I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 887

ชูไอ

ที่คฤหาสต์ในลั่วหยาง อันหลานหยางจับมือของหญิงสาวคนหนึ่งแล้วพูด “นี่ หนูไอ อยู่ที่บ้านนี้อีกซัก2 3 วันก่อนซิ อย่าพึ่งรีบกลับ”

“มันจะดีเหรอคะ”ชูไอลังเล

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกจ้ะ แม่ของเธอกับฉันน่ะโตมาด้วยกันเลยนะ รักกันเหมือนพี่น้อง แล้วฉันก็เห็นเธอเหมือนลูกสาวคนนึงเลยด้วย เธอกับตระกูลของเธอจะมาอยู่ที่นี่ได้เต็มที่เลยนะ เพราะถ้าฉันปล่อยให้เธอไปอยู่ข้างนอกละก็ ฉันคงไม่มีหน้าไปพบแม่ของเธอแน่ๆเลย”อันหลานหยางยิ้ม

“ถ้าเช่นนั้นก็ยินดีค่ะ ขอบพระคุณมากเจ้าค่ะ”ชูไอพูด

“เด็กคนนี้มารยาทงามจริงๆเลย อยู่ที่นี้ก่อนเถอะแล้วรอโจวเหวินกลับมา ฉันจะแนะนำเขาให้รู้จัก เขาอายุใกล้ๆกับเธอน่ะ บางทีอาจจะมีเรื่องให้คุยกันเยอะเลยนะ”อันหลานหยางหัวเราะ

“โจวเหวินนี้คือลูกชายของลุงหลิวเฟิงเหรอคะ”ชูไอถาม

อันหลานหยางพยักหน้า “ถึงเขาจะเป็นลูกของหลิงเฟิงก็จริงแต่นิสัยของเขาต่างจากพ่อเขาไปเลยนะ เขาจะแอบๆ ขี้อาย…นิดหน่อยน่ะ”

หลังจากที่ชูไอออกไปแล้ว อันหลานหยางก็ถามอาเซิงที่ยืนอยู่ข้างๆ “อาเซิง คิดว่าหนูไอคนั้นกับโจวเหวินจะเข้ากันได้ไหม ฉันคิดว่าหนูไอเป็นเด็กดีมากๆเลยนะ แล้วก็เหมาะสมกับโจวเหวินมากด้วย”

อาเซิงคิดซักแปปก่อนจะพูด “คุณหนูไอเป็นลูกสาวของจ้าวตระกูลชู ตระกูลชูไม่มีลูกชายมีแต่ลูกสาว2คนแล้วก็ได้ข่าวว่าคุณหนูไอเองก็เป็นลูกรักของจ้าวตระกูลชูด้วย คิดว่าเขาจะยอมให้คุณหนูไอแต่งงานเหรอครับ”

“แม่ของหนูไอกับฉันน่ะโตมาด้วยกันตั้งแต่ยังเล็ก ฉันไม่เป็นห่วงเรื่องการแต่งงานหรอกเพราะพวกเขาเองก็คงชอบอยู่แล้ว พูดมาเถอะ นายคิดว่าหนูไอเขาไม่เหมาะกับโจวเหวินงั้นเหรอ”อันหลานหยางพูด

“คุณหนูไอมีความรู้กว้างขวาง เป็นคนเรียบร้อย อ่อนโยน และมีมารยาทแถมเธอยังฉลาดมากด้วย เป็นตัวเลือกที่ดีเยี่ยมครับ”อาเซิงพูด

อันหลานหยางมองอาเซิง “ก็ยังบอกฉันอ้อมๆอยู่ดีนะ นายติดอะไรกับนิสัยของชูไองั้นเหรอ”

อาเซิงส่ายหัว “เปล่าครับ ผมแค่คิดว่าคุณหนูไออาจจะฉลาดหลักแหลมเกินไปหน่อย นายน้อยเหวินเป็นคนตรงไปตรงมาอาจจะเข้ากันได้ยากหน่ะครับ”

