I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1023 : มีบางอย่างเกิดขึ้นอีกครั้ง

เมื่อโจวเหวินเดินผ่านปราสาทแม่มดและมาที่สวน เขาเห็นไกแมนยืนนิ่งอยู่ในสวนราวกับปีศาจ

“เกิดอะไรขึ้น?” โจวเหวินแอบสงสัย

แม้ว่าจะมีสิ่งมีชีวิตต่างมิติอยู่ในสวน แต่มันไม่ง่ายที่สิ่งมีชีวิตต่างมิติจะจัดการไกแมนในเวลาไม่นาน เขาส่งหวางลู่กลับ

ออกไปและใช้เวลาเพียง10นาที

กล่าวได้ว่าชั่วขณะหนึ่ง ไกแมนและหลาน ต่างก็โดยเล่นงาน โจวเหวินเชื่อไม่ลง

และไกแมนกันทีมยั่งยืนอยู่ในสวน ไม่มีบาดแผลใดๆ บนร่างกายและไม่มีร่องรอยของการต่อสู้รอบๆ

แต่ไกแมนยืนนิ่งราวกับรูปปั้นหิน

ดวงตาของโจวเหวินมองไปที่ใจกลางสวน โดยที่ไกแมนหันหน้าเข้าหามัน

“ไม่มีต้นไม้… “โจวเหวินตกใจ

ส่วนที่เหลือของสวนดูเหมือนกับในเกมทุกอย่าง แต่ไม่มีต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ตรงกลาง

ในตําแหน่งของต้นไม้ใหญ่มีหลุมศพเพิ่มมาแทน ด้านหน้าหลุมศพมีป้ายหลุมศพ และบนป้ายหลุมศพมีหน้ากากแปลกๆ

ฝังอยู่

หน้ากากดูเหมือนตัวตลก ไม่เหมือนหน้ากาศใดที่โจวเหวินเคยเห็นมาก่อน

ไกแมน หลาน และคนอื่น ๆ จ้องตรงไปที่หน้ากากบนหลุมฝังศพโดยไม่กระพริบตาและดูเหมือนว่าพวกเขาจะหายใจไม่

ออก

“แน่นอนว่ามีหลุมฝังศพและหน้ากาก ฟรายด์ไม่ได้โกหก” โจวเหวินมองไปที่หน้ากากและสดับวานรกับไท่ างไ

เทียนจิงก็ถูกใช้

แต่เมื่อมองมันก็พบว่าเขาไม่สามารถละสายตาจากหน้ากากได้

ดวงตาของหน้ากากดูเหมือนหลุม ที่ราวกับต้องการดูดวิญญาณของโจวเหวิน

“ไม่ดีแน่!” โจวเหวินตกใจ ปฏิกิริยาแรกคือการเรียกธิดาปีศาจ แต่เขาพบว่าเขาไม่สามารถเรียกสัตว์อสูรของเขาได้ด้วยซ้ํา

ดูเหมือนว่ามีพลังลึกลับบางอย่างที่ปิดกั้นจิตใจของเขาและป้องกันไม่ให้เขาติดต่อกับสัตว์อสูร

“บ้าจริง เกิดอะไรขึ้น” โจวเหวิน พยายามเปลี่ยนวิญญาณชีวิตก่อน สามารถใช้วิญญาณชีวิตได้ แต่ร่างกายของเขาไม่

สามารถขยับได้

ไม่ว่าเขาจะใช้วิญญาณชีวิตอะไร สายตาของเขาถูกดูดเข้าไปที่หน้ากาก และร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้

“มันจบแล้ว!” ร่างกายโจวเหวินเย็นลงครึ่งหนึ่ง

สิ่งเดียวทีโจวเหวินรู้สึกขอบคุณก็คือหวางลู่ถูกบังคับให้ออกไปก่อน ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องตายที่นี่

เขาเปลี่ยนวิญญาณชีวิตไปเป็นไฟฉางไม่เทียนจิงอีกครั้ง สวนมีเวลาจํากัด การยืนอยู่ที่นี่โดยไม่สามารถขยับได้ หากไม่มี ไม่ฉางไห่เทียนจิงหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เขาจะตายอย่างแน่นอน

แม้ว่าจะมีให่ างไค่เทียนจิง โจวเหวินไม่รู้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน

เขาไม่เชื่อว่าหน้ากากจะดึงดูดผู้คนให้มายืนที่นี่ มันต้องมีความสามารถอื่น แม้แต่หน้ากากก็กินคนได้

“ฉันสามารถอยู่ที่นี่ได้สักพัก แต่หลาน ไม่มีไม่ฉางไค่เทียนจิง หากพวกเขาไม่สามารถออกจากที่นี่ได้ภายในหนึ่งชั่วโมง ฉันคาดว่าพวกเขาจะตายทันที” โจวเหวินประมาณการว่าตอนนี้อยู่ในสวน จํากัดเวลาคือหนึ่งชั่วโมงโดยประมาณ เหลือ อีกประมาณสี่สิบนาที

“จะทํายังไง ?” โจวเหวินมีความคิดนับไม่ถ้วนในใจ แต่ก็คิดไม่ออก

ร่างกายไม่สามารถเคลื่อนไหวและไม่สามารถติดต่อกับสัตว์อสูร แม้ว่าจะสามารถใช้วิญญาณชีวิตได้ แต่วิญญาณชีวิตนั้น ไม่เพียงพอที่จะทําให้เขาหลุดจากการควบคุมอันแปลกประหลาดของหน้ากากได้

