I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1061 : พระราชวังคางคก

ตูม!!!

ลึกเข้าไปในพระราชวังดวงจันทร์ เสียงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวก็ดังขึ้น โจวเหวินเห็นเปลวไฟสีแดงจางๆ วาบในหมอกที่อยู่ห่าง

ไกล ราวกับว่าอาคารถูกไฟไหม้ เปลวไฟและควันปะปนอยู่ในหมอก และแสงสีแดงในหมอกสีขาวทําให้ดูไม่ปกติ

เว่ยเกือกําลังต่อสู้อยู่เหรอ? โจวเหวินรู้สึกราวกับว่าทั้งพระราชวังดวงจันทร์ สั่นสะเทือน

หมอกเย็นไม่หนาวเหมือนเมื่อก่อน สาวหิมะสํารวจไปข้างหน้า ขณะที่โจวเหวินเดินตามเธอไปและมุ่งหน้าไปยังพระ ราชวังดวงจันทร์ลิกขึ้น

ในดินแดนที่หนาวเหน็บ มันเหมือนบ้านของสาวหิมะ เธอควบคุมออร่าน้ําแข็ง ป้องกันไม่ให้มันทําอันตรายโจวเหวิน ขณะที่พวกเขาเดิน เกล็ดหิมะก็ลอยออกมาจากหมอก ภายใต้แสงสีแดงของเปลวเพลิง พวกมันดูเหมือนเถ้าถ่านที่กําลังลุกไหม้

โจวเหวินมองอย่างระมัดระวัง เขาแปลกใจที่พบว่าไม่ใช่ขี้เถ้าหรือเกล็ดหิมะ แต่มันคือกลีบดอกออสมันต์ส

กลีบดอกไม้เหล่านี้เป็นของที่เงินหยูนี้ให้ฉันดูรึเปล่า? โจวเหวินเรียกตัวโน้ตธรรมดาออกมาและเอากลีบดอกไม้ให้มัน

ในวินาทีต่อมา เขาเห็นกลีบดอกไม้เปลี่ยนเป็นแสงประหลาดที่หลอมรวมเข้ากับตัวโน้ต ตัวโน้ตเริ่มวิวัฒนาการทันที

มันเป็นความจริง! โจวเหวินรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งขณะที่เขารีบเอื้อมมือไปเก็บกลีบดอกไม้ที่ลอยอยู่ด้านหน้า

กลีบดอกไม้เหล่านี้มีผลต่อสัตว์อสูร แต่โจวเหวินไม่รู้สึกอะไรเลยเมื่อเขาสัมผัสพวกมัน เห็นได้ชัดว่าพวกมันไม่ได้ผลกับมนุษย์

เขาให้กลีบดอกไม้สองสามกลีบแก่สัตว์อสูรต่างๆ และตระหนักว่าสิ่งที่อยู่ในระดับตํานานสามารถพัฒนาได้ทันที อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อยู่ในระดับมหาพากย์ จะได้รับค่าสถานะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยโดยไม่มีการวิวัฒนาการในทันที

เหมือนกับที่เงินหยู พูด กลีบของออสมันตัสสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว หากพวกมันสัมผัสกับกลีบดอกอีกครั้ง พวกมันจะไม่ สามารถดูดขับได้มากนัก

ถึงอย่างนั้นมันก็น่าประทับใจมากแล้ว โจวเหวินต้องการสะสมมากกว่านี้

ฉันสงสัยว่ากลีบเหล่านี้มาจากไหน ฉันหวังว่าจะมีมากขึ้น ถ้าฉันหาได้เป็นร้อยหรือเป็นพัน มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากในอ นาคต ขณะที่โจวเหวินเดินไปข้างหน้า เขาก็รวบรวมกลีบดอกไม้อย่างระมัดระวัง

อาจเป็นเพราะเว่ยเกอได้เคลียร์ สิ่งมีชีวิตต่างมิติทั้งหมดในพระราชวังดวงจันทร์แล้ว โจวเหวินและสาวหิมะไม่เห็น สิ่งมีชีวิตต่างมิติใดๆ ในที่ที่พวกเขาไป

