HxH God of Choice System - ตอนที่ 44: บรากอน

นิยาย HxH: God of Choice System

chapter 44: บรากอน

” พี่ชายมีส่วนร่วมในการสอบฮันเตอร์ด้วยหรือ? “เมื่อรู้สึกถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวคิรัวร์ก็หันหลังกลับไปทันที

แต่เนื่องจากหมอก ทําให้เขามองไม่เห็นว่าใครอยู่ข้างหลังเขา เขาเห็นเพียงเงาสองคนยืนอยู่ข้างกัน” นักมายากลคนนั้นที่เล่นไพ่น่าจะเป็นคนที่อยู่ข้างหลังเราพร้อมกับผู้ชายที่เต็มไปด้วยเข็มบน ใบหน้าของเขาข้างหลังพวกเขาน่าจะเป็นเด็กผมบลอนด์และลุงสวมแว่นกันแดดพร้อมกับชายหัวโล้นคนนั้นคนสุดท้ายคือผู้ชายที่มีรอยสักรูปไม้กางเขนตรงกลางหน้าผากกับผู้หญิง

จิตสังหารถูกปลดปล่อยโดยหนึ่งในนั้นมันดูเหมือนว่าจะเป็นนักมายากลหรือชายหน้าเข็ม “สีหน้าของคิรัวร์เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันขณะที่เขาคิดะ” เป็นไปได้ไหมว่าพี่ชายของฉันปลอมตัวเป็นชายหน้าเข็มแปลก ๆ ?

เป็นไปได้!

พี่ชายเป็นเจ้าแห่งการตัวปลอมไม่ใช่ปัญหาสําหรับเขาที่จะแสร้งทําเป็นเหมือนใครสักคน

จิตสังหารนั้นคล้ายกับพี่ชายของฉันมากเกินไป เกือบจะเหมือนกันทุกประการและจิตสังหารแบบนี้ไม่สามารถเลียนแบบได้ซึ่งหมายความว่าชายหน้าเข็มคืออิรุมิพี่ชายของฉัน

บ้าเอ้ย ทําไมพี่ต้องมาที่นี่ เขาต้องการจับตาดูฉันเหมือนเมื่อกอนหรือ? ช่างเป็นการควบคุมที่ประหลาด! “เมื่อเขาหยุดรถไฟแห่งความคิดของเขาคิรัวร์ ก็หันหน้าไปหาก่อนและพูดว่า:” กอนไปกันเถอะ ” อืม “กอนพยักหน้าและไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นเขาเหลือบมองข้างหลังและพึมพํา:” ฉันไม่รู้ว่าอัลลันต่อสู้กับอูโบกินเป็นอย่างไร ฉันหวังว่าเขาจะรีบมาติดต่อเราได้ “ฮิโซกะดูเหมือนจะสังเกตเห็นกอนและคิรัวร์ เร่งความเร็วขึ้นและพูดว่า:” อิรุมิพวกเขา กําลังเร่งความเร็วขึ้นดูเหมือนว่าจิตสังหารของนายทําให้พวกเขากลัว “อานี่ไม่ดีแน่ “ทันใดนั้นอิรุมิก็ตระหนักถึงอะไรบางอย่างขึ้นและพูดว่า:” คิรัวร์อาจสังเกตจิตสังหารของฉันได้ 17 โอ้? “ฮิโซกะ แปลกใจเล็กน้อย:” น้องชายของนายไวต่อจิตสังหารของนายหรือ? ฉันเป็นพี่ใหญ่ของเขา“อิรุมิพูดด้วยความภาคภูมิใจ” ฉันคิดว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น“ฮิโซกะพูดด้วยรอยยิ้ม