อันหลานหยางยิ้ม “นายไม่เข้าใจหรอก เธออาจจะดูเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและมุ่งมั่น และดูจะเป็นไปไม่ได้ที่คนตรงๆอย่างโจวเหวินจะเข้าหาได้ก็จริง แต่ฉันว่าถ้าให้เทียบกับผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยน่ะ พวกนั้นยากที่จะเข้าถึงโจวเหวินมากกว่าอีกนะ แต่คนที่ฉลาดอย่างชูไอหน่ะ ถ้าเธอตั้งใจจริงๆแล้วละก็ ฉันเชื่อว่ายังไงเธอก็ต้องหาทางเอาชนะใจโจวเหวินได้อยู่แล้วละ”

“คุณนายก็พูดถูกครับ”อาเซิงรับ

“รอให้โจวเหวินกลับมาแล้วให้พวกเขาได้เจอกันก่อน ฉันคิดว่าหนูไอเป็นเด็กที่ดีมากคนนึงเลยละ”อันหลานหยางคิดซักพักก่อนจะพูด “เรามีคนคอยจับตาดูฝั่งโน้นอยู่ด้วยใช่ไหม”

“มีอยู่ครับ”อาเซิงพูด

“ให้พวกเขาตรวจสอบมาหน่อย ว่าหนูไอชอบทำอะไรมีงานอดิเรกอะไร เพื่อโจวเหวินจะได้รู้จักเธอมากขึ้น”อันหลานหยางพูด

“รับทราบครับ”อาเซิงเข้าใจที่อันหลานหยางขอมา แต่เขาเชื่อว่าที่ให้เขาตรวจสอบนั้นคงไม่ใช่แค่งานอดิเรกแน่ๆ

…

เช้าวันต่อมา ชูไอไปที่พื้นที่ต่างมิติในลั่วหยาง พร้อมกับบอดี้การ์ดหญิงคนสนิทของเธอ

“คุณหญิงคะ ตอนนี้เราแทรกซึมเข้ามาในคฤหาสต์ได้แล้ว เราจะทำตามแผนต่อเลยดีไหมคะ?” ในพื้นที่ต่างมิติส่วนลึก บอดี้การ์ดพูดขึ้นมา

“อย่าพึ่งดีกว่า อย่าไปโดนหน้าตาใสซื่อของอันหลานหยางหลอกเด็ดขาดเลย เธอไม่ได้เชื่อเราง่ายๆขนาดนั้นหรอก เรื่องนี้ไม่ต้องรีบหรอก อยู่ในบ้านตระกูลอันต่ออีกหน่อยเถอะ”ชูไอพูด

“แต่อันหลานหยางดูเหมือนจะตั้งใจจับคู่คุณหญิงกับโจวเหวินนะคะ ถึงตอนนั้นแล้ว มันจะดีเหรอคะ”บอดี้การ์ดพูด

“ไม่มีอะไรแย่ซักหน่อย ถ้าฉันไม่อยากอันหลานหยางก็บังคับฉันไม่ได้อยู่แล้ว อีกอย่าง ฉันเองก็อยากจะรู้จักโจวเหวินคนนั้นเหมือนกัน ว่ากันว่าเขาคนเดียวก็สร้างปัญหาให้กับรัฐบาลกลางได้มากมายแล้ว ฉันเองก็อยากจะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนเหมือนกัน”ชูไอพูด

“ระวังตัวไว้หน่อยก็ดีนะคะ จากข้อมูลที่เราได้รับมา ตระกูลเสี่ยก็เสียหายยับเยินเพราะเขา ตระกูลเคปกับตระกูลก๊อตก็ด้วย พยายามอย่าให้ความแตกนะคะ”บอดี้การ์ดพูด

“ไม่ต้องห่วงหรอก เรื่องนี้ไม่มีทางจับได้แน่ๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่า ลูกสาวคนสุดท้องของตระกูลชู ชูไอคนนี้ แท้จริงแล้วคือเจ้าของมารสวรรค์ อุเอะซึกิ นาโอะน่ะ”ชูไอพูด

“ยังไงก็เถอะ ระวังไว้ก่อนจะดีกว่าเจ้าค่ะ ที่นี้ไม่ใช่ต่างแดน เราอยู่ในเขตแดนศัตรู และตอนนี้คุณหญิงคือ ชูไอ ลูกสาวคนสุดท้องของตระกูลชู อย่าได้เอ่ยชื่ออื่นระหว่างที่อยู่ที่นี่เด็ดขาดนะคะ”บอดี้การ์ดเตือน

“รู้แล้วละ”ชูไอพยักหน้าแล้วไม่พูดอะไรต่อ

….

