Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 321: วิธีเสมือน
ตอนที่ 321: วิธีเสมือน
“แล้ว APF ล่ะ? พวกเขายังผ่านการตรวจสอบดังกล่าวด้วยหรือไม่” ลูซิเฟอร์ถาม
“ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันจะต้องถามพวกเขาอีกที อย่างที่บอกนี่เป็นเพียงรายงานเบื้องต้นยังมีอีกมากให้ค้นหาสถานที่นี้น่าจะมีความลับมากมาย” เจียงตอบ
“เอาล่ะ ฉันเข้าใจว่านายต้องใช้เวลามากกว่านี้ แต่นายมีเวลาอีกแค่วันเดียว พรุ่งนี้ ฉันต้องการคําตอบเราไม่มีเวลามาก อีกไม่นาน ข่าวนี้จะถึงรัฐบาล นายต้องทํางาน โดยเร็ว” ลูซิเฟอร์กล่าวขณะตัดสาย “การป้องกันของเมืองหลว ถ้ามันไม่สามารถแตกหักได้จริงๆ ทางเลือกเดียวคือทําลายให้หมด เดี๋ยวก่อน…มีวิธีการแบบนั้นด้วยนิ!”
ลูซิเฟอร์ลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อเขาหันหลังจะเดินจากไปพอหันกลับมาก็เห็นประตูเปิดเคลเลี่ยนและยาลิซ่ามาถึงแล้วพวกเขาเข้ามาในห้องพร้อมกับแคสเซียสและอลิเซีย
“คุณมาถูกเวลาแล้ว บอกฉันเกี่ยวกับเมืองหลวงมีดันเจี้ยนรอบๆเมืองนั้นบ้างไหม” ลูซิเฟอร์ถามดูเหมือนกระตือรือร้นที่จะได้ค่าตอบ
“เราก็ไม่มั่นใจแต่น่าจะมีซักที่ อม… จริงๆ แล้วมีดันเจี้ยนระดับ 3 อยู่ 2 แห่งใกล้ เมืองหลวงคุณถามทําไม?” เคลเลียนถามพลางสงสัยว่าตอนนี้ลูซิเฟอร์คิดอะไรอยู่
ลูซิเฟอร์วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะและนั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง ขณะที่หลับตา เขาเริ่มคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเรียนรู้เกี่ยวกับดันเจี้ยนในสถาบันการศึกษา
“อย่าบอกนะว่าคุณกําลังคิดที่จะปล่อยสัตว์ร้ายออกจากดันเจี้ยน?” อลิเซียถามโดยเดาว่าลูซิเฟอร์กําลังคิดอะไรอยู่
“ถูกต้อง หากเราทําได้ สัตว์ร้ายจะเคลื่อนเข้าหาเมือง การป้องกันเมืองจะเละเทะลูซิเฟอร์ตอบ
“ฉันเชื่อว่าแม้แต่สมาชิก APF ก็จะถูกตรวจสอบ เมื่อเข้าสู่เมืองหลวง แต่เมื่อกองกาลังของเอลิเซียมถูกคนในดันเจี้ยนครอบงําพวกเขาจะไม่ตรวจสอบเรา”
“ฉันแค่สร้างแผนนี้เป็นข้อมูลสารอง เรายังไม่มีข้อมูลทั้งหมด หากมีวิธีที่ดีกว่านี้ฉันจะเปลี่ยนแผน” เขากล่าวเสริม
“เป็นไปไม่ได้หรอกหรือที่จะนํามอนสเตอร์ออกมา? สัตว์ร้ายไม่สามารถออกจากดันเจี้ยนได้ตราบใดที่ดัชนีมอนสเตอร์ไม่สูงพอไม่ว่าเราจะทําอะไรพวกมันก็ออกมาไม่ได้” เคลเลี่ยนพูดแทรก
“ถูกต้อง แผนนี้ใช้ไม่ได้ผล” อลิเซียพยักหน้า
“ไม่ คุณคิดผิดแล้วมีอีกทางหนึ่ง” ลูซิเฟอร์ตอบพร้อมกับยิ้ม “ฉันพูดไม่ถูกเหรอแคสเซียส?”
