วิลเลียมคิดว่าหลังจากที่ผู้เล่นทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้วพวกเขาคงจะกลับไปทำงานเคลื่อนย้ายอิฐต่อ

 

แต่เขาประเมินผู้เล่นต่ำไป เขาประเมินความอยากรู้อยากเห็นของผู้เล่นต่ำเกินไป

 

เหล่าหน้าใหม่เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างกล้าหาญ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนใจความจริงที่ว่าวิลเลียมเป็นถึงเจ้าเมือง ในขณะที่พวกตนนั้นมาหาเขาด้วยความตั้งใจที่จะสัมผัสเขา

 

โชคดีที่ศักดิ์ศรีของท่านลอร์ดไม่สามารถละเมิดเอาได้ง่ายๆ ก่อนที่วิลเลียมจะพูดอะไรองครักษ์สองคนก็พร้อมที่จะชักดาบของพวกเขาออกมา

 

“ชิๆ ก็ไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่รูปลักษณ์ของท่านลอร์ดก็พอๆกับฉันเลยนะเนี่ย” ผู้เล่นคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยวิลเลียมหลังจากสังเกตเห็นเขา

 

“พี่ชาย คุณกลับไปมองตัวเองในกระจกดูก่อนไหม? หากใบหน้าของคุณไม่ได้ปรับความอัปลักษณ์ลง 20% พ็อดเกมของคุณคงมีกลิ่นคาวไปชั่วชีวิตแล้ว”

 

ผู้เล่นบางคนเริ่มบ่นผู้เล่นคนนั้นและมองวิลเลียมอย่างชื่นชมในระยะใกล้

 

ไม่ใช่ว่ามีแต่ผู้เล่นชายที่มาที่เมืองรุ่งอรุณเท่านั้น แต่ยังมีผู้เล่นหญิงหลายคนที่มายังเมืองแห่งรุ่งอรุณแห่งนี้อีกด้วยด้วย หลายคนไม่ได้คลั่งไคล้การอัพเลเวล

 

แต่จุดมุ่งหมายหลักของพวกเขาคือการค้นพบความสวยงามของเมืองแห่งรุ่งอรุณ พวกเขาได้ดูทิวทัศน์จากการถ่ายทอดสดของการทดสอบภายในและวิดีโอก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ยังมีเอลฟ์มากมายที่นี่ สำหรับพวกเขามันเป็นสถานที่ที่ดีในการพักอาศัย

 

แน่นอนว่ารูปลักษณ์ของวิลเลียมนั้นสำคัญที่สุด เขาเป็นเหมือนป้ายของเมืองแห่งรุ่งอรุณ!

 

ผู้เล่นหญิงบางคนไม่กล้าเข้าใกล้วิลเลียม พวกเธอเข้ามา ก่อนจะสร้างภาพลวงตาผ่านภาพถ่ายและแม้แต่วิดีโอ

 

จากนั้นพวกเธอก็จะโพสท่าจูบและกอด

 

เมื่อผู้ใต้บังคับบัญชาของวิลเลียมเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาก็ทำได้เพียงอดทน ท่านลอร์ดของพวกเขาไม่ได้ว่าอะไร แถมยังดูเหมือนเขาจะสนุกกับมันเสียด้วยซ้ำ และด้วยเหตุนี้ผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหลายจึงไม่ได้ลงมือทำอะไร…

 

ท่านลอร์ดไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้และยิ้มต่อไป ตั้งแต่ศตวรรษที่ 21 NPC บางคนในเกมมีแฟนคลับเป็นของตัวเอง พวกเขาดึงดูดผู้ชมจำนวนมาก

 

ตั้งแต่ Sword Heroes 3: Deep Sword Heart เมื่อหลายร้อยปีก่อน

 

Anduin Lothar ผู้ปกครองอาณาจักร Stormwind ใน Warcraft

 

และไม่นานมานี้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วก็ยังมี Blackstar จาก Starcraft

 

ดังนั้น ตอนนี้การกลายเป็นไอดอลและ NPC ตัวหลักจึงเป็นจุดมุ่งหมายของวิลเลียม

 

เขาสามารถใช้ประโยชน์จากตำแหน่งนี้เพื่อเผยแพร่ตัวตนของเขาเข้าไปให้ทั่วฟอรัม

 

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีทางเลือกอื่น

 

ในฐานะหนึ่งในสามตัวหลักของเวอร์ชัน 1.0 วิลเลียมไม่เพียงจะปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนบ่อยครั้งเท่านั้น แต่เขายังหล่อที่สุดอีกด้วย สิ่งนี้จะไปกระตุ้นความสนใจของผู้คนจำนวนมาก

