Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 105: การตัดสินใจเพื่ออนาคต

ตอนที่ 105: การตัดสินใจเพื่ออนาคต

 

แซนเดอร์ เบลกเป็นหัวหน้าหน่วยเดลต้าของ APE ไม่มีสักคนเดียวใน APE ที่ไม่รู้ว่าแซนเดอร์เป็นใคร 

 

เขาเป็นจอมเวทระดับ S แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นําเพียงหน่วยเดลต้า ซึ่งเป็นทีมที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่ม APE ทั้งสาม แต่ก็ไม่มีใครสงสัยในความสามารถของเขา เขาเป็นวอร์ล็อคที่น่าเคารพนับถือ ซึ่งเป็นที่รู้จักแม้นอก APE

 

ผู้มีอิทธิพลหลายคนรู้จักเขา ในขณะที่เขาเป็นสมาชิกของกลุ่มเดลต้า เขามักจะจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับแวเรียนท์ ของประชาชนทั่วไป ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มระดับสูงที่วางความพยายามแก้ปัญหาส่วนใหญ่ในองค์กรแวเรียนท์ ที่เกิดขึ้นใหม่

 

ด้วยเหตุนี้ แซนเดอร์จึงเป็นที่รู้จักในหมู่คนทั่วไป ชื่อเสียงของเขาเป็นที่นิยมอย่างมากในที่สาธารณะ

 

แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในรายชื่อ 10 วอร์ล็อคที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศ แต่เขาก็ยังเป็นที่รู้จักว่าเป็นวอร์ล็อค ที่น่าสะพรึงกลัว เป็นที่รู้กันว่าเปลวไฟของเขาเผาผลาญทุกอย่างให้เป็นเถ้าถ่าน มีการกล่าวกันว่าร้อนพอที่จะหลอมโลหะได้

 

แม้จะแข็งแกร่งขนาดนี้ แซนเดอร์ก็ไม่สามารถช่วยสมาชิกทีมส่วนใหญ่ได้ ไม่ใช่เพราะเขาไม่แข็งแกร่งพอ แต่เพียงเพราะเขาไม่รู้ด้วยซ้ำ

 

ตามที่เขาพูด ทีมของเขาจับลูซิเฟอร์ ซึ่งอยู่ในกรงที่หนีไม่พ้นแล้ว เขาไม่รู้ว่าลูซิเฟอร์หนีไปแล้วและฆ่าทีมของเขาไปครึ่งหนึ่ง

 

ฟลูเรน ไม่มีเวลาพอที่จะแจ้งแซนเดอร์ เขาต้องการจับตัวลูซิเฟอร์เอง หลังจากที่ลูซิเฟอร์หนีไปแล้ว หรืออย่างน้อยก็พยายามจับตัวเองให้ได้ก่อนที่จะบอกแซนเดอร์เกี่ยวกับความล้มเหลวของเขา เพราะเขามั่นใจในความสามารถในการจับลูซิเฟอร์

 

น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่ากําลังรออะไรอยู่ เมื่อลูซิเฟอร์เผชิญหน้ากับเขา เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะลงยืนบนพื้นดินอย่างปลอดภัย ไม่ต้องพูดถึงเวลาที่จะแจ้งแซนเดอร์

 

ดังนั้นซากเฮลิคอปเตอร์ที่ตกจึงถูกเผาบนพื้นดิน ขณะที่ร่างที่มีรูขนาดใหญ่อยู่บนพื้นโดยไม่ขยับเขยื้อน ศพกระจายไปทั่ว

 

ร่มชูชีพแบบเปิดยังคงติดอยู่กับร่างกายส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ลมไม่รุนแรงอย่างที่เคยเป็นมา ร่างกายจึงไม่ถูกลากไปทั่ว ศพบางร่างถึงกับห้อยลงมาจากต้นไม้เมื่อตก ลงมา

 

หญ้าสีเขียวบนพื้นเต็มไปด้วยเลือดสีแดงเข้ม ซึ่งไม่เพียงแต่ในบริเวณที่ศพนอนเท่านั้น กลับถูกโปรยปรายออกไปแม้ห่างไกลออกไป

 

ลูซิเฟอร์ยังคงลอยอยู่ในอากาศ ขณะที่เขามองลงไปที่พื้นอย่างไม่แสดงออก

 

แม้ว่าเฮลิคอปเตอร์เครื่องหนึ่งจะพังทั้งหมด ในขณะที่ระเบิด แต่อีกเครื่องหนึ่งยังคงไม่บุบสลาย มันอยู่บนพื้นใบพัด ของมันยังคงเคลื่อนที่ แม้ว่าจะช้ามาก

 

เคนก้าวออกจากเฮลิคอปเตอร์ด้วยรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาปรบมือช้าๆ “ไชโย! นั่นเป็นการแสดงที่ดี”

 

ลูซิเฟอร์จ้องมองที่เคนขณะที่ยังคงจมอยู่ในความคิด เขายังคงสับสนกับเจตนาของเคน แม้ว่าสิ่งที่เคนพูดจะดูเหมือนความจริง แต่ลูซิเฟอร์ก็ไม่รู้สึกอยากวางใจเขาทั้งหมด

