนย์ปฏิบัติงาน

 

“เขามีเทเลคิเนซิส นั่นเป็นปัญหาเพราะวัตถุแข็งอย่างขีป นาวุธนั้นไร้ประโยชน์ เราจะต้องทําสิ่งต่างๆด้วยตัวเอง” เยลกล่าวพร้อมมองไปในทิศทางของเฮลิคอปเตอร์

 

เขาหันไปทางซ้ายและจ้องไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง ขณะ ที่รอยยิ้มซุกซนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

 

“เอเลียน่า พาพวกมันลงมา” เขาบอกกับผู้หญิงที่อายุ ราวๆ 20 ต้นๆ ของเธอ ผมสีน้ําตาลยาวของเธอลดหลั่นลงมาถึงเข่า ขณะที่ผมหน้าม้าปิดหน้าผากทั้งหมด

 

ผู้หญิงในชุดมินิเดรสสีขาวก้าวไปข้างหน้าขณะที่เธอพย กหน้า

 

เธอยกมือขึ้นในทิศทางของเฮลิคอปเตอร์ลําแรก ขณะที่ด วงตาของเธอเริ่มส่องแสงสีฟ้า

 

เคนมองออกมาจากเฮลิคอปเตอร์อีกครั้งเพื่อดูว่าศัตรูพยา ยามจะทําอะไรเมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้นมองมาทางเขา

 

เขาโบกมือเบา ๆ ด้วยรอยยิ้มเจ้าชู้บนใบหน้าของเขา และขยิบตาให้เธอ

 

“มันไม่ได้ผล มีคนกําลังขัดขวางไม่ให้ความสา มารถของฉันทํางานบนเฮลิคอปเตอร์” เอเลียน่าบอกกับเยลดวงตาของเธอกลับมาเป็นปกติ

 

เธอพยายามใช้พลังของเธอ และพวกเขาถึงกับคิดว่ามัน ด้ผลแต่ผลของมันก็เล็กน้อยมาก

 

เอเลียน่ามีความสามารถ 2 อย่าง ทั้งสองเป็นธาตุ ความสามารถอย่างหนึ่งของเธอเกิดขึ้นจากการหยุดชะงักทาง กลไก

 

แม้ว่าจะไม่ใช่ความสามารถระดับสูง แต่ก็หลากหลายมากด้วยการใช้ทักษะหยุดชะงักทางกลไกเธอสามารถจัดการเครื่องจักรใดๆจากหน้าที่ของมัน ทําให้พวกมันทั้งหมดหยุดทํางานในช่วงระยะเวลาหนึ่งความสามารถนี้ใช้ได้ก็ต่อเมื่อเครื่องจักรนั้นอยู่ในระยะที่กําหนดของเธอเท่านั้น

 

หลังจากตอบเยลด้วยความผิดหวังเธอเหลือบมองอีกครั้งไปทางเคนซึ่งขยิบตาให้เธออีกครั้งขณะที่เขาเคาะหัวใจราวกับว่าเขากําลังบอกเธอว่าเขาตกหลุมรักเธอ

เขาไม่ลืมส่งจุมพิตโบยบินให้เธอด้วย

 

“ไอ้เวรนั่น!” เอเลียน่าสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเธอขณะที่เธอจ้องมองที่เคน หากการจ้องเขม็งฆ่าได้เคนคงตายไปหลายร้อยครั้งแล้ว

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า การหยอกล้อคนเหล่านี้สนุกมาก” เคนพูดขณะที่เขาเริ่มหัวเราะ

 

“พวกเขาคิดจริงๆ ว่า พวกเขาเป็นคนเดียวที่มีไฟล์เกี่ยวกับศัตรูน่าเสียดายสําหรับพวกเขาการที่เรารู้เกี่ยวกับพวกเขาง่ายกว่าการที่พวกเขารู้เกี่ยวกับเรามาก นั่นเป็นข้อเสีย ของการอยู่ในที่เปิดเผยเสมอ ” เขาเสริม

 

“เคน เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อเล่นโฟกัสที่ศัตรู” ดิออน เตือนเคนอย่างสงบโดยไม่สนใจที่จะลืมตาด้วยซ้ํา

 

“ก็ได้ ไม่เป็นไร ฉันแค่สนุกนิดหน่อย ยังไงก็เถอะ นายพูดถูก ได้เวลาไปทํางานแล้ว” เคนพูดพร้อมสีหน้าขี้เล่นหายไปแทนที่ด้วยสีหน้าที่จริงจังและครุ่นคิด

 

“ก็ได้ เนื่องจากเราไม่สามารถทําให้พวกเขาล้มลงได้ง่ายๆฉันจะทําลายพวกมันเอง ถึงเวลาทํางานแล้วแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเรามีความสามารถอะไร” เยลก็พูดในสิ่งเดียวกันในขณะที่เขากําหมัดแน่น

 

เขากําลังจะลงมือเองเพราะมีเพียง 2 คนเท่านั้นที่มีการโจมตีระยะไกลในหมู่ผู้ที่อยู่ที่นี่

 

และมีเพียงการโจมตีของเขาเท่านั้นที่สมเหตุสมผล

 

รองหัวหน้าหน่วยเบต้าเยลก้าวไปข้างหน้า ในขณะที่เขาถอดแจ็กเก็ตหนา ๆ ออกแล้ววางลงบนพื้นเผยให้เห็นมือเปล่าที่ไม่เทอะทะมาก

 

ดูเหมือนจะมีรอยสักสีดําบนแขนขวาของเขา ซึ่งมีอักขระแปลก ๆ 3 ตัวที่อ่านไม่ได้ ดูเหมือนเส้นขยุกขยิกแบบสุ่มของใครบางคนไม่เหมือนตัวอักษรที่เหมาะสม

 

เขาเพิ่งจะลงมือ เมื่อรู้ว่าเฮลิคอปเตอร์ที่อยู่ข้างหน้าได้ยิงขีปนาวุธไป 2-3 ลูก

 

น่าแปลกที่ทิศทางของขีปนาวุธดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงราวกับว่าคนที่ยิงพวกมันไม่รู้ว่าจะเล็งอย่างไรดี ที่วิถีของขีปนาวุธ พวกมันกําลังเดินผ่านโรงงานไปเรื่อยๆ

 

นั่นก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่ไอย์ และแซนเดอร์ก้าวออกมา