 

ในทางกลับกัน โกธี นาซิสและรัชทายาทแห่งอาณาจักรลาวาดำได้เฝ้าสังเกตผู้เล่นอย่างเงียบ ๆ พวกเขาไม่กล้าที่จะปรากฏตัวอย่างผลีผลาม

 

ตลอดช่วงบ่าย

 

วิลเลียมยืนอยู่ในจัตุรัส เขาอนุญาตให้ผู้คนถ่ายภาพเขาหรือถ่ายวิดีโอ และเขายังออกภารกิจให้กับผู้เล่นทางออนไลน์อีกด้วย

 

เมื่อกลางคืนมาถึง ก็เหลือเพียงแค่เขากับลูกน้องอีกสองคน แน่นอนว่าผู้เล่นยังสามารถรับภารกิจได้ แต่ตอนนี้ผู้เล่นต้องไปที่ป้ายประกาศที่ทางเข้าเมืองหรือห้องโถงประกาศ

 

สถานที่ทั้งสองนี้เป็นสถานที่ที่ดีในการรับภารกิจ

 

อีกวิธีหนึ่งคือการค้นหา NPC และรับภารกิจจากพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขานั้นสามารถสัมผัสใกล้ชิดกับวิลเลียมได้ …

 

ท้องฟ้าค่อยๆมืดลง

 

ดวงดาวส่องแสงเป็นประกาย พร้อมกับดวงจันทร์สีน้ำเงินสองดวงที่ส่องประกายบนท้องฟ้า

 

เมื่อถึงเวลาที่ดวงอาทิตย์อยู่ต่ำกว่าขอบฟ้า ตะเกียงเวทย์หลายแสนดวงก็สว่างขึ้นในเวลาเดียวกัน

 

ในพริบตาเมืองทั้งเมืองก็กลายเป็นเมืองที่ไม่เคยหลับใหล กลับส่องสว่างด้วยโคมไฟ

 

ผู้เล่นหลายคนใช้ความอดทนในการขนย้ายอิฐ พวกเขาตัดสินใจที่จะพักผ่อน เมื่อมองไปที่ฉากนี้รอบๆ การแสดงออกของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความสุข พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าทิวทัศน์ในเมืองรุ่งอรุณแห่งนี้นั้นน่าทึ่งเกินไป

 

ตะเกียงเวทย์ห้อยลงมาจากต้นไม้ริมถนนที่ประดับด้วยดอกไม้ด้านล่าง มันเป็นภาพที่แสนจะตระการตา

 

ผู้เล่นหลายคนเริ่มถ่ายภาพถ่ายวิดีโอและแม้กระทั่งถ่ายทอดสด

 

เหลือเพียงไม่กี่คนที่กำลังชื่นชมทิวทัศน์ ดูเหมือนว่าจะเป็นการตัดสินใจที่ดี

 

“ชิๆ ผู้เล่นในอาณาจักรมนุษย์ช่างกล้าที่จะอัพโหลดรูปภาพบนฟอรัม บนถนนก็ไม่มีห้องน้ำ ถนนและตรอกซอกซอยเต็มไปด้วยปัสสาวะและอุจจาระ ความปลอดภัยสาธารณะก็ต่ำเตี้ยเช่นกัน”

 

“นี่เป็นเพียงวันที่สามของเกมเบต้า ผู้เล่นหลายพันคนถูก NPC ทุบตี เพื่อนผู้โชคร้ายบางคนถูกผู้วิเศษจับไปทดลอง เมื่อเทียบกับพวกเขาแล้ว เมืองรุ่งอรุณของเราดีกว่าชัดๆ” กลุ่มผู้เล่นห้าคนคุยกันขณะที่พวกเขาเดินไปตามถนน

 

คนอื่นๆ ก็เห็นด้วยกับเรื่องนี้ มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับทั้งสองอาณาจักร

 

ในอาณาจักรเหล่านี้มีพลเรือน, ทาสและกองทหารมากมาย อย่างไรก็ตามคุณภาพโดยรวมนั้นต่ำกว่าเมืองแห่งรุ่งอรุณมาก

 

“เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เพราะวิลเลียมเป็นเจ้าชายเอลฟ์ยังไงล่ะ ทั้งการกระทำและคำพูดของเขาดีกว่ามนุษย์พวกนั้นมาก” ผู้เล่นเอลฟ์คนหนึ่งหัวเราะ

 