 

เขาเคยเห็นมนุษย์ที่ทรยศ แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่แสร้ง ทําเป็นห่วงใยมนุษย์และชีวิตของพวกเขาก็แสดงให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของพวกเขา เมื่อลูซิเฟอร์ไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเขา

 

“มันเป็นโลกแห่งความสนใจในตนเอง คนจะดีก็ต่อเมื่อเรามีประโยชน์กับพวกเขา พวกเขาล้วนแต่เป็นคนหน้าชื่อใจคดที่คิดแต่ตัวเองเหนือคนอื่น พวกเขาทั้งหมดเหมือนกัน แก่น แท้ของพวกมัน พวกมันเป็นเพียงสัตว์ประหลาดที่รู้วิธีทําตัวให้ดีขึ้นเล็กน้อย

 

“เขาคงไม่ต่างกัน เขาและองค์กรของเขาจะเหมือนกัน พวกเขาต้องการแค่ฉันในตอนนี้เพราะฉันมีประโยชน์สําหรับพวกเขา แต่เมื่อฉันไม่อยู่ พวกเขาจะลืมทุกอย่างที่ฉันทําและโยนฉันทิ้งไปเหมือนไอ้สารเลวในห้องทดลองที่ทํา หลังจากที่พ่อแม่ของฉันเสียชีวิต เขาคิดขณะจ้องมองที่เคนที่กําลังปรบมืออยู่บนพื้น ครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกัน

 

เขายังคงคิดว่าเขาควรใช้เคนแทนหรือว่าเขาควรจะฆ่าเคนทิ้งและดําเนินภารกิจต่อไปเพื่อทําลายโรงงาน ถ้าเขาตัดสินใจอย่างแรก เขาจะได้รับการสนับสนุนจากองค์กรใหญ่ในภารกิจของเขา แต่ส่วนใหญ่เขาอาจจะต้องทําสิ่งต่าง ๆ เพื่อแลกกับพวกเขาเช่นกัน

 

ถ้าเขาเลือกอย่างหลัง เขาจะอยู่คนเดียว แต่เขาจะมีอิสระมากกว่านี้ มันไม่ดีทั้งหมดเพราะเขารู้ว่าอิสระที่มากขึ้นจะมีความเสี่ยงมากขึ้นเช่นกัน เพราะเขาอาจเผชิญกับสถานการณ์เช่นวันนี้เมื่อโจมตีโรงงาน

 

ถึงตอนนี้ เขามั่นใจว่าคนอื่นๆ รู้ว่าเป้าหมายของเขาคืออะไร เขารู้อยู่แล้วว่าพวกเขาจะรู้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังให้พวกเขาวางกับดักโดยให้ข้อมูลปลอมเกี่ยวกับที่ตั้งของโรงงาน

 

เขาทําผิดพลาดอีกครั้งในการไว้วางใจมนุษย์ โดยคิดว่าพวกเขาสามารถบอกความจริงได้ เมื่อชีวิตของคนที่พวกเขารักมีปัญหา แต่แซนเดอร์ยังคงโกหกเขา นั่นพิสูจน์ได้เพียงว่าพวกเขาฉลาดแกมโกงและไม่สนใจพวกเขาแค่ไหน

 

เนื่องจากคนเหล่านั้นรู้เป้าหมายของเขา คนเหล่านั้นจะไม่ยอมให้เขามีวิธีการโดยไม่ได้คิดแผนอื่นอย่างแน่นอน เนื่องจากเขาได้ฆ่าคนส่วนใหญ่ที่นี่ เขาจึงมั่นใจว่าการโจ มตีครั้งต่อไปจะมีขนาดใหญ่กว่ามาก

 

ถ้าเขาปฏิเสธเคน องค์กรของเขาอาจจะไล่ตามเขาเช่นกัน ดังนั้นผลลัพธ์ของการปฏิเสธจึงแย่กว่าการตอบว่าใช่มาก ถึงกระนั้น เขาก็ไม่อยากเห็นมันด้วยซ้ำ

 

เขาไม่ต้องการที่จะลืมทุกสิ่งทุกอย่างและปะปนกับมนุษย์อีกครั้ง แม้ว่าจะเป็นการหาข้อมูลก็ตาม

 

“ฉันว่ามันเป็นสิ่งที่ต้องทํา หลังจากฉันได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ฉันจะจากไป แม้ต้องทําลายพวกมันไปตลอดทาง เรื่องนี้คงจะดี ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาควบคุมฉัน แม้ว่ามันคือเทพเจ้าก็ตาม” เขาพึมพําเบาๆ ขณะตัดสินใจว่าจะทําอย่างไร

 

มันเหมือนกับว่าเขาตัดสินใจอยู่กับหญิงสาวที่เขาพบระหว่างทาง เพื่อเรียนรู้ศิลปะการล่าสัตว์และการทําอาหารจากเธอ.. เขาจําเป็นต้องใช้คนเหล่านั้น ก่อนจะจากไปโดย ไม่ให้โอกาสคนเหล่านั้นหักหลังเขา