มีหอคอยหยกอยู่ติดกัน แต่ภายในไม่มีอะไรเลย มันหนาวเย็นและว่างเปล่า

ถ้าไม่ใช่เพราะการต่อสู้ที่บ้าคลั่งในระยะไกล โจวเหวินดงจินตนาการว่านี่คือพระราชวังที่ว่างเปล่า

เขาเข้าใกล้เปลวไฟที่ลุกโชติช่วงต่อหน้าเขา และหมอกที่เย็นเยียบก็สลายไป การมองเห็นของเขาดีขึ้นมากเช่นกัน

กลีบทีละกลีบ…. มีมากกว่าสี่สิบแล้ว…. โจวเหวินรู้สึกยินดี ในอนาคต เมื่อเขาได้รับสัตว์อสูรระดับตํานานซึ่งจําเป็นต้องได้รับ อาหาร หนึ่งกลีบก็สามารถเลื่อนมันไปสู่ระดับมหากาพย์ได้ ไม่ต้องไปวุ่นวายมาก

ทันใดนั้นเปลวไฟก็ปะทุขึ้น ส่องสว่างเกือบทั้งพระราชวังดวงจันทร์

ทันใดนั้น โจวเหวินมองเห็นหลายสิ่งหลายอย่างอย่างชัดเจน ที่สะดุดตาที่สุดคือต้นออสมันตัสขนาดใหญ่ มันสูงหลายพันฟุตและ

ตั้งอยู่ที่จุดที่สว่างที่สุดในระยะไกล

ท่ามกลางเปลวเพลิงแห่งสงครามและหมอกที่หนาวเย็น ต้นออสมันตัสก็แกว่งไปมา กลีบดอกขนาดใหญ่โบกสะ บัดท่ามกลางหมอกที่หนาวเย็นและเปลวเพลิงราวกับเกล็ดหิมะหรือเถ้าถ่าน มีหลายพันดอก แทบจะนับไม่ถ้วน

โจวเหวินตกตะลึง เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

ด้วยดอกออสมันตัสมากมาย แม้ว่าเขาจะเก็บได้เพียงครึ่งเดียว ก็อาจจะได้หลายหมื่น ไม่ต้องพูดถึงถ้าเขารวบรวมมันทั้งหมด

ด้วยกลีบดอกไม้มากมาย ฉันสามารถเลื่อนตัวโน้ตทั้งหมดไปสู่ระดับมหากาพย์ได้ไหมนะ? ตอนนี้ฉันมีตัวโน้ตเกือบแสนตัว แล้ว หากฉันเลื่อนระดับพวกมันทั้งหมดไปสู่ระดับมหากาพย์ กองทัพตัวโน้ตร่วมกับพิณทองคําจะสร้างความแข็งแกร่งในการต่อ สู้ที่อาจแข็งแกร่งกว่าสัตว์อสูรระดับเร้นลับทั่วไป โจวเหวินอยากรีบเข้าไปเก็บกลีบดอกไม้ด้วยตัวเองทันที

อย่างไรก็ตาม เขาบอกเหตุผลให้ตัวเองว่าในโลกนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าของฟรี และไม่มีกลีบดอกไม้ที่เขาสามารถรับได้ฟรี

เขาอาจจะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ถ้าเขารีบเข้าไปในตอนนี้

ใต้ต้นออสมันตัสมีการต่อสู้ที่เข้มข้น แต่ไม่มีวี่แววของใครเลย

อากาศเย็นและเปลวไฟอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากที่นั่น

ด้วยสายตาของโจวเหวิน เขามองไม่เห็นการต่อสู้ สิ่งที่เขาเห็นคือแสงระยิบระยับ ไม่ต้องสงสัยเลย มันคือการต่อสู้ระ

