Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 260: เขารู้หรือไม่?

ตอนที่ 260: เขารู้หรือไม่?

เมื่อลืมตาขึ้น ลูซิเฟอร์สังเกตว่าผู้หญิงคนนั้นกําลังนอนอยู่บนตัวของเขา ขณะที่หน้าอกของเธอกดทับเขา

“เจ้าโง่คนนี้” เขาพึมพํา ขณะที่เขากลอกตา “เธอไม่มีวันเรียนรู้หรอก”

ลซิเฟอร์ไม่ใช่คนเดียวที่ได้ยินเสียงกรีดร้อง ขณะที่เจียงและเวราซิตี้ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องเพราะพวกเขาอยู่ห้องข้างๆ ขณะที่ห้องของแคสเซียสอยู่ไกลออกไป ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยิน

เจียงเข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่เขาเคยได้ยินเสียงกรีดร้องนั้นมาหลายครั้งแล้ว แต่เวราซิตี้กลับไม่ทํา

“พระเจ้า อย่าบอกนะว่าเขาทํากับเธอ” เวราซิตี้ออกมา ขณะที่เธอยืนขึ้น “ถึงเธอจะเป็นนักโทษ แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะบังคับเธอเพราะราคะของเขา”

เธอลุกจากเตียงเพื่อตรวจสอบ แต่พบว่าเจียงยืนอยู่นอกห้องของเธอ

“ฉันรู้ว่ามีคนเข้าใจเสียงกรีดร้องนี้ผิด” เจียงกล่าว ขณะที่เขายิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม

“อย่ากังวล มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด เสียงกรีดร้องไม่ใช่เพราะลูซิเฟอร์บังคับเธอ มันเป็นเพราะเธอถูกไฟฟ้าช็อต เธอคงพยายามใช้พลังของเธอ ฉันเคยได้ยินเสียงกรีดร้องนี้มาหลายครั้งแล้วกลับไปและนอน”

เวราซิตี้เชื่อคําพูดของเขาเมื่อจองไปที่เจียง เมื่อเธอตระหนักว่าเขาพูดความจริง ซึ่งเธอเข้าใจ ผิด เธอพยักหน้า ขณะที่เธอเดินกลับไปที่ห้องของเธอ

เพียงรอดูว่าแคสเซียสจะออกมาด้วยหรือไม่เพราะความเข้าใจผิดนี้ แต่หลังจากที่เขาไม่เห็นใครออกมา เขาก็เดินกลับไปที่ห้องในขณะที่เขาพูดพึมพํา “ดูเหมือนเขาไม่ได้ยิน”

เจียงก็เดินกลับและผล็อยหลับไป เพราะรําคาญที่ต้องตื่นกลางดึก

ลูซิเฟอร์เหลือบมองใบหน้าที่สวยงามของไอย์ ซึ่งอยู่ใกล้กับเขามากจนเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันอบอุ่นของเธอบนใบหน้า ซึ่งดูเหมือนจะทําให้เขารําคาญ

เขาวางมือบนไหล่ของเธอ ขณะที่เขากลิ้งเธอไปด้านข้าง ปล่อยเขาให้เป็นอิสระ

“ฉันรับน้ําหนักของเธอในการเดินทางของฉันแล้ว ตอนนี้ฉันรับไม่ไหวแล้ว” ลูซิเฟอร์กล่าว ขณะหลับตาอีกครั้ง

เขาผล็อยหลับไปอีกครั้งโดยไม่ต้องกังวล เนื่องจากเขารู้ว่าไอย์จะไม่ตื่นก่อนเขาในตอนนี้

***

“นี่คือภาพของเมือง” เก็นซี่ได้แสดงภาพของเมืองต่อวารันท์ ในขณะที่ยังวางภาพร่าง “และนี่คือภาพร่างของชายมีเคราคนนั้น”

“นายสแกนใบหน้าเพื่อค้นหาผู้ชายคนนี้หรือไม่? เขาอยู่ที่ไหนในวิดีโอนี้” วารันท์ถามในขณะที่เขาดูภาพร่างของเจียง เมื่อเขาปลอมตัว

“เราไม่พบชายคนนั้นในคลิป ฉันคิดว่าส่วนใหญ่เขาจะหลีกเลี่ยงกล้อง ส่วนย่านนั้น การเชื่อมต่อกล้องวงจรปิดของสถานที่นั้นถูกขัดจังหวะ ดังนั้นเราจึงไม่ได้อะไรเลย แต่เราได้รับ พยานไม่กี่คนที่ให้คํากล่าวของพวกเขา” เก็นซี่ตอบ

“พวกเขาพูดอะไร?” วารันท์ถามพลางขมวดคิ้ว “มีอะไรสําคัญหรือเปล่า” “พวกเขาบอกว่าเห็นกลุ่มคนอุ้มผู้หญิงที่หมดสติอยู่ในอ้อมแขน

กลุ่มนี้มีชายหนุ่ม 2 คนและผู้หญิงอีกคนหนึ่ง” เก็นซี่ตอบ

“แสดงว่ามีทั้งหมด 4 คน ชายหนุ่ม 2 คน ผู้ชายมีเคราหนึ่งคน และผู้หญิงหนึ่งคน ภาพวาดของอีก 3 คนอยู่ที่ไหน”

“เราไม่สามารถวาดภาพร่างได้ ไม่มีพยานคนใดจําใบหน้าของคนเหล่านั้นได้ สิ่งที่พวกเขาจำได้ก็คือคนหนึ่งในนั้นมีผมสีเงินยาวและอีกคนมีผมสีด่า”

