I Don’t Want To Defy The Heavens - ตอนที่ 93 ข้าไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย
นิยาย | Don’t Want To Defy The Heavens
DTH ตอนที่ 93 ข้าไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย
นอกคฤหาสน์
หลิน ฟานกําลังให้ความสนใจกับทหารเหล่านี้
มันให้ความรู้สึกทั้งเย็นชาและโหดเหี้ยม
ดวงตะวันลอยสูงทําให้บริเวณนี้ร้อนอบอ้าว อย่างไรก็ตามแม้อากาศจะร้อนแบบนี้แต่พวกเขาก็ไม่ได้เคลื่อนไหวเลยสักนิดตั้งแต่ลงจากหลังม้า
นี่พวกเขาไม่ร้อนกันบ้างรึไง?
“ลูกพี่ลูกน้อง เรามาทําอะไรที่นี่?” โจว เชียงเหมาถาม
ที่นี่มีอะไรน่าสนุก? ก็แค่กลุ่มทหารสวมชุดเกราะ แม้ว่าพวกเขาจะดูแข็งแกร่งแต่เขาก็ไม่คิดจะสนใจพวกเขามากนัก
หากเขาต้องการจริงๆ เพียงการตบครั้งเดียวเขาก็สามารถทําให้ทหารในชุดเกราะเหล่านี้เละเป็นข้าวต้มได้แล้ว
พวกเขาเหล่านี้เป็นทหารชั้นยอดจากกองทัพโลหิตเงินของราชาหรูทงแม้ล่าพังอาจไม่แข็งแกร่งมากนักแต่พลังที่ระเบิดออกมาหลังจากความร่วมมือแบบกลุ่มนั้นทรงพลังมาก
อย่างไรก็ตามสาหรับโจว เชียงเหมาแล้วมันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
เว้นเสียแต่จะมีมากกว่านี้สิบเท่าเขาถึงจะกังวล
“เรามาดูว่าพวกเขาร้อนไม่”
หลิน ฟานต้องการคุยกับทหารหุ้มเกราะเหล่านี้เนื่องจากเขามีแต้มความโกรธเหลืออยู่น้อยเต็มที่
นอกจากนี้การที่เขาอาศัยอยู่ในเมืองโหย่วมันจึงยากที่เขาจะได้รับแต้มความโกรธ
ดังนั้นเมื่อเห็นว่ามีคนนอกเข้ามากมายจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะรู้สึกตื่นเต้น
โจว เชียงเหมารออยู่ด้านข้าง เนื่องจากลูกพี่ลูกน้องของเขาต้องการเห็นงั้นเขาก็จะอยู่ดูด้วย
ในตอนนั้นเองก็ได้มีเสียงบางอย่างดังมาแต่ไกล
ก่อนที่เจ้าของเสียงจะมาถึง กลิ่นหอมเฉพาะก็เริ่มคลุ้งไปทั่วพื้นที่
มันเป็นกลุ่มหญิงสาวที่หลิน ฟานเชิญมาจากศาลาหงซิ่ว
โกวชิไม่รู้ว่านายน้อยของเขาคิดจะทําอะไร เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ
นายน้อยต้องการให้หญิงสาวจากศาลาหงซิ่วเหล่านี้ปรากฏตัวในชุดเซ็กซีและแสดงความสามารถในการยั่วยวนของพวกนาง
สําหรับโกวชิที่บริสุทธิ์แล้วสิ่งเหล่านี้ช่างไร้ยางอาย เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าควรมองหรือไม่อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขามองหัวใจที่แต่เดิมสงบของเขาก็เริ่มกระสับกระส่ายเล็กน้อย
แม่ง!
มันเป็นความรู้สึกที่ถูกล่อลวง
สามัญชนที่เห็นพวกนางออกมานอกศาลาหงซิ่วต่างก็เบิกตากว้างและอ้าปากค้างราวกับเห็นผี
“เจ้าคิดว่ากําลังมองไปทางไหนกันค่ะ!”
