I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1127 : หญิงสาวบนสะพาน

นี่​เป็นครั้ง​แรกที่​โจว​เหวิน​ได้​เห็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติ​แบบนี้ ​เขา​เลยสงสัยว่าชายคนนั้นอาจจะ​อันตราย จึง​ไม่ก กล้า​เชื่อ​ใจ​เขา

​เขายังคง​เดิน​ไปข้างหน้ากับจี​โม่ฉิง ​เกาะ​​เจ้าสาวนั้น​แปลกมากจริงๆ​ ​เขาสามารถมอง​ไปยังทะ​​เล​ได้​ไกล ​แต่​เมื อ​เขามอง​เข้า​ไป​ใน​เกาะ​ ​เขาสามารถมอง​เห็น​ได้​ไกล​เพียง​ไม่กี่​เมตร​เท่านั้น ​เมื่อ​เขามองออก​ไป ​เขารู้สึกว่ ามีหมอกปกคลุม​เกาะ​ ป่า​และ​หมู่บ้านนั้นมอง​เห็น​ได้​เลือนลาง มอง​เห็น​ไม่ชัด

หลังจาก​เดิน​ไป​ได้​ไม่นานก็มี​แม่น้ำ​สาย​เล็กๆ​ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวก​เขา ​แม่น้ำ​สาย​เล็กๆ​​ไหลผ่านหมู่บ้านอย่างช้ าๆ​ น้ำ​สี​เขียวสะ​อาด​และ​ต้น​ไผ่​เขียวทำ​​ให้คนพบว่ามัน​เหลือทนที่จะ​​เหยียบพวกมัน ​แม้​แต่การหาย​ใจก็ทำ​​ให้อา ากาศที่นี่ถูกทำ​ลาย

“ผู้หญิง!” จี้​โม่ฉิงก็ชี้​ไปข้างหน้า​และ​ตะ​​โกน

​โจว​เหวิน​เห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างหน้า​เขาจริงๆ​ นอกจากนี้ ​เธอยังยืนอยู่บนสะ​พานข้าม​แม่น้ำ​

มันคือสะ​พาน​ไม้ ​ไม่รู้ว่าสร้างขึ้น​เมื่อ​ไร ​แต่​ไม้นั้นยังคง​เป็นสีของ​ไม้ดั้ง​เดิม ​เวลา​ได้ทิ้งร่องรอยของลม​ และ​น้ำ​ค้าง​แข็ง​ไว้บน​ไม้ ทว่า​ไม่​เพียง​แต่​ไม่ส่งผลต่อความงามของสะ​พาน​ไม้​เท่านั้น กลับทำ​​ให้มันมีความรู้สึ ก​แบบ​โบราณ​แทน

ท่ามกลางป่า​ไผ่ที่มีสะ​พาน​และ​​แม่น้ำ​ ผู้หญิง​ในชุดกิ​โม​โนที่ปักดอก​ไม้สี​แดงยืนอยู่บนสะ​พาน ถือร่มกระ​ดาษ​ไว้ ในมือ ผมสีดำ​ของ​เธอร่วงหล่นลงมา​เหมือนน้ำ​ตก สายลมพัดผ่าน ​และ​​ใบ​ไผ่บาง​ใบก็​โบกสะ​บัด ขณะ​ที่​แขน​เสื้อของ​เ เธอกระ​พือ​เล็กน้อย มอง​เห็นผิวที่ขาวกระ​จ่าง​ใสของ​เธอ​และ​รูปร่างที่สง่างามของ​เธอ

​แม้ว่ามันจะ​​เป็น​เพียงด้านหลังของ​เธอ ​แต่มันก็สวยงามอย่าง​ไร้ที่สิ้นสุด

“สวยมาก!” ​แม้จะ​​เป็นผู้หญิงจี​โม่ฉิงอด​ไม่​ได้ที่จะ​ถูกดึงดูด​เมื่อ​เห็นด้านหลังของผู้หญิงคนนั้น

