Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 269: เขาอยู่ในเคนซิงตัน

ตอนที่ 269: เขาอยู่ในเคนซิงตัน

แคสเซียสเริ่มวิ่งเข้าไปในคฤหาสน์ เพราะเขาเป็นห่วงความปลอดภัยของลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์ใช้ทักษะของพ่อเขาได้สําเร็จ แต่นั่นก็ดูดพลังงานเกือบทั้งหมดของเขา นั่นทําให้เขายังคงนั่งอยู่บนพื้นอย่างอ่อนแรง ใบหน้าของเขายังคงมีรอยยิ้ม ในขณะที่เขาทําสําเร็จ

ตอนนี้เขาแค่ต้องฝึกฝนและปรับแต่งมันให้มากขึ้น ดังนั้นมันจึงไม่ทําให้เขาใช้พลังจนหมดในทุกครั้งที่ใช้ทักษะนี้

เมื่อเขาทําเสร็จในวันนั้น เขาก็ดันร่างกายที่อ่อนล้าของเขาขึ้น เมฆดํายังคงอยู่บนท้องฟ้า แต่เขาไม่สนใจพวกมัน

เขาค่อยๆเดินไปที่บันไดเพื่อลงไปพักผ่อน แต่ก่อนที่เขาจะขึ้นบันได

เขาเห็นแคสเซียสกําลังขึ้นมา

“นายสบายดีไหม ฉันได้ยินนายร้องออกมา” แคสเซียสถาม ขณะสังเกตลูซิเฟอร์ ซึ่งดูเหมือนไม่ได้รับบาดเจ็บ

“ฉันสบายดี แค่เหนื่อยนิดหน่อย” ลูซิเฟอร์ตอบ พลางสั่นศีรษะ ขณะเดินต่อไป เขาไปถึงบันไดและลงไป

แคสเซียสก็เดินตามหลังเขาเช่นกัน แต่ไม่ทันจะเหลือบมองไปรอบๆหลังคา

ลูซิเฟอร์ลงไปชั้นล่างและกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อพบไอย์ที่ยังคงสลบอยู่

เขาถอดเสื้อผ้าเปียกในห้องและเปลี่ยนเป็นชุดใหม่ ก่อนที่เขาจะออกจากห้องอีกครั้งโดยล็อกประตู

เขาเดินไปที่ห้องโถงใหญ่และนอนบนโซฟา
แคสเซียสก็หยิบเก้าอี้ขึ้นมานั่งใกล้ๆตัวเขา

“เกิดอะไรขึ้นที่ชั้นบน? สายฟ้าสีทมิฬนั่นมันคืออะไร?” แคสเซียสถามลูซิเฟอร์ ที่กําลังมองเขาอย่างสงสัย

“อย่างที่บอก ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ซ้อม” ลูซิเฟอร์ตอบอย่างเกียจคร้าน “ยังไงก็เถอะ ฉันง่วงนิดหน่อย ไว้คุยกันทีหลังได้ไหม”

แคสเซียส สังเกตใบหน้าของลูซิเฟอร์ ซึ่งดูเหนื่อยจริงๆ เขาผงกศีรษะขณะยืนขึ้น

“พักผ่อนเถอะ” เขาบอกก่อนจะเดินออกไป

ลูซิเฟอร์หลับตาลงและผล็อยหลับไปโดยเอามือวางบนหน้าอก ในทางกลับกัน แคสเซียสก้าวออกจากคฤหาสน์

เขากลับไปที่สถานที่ที่สายฟ้าลูกแรกตกลงมาใกล้เขา เขายืนอยู่หน้าปล่องภูเขาไฟอย่างระมัดระวัง ปล่องนี้เต็มไปด้วยน้ําจากฝน ในขณะที่เมฆดํายังคงอยู่บนท้องฟ้า “นี่คือการฝึกฝนของเขา? มันคือทักษะอะไร?การโจมตีหลายครั้งและทรงพลังมาก? ยังได้รับความช่วยเหลือจากเมฆด้วย”

เขาพึมพําและขมวดคิ้ว “นี่มันทรงพลังจริงๆ”

7 ชั่วโมงผ่านไป แต่ลูซิเฟอร์ยังคงนอนอยู่บนโซฟา

เวราซิตี้ก็ลงมาชั้นล่างเช่นกัน เพราะเป็นเวลาสําหรับอาหารค่ํา แคสเซียสก็นั่งอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มีใครเริ่มกินเพราะ แคสเซียสต้องการกินกับลูซิเฟอร์

“นายไม่ปลุกเขาเหรอ” เวราซิตี้ถามแคสเซียส

แคสเซียสส่ายหัว ขณะที่เขาตอบว่า “ปล่อยให้เขานอนเถอะ”

“กี่โมง?” ในเวลานั้นเองที่ลูซิเฟอร์ถามโดยไม่ลืมตา

“4ทุ่มแล้ว” แคสเซียสตอบพลางมองดูนาฬิกา

ลูซิเฟอร์ค่อยๆลืมตาขึ้น ขณะที่เขาลุกขึ้นนั่ง “ฉันนอนนานกว่าที่ฉันคิด” เขาพึมพําขณะเหยียดแขนออก

เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เขาก็รู้สึกแตกต่างออกไปเล็กน้อย ราวกับว่าเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน มีพลังแปลกๆ ไหลผ่านร่างกายของเขา

“ทําตัวให้สดชื่น เราจะรอนายที่โต๊ะอาหารเย็น” แคสเซียสพูดพร้อมลุกขึ้น

“คุณ 2 คนยังไม่กินข้าวเหรอ?”