ผู้เล่นอีกสี่คนมองมาที่เขาราวกับว่าเขาไม่ใช่ผู้เล่นเหมือนพวกเขา เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่า “รู้สึกยังไงที่หาค่าประสบการณ์มากกว่าคนอื่นถึงสองเท่าล่ะ”

 

ผู้เล่นเอลฟ์ยิ้มกว้าง เขามาถึงเลเวล 5 เท่านั้น ในขณะที่คนที่เหลืออยู่ที่เลเวล 7 แต่เขาไม่ยอมแพ้ “แค่ค่าสถานะของฉันแข็งแกร่งก็พอแล้วหนิ นอกจากนี้คุณยังไม่รู้อีกเหรอ? ว่าหน้าตาของฉันดีกว่าพวกคุณทุกคน”

 

“นอกจากนี้ เมืองรุ่งอรุณยังให้ภารกิจมากกว่าที่อื่น ๆ มีโอกาสมากมายที่จะได้รับค่าประสบการณ์!”

 

“นั่นเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล แต่เอลฟ์ในอาณาจักรมนุษย์นั้น…”

 

“หืม? มีขาใหญ่คนหนึ่งจากฟอรัมใช้สกุลเงินในชีวิตจริงเพื่อซื้อเหรียญทอง เขากำลังวางแผนที่จะหมุนวงล้อ 100 ครั้งในคาสิโน ไปดูกันเลย!”

 

“ให้ตายสิ! ไปกันเถอะ! เราต้องไปดูแล้ว”

 

มีกิจกรรมบันเทิงมากมายจัดขึ้นในเมืองแห่งรุ่งอรุณตอนกลางคืน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อป้อมทหารถูกยึด ประตูเมืองก็ไม่ได้ปิด มี NPC หลายคนจัดปาร์ตี้แคมป์ไฟนอกเมือง ในบางครั้งก็มีผู้เล่นที่หน้าด้านและไม่มีเหตุผลที่ดื่มแอลกอฮอล์ในแคมป์ไฟ …

 

ในท้ายที่สุดพวกเขาก็ได้รับคำเตือน

 

ความสัมพันธ์ของพวกเขากับ NPC นั้นลดลง …

 

แน่นอนว่าผู้เล่นใหม่ไม่เพียงแต่จะสามารถออกไปนอกเมืองได้ แต่พวกเขายังสามารถเลือกที่จะเดินไปรอบ ๆ และค้นหาภารกิจลับได้อีกด้วย

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โมเสสจากกระท่อมนักทำนาย ซึ่งเป็นบอสลับระดับรีเจนดารีถูกค้นพบโดยผู้เล่นได้สำเร็จแล้ว!

 

ดังนั้น

 

เป็นอีกครั้งที่ฟอรัมคร่ำครวญด้วยความปวดร้าว

 

“เมืองแห่งรุ่งอรุณมีอำนาจมากเกินไปแล้ว มันต้องอ่อนแอกว่านี้สิ นี่คือบอสระดับรีเจนดารีตนที่สองแล้วนะ ใครจะรู้ว่าเขามีธุรกิจลับอะไรกับลอร์ดแห่งเมืองรุ่งอรุณ”

 

ตัวแทนจากเมืองรุ่งอรุณกล่าวว่า “ถ้าคุณกินองุ่นไม่ได้ ก็อย่าบอกว่าองุ่นมีรสเปรี้ยว เรามีบอสระดับรีเจนดารีมากมายในเมืองรุ่งอรุณ ส่วนบอสระดับอีปิคมีอยู่ทั่วไป ระดับมาสเตอร์ก็หาได้ง่ายเหมือนหมา NPC ระดับสูงก็มีอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง”

 

“ถ้าคุณเป็นคนขี้อิจฉาก็ช่างมันเถอะ สิ่งที่คุณทำคือบ่นราวกับว่าเจ้าหน้าที่ของ Gods แคร์งั้นแหละ”

 

“หยุดทะเลาะกัน หากไม่เห็นด้วยมาสู้กัน อาณาจักรลาวาดำไม่กลัวใครหรอกเว้ย” ตัวแทนจาก อาณาจักรลาวาดำกล่าว

 

ผู้สัญจรผ่านไปมากล่าวว่า “พี่ชาย ท่านว่าผู้คนสนใจเรื่องของอาณาจักรลาวาหรือไม่…”

 

ตัวแทนจากอาณาจักรลาวาดำถูกปล่อยให้พูดไม่ออก

 

เป็นอีกครั้งที่คาสิโนในเมืองรุ่งอรุณเต็มไปด้วยผู้เล่นกลุ่มใหญ่

 