สามัญชนที่มีภรรยาอยู่ข้างๆถูกพวกนางดึงหูและดุด่าทันที
พวกร่าน ไร้ยางอาย
การออกมาในที่สาธารณะเพื่อล่อลวงผู้ชายกลางวันแสกๆแบบนี้มันมากเกินไปจริงๆ
หลิน ฟานไม่จําเป็นต้องพูดอะไรมากเพราะโกวชิได้อธิบายทุกอย่างจนพวกนางเข้าใจเรียบร้อยแล้ว
พวกนางรู้ว่าต้องทําอะไร
เอี้ยด!
เสียงหันหัว
กองทัพโลหิตเงินที่เยือกเย็นและโหดร้ายเปลี่ยนไปเล็กน้อย ขณะที่บางคนเริ่มหันไปมองหญิงสาว
บางที่พวกเขาอาจรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องจึงไม่ได้ทําอะไร
ครั้งนี้โกวชพาหญิงสาวจากศาลาหงซิ่วมาทั้งหมดสิบคน ทั้งรูปลักษณ์ร่างกายและบรรยากาศของพวกนางล้วนแล้วเป็นระดับสูงของศาลาหงซิ่วทั้งสิ้นโดยเฉพาะเสื้อผ้าที่พวกนางสวมใส่ซึ่งสามารถกระตุ้นความปรารถนาดั้งเดิมของผู้ชายได้อย่างง่ายดาย
พวกนางเริ่มล่อลวงและพยายามเพิ่มความปรารถนาของพวกเขา
ไม่นานกลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ก็เอ่อล้นออกมา
โจว เชียงเหมายังคงเฉยเมยอยู่เช่นเดิม ในสายตาของเขามีเพียงแต่ลูกพี่ลูกน้องเท่านั้นการปกป้องลูกพี่ลูกน้องของเขาเป็นสิ่งสําคัญที่สุดในชีวิตของเขา
“ยอดมาก ดูเหมือนมันจะยากกว่าที่ข้าคิดไว้เล็กน้อย” หลิน ฟานพึมพ่าในใจ เขาเป็นผู้ชายธรรมดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่บอบบางของเขาโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่สามารถระงับมันได้
เหล่าหญิงสาวยังคงยั่วยวนต่อไป
ดวงตาที่อยู่ภายใต้หมวกของกองทัพโลหิตเงินจับจ้องไปที่พวกนางเมื่อเห็นเหงื่อไหลออกจากคอสีขาวราวหิมะของหญิงสาวไหลลงมาตามผิวหนังพวกเขาก็กลืนน้ำลาย
เชี่ย!
ใครมันเรียกพวกนางมาที่นี่ มันต้องการให้พวกเขาตายรึไง?
พวกเขาคือกองทัพโลหิตเงิน กองทัพที่แข็งแกร่งซึ่งได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีและ มีทักษะสูง อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็ยังเป็นผู้ชายและมีสิ่งที่ เรียกว่าความปรารถนานั้นอยู่อีก!
เสียงกลืนน้ำลายดังออกมาผ่านสถานที่ซึ่งแต่เดิมเงียบสงบ
“ไม่เลว ไม่เลว ไหนลองเต้นให้มันเซ็กซี่มากกว่านี้หน่อยสิ” หลิน ฟานกล่าว
พวกนางถูกเรียกมาโดยนายน้อยหลิน
เขาเป็นชายที่ร่ารวยดังนั้นพวกนางจึงต้องใช้ทักษะและความสามารทั้งหมดที่มีเพื่อเอาใจเขา
ความโกรธ +22
ความโกรธ +33
ทันใดนั้นเหล่าแต้มความโกรธก็เริ่มถาโถมเข้าหาเขา แม้พวกมันจะเป็นเพียงเลขสองหลักแต่เมื่อนําพวกมันมารวมกันจํานวนที่ได้ก็ไม่ใช่น้อย
ทหารจากกองทัพโลหิตเงินที่ถูกส่งมาเมืองโหย่วมีอย่างน้อยร้อยคนแม้จํานวนจะน้อยแต่ก็ดีกว่าไม่มี
ในช่วงเวลาสั้นๆแต้มความโกรธของเขาก็เพิ่มขึ้น 2,833
น่าเสียดายที่แต่ละคนให้แต้มความโกรธน้อยเกินไป
