Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 308: ความพิโรธแห่งสวรรค์

ตอนที่ 308: ความพิโรธแห่งสวรรค์

“ฉันหวังว่าพวกเขาจะฆ่ากันอย่างน้อยในเรื่องนี้ พวกเขาไม่ได้ทําร้ายกันอย่างจริงจัง ดูเหมือนว่าฉันจะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมันเอง แต่มันยังไม่ถึงเวลา เฮ้อแต่มันก็ไม่มีทางเลือกอื่น”

ลูซิเฟอร์ยืนดูอยู่ห่างๆ อย่างผิดหวัง เมื่อเขามองไปที่ไรอาและวารันท์

“แคสเซียส นายพูดถูก พวกเขาไม่ได้ฆ่ากัน ฉันจะลองอีกครั้ง ถ้าฉันล้มเหลว ตอนนี้ก็ถึงเวลาสําหรับแผน B เตรียมตัวให้พร้อม” เขาพูดในหูฟัง

“อย่างน้อยมันก็สร้างความเสียหายให้กับกองกําลังของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถรวบรวมกองกําลังของตัวเองได้อีกต่อไป สนามรบนั้นวุ่นวายพอสมควร” เขากล่าวต่อขณะมองไปรอบๆ

แวเรียนท์หลายร้อยคนถูกฆ่าตายจากแต่ละมุม และอีกจํานวนมากก็ตายตามกาลเวลา

เขาหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่กางแขนออก

แสงสีม่วงในดวงตาของเขาเริ่มเด่นชัดมากขึ้น ในขณะนี้ ในเวลาเดียวกัน ลวดลายแปลก ๆ ที่อยู่บนหลังของเขาเริ่มส่องแสงเป็นประกาย เงาของลวดลายนั้นยังสามารถมองเห็นได้ผ่านเสื้อของเขา

เมืองทั้งเมืองยังคงปกคลุมไปด้วยฝุ่นและควัน แต่ท้องฟ้าด้านบนนั้นปลอดโปร่งอย่างสมบูรณ์ ไม่มีเมฆแม้แต่ก้อนเดียวบนท้องฟ้า แต่สิ่งนั้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเมื่อเมฆเริ่มปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

เมฆเป็นสีดําสนิท เมฆดําทะมึนปกคลุมทั่วท้องฟ้าในไม่ช้า และหยุดแสงไม่ให้ตกเหนือเมืองตอนนี้เมืองยิ่งมืดลง

“นี่จะกินพลังงานของฉันไปมาก แต่ฉันหวังว่ามันจะคุ้มค่า โชคดีที่ฝุ่นในเมืองจะทําให้ทุกคนไม่เห็นสายฟ้า แต่เสียงก็ยังเป็นปัญหา แต่นี่มันเป็นครั้งแรกที่พยายาม การโจมตีจึงจํากัด หวังว่ามันจะคุ้มค่า

ลซิเฟอร์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะโจมตี แต่เขาก็กังวลเล็กน้อยเพราะไม่เคยใช้มันมาก่อน

ทุกครั้งที่เขาลองใช้ความพิโรธของสรวงสวรรค์ เขามักจะใช้มันในพื้นที่ขนาดใหญ่โดยทําให้สายฟ้าจํานวนมากตกลงมา

แต่ตอนนี้เขาต้องการโจมตีด้วยกระสุนเพียงไม่กี่ลูกเท่านั้น และต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้รักษาความแข็งแกร่งของเขาไว้เพื่อที่เขาจะได้โจมตีได้มากขึ้น

“เราต้องตามหาเด็กคนนั้น!” ไรอาบอกวารันท์ ขณะที่เขาเริ่มค้นหาลูซิเฟอร์

“นายน่าจะช่วยฉันฆ่าเขา ก่อนแทนที่จะพยายามใช้เขา นายต้องรับผิดชอบ!” วารันท์บ่น “ให้ฉันลองไปหาเขาด”

ครึ่ม!

ทั้งสองกําลังจะเริ่มค้นหา เมื่อพวกเขาหยุด ขณะที่พวกเขาได้ยินสิ่งที่ดูเหมือนเสียงคํารามของเมฆและเสียงฟ้าร้อง

“นายรู้ใช่ไหมว่ามันคืออะไร” ไรอาถามพลางขมวดคิ้ว

“เสียงฟ้าร้องจากฟากฟ้า…บุตรแห่งเซล…นี่คือความโกรธเกรี้ยวของสวรรค์ใช่ไหม” วารันท์ ถามพลางเขาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับไรอา

สายฟ้าอันทรงพลังหนึ่งอันตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างกะทันหัน ตกลงมาในที่ที่ลูซิเฟอร์ต้องการให้มันตกลงมา มันพุ่งตรงไปที่หัวของวารันท์

“ลองดูดีๆ” วารันท์เยาะเย้ย เมื่อร่างของเขาสั่นไหว เขาเปลี่ยนตําแหน่งภายในชั่วพริบตา เพื่อหลบการโจมตี

สายฟ้าตกลงมาจากฟากฟ้าที่ละนัดโดยมุ่งเป้าไปที่วารันท์ สิ่งนี้ทําให้ไรอาสับสนมากยิ่งขึ้นไม่มีสายฟ้าแม้แต่นัดเดียวที่มุ่งเป้าไปที่เขา

สิ่งนี้ทําให้เขาต้องคิดว่าเขาคิดผิดหรือเปล่า? เขาคิดมากไปทุกอย่างจริงๆเหรอ? บางที่ลูซิเฟอร์อาจไม่ต้องการให้พวกเขา 2 คนตายจริง ๆ ?