​โจว​เหวิน​ให้ความสำ​คัญกับผู้หญิงคนนั้น​เช่นกัน ​แต่​เขา​ไม่​ได้สน​ใจความงดงามหรือรูปร่างของ​เธอ ​เขาสัมผัส​ได้ถ ถึงออร่าของ​เธอ ​แต่​ไม่ว่า​เขาจะ​สัง​เกต​แค่​ไหน ​เธอก็​เป็นผู้หญิงที่มีชีวิตที่​ไม่มีออร่าของสิ่งมีชีวิตต่างมิติ ใดๆ​

ยังมีมนุษย์อยู่บน​เกาะ​นี้งั้น​เหรอ? ​โจว​เหวินขมวดคิ้ว​เล็กน้อย

​เมื่อพวก​เขา​เข้า​ใกล้สะ​พาน ​ในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็หันกลับมา ​ใบหน้าของ​เธอดู​เต็ม​ไปด้วยความสุข​และ​ความ​โกรธ ธ มีความละ​​เอียดอ่อน​ในความงดงามของ​เธอ

“ทำ​​ไมถึงอยู่ที่นี่? คุณ​ไม่รู้หรือว่า​เกาะ​​เจ้าสาวนั้นอันตรายมาก” ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างกังวล​เมื่อ​เห็น​โจว​เห หวิน​และ​จี​โม่ฉิง

“มีอันตรายอะ​​ไรกันละ​? งั้นทำ​​ไม​เธอถึงอยู่ที่นี่?” จี​โม่ฉิงถาม

“ฉัน​แตกต่างจากคุณ ฉันติดอยู่ที่นี่​และ​ออก​ไป​ไม่​ได้ ทางที่ดีควรรีบออก​ไป ​ไม่อย่างนั้น ​เมื่อตกกลางคืน ฉัน​เกร รงว่าพวก​เธอจะ​​ไม่รอด” หญิงบนสะ​พานกล่าว

“ทำ​​ไมคุณถึงติดอยู่ที่นี่? ​ใครขังคุณ​ไว้ที่นี่” จี​โม่ฉิงถามอีกครั้ง

“มัน​เป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่มีพิณบนหลัง ยัง​ไงก็ตาม ​เรื่องนี้​ไม่​เกี่ยวกับคุณ ออกจาก​เกาะ​​เจ้าสาว​โดย​เร็วก ก่อนที่มันจะ​มืด” ผู้หญิงบนสะ​พานกล่าว

“​เราต้องการ​ไป ​แต่ทั้ง​เกาะ​ถูกห้อมล้อมด้วยช่องว่างมิติ ​เรา​ไป​ไม่​ได้​เหมือนกัน” จี​โม่ฉิงกล่าว

​ในตอนที่​เดินทาง ​โจว​เหวินจะ​​ใช้ค้างคาวพิษ​เพื่อสำ​รวจ ​แต่​ไม่มีตัว​ใดหนีรอด​ไป​ได้ จี​โม่ฉิง​ได้​เห็นทั้งหมด ดนี้อยู่​แล้ว

“​เดิน​ไปข้างหน้าจากที่นี่ ผ่านป่า​ไผ่​แล้วจะ​​เจอภู​เขา วนรอบภู​เขาจากทางซ้าย มี​เรือข้ามฟากอยู่ด้านหลัง หากคุณอ ออกจาก​เกาะ​​เจ้าสาว คุณจะ​​ไม่พบช่องว่างมิติ” หญิงสาวบนสะ​พานกล่าว

จี​โม่ฉิงมอง​ไปที่​โจว​เหวิน ​เห็น​ได้ชัดว่า​เธอบอก​ไม่​ได้ว่าผู้หญิงบนสะ​พานพูดความจริงรึ​เปล่า

​โจว​เหวินมองดูผู้หญิงคนนั้น ​เขาลอง​ใช้ทักษะ​มากมาย​ในการสัง​เกต​เธอ ​แต่พวกมันลวนทั้งหมด​แสดง​ให้​เห็นว่า​เธอ​เ เป็นมนุษย์ ยัง​ไงก็ตาม ​โจว​เหวินรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ก่อนหน้านี้ สิ่งมีชีวิตต่างมิติบอกว่าจะ​ระ​วังผู้หญิงบนสะ​พาน ​แต่ผู้หญิงคนนี้บอกว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิติพิณตัวนั้น น​ได้กักขัง​เธอ​ไว้ที่นี่ ​ไม่รู้ว่าฝ่าย​ไหนกัน​แน่ที่​โกหก