พวกเขารวมตัวกันเพื่อดูผู้เล่นคนหนึ่งหมุนวงล้อแห่งโชคลาภ 100 ครั้ง ก็เท่ากับใช้เงินไปทั้งหมด 100 เหรียญทอง ตามอัตราปัจจุบันผู้เล่นคนนี้ต้องจ่ายอย่างน้อย 10,000 เหรียญเงินก่อนถึงจะสามารถรับเหรียญทองจำนวนมากจากผู้เล่นได้

 

เขาดึงดูดความสนใจของแองกี้ แฟตตี้อีกด้วย เขาวิ่งมาทันทีและเริ่มการถ่ายทอดสด เขายังอยากเห็นว่าคนอื่นโชคดีแค่ไหน

 

นอกจากนี้ชื่อผู้ใช้ของขาใหญ่คนนี้ยังน่าประทับใจมาก เขาตั้งชื่อตัวเองว่า ‘แกจะทำอะไรฉันได้’ เผ่าพันธุ์ที่เขาเลือกคือเอลฟ์และเขามาถึงเลเวล 6 แล้ว

 

เมื่อพิจารณาว่าเอลฟ์นั้นอัพเลเวลยากเพียงใด เพราะพวกเขาต้องใช้ค่าประสบการณ์สองเท่า เขาจึงทำงานหนักและมีชีวิตชีวามาก

 

เขาเห็นว่ามีฝูงชนมารวมตัวกันแล้ว มันทำให้เขาพอใจมากจนแทบจะระเบิด

 

เขาเดินไปที่ทางเข้าของคาสิโนและพูดอย่างฟุ่มเฟือยว่า “เอาวงล้อแห่งโชคลาภออกมา ฉันต้องการหมุนมัน 100 ครั้ง”

 

ตาของผู้ดูแลสว่างขึ้น คนรวยแบบนี้หายากนัก เขาไม่เสียเวลา ก่อนจะหยิบวงล้อแห่งโชคลาภออกมาทันที

 

การทำธุรกิจสกปรกจึงเกิดขึ้น

 

จากนั้นผู้ดูแลก็ยื่นมือออกมาและหรี่ตา นี่เป็นสัญญาณว่าผู้เล่นคนนี้สามารถเริ่มเล่นได้

 

ด้วยเหตุนี้ ‘แกจะทำอะไรฉันได้’ จึงเริ่มหมุนวงล้อท่ามกลางเสียงตะโกนจากผู้เล่นคนอื่น ๆ …

 

“100 เหรียญทองแดง!”

 

“ 1 เหรียญทอง!”

 

“ 10 เหรียญเงิน!”

 

“ 10 เหรียญเงิน!”

 

“ 10 เหรียญเงิน!”

 

“ 100 เหรียญทองแดง!”

 

“หมวกของชุดต่อสู้ระยะประชิด (สีน้ำเงิน) ระดับเริ่มต้น!”

 

“ 10 เหรียญเงิน!”

 

ผ่านไปไม่นานหลังจากหมุน 100 ครั้ง เขาได้รับอุปกรณ์เงินหนึ่งชุด อุปกรณ์สีน้ำเงินห้าชุด และได้รับกลับมา 13 เหรียญทอง

 

แต่เขายังใส่มันไม่ได้

 

นอกจากนี้ผู้ดูแลจากคาสิโนยังยิ้มและบอกเขาว่า เขาสามารถเก็บอุปกรณ์ของเขาไว้ในคาสิโนชั่วคราวได้ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับมัน

 

ดังนั้น

 

วงล้อแห่งโชคลาภที่คาสิโนจึงได้รับความนิยมอย่างมาก!

 

ผู้เล่นที่เคยไปเยี่ยมช่างตีเหล็กได้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ชุดอุปกรณ์เงินจากช่างตีเหล็กจะมีราคามากกว่าถึง 200 เหรียญทอง แต่‘แกจะทำอะไรฉันได้’ใช้เงินไปแค่ 100 เหรียญทอง กลับได้รับอุปกรณ์เงินหนึ่งชุดและอุปกรณ์สีน้ำเงินห้าชุด มันเป็นการขโมยกันชัดๆ …

 

ในช่วงเวลาหนึ่ง

 

ผู้เล่นกลุ่มใหญ่มาหมุนวงล้อแห่งโชคลาภขนาดเล็ก

 

ท้ายที่สุดแล้ว วงล้อแห่งโชคลาภขนาดใหญ่ที่มีราคาสิบเหรียญทองต่อการหมุนครั้ง ตอนนี้ก็ยังไม่มีใครสามารถจ่ายได้