เวลาผ่านไปทีละนาที เหงื่อเย็นก็ปรากฏบนหน้าผากของโจวเหวิน เพราะเวลาลดลงเรื่อยๆ และเขาก็ยังหาวิธีช่วยพวก

เขาไม่ได้

ก ก

ทันใดนั้น โจวเหวินก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ มาจากหลุมศพ ซึ่งเป็นเสียงเคาะที่ฟังดูน่าเบื่อมาก

เสียงถี่ขึ้นเรื่อยๆ เพราะสดับวานรมักจะอยู่ที่หูของโจวเหวินเสมอ และความสามารถของมันยังคงทํางาน โจวเหวินจึง ได้ยิน เสียงนั้นมาจากหลุมศพ

ดินบนหลุมศพกําลังสั่นไหว และด้วยเสียงนั้น หลุมศพก็สูงขึ้น ราวกับว่ามีบางอย่างจะออกมาจากหลุมนั้น

“ฉันรู้ว่าทุกครั้งที่ฉันเข้าสู่พื้นที่ต่างมิติในโลกความเป็นจริง จะมีอะไรเกิดขึ้น คราวนี้ฉันจะไม่ถูกอันเดดกินใช่ไหม” โจวเห

วินรู้ กหดหู่อย่างมาก

เขาไม่รู้สึกกลัว เพราะยุคนี้ไม่มีผีและเทพเจ้า ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติ เองจากผีและเทพเจ้าเป็น ลิ่งมีชีวิตต่างมิติ อะไรคือความน่ากลัว?

ก ก

เสียงในหลุมศพยังคงดังออกมา และชัดเจนขึ้นและได้ยินมากขึ้น ไม่ท้อเหมือนเมื่อก่อน

ในไม่ช้า โจวเหวินก็พบว่าในหลุมค่ะ มีกล่องแปลก ๆ โผล่ออกมา ราวกับว่ามีแรงบางอย่างกดมันลงไปด้านล่าง

“นั่นคือโลงศพ?” โลงศพที่โจวเหวินเคยเห็นมาก่อนล้วนแต่เป็นกล่อง แต่โลงศพมีรูปร่างแปลก ๆ เป็นรูปหกเหลี่ยม

ສະ ນະ

เสียงมาอีกครั้ง และโลงศพก็สั่นสะท้านด้วยเสียง ตอนนี้มันแน่นอนแล้วว่าเสียงมาจากโลงศพ ดูเหมือนว่ามีบางอย่างใน

โลงศพ าลังจะออกมา

ตึง!

เมื่อโจวเหวินเจิ้งกําลังคิด ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดัง และฝาโลงกระเด็ดขึ้นมา จากนั้นโจวเหวินก็เห็นมือยื่นออกมาจาก

โลงศพ

มันเป็นมือ ต มีนิ้วยาว แต่มันบางมาก ราวกับว่ามันขาดสารอาหาร

เล็บไม่ยาวแต่ออก หยกแปลกๆ ไม่เหมือนสีปกติ

ในไม่ช้า มืออีกข้างหนึ่งก็ยืนออกมา และมือข้างหนึ่งถูกกดลงที่ด้านข้างของโลงศพ มันดูยากมาก และแม้แต่สิวสีเขียวที่

หลังมือก็ยังโผล่ออกมา

จากนั้น โจวเหวินก็เห็นศีรษะค่อยๆ ยกขึ้น

ผมยาวปกคลุมใบหน้าของมัน เขามองไม่เห็นว่ามันมีหน้าตาเป็นยังไง ดูจากร่างแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย

ชายคนนั้นยืนขึ้นจากโลงศพและเห็นว่ามันมีขนาดพอๆ กับโจวเหวิน ซึ่งอาจสูงกว่าเล็กน้อย แต่ก็สูงกว่าประ

มาณสองสามเซนติเมตร

ดูจากรูปลักษณ์แล้วน่าจะเป็นมนุษย์

“มันควรจะไม่ใช่มนุษย์ มนุษย์จะอยู่ในที่แบบนั้นได้ยังไง” เมื่อโจวเหวินกําลังคิดกับตัวเอง ชายคนนั้นดึงผมด้านหน้าไป ไว้ด้านหลังด้วยมือทั้งสองข้าง เผยให้เห็นใบหน้าของมัน

ทันทีที่เขาเห็นหน้ามัน โจวเหวินรู้สึกประหลาดใจเพราะใบหน้าเหมือนกับหลาน

โจวเหวินใช้สดับวานร ร่างของมันอีกครั้ง พบว่าร่างของมันเหมือนหลานดีราวกับแกะสลักมาจากแม่พิมพ์เดียวกัน

เพียงแค่ว่ามันผอมกว่าหลาน และดูขาดสารอาหารเล็กน้อย

“มันไม่ใช่หลาน แล้วมันเป็นใคร?” โจวเหวินค่อนข้างมั่นใจว่ามันไม่ใช่หลานดีเพราะหลานผีก็เหมือนกับเขาในตอนนี้

ยืนนิ่งและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้