บางที่อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกับเขา หรือไม่พวกเขาก็ไม่ได้โกรธเขาขนาดนั้นตั้งแต่แรกยิ่งกว่านั้นมันยังมีเรื่องของสถานะและความแข็งแกร่งรวมอยู่ด้วยทําให้ปัจจัยต่าง ๆ นั้นซับซ้อนเป็นอย่างมาก
ครั้งนี้เหล่าหญิงสาวจากศาลาหงซิ่วต่างทุ่มสุดตัวทําให้การเต้นราของพวกนางดูน่าดึงดูดอย่างยิ่ง
กว่าที่พวกนางจะทําได้ถึงขั้นนี้คงจะต้องฝึกฝนมานานเป็นแน่ มิฉะนั้นมันคงเป็นเรื่องยากที่ใครสักคนจะมีกลิ่นอายเช่นนี้
สําหรับกองทัพโลหิตเงินแล้วสิ่งที่เห็นตรงหน้านับว่าล่อใจอย่างมาก
ภายใต้คําสั่งของราชาหรูทงพวกเขามีโอกาสน้อยมากที่จะสัมผัสผู้หญิงนอกเหนือจากการปล้นสะดมพื้นที่เป็นครั้งคราวและสนุกสนานกับผู้หญิงที่นั่นพวกเขาใช้เวลาที่เหลือส่วนใหญ่ในการฝึก
นั่นทําให้มีโอกาสน้อยนักที่จะได้เห็นภาพเช่นนี้ขึ้น
หากไม่ใช่เพราะที่นี่คือเมืองโหย่วและหลิว ชวนถ่าลังอยู่ข้างใน พวกเขาคงถอดเกราะคว้าหญิงสักนางหนึ่งก่อนจะพาไปที่มุมเพื่อสนุกกับนาง
เปลวไฟลุกโชนขึ้นที่เป้า
มันยากเกินจะทน
สิ่งนั้นที่อยู่ในกางเกงของพวกเขาสันเล็กน้อย
แต่ด้วยความที่มันมีเกราะอยู่ตรงนั้นทําให้มันไม่มีพื้นที่ว่างพอจะขยับขยาย
ความรู้สึกที่พวกเขาได้รับตอนนี้จึงมีเพียงแต่ความอึดอัดที่ยากจะจัดการ
สาหรับกองทัพโลหิตเงินแล้ว เจ้าเด็กคนนี้เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด
แม่ง
ไอเด็กเวรนี่มันจงใจ
เมื่อต้องเผชิญกับสาวงามมากมายที่กําลังเต้นยั่วยวนต่อหน้าทําให้พวกเขาเริ่มทนไม่ไหว
ไม่นาน ท่ายืนของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ
มีบางคนโน้มตัวไปข้างหน้าก่อนจะขมิบก้นและหายใจเข้าเพื่อพยายามหาที่ว่างสําหรับตรงนั้น
แต่มันก็ไร้ประโยชน์
มันอึดอัดเกินไปจนทําให้หัวใจของพวกเขาเริ่มตื่นตระหนก
ความโกรธ +44
ความโกรธ +44
ความโกรธ +66
ในที่สุดมันก็เริ่มระเบิด กองทัพโลหิตเงินโกรธเคืองจากการยั่วยุที่เงียบงันนี้
แน่นอนว่าผู้ร้ายที่ทําให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้คือนายน้อยหลินที่ยืนอยู่ตรงนั้น
ช่างน่ารังเกียจเสียจริง
หากพวกเขามีโอกาสได้เหยียบย่าตระกูลหลิน พวกเขาจะฉีกเจ้าเด็กนี่เป็นชิ้นๆก่อนจะดึงหัวใจของเขาออกมา
เพียงช่วงสั้นๆ คลื่นความโกรธละลอกสองก็ระเบิดทําให้เขาได้รับแต้มความโกรธเพิ่มอีก 5,222 แต้ม
สําหรับหลิน ฟานนี้เป็นราวกับการค้นพบโลกใหม่
เขาพบว่ามันง่ายมากที่จะได้รับแต้มความโกรธมาด้วยวิธีนี้
เมื่อเผชิญกับการทรมานเช่นนี้ กองทัพโลหิตเงินก็ปิดตาลงอย่างเด็ดขาดโดยไม่มองสาวงามที่น่าดึงดูดใจและจับต้องไม่ได้เหล่านี้
หากสิ่งเหล่านี้ยังดําเนินต่อไปเกรงว่าร่างกายส่วนล่างของพวกเขาจะต้องระเบิดแน่