โจวเหวินเร่งสำรวจหลูไท่ในโทรศัพท์ พื้นที่ด้านใต้ของหลูไท่นั้นมันใหญ่กว่าด้านบนมากเลย เขาเจอผลึกมากมายแต่เขาใช้การไม่ได้ซักอัน สถานการณ์ของโจวเหวินตอนนี้มันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ผลึกระดับเร้นลับอยู่ตรงหน้า แต่จะดูดซับมาก็ดูดซับไม่ได้

ผลึกระดับมหากาพย์สำหรับเขาก็เปล่าประโยชน์แล้วเช่นกันเพราะค่าความสามารถของเขามันตันไปแล้ว

“ในเมื่อฉันใช้เองไม่ได้งั้นฝากนายจัดการด้วยนะ”โจวเหวินอัญเชิญสัตว์อสูรหลักๆทั้งหลายออกมาแล้วให้มันเลือกกินผลึกเอาเอง โจวเหวินตั้งใจว่าจะรอตอนที่เขามารอบหน้า แล้วดูว่าผลึกมันรีไปด้วยไหม ถ้ามีรีไปด้วย เขาก็จะได้มีที่ปั้มผลึก

มารระเบิดกับแพทย์ปีศาจนั้นสนใจในผลึกพลังงานเป็นพิเศษ แต่สำหรับธิดาปีศาจแล้วก็ยังเหมือนเดิม แม้แต่ผลึกระดับเร้นลับก็ไม่ได้ทำให้เธอสนใจได้ เธอจะกินแต่แค่ผลไม้แห่งความเยาว์วัยเท่านั้น ซึ่งจำนวนก็เหลือน้อยลงเต็มที

ส่วนเบม่อนกับสดับวานรนั้นไม่ได้เป็นพวกเลือกกินเลย มันกินอะไรก็ได้มที่มีให้กัน มันจึงเขมือบผลึกลงท้องอย่างรวดเร็ว

โจวเหวินสำรวจหลูไท่ต่อนอกจากที่เขาจะตามหาขุมทรัพย์ในหลูไท่แล้ว เขายังอยากจะเจอร่างของจักรพรรดินีอีกด้วย

เขาไม่เชื่อหรอกว่าจักรพรรดินีจริงๆแล้วจะเป็นแค่ดอกไม้นั้น

แต่จนเขากลับถึงลั่วหยางจนป่านนี้เขาก็ยังหาตัวของจักรพรรดินีไม่เจอ ภายในหลูไท่นั้นมันซับซ้อนเกินไป ที่ๆโจวเหวินสำรวจไปนั้นเป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น

ตามที่เขาสำรวจ โจวเหวินรู้สึกได้เลยว่ามันต้องมีสิ่งมีชีวิตระดับความกลัวอยู่ที่นี้แน่ๆ เพราะแค่ระดับเร้นลับธรรมดาที่เขาเจอในหลูไท่ ตอนนี้ก็ปาเข้าไป6ตัวแล้ว

โดยปรกตแล้วพื้นที่ต่างมิติปรกติอย่างวิหารแห่งเหล็กหลอมนั้นจะมีระดับเร้นลับแค่ตัวเดียว แต่ตอนนี้แค่หลูไท่ที่เดียวก็มีสัตว์อสูรระดับเร้นลับมากกว่า10ตัวแล้ว หมายความว่ามันไม่น่าใช่พื้นที่ต่างมิติปรกติแต่เป็นเหมือนดันเจี้ยนลับที่มีบอสโหดจัดอยู่ด้านใน

หลังจากกลับมาที่ลั่วหยางแล้วโจวเหวินคิดจะกลับไปที่มหาลัยก่อน แต่ตอนที่เขาเดินอยู่ที่ถนนนั้นเอง เขาก็พบว่าลูกบาศก์บนถนนนั้นส่องสว่างขึ้น พร้อมกับสัตว์อสูรที่โผล่ขึ้นมาท้าชิง เขาเลยเอาหยาเอ๋อไปดู

“โค้ชครับ กลับมาตั้งแต่เมื่อไรครับเนี่ย” โจวเหวินเดินอยู่ใกล้ๆลูกบาศก์นั้นเอง เฟิงชิวเยี่ยน เชดี้แล้วก็เกรฟก็เดินโบกมือมาทักทายเขาแต่ไกล