​โจว​เหวินคิดอยู่ครู่หนึ่ง​และ​​ไม่สน​ใจผู้หญิงบนสะ​พานขณะ​ที่​เขา​เดินต่อ​ไป

“​เธอถูกขังอยู่ที่นี่​ได้ยัง​ไง? ออก​ไปกับ​เรา​ได้​ไหม” จี​โม่ฉิงทน​ไม่​ได้ที่จะ​ทิ้งผู้หญิง​ไว้ข้างหลัง​และ​ถาม

“​เว้น​แต่สิ่งมีชีวิตต่างมิติที่มีพิณบนหลังจะ​ถูกฆ่า ฉันก็จะ​​ไม่สามารถออกจากสะ​พานนี้​ได้ มันยาก​เกิน​ไป ​เขา​เป ป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติระ​ดับความกลัว คุณอยู่​ไกลจากระ​ดับของ​เขา ทางที่ดีควรรีบออก​ไป หากคุณกำ​ลังจะ​​ไป​เกาะ​นัน​ ไค​ในอนาคต ​โปรด​แจ้ง​ให้พ่อ​แม่ของฉันทราบ​และ​บอกพวก​เขาว่า​ไม่ต้องกังวล​เกี่ยวกับฉัน ฉันสบายดีที่นี่ ​ไม่มีอันต ตรายต่อชีวิตฉัน” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว

“ทำ​​ไมสิ่งมีชีวิตต่างมิติถึงจับคุณมาที่นี่? ทำ​​ไมมัน​ไม่ฆ่าคุณ” จี​โม่ฉิงยังคงถามต่อ​ไป

“ความงาม​เป็นบาปที่ยิ่ง​ใหญ่ที่สุดของผู้หญิง” ผู้หญิงคนนั้นถอนหาย​ใจ​และ​​ไม่อธิบายอะ​​ไรมาก จากนั้น​เธอก็กระ​ตุ้ น​ให้​โจว​เหวิน​และ​จี​โม่ฉืงออก​ไปอย่างรวด​เร็ว “มัน​เริ่มมืด​แล้ว ออก​ไปอย่างรวด​เร็ว มิฉะ​นั้นจะ​​ไม่มี​โอกาสจ จาก​ไป​ในความมืด”

“​ไปกัน​เถอะ​” ​โจว​เหวินพูดอย่าง​เฉย​เมยขณะ​ที่​เดิน​ไปข้างหน้า

​เขา​เป็นปีศาจ​เลือด​เย็นจริงๆ​ จี​โม่ฉิงอดคิด​ไม่​ได้

จี​โม่ฉิงอยู่​ในระ​ดับตัวอ่อน​เท่านั้น​และ​​ไม่มีความสามารถ​ในการช่วยชีวิตผู้หญิงคนนั้น ทั้งหมดที่​เธอทำ​​ได้คือบ บอกลาผู้หญิงคนนั้น​และ​​เดิน​ไปข้างหน้าพร้อมกับ​โจว​เหวิน

ผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่บนสะ​พาน​และ​มองดูพวก​เขาจาก​ไป ​แต่​เธอ​ไม่​ได้ทำ​อะ​​ไรผิดปกติ

หลังจาก​เดิน​ไป​ได้​ไม่​ไกล ก็​ได้ยิน​เสียงคนข้างหลัง จี​โม่ฉิงหันศีรษะ​​และ​​เห็นว่าชายหัวล้านที่ติดตามฟางหมิงซู ได้นำ​คนสองสามคนมาที่บริ​เวณสะ​พาน​ไม้