“อย่าบอกนะว่าไม่มีกล่องคนทั้งเมืองจับภาพพวกมันได้?” วารันท์ถามอย่างหงุดหงิด

“ไม่มี เรายังคงวิเคราะห์ภาพจากกล้องอื่นๆ อยู่ แต่ในขณะนี้ เราไม่มีข้อมูลอะไรสําคัญๆเลย” เก็นซี่กล่าวพร้อมถอนหายใจ

“เรากลายเป็นคนไร้ประโยชน์ตั้งแต่เมื่อไหร่” วารันท์ถามพลางส่ายหน้าอย่างผิดหวัง

***

“ฉันไม่สนใจหรอกว่าพวกนายจะทํายังไง ฉันอยากได้หน้า 3 คนนั้น บอกทีมเช็คคลิปทุกกล้องว่าสักพันครั้งซะ ฉันอยากได้เวราซิตี้กลับคืนมา เพราะเหมือนว่าไม่มีใครฆ่าเธอไปในตอนนี้”

“ลูซิเฟอร์ แอซเรลกลับมาแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เลวเลย 8 ปีที่รอคอยสิ้นสุดลงแล้ว” ไรอานั่งอยู่ในฐานของเขา หัวเราะออกมาดังๆ “เขากลับมาอย่างเกรงขามพร้อมด้วย นักดาบแรงค์

“เราควรมีความสุขจริง ๆ ไหม เขายังฆ่าคนของเรา ฉันสงสัยว่าเขามีความปรารถนาดีต่อเราหรือไม่ นายคิดว่าเคนบอกความจริงเกี่ยวกับเรากับเขาหรือไม่ เกี่ยวกับสิ่งที่เราทํา?” เวก้าถามไรอาพร้อมกับขมวดคิ้ว

“เขาทําไม่ได้ ฉันจัดการความทรงจําของเคนด้วย เขาจําไม่ได้เหมือนกัน ไม่ต้องกังวล ฉันไม่คิดว่าเขาจะบอกลูซิเฟอร์เรื่องนี้ได้” ไรอาตอบพร้อมส่ายหัว

“แล้วทําไมนายถึงคิดว่าเขาโจมตีคนของเรา ทั้งๆที่เราเคยช่วยเขาด้วย” เวก้าถามพลางขมวด

“นายคิดผิด ฉันคิดว่าสมาชิก APF ฆ่าคนของเรา ลูซิเฟอร์ฆ่าสมาชิก APF ก่อนเขาจะจากไป มันต้องเป็นเช่นนั้น” ไรอากล่าวพร้อมส่ายหัว

“หรือว่าเขาคิดว่าคนของเรามาจาก APF และบังเอิญฆ่าพวกเขา ฉันไม่คิดว่าเขาจะฆ่าคนของเรา เว้นแต่เขาจะรู้ความจริงของสิ่งที่เราทํา ซึ่งไม่มีทางให้เขารู้” เขาพูดต่อ

“ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะถ้าเขาสามารถฆ่าหัวหน้าหน่วยเบต้าได้โดยไม่ส่งเสียงออกมา เขาก็อาจจะเข้าใกล้การเป็นราชาวอล็อคแล้ว ฉันไม่ต้องการให้เขาต่อต้านเรา” เวก้ากล่าว ดูเหมือนเขากําลังกังวล

“อย่ากังวลไป หาที่ที่เขาอยู่ตอนนี้ คราวหน้าฉันจะส่งเคลเลียนและยาลิซ่าเป็นการส่วนตัว ทั้ง 2 คนฝึกเขา เขาจะจำอาจารย์ได้และกลับมา” ไรอาตอบ

“ฉันจะพยายามให้ดีที่สุด” เวก้าพูดก่อนจะลุกขึ้นและจากไป

คืนที่เหน็บหนาวได้ล่วงไป เมื่อวันใหม่มาถึง นําความอบอุ่นที่จําเป็นมากไปด้วย

ลซิเฟอร์ลืมตาและลงจากเตียง อันที่จริงเขาเป็นคนแรกที่ตื่นขึ้น

เขาเดินไปที่หึงหยิบแล็ปท็อปขึ้นมาแล้วปลดล็อก

เขาใส่กุญแจเข้าไปในแล็ปท็อปเพื่อเปิดแอป ซึ่งดูเหมือนจะแสดงภาพสดของห้องอื่นๆ แก่เขา

เขาสามารถเห็นเวราซิตี้ ซึ่งยังคงนอนหลับอย่างสงบสุข สําหรับแคสเซียส เขาตื่นแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะออกกําลังกายอยู่ในห้องของเขา

เขาปิดแล็ปท็อปแล้ววางกลับเข้าไปก่อนจะเดินเข้าไปในห้องอาบน้ําเพื่ออาบน้ํา

เมื่อเขาเข้าไปในห้องอาบน้ํา เขาสังเกตเห็นขวดแชมพู รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาจําได้ว่าเขากลัวแชมพูแค่ไหนเมื่อตอนที่เขายังเด็ก “ฉันเป็นคนงี่เง่าจริงๆ”

ลูซิฟเฟอร์ได้เปิดฝักบัวเหนือศีรษะ ซึ่งทําให้มีละอองน้ําตกลงมาทั่วร่างกาย เขายังหยิบขวดแชมพูขึ้นมาและใช้มัน

หลังจากอาบน้ําเพียง 10 นาทีเท่านั้น เขาก็ก้าวออกไป เขาไปที่ตู้เสื้อผ้าและเลือกชุดเสื้อผ้าที่เขาซื้อมาจากเมืองก่อนหน้านี้

เขาสวมเสื้อยืดสีเทาและแจ็กเก็ตสีขาวเรียบๆด้านบน พร้อมด้วยกางเกงยีนส์สีดํา

เขาดูนาฬิกาก่อนจะมองที่ไอย์ “เธอควรจะตื่นเร็วๆเหมือนกันนะ..”