“ไม่”

“ตกลงฉันจะรีบทําทุกอย่าง” ลูซิเฟอร์พูดขณะที่เขาลุกขึ้นเช่นกัน
เขาขึ้นไปบนห้องของเขา เมื่อเปิดประตูเข้าไป เขาสังเกตเห็นว่าไอย์ลุกขึ้นแล้ว เธอนั่งเอาแขนโอบเข่าราวกับว่าเธอกําลังครุ่นคิดอยู่ลึกๆ

“ทําไมเธอถึงทําท่าแบบนั้น” ลูซิเฟอร์ถามเธอ ขณะเดินเข้าห้องน้ําหลังจากล็อกประตูอีกครั้ง

ขณะที่ลูซิเฟอร์ล็อกประตู ไอย์สังเกตเห็นกุญแจสีทองที่เขาใช้ เขาเก็บมันไว้ในกระเป๋าของเขา

“นั่นคือกุญแจสําคัญ สมบูรณ์แบบ คืนนี้ฉันจะออกไปจากที่นี่ เธอคิดแต่ไม่ยอมให้อารมณ์แสดงออกมาบนใบหน้าของเธอเพื่อไม่ให้ลูซิเฟอร์สงสัย

“ฉันควรจะมีความสุขใช่ไหม” เธอถามลูซิเฟอร์อย่างประชดประชัน

“อันที่จริงแบบนั้นน่าจะดีกว่า” ลูซิเฟอร์ตอบยิ้มๆ“รอยยิ้มเหมาะกับใบหน้าของเธอมากกว่าการแสดงออกในปัจจุบันของเธอ”

เขาก้าวเข้าไปในห้องน้ําและล้างหน้าก่อนจะก้าวออกไป

“มากับฉัน ฉันจะพาเธอออกไปดูข้างนอก ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว” เขาบอกไอย์ ขณะที่เช็ดหน้าด้วยผ้าขนหนู

“แต่จําไว้ว่า ถ้าเธอพยายามทําอะไรโง่ๆ เธอก็จะต้องเผชิญกับสิ่งเดียวกับเมื่อเช้านี้ ฉันใช้มาตรการป้องกันทั้งหมดที่ฉันทําได้” เขาปลดล็อคประตูและรอให้เธอมา

“ฮิม” ไอย์หายใจหอบ พลางลุกจากเตียงแล้วเดินตามเขาไป เธอลงไปข้างล่างพร้อมกับลูซิเฟอร์

ย้อนกลับไปที่สํานักงานใหญ่ของแวเรียนท์เกิดใหม่ ไรอากําลังนั่งอยู่ในห้องทํางานของเขากําลังดูแฟ้มเอกสารที่อยู่ตรงหน้าเขา

“เด็กผู้หญิงที่เวก้าได้มาจากห้องแล็บทําได้ดีทีเดียว การเติบโตของเธอน่าทึ่งมาก ฉันคงจะยึดครองประเทศนี้ได้ในไม่ช้า ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ตัวลูซิเฟอร์มาก็ตาม” ไรอากล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“แต่ฉันก็ยังต้องการลูซิเฟอร์ โดยมีผู้หญิงคนนี้และลูซิเฟอร์อยู่ข้างหลังฉัน” เขากล่าวเสริม เขาปิดแฟ้ม ในขณะที่เขานั่งพักผ่อนบนเก้าอี้ของเขา”ในไม่ช้าทุกอย่างจะเข้าที่”

ก๊อก! ก๊อก!

ขณะที่เขากําลังฝันถึงอนาคต เขาได้ยินเสียงเคาะประตู

“เข้ามาเลย” ไรอาพูด

ประตูเปิดออก และเวก้าก็ก้าวเข้ามา

“มันคืออะไร?” ไรอาถามด้วยความสงสัย

“ฉันคิดว่าเราน่าจะได้เบาะแสเกี่ยวกับตําแหน่งที่ลูซิเฟอร์น่าจะอยู่” เวก้ากล่าว ขณะนั่งหน้าไรอา

“อะไรนะ?” ไรอาถามด้วยความยินดี

“มีข่าวลือแพร่กระจายทางออนไลน์เกี่ยวกับฝนกะทันหัน ในเคนซิงตัน” เวก้าอธิบาย

“ฝนตกกระทันหันมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นบ่อย” ไรอาตอบ

“ไม่ใช่แบบนี้ บางคนรายงานว่าเห็นสายฟ้าสีดําตกลงมาจากท้องฟ้าในช่วงที่ฝนตก และนั่นเป็นสาเหตุที่ข่าวลือนี้จึงได้รับความสนใจ”

“ฝนและฟ้าเป็นเรื่องปกติ แต่ฝนและฟ้าผ่าสีดํา… นายสามารถเดาได้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร” เวก้ากล่าวพลางยิ้ม

“สายฟ้าสีดําจากเมฆ… มันเป็นทักษะของเซล เมื่อนานมากแล้ว ตั้งแต่ฉันเห็นมันครั้งสุดท้าย” ไรอาพึมพํา และขมวดคิ้ว

“ทักษะนี้ทรงพลังจริงๆ นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงเป็นความคิดที่ไม่ดีที่จะต่อสู้กับเขากลางแจ้ง เมฆเป็นเพื่อนของเขาและเป็นส่วนเสริมของพลังของเขา ดูเหมือนว่าลูซิเฟอร์จะได้เรียนรู้มันด้วย” เขากล่าวต่อ

“ถูกต้อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเชื่อว่าลูซิเฟอร์อาจอยู่ในเคนซิงตัน” เวก้ากล่าว

“ตกลง ฉันจะส่งเคลเลียนและยาลิซ่าไปรับเขา หวังว่าเขาจะยังอยู่ที่นั่นนายท่างานได้ดีในการตามหาเขา” ไรอากล่าวชมเวก้า..