“อย่าบอกนะว่านายกําลังคิดเกี่ยวกับ…? ไม่ใช่อย่างแน่นอน! ไม่มีทางที่เราจะทําอย่างนั้นได้!” แคสเซียสตกตะลึง เมื่อรู้ว่าลูซิเฟอร์กําลังพูดถึงอะไร
แม้ว่าเกาะต่างแดนที่พวกเขาอาศัยอยู่จะไม่มีดันเจี้ยนใด ๆ พวกเขายังคงมีข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น
อันที่จริง นักวิทยาศาสตร์ของพวกเขาบางคนได้ไปต่างประเทศเพื่อสํารว จดันเจี้ยนเพื่อเตรียมพร้อมในกรณีที่มีผู้ค้นพบว่าพวกมันอยู่ใกล้ๆ
จากการสืบสวนหนึ่งครั้ง พวกเขาพบวิธีที่จะปล่อยให้สัตว์ประหลาดออกมา ข้อมูลเกี่ยวกับดันเจี้ยนได้รับการสอนในอะคาเดมี่และสิ่งนี้ก็สอนให้กับนักเรียนคนอื่นๆด้วยเป็นการสอนให้รู้ว่าอะไรควรทําและไม่ควรทํา
สําหรับแคสเซียส เขามั่นใจว่าลูซิเฟอร์ต้องการทําในสิ่งที่พวกเขาถูกสั่งไม่ให้ทํา
“นายกังวลมากเกินไป ไม่ต้องกังวล มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น” ลูซิเฟอร์กล่าว
“คุณสองคนกําลังพูดถึงวิธีการอะไร” อลิเซียถาม
“การทําให้ดัชนีสัตว์ประหลาดเพิ่มขึ้น” ลูซิเฟอร์ตอบ “นั่นคือการนําบล็อกตรงทาง เข้าดันเจี้ยนออกมอนสเตอร์จะสามารถออกมาได้
“การเพิ่มดัชนีมอนสเตอร์เทียม? คุณทําอย่างนั้นได้ไหม? ดัชนีมอนสเตอร์ไม่ได้อยู่กับจํานวนมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนเหรอ?”
“คุณไม่สามารถเพิ่มดัชนี้นั้นได้โดยไม่เพิ่มจํานวนพวกมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนภายใน แล้วคุณจะทําอย่างไรถึงบรรลุสิ่งนั้น” ยาลิซ่าถามอย่างไม่เข้าใจ
ลูซิเฟอร์รู้แต่พวกเขาไม่รู้
“วิธีการเสมือน” ลูซิเฟอร์ตอบ
“วิธีการเสมือน? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินมัน มันคืออะไร?” อลิเซียถาม
“มันเป็นวิธีการเพิ่มจํานวนมอนสเตอร์แบบปลอมๆ ส่วนวิธีการทํานั้น คุณไม่จําเป็นต้องรู้ในตอนนี้ แค่รู้ว่าเราจะต้องเข้าไปในดันเจี้ยนก็พอ” ลูซิเฟอร์ตอบ
“รอถึงพรุ่งนี้ก่อน เดี๋ยวฉันจะหาข้อมูลเพิ่ม ใครจะไปรู้ เราอาจไม่จําเป็นต้องทําด้วยซ้ํา” เขากล่าวเสริม เขายืนขึ้นและเริ่มเดินไปที่ทางออก เขาหยุดที่ทางออก เขาหันกลับมาถามว่า “พวกคุณทุกคนยังมาทําอะไรที่นี่ มีเวลาอีกไม่นาน เราต้องเคลียร์ฐาน APF ทั้งหมดและฆ่าทุกคนที่ยังไม่ยอมเข้าพวกกับเรา”
“ส่วนพวกที่ยอมจํานน ฉันจะไปพบพวกเขาเอง” เขากล่าวเสริมขณะเดินจากไป