อิรุมิ หันหน้าไปมองเขา:” นายคิดว่าเขาเป็นลูกชายของฉันหรือ? “ฮิโซกะพูดไม่ออกขณะที่เขาสงสัยว่าสมองของอิรุมิทํางานอย่างไร จากนั้นเขาก็เปลี่ยนบทสนทนา:” ตอนนี้คิรัวร์น้องชายของนายรู้แล้วว่านายกําลังติดตามเขาอยู่? ” ใช่ “อิรุมิพยักหน้า:”เป็นไปได้ มากว่าเขาเดาได้แล้วว่าฉันอยู่ที่นี่ 9 แน่นอนไม่ว่ารูปลักษณ์ของนายจะเปลี่ยนไปอย่างไรนายก็ไม่สามารถปลอมตัวได้ฉันไม่คิดว่าคนที่มีความสามารถอย่างนายจะทําผิดพลาดแบบนี้อย่างกับมือใหม่ฉันคิดว่านายควรซ่อนจิตสังหารของนาย“อิรุมิมองฮิโซกะ อย่างว่างเปล่าและพูดว่า”เป็นความผิดของนายที่ทําให้ฉันหงุดหงิดอย่าพูดอย่างนั้นฉันแค่อยากจะเห็นว่านายเป็นห่วงน้องชายของนายมากแค่ไหนแต่สุดท้ายแล้วก็น่าเสียดายที่นายเป็นคนที่บราคอนมากบราคอน?“อิรุมิมองฮิโซกะด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายและถามว่า”นั่นหมายความว่าอย่างไร?หมายความว่านายเป็นคนประเภทที่รักน้องชายของเขามากเกินไปและต้องการควบคุมทุกอย่างในชีวิตของเขา“อิรุมิ:ตัวนายก็ไม่ได้ดีไปกว่าหรอก“ฮิโซกะ”…โอเคฉันต้องตามคิรัวร์ไปกันต่อเถอะ“ฮิโซกะถอนหายใจเมื่อเห็นอิรุมิหายตัวไปในขณะที่เขาพึมพําะ”นั่นมันมากเกินไปจริงๆเขาให้ความสําคัญกับน้องชายของเขามากเกินไปและเย็นชาต่อเพื่อนของเขาเขาบอกอย่างชัดเจนว่าเราเล่นด้วยกันได้แต่แล้วเขาก็ออกไปลําพัง“คุราปิก้าเลโอลีโอและฮันโซกําลังเดินเข้าไปในหมอกด้วยความกลัว

แม้ว่าการมองเห็นของพวกเขาจะถูกปิดกั้นแต่ก็ยังมีกลิ่นเลือดคละคลุ้งอยู่ในอากาศซากศพของสัตว์ประหลาดจํานวนมากปรากฎขึ้นเป็นครั้งคราวและบริเวณพวกมันเป็นซากศพของผู้สมัครคนอื่นๆ”หลายคนเสียชีวิต“คุราปิก้าขมวดคิ้ว

ความโหดร้ายของการสอบฮันเตอร์นั้นเหนือความคาดหมายของเขา

ป่าไม้เป็นเพียงทางผ่านไปสู่การสอบครั้งที่สองและมันอันตรายมาก”อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณทีมข้างหน้าเราไม่พบอันตรายใดๆ“ฮันโซหัวเราะเขาเป็นนินจามืออาชีพดังนั้นแม้แต่ฉากที่โหดร้ายที่เขาเห็นก็ไม่ได้รบกวนเขามากนัก”อะ อะไรแข็งกันขนาดนี้“จู่ๆเลโอลีโอก็ชนอะไรบางอย่าง

เมื่อมองขึ้นไปทั้งสามก็เห็นรูปสลักน้ําแข็ง” นี่มัน.. “คุราปิก้าขมวดคิ้ว” ผู้ชายคนที่ชื่ออัลลันทําแบบนี้ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถในการตรึงผู้คนได้“ฮันโซเดา

เลโอลีโอรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินแบบนั้นและอุทานว่า”อะไรนะ!เขากําลังต่อสู้กับผู้ชายตัวใหญ่คนนั้นที่ทางออกของอุโมงค์เขามาที่นี่ได้อย่างไร?การต่อสู้ที่นั่นอาจจะจบลงสักพักแล้วซึ่งหมายความว่าเขานําหน้าเราไปแล้ว“ฮันโซวิเคราะห์”ไม่ฉันไม่เห็นเขาเลยเขารู้วิธีบินหรือ?“เลโอลีโอไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้

คุราปิก้าพูดด้วยน้ําเสียงทุ่มต่ํา:”ไปกันเถอะเราต้องระวังบางทีเขาอาจจะรออยู่ข้างหน้าเราทั้งสามคนต้องร่วมมือกันเราตายที่นี่ไม่ได้เราตายได้ไหม?“เลโอลีโอแทบจะตะโกนจากความกลัว”ออกไปจากที่นี่ถ้านายกลัวเลโอลีโอ”คุราปิก้าเหลือบมองเขาแล้วส่ายหัว