ตอนนี้เขามีความคิดที่ 2

“บางทีฉันอาจคิดผิด เขาไม่ได้บอกฉันเกี่ยวกับเวราซิตี้ เพราะเขาคิดผิดหรือไม่ เวราซิตี้เธออาจจะไม่ได้อยู่ในเมืองจริงๆ? เป็นไปได้ด้วยหรือที่เธอปฏิเสธที่จะช่วยเขา และเขาฆ่าเธอที่บ้านเหมือนที่เขาฆ่าไอย์? นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทําไมพวกเขาถึงไม่พบเวราซิตี้อยู่ที่นั่น?”

เขาเริ่มคิดหาเหตุผลในใจ เพื่อหาข้อสรุปที่เจาะจงเพื่อพิสูจน์ว่าเขาคิดผิด

APF คิดว่าเขาเอาเวราซิตี้ไปแต่เขาอาจจะไม่ทําแบบนั้น สําหรับคําถามแปลก ๆ เหล่านั้นบางทีเขาอาจจะถามฉันจริงๆ เพราะเขาอยากจะรู้! ถ้าเขารู้จริง ๆ ว่าฉันช่วยทําให้พ่อเขาเสียชีวิตเขาคงไม่ทิ้งฉันไป”

“เขาคงจะบ้าไปแล้วและพยายามจะฆ่าฉัน เขาไม่ได้ทําแบบนั้นหรอก ฉันคิดผิดไป! เขาอยู่ข้างฉัน! ฉันยังใช้เขาได้อยู่นะ! ฉันสงสัยเขาโดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง! เขาคิดและขมวดคิ้ว

เขารู้สึกเขินเล็กน้อยที่ทําผิดเกี่ยวกับบางสิ่ง แต่มันก็ได้มีผลสําหรับเขาเช่นกัน เขาคิดแบบนั้น

เขาเชื่อว่าการแสดงของเขาเหมือนจริงมาก มันอาจะเกิดจากที่เขาถูกหลอกจริง ๆ จนทําให้เขาเชื่อว่าวารันท์อยู่ข้างเดียวกับเขาอย่างแน่นอน

เมื่อวารันท์ปรากฏตัวใกลไรอาเพื่อหลบสายฟ้า ในที่สุดไรอาก็ขยับ ในขณะที่เขาผลักดาบของเขาไปที่หน้าอกของวารันท์

วารันท์ยุ่งอยู่แล้ว แทบจะหลบสายฟ้าที่ตกลงมาจากฟากฟ้าไม่ได้ เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างกะทันหันของไรอา

ในตอนนี้เองที่เขารู้ว่าไรอาหลอกเขา

เขารีบหลบการโจมตีของไรอาและอาจจะโดนสายฟ้า 1 ใน 3 สายที่ตกลงมาจากท้องฟ้า

“มันช่วยได้ ดูเหมือนว่าจะได้ผล” ลูซิเฟอร์พึมพําพร้อมยิ้ม

ไรอาไม่รู้ แต่มีแมลงตัวเล็ก ๆ ติดอยู่ที่เสื้อผ้าของเขา ก่อนหน้านี้ ซึ่งส่งสัญญาณทุกอย่างที่เขาพูดเข้าไปในหูฟังของลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์ได้ยินสิ่งที่ไรอาพูด เขาเข้าใจว่าทําไมไรอาถึงหยุด และนั่นทําให้เขามีความคิด หากแม้หลังจากทั้งหมดที่เขาสนับสนุนไรอาแล้ว ไรอาจะต้องรู้สึกว่าเขาคิดผิดนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น

ในวินาทีสุดท้าย ไรอาทรยศวารันท์ สายฟ้า 3 ลูกตกลงมาจากท้องฟ้า มุ่งเป้าไปที่วารันท์ ซึ่งไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ทั้งหมดไหล่ของวารันท์ถูกสายฟ้าฟาด ซึ่งทําให้มีรูขนาดใหญ่อยู่ที่

หน้าอกของเขา

ใบหน้าของวารันท์ซีดเผือด เมื่อเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดสุดขีดจากการถูกสายฟ้าฟาด เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาเป็นอัมพาตในขณะที่เขาล้มลงกับพื้น

ลซิเฟอร์หยุดใช้พลังขณะที่เขายืนลงบนพื้นใกลไรอา “คุณสบายดีหรือเปล่า?” เขาถามไรอา

“อะ-อิม อลิเซียอยู่ที่ไหน” ไรอาถามกลับ

“ฉันส่งเธอไปช่วยเหลือคนอื่น ๆ เนื่องจากฉันคนเดียวก็เพียงพอที่จะให้การสนับสนุน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเราทําได้จริง ๆ ใช่ไหม พ่อมดที่แข็งแกร่งที่สุดของ APF ล้มลงสงครามจะจ ลงในไม่ช้า” ลูซิเฟอร์กล่าวกับไรอา ขณะที่เขาเดินต่อไปยังวารันท์

“นั่นไม่สําคัญสําหรับฉัน ฉันได้สิ่งที่ฉันต้องการแล้ว โอกาสที่จะฆ่าฆาตกรของพ่อแม่ของฉัน” เขากล่าวเสริมในขณะที่เขาหยุดห่างจากวารันท์ เพียงไม่กี่นิ้ว ซึ่งไม่สามารถแม้แต่จะขยับตัวได้

“รู้สึกยังไงบ้าง ที่ได้อยู่ในเท้าของคนที่คุณถูกบดขยี้เป็นครั้งสุดท้าย?” ลูซิเฟอร์ถามวาแรนท์ขณะที่เขามองลงมา

เขาทําให้แน่ใจว่าจะอยู่ห่างจากวารันท์ เนื่องจากเขาไม่ต้องการถูกคว้าโดยกะทันหัน แต่นั่นไม่ได้หยุดเขาจากการโบกมือ