แคสเซียสวิ่งตามลูซิเฟอร์ ไอย์ และอลิเซียก็เดินตามเขาไปด้วย สําหรับยาลิซ่า และเคลเลียนพวกเขาต้องทํางานที่ลูซิเฟอร์มอบให้
“อย่าบอกนะว่านายจะจริงจังกับมัน!” แคสเซียสถามลูซิเฟอร์อย่างจริงจัง
“ตอนนี้ฉันไม่ได้ซีเรียสอะไรเลยฉันแค่ดูความเป็นไปได้เท่านั้น” ลูซิเฟอร์ตอบ
“ปล่อยให้มันเป็นไปไม่ได้เท่านั้น! นายอย่าทําอะไรโง่ๆ! ยิ่งกว่านั้นเป้าหมายของนายอาจจะแตกต่างกัน ไม่จําเป็นต้องเสียงกับมันมากนัก ฉันแน่ใจว่านายจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้านายทําเช่นนั้นมันจะไม่มีการย้อนกลับไปได้! ”
“อย่างที่บอก นายต้องผ่อนคลาย ฉันแน่ใจว่าไม่มีความจําเป็นต้องทํา แต่ถึงแม้ว่า จะมีมันจะไม่เลวร้ายอย่างที่นายคิด” ลูซิเฟอร์กล่าว
ต่างจากแคสเซียส เขาดูสงบอย่างสมบูรณ์ราวกับว่าเขากําลังพูดถึงเรื่องปกติอย่างสมบูรณ์ “ไอย์ เธอเก็บตู้เย็นไว้ที่ไหน ฉันแน่ใจว่าเธอจะมีไอศกรีมที่นี่ใช่ไหม” ลูซิเฟอร์ถามไอย์ที่กาลังหลงทางในความคิดของเธอเอง
ไอย์กาลังสวดอ้อนวอนให้ทุกคนยอมจํานนและไม่มีใครต่อต้าน
“ไอศกรีม?” เธอถามออกมาจากความงุนงงของเธอ
“แน่นอน เธอเก็บมันไว้ที่ไหน” ลูซิเฟอร์ถามคําถามซ้ํา
ไอย์ไม่ได้ถามอีกและเพียงแค่พาลูซิเฟอร์ไปที่โรงอาหาร
“เอาเท่าไหร่ก็เอาไปได้เลย” เธอชี้ไปทางตู้เย็น ลูซิเฟอร์เปิดช่องแช่แข็งขนาดใหญ่เพื่อค้นหาสิ่งของมากมายภายในเขานําไอศกรีมมา 3 ถ้วยออกมาก่อนจะปิดมันลง
“นี่ กินอะไรในตอนนี้หน่อย ใจเย็นๆ ฉันแน่ใจว่าคุณ 2 คนคงเครียดนิดหน่อย ผ่อนคลาย เราเพิ่งเสร็จสิ้นภารกิจใหญ่โดยไม่มีใครตาย ซึ่งเราสมควรที่จะเฉลิมฉลองใช่ไหม” เขาถามขณะยื่นถ้วยให้แคสเซียสและไอย์คนละถ้วย
“นี่ 1 ถ้วย สําหรับเธอด้วย” เขากล่าวเสริม ในขณะที่เขามอบถ้วยที่ 3 ให้กับอลิเซีย พลางเดินกลับไปที่ตู้เย็น เขาน่าถ้วยไอศกรีมออกมาอีกถ้วย แต่ครั้งนี้เพื่อตัวเองเท่านั้น เมื่อเขาหันหลังกลับ เขาสังเกตเห็นว่าไม่มีใครกําลังกินอยู่ อลิเซียมองมาที่เขา คิดว่าเกิดอะไรขึ้น? มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ลูซิเฟอร์เป็นวอร์ล็อคที่ดู บ้าๆ บอๆ ที่ฆ่าวารันท์และเข้ายึดสํานักงานใหญ่ของ APF แต่ตอนนี้เขากําลังพูดถึงการยึดเมืองหลวง และวินาทีต่อมาเขากินไอศกรีมเหมือนเด็กๆ เลยงั้นเหรอ?