บความกลัว

เงินหยู และหวังซิวหยวนหายไปไหน? โจวเหวินได้ค้นหาร่องรอยของพวกเขาแล้ว แต่เขาไม่พบร่องรอยใดๆ ของพวกเขาแม้จะ มองหามานาน

พวกเขาไม่ได้ไปช่วยเว่ยเกอแน่นอน แต่ฉันไม่พบพวกเขาระหว่างทาง พวกเขาไม่ควรหันหลังกลับ เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาไป

ที่ต้นออสมันตัสขนาดใหญ่นั่นจริงๆ อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงผลกระทบ จากการต่อสู้ครั้งนี้ ฉันคิดว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับ เร้นลับธรรมดาๆ จะไม่สามารถต้านทานมันได้ พวกเขาจะกล้าไปที่นั่นจริงงั้นเหรอ? โจวเหวินมองไปรอบ ๆ และใช้เปลวไฟที่ ปะทุเป็นครั้งคราวเพื่อมองดูบริเวณโดยรอบ

หลังจากเฝ้าดูอยู่ครู่หนึ่ง โจวเหวินก็ตระหนักว่าเป้าหมายของเงินหยูนี่และทีมน่าจะไม่ใช่ต้นออสมันตัส

นี่คือพระราชวังคางคก แม้ว่าต้นออสมันตัสจะเป็นของดี แต่สมบัติล้ําค่าที่สุดของพระราชวังคางคกไม่ใช่ต้นออสมันตัส โจวเห

วินสังเกตส่วนลึกของพระราชวังจากระยะไกล

อาคารที่นั่นแตกต่างจากอาคารหยกที่นี่ สร้างจากไม้ออสมันตัส ก่อเป็นศาลาและพระราชวัง

โจวเหวินนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ แม้ว่าพระราชวังดวงจันทร์และจ่างเอ๋อจะมีชื่อเสียงมาก แต่เจ้าของ ของพระราชวังไม่ใช่ฉาง เอ๋อ ในความเป็นจริงพระราชวังดวงจันทร์เป็นที่ที่ฉางเอ๋ออาศัยอยู่เท่านั้น เจ้าของที่แท้จริงของพระราชวังดวงจันทร์คือเทพธิดา แห่งดวงจันทร์ หรือก็คือเทพหยิน

เทพหยินและเทพหยางมีสถานะสูงส่งในตํานานของเขตตะวันออก สถานะของเทพหยินนั้นไม่มีอะไรที่ ฉางเอ๋อผู้ซึ่งเพิ่งได้รับยา

อายุวัฒนะสามารถเทียบได้

เป็นไปได้ไหมว่า เป้าหมายเงินหยูวีของทีมอยู่ที่นั่น? ยิ่งโจวเหวินคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันเป็นไปได้มากขึ้น เท่านั้น บริเวณที่ต้นออสมันตัสตั้งอยู่นั้นเป็นเพียงพื้นที่เล็กๆ ของพระราชวังคางคก เงินหยูแลทีมสามารถวนรอบที่นั่นได้ อย่างสมบูรณ์และเข้าไปในส่วนลึกของพระราชวังคางคก

“เราไปดูที่นั่นกันดีกว่า” โจวเหวินล้มเลิกความคิดที่จะหยิบกลีบดอกไม้ขึ้นมาชั่วคราวและให้สาวหิมะนําเขาไปรอบๆการต่อสู้ และมุ่งหน้าลึกเข้าไปในอาคารไม้

เมื่อเทียบกับอาคารหยกที่งดงามแล้ว อาคารไม้นั้นดูธรรมดา แต่ตราบใดที่มีคนรู้ว่าไม้นั้นมาจากต้นไม้ออสมันตัสศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาจะรู้สึกทันทีว่าอาคารไม้นั้นไม่ธรรมดาขนาดไหน

เงินหยู และทีมอยู่ที่นี่จริงๆ จากระยะไกล โจวเหวินเห็น เชิงหยูฉีและหวังซิวหยวนคุกเข่าอยู่หน้ากระท่อมไม้ เขาไม่รู้ว่าพวก เขาก้าลังทําอะไร