ในตอนนี้ส่วนล่างมันพองตัวจนเลือดไปรวมอยู่ตรงนั้นซึ่งมันอึดอัดจนพวกเขาแทบทนไหว
และก็ตามที่คาดไว้ หลังจากที่หลับตาลง ความทรมานทั้งหมดก็หายไป
จนถึงตอนนี้โกวชก็ยังไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทําไมนายน้อยถึงได้ทําแบบนี้เพราะดูเหมือนการทําสิ่งนี้ไปจะไม่เกิดประโยชน์ใด ๆ
แต่เขาจะรู้ได้อย่างไรว่านายน้อยของเขามีระบบสนับสนุนขนาดเล็ก?หากเขาไม่มีมันเขาก็คงไม่มีทางรอดจากโลกที่โหดร้ายใบนี้
หลิน ฟานกล่าวอย่างสงบ “คราง”
เขาเป็นราวกับแม่ทัพที่สั่งให้หญิงสาวตรงหน้าแสดง
ทันใดนั้นเสียงครวญครางและเสียงหายใจหอบก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
พวกนางล้วนถูกฝึกมาอย่างดีทําให้เสียงของพวกนางเต็มไปด้วยกลิ่นอายและพลังที่ไม่ธรรมดา
ดังนั้นแม้จะมีแค่เสียงของพวกนางก็เพียงพอแล้ว
เสียงพวกนั้นเริ่มเข้าไปในหูของกองทัพโลหิตเงินทําให้พวกเขาคันเนื้อคันตัวอยู่ไม่สุขขณะที่ปัจจัยที่อธิบายไม่ได้กําลังก่อตัวขึ้น
เสียงครางของพวกนางเริ่มรวมตัวกันก่อเป็นภาพที่ดูยั่วยวนมากมายขึ้นในหัวของพวกเขา
บ้า
พวกเขาใกล้จะเป็นบ้าเข้าไปทุกที
พวกเขาคิดว่าเพียงแค่หลับตาก็สามารถรอดพ้นจากภัยพิบัติได้ แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น
อําก!
บางคนอยากยอมแพ้และต้องการถอดเกราะก่อนจะกระโจนเข้าหาพวกนางสักคนหนึ่งเพื่อปลดปล่อย
น่ารังเกียจ
ช่างน่ารังเกียจจริงๆ
ความโกรธ +88
ความโกรธ +99
มาอีกละลอกหนึ่งแล้ว
ไม่มีการทุบตี ไม่มีการดูถูกอีกฝ่ายด้วยวาจา สําหรับเขาการได้รับแต้มความโกรธจํานวนมากด้วยวิธีนี้ถือเป็นสิ่งที่ดี
บางที่นี่อาจเป็นขีดจํากัดของพวกเขา
ในฐานะทหาร สถานะของพวกเขาจึงไม่สูงนัก
ในละลอกนี้เขาเก็บเกี่ยวได้ 8,565 แต้ม
“เจ้าเด็กไม่เอาไหน นั้นเจ้ากําลังทําอะไรอยู่” หลิน วานยตาหนิ
เขาได้ยินเสียงพ่อของเขาลอยมาแต่ไกล
หลิน ฟานสันไปทั้งตัว เขาโบกมือให้โกวชิจ่ายเงินและรีบส่งพวกนางกลับไป ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาต้องการใช้พวกนางในการหาแต้มเท่านั้นดังนั้นเขาจึงไม่สามาร ถทําให้พวกนางล่าบากได้เพียงเพราะทํางานของตัวเอง
“ท่านพ่อ ข้าไม่ได้ทําอะไรสักหน่อย หญิงสาวพวกนั้นเดินผ่านหน้าตระกูลของเราแล้วร้องน้ำเสียงดูอนาจารดังนั้นข้าจึงไล่พวกนางออกไป” หลิน ฟานกล่าว
หลิน วานยี่ยังเดินมาไม่ถึงประตู เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
เหล่าทหารจากกองทัพโลหิตเงินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า
เจ้าเด็กคนนี้กําลังปั่นหัวพวกเจ้าจริงด้วย ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!