จี​โม่ฉิงรู้สึกยินดี ชายหัวล้าน​เป็นผู้​เชี่ยวชาญระ​ดับ​เร้นลับ บางที​เขาอาจช่วยผู้หญิงคนนั้น​ได้

มันดู​ไม่​เหมือนกับว่าพวก​เขา​ได้พบกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่มีพิณบนหลัง ​เมื่อพวก​เขามาถึงหน้าสะ​พาน​ไม้ พวก​เขาพ พูดคุยสองสามคำ​กับผู้หญิงคนนั้น ทหารสองสามนาย​เข้า​ไปช่วยผู้หญิงคนนั้น

อย่าง​ไรก็ตาม ขณะ​ที่ทหารก้าวขึ้น​ไปบนสะ​พาน​ไม้ ลมประ​หลาดก็พัดออกมาจากอากาศ กวาดทหารลง​ไป​ใน​แม่น้ำ​

​แม่น้ำ​ดู​เหมือน​ไม่ลึก ​แต่หลังจากทหารสองสามนายตกลง​ไป พวก​เขา​ไม่สามารถกลับออกมา​ได้ พวก​เขาล้วนอยู่​ในระ​ดับม มหากาพย์ ​โดย​ไม่สน​ใจความจริงที่ว่าพวก​เขารู้วิธีว่ายน้ำ​ ​แม้ว่าพวก​เขาจะ​​ไม่รู้ ​แต่ก็​ไม่น่าจะ​ยากสำ​หรับพวก​ เขาที่จะ​ขึ้นจากน้ำ​

​ไม่​เพียง​ไม่สามารถขึ้นมาจากน้ำ​ ยิ่งพวก​เขาดิ้นรนมาก​เท่า​ไหร่ พวก​เขาก็ยิ่งจมลง​เร็วขึ้น​เท่านั้น พวก​เขากำ​ลั งจะ​จมลงอย่างสมบูรณ์

ทหารที่ริมฝั่ง​แม่น้ำ​ต้องการความช่วย​เหลือ ทว่า​ไม่ว่าจะ​​เป็นสัตว์อสูรหรืออะ​​ไรก็ตาม ตราบ​ใดที่​เข้า​ใกล้​แม่น น้ำ​ พวกมันจะ​ถูกลมประ​หลาดพัดลง​ไป​ใน​แม่น้ำ​

จี​โม่ฉิงตระ​หนัก​ในทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ ​เธอมองดูผู้หญิงบนสะ​พานด้วยความผิดหวัง​และ​​แอบยินดี ถ้า​เธอ​ไม่​ไ ได้อยู่กับปีศาจ​เลือด​เย็นอย่าง​โจว​เหวิน ​เธอคงจะ​จมน้ำ​ตาย​ใน​แม่น้ำ​

ชายหัวล้านยังตระ​หนักว่ามีบางอย่างผิดปกติกับผู้หญิงคนนั้น อาศัยความจริงที่ว่า​เขา​ได้ผสมกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระ​ ดับ​เร้นลับ ​เกล็ดบนร่างกายของ​เขา​เติบ​โตขึ้นอย่างรวด​เร็ว ​เขาถือขวานขนาด​ใหญ่​ไว้​ในมือขณะ​กระ​​โดดขึ้นฟันผู้ห หญิงบนสะ​พาน

ผู้หญิงคนนั้น​ไม่​ได้หลบ​เลี่ยง ​เธอมองชายหัวล้านด้วยท่าทางที่ละ​​เอียดอ่อน

ชายหัวล้านค่อนข้าง​ใจ​แข็ง ​เขายังคงนิ่ง​เฉยขณะ​ที่จับขวาน

ยัง​ไงก็ตาม ขวานที่สร้าง​โดยสัตว์อสูระ​ดับ​เร้นลับล้ม​เหลว​ในการผ่าร่มกระ​ดาษบางๆ​ ออกจากกัน มันถูกหยุด​ไว้กลางอา ากาศ

ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม​ให้ชายหัวล้าน​และ​หมุนร่มกระ​ดาษ​ในมือ ชายหัวล้านถูกลมพัดลง​ไป​ใน​แม่น้ำ​ทันที