Haven Online ผ่าพิภพ พิชิตออนไลน์ - ตอนที่ 31 เบาะแส

ซินหยาได้ล็อคอินกลับเข้าเกมอีกครั้ง เขาพบว่าตัวเองอยู่ในจุดเดียวกับที่ออกจากระบบ นั่นก็คือภายในร้านของเล่นของเมลวิน

ที่นี่ต่างจากครั้งที่แล้วตรงที่ภายในร้านเต็มไปด้วยลูกค้าทุกเพศทุกวัย ส่วนใหญ่เป็น NPC แต่มีผู้เล่นบางส่วนที่เป็นเด็กกับผู้ปกครอง

เขามองไปรอบ ๆ ก็เห็นเมลวินกำลังวิ่งวุ่นกับการขายของ เขายิ้มและโบกมือให้ซินหยา ก่อนที่เขาจะทำงานของเขาต่อ

 

ซินหยาได้เดินออกมานอกร้าน ทำให้เขาตาพร่าไปชั่วขณะด้วยแสงแดดยามบ่าย เขาเห็นว่าที่นี่มีคนแน่นกว่าปกติ ทำให้เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้

เขาหยักไหล่และคิดจะไปหาคำตอบทีหลัง ตอนนี้เขาต้องต่อติดกับเมลติ้งสโนว์เสียก่อน เขาเปิดรายชื่อเพื่อนขึ้นมาเพื่อดูว่าเขากลับมาออนไลน์รึยัง

เขาเห็นว่าเมลติ้งสโนว์ออนไลน์อยู่แต่ขึ้นสถานะไม่ว่าง เขาคิดว่าเด็กหนุ่มคงติดภารกิจอะไรบางอย่าง ดังนั้นเขาจึงรอให้เมลติ้งสโนว์ทำธุระเสร็จก่อนที่จะติดต่อเขา

ตอนนี้เขาอยู่คนเดียวโดยไม่มีเมลติ้งสโนว์โผล่มาให้กวนใจ มันจึงเป็นเวลาที่ดีที่เขาจะศึกษาวิธีใช้พรสวรรค์นักปรุงยาในการต่อสู้และใช้มันได้หาเงินเยอะ ๆ เพื่อเปลี่ยนเป็นเงินจริงที่ตอนนี้เขาต้องการเงินอย่างมาก

 

ซินหยามานั่งพักที่ใจกลางเมืองที่มีน้ำพุอยู่ใกล้ ๆ เขาลงไปนั่งตรงม้านั่งแถวนั้นและพยายามนึกสิ่งที่เกี่ยวอาชีพช่างฝีมือและทักษะต่าง ๆ ของมัน

 

เขานึกย้อนกลับไปในตอนที่อ่านในฟอรัม เขาอ่านในบอร์ดของอาชีพช่างฝีมือ เขาเคยอ่านของเกี่ยวกับพรสวรรค์ต่อสู้ของช่างตีเหล็ก นอกจากผู้เล่นจะได้ห่อผ้าตอนเปลี่ยนอาชีพแล้ว พวกเขายังได้รับเสื้อคลุมกันเปื้อนสำหรับทำงานช่างอีกด้วย

และเสื้อคลุมนี้จะทำให้ผู้เล่นสามารถไปยังสนามทดลองได้ ก่อนที่จะไปพวกเขาต้องซื้อใบวาร์ปจากปรมาจารย์ของพวกเขา จากนั้นพวกเขาจะถูกส่งไปยังห้องเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยอาวุธพัง ๆ

พวกเขามีเวลา 30นาทีหรือ 1ชั่วโมง มันขึ้นอยู่กับอาวุธที่พวกเขาเลือก ในการซ่อมแซมพวกมัน เมื่อซ่อมเสร็จพวกเขาจะถูกส่งไปต่อสู้กับมอนเตอร์หรือ NPC ที่มีเลเวลเดียวกัน

หากพวกเขาได้รับชัยชนะสามครั้งต่อกัน พวกเขาจะได้รับทักษะหรือหากพวกเขาไม่อยากได้ทักษะ พวกเขาจะได้รับแต้มเพื่อไปแลกรับวัสดุที่หายาก

 

ส่วนช่างตัดเสื้อ พวกเขาจะได้รับสร้อยข้อมือที่สามารถเก็บเข็มไว้ข้างในได้ สิ่งที่พวกเขาต้องมันแตกต่างจากช่างตีเหล็กอย่างสิ้นเชิง โดยที่พวกเขาต้องไปค้นหาบุคคลที่มีชื่อเพื่อขอรับภารกิจจากพวกเขา โดยพวกเขาจะได้เบาะแสว่าบุคคลที่มีชื่อเสียงนี้ได้อยู่ห่างเขาพวกช่างตัดเสื้อมากเพียงใดและได้รับประวัติของบุคคลเหล่านั้นเพียงเล็กน้อย

แม้จะฟังดูยากแต่จริง ๆ มันค่อนข้างง่าย เนื่องจากบุคคลเหล่านั้นมักจะอยู่ในเมืองที่ผู้เล่นทำภารกิจโดยจะอยู่ตามบาร์ต่าง ๆ เมื่อเจอแล้วก็ต้องของเป็นเด็กฝึกงานของพวกเขา เมื่อทำงานไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็จะได้รับทักษะมาเอง มันจึงทำให้ช่างตัดเสื้อได้รับทักษะมาได้ง่ายมาก ๆ

 

ส่วนพรสวรรค์การต่อสู้ของเชฟก็น่าสนใจ พวกเขาจะได้รับผ้ากันเปื้อนมาและได้รับคำใบ้ในการหาพ่อครัวหัวป่าซึ่งเขาจะนำผู้เล่นไปยังบ้านของนายกเทศมนตรี มันจะทำให้เรารู้ว่าพ่อครัวหัวป่าคนนั้นได้เคยทำอาหารให้กับราชวงศ์มาก่อนแต่เขาต้องประสบพบเจอโศกนาฏกรรมในระหว่างทำงาน ทำให้ออกจากที่นั่นมาใช้ชีวิตที่สงบสุข

จากนั้นเขาจะเล่าถึงหนูกลายพันธุ์ที่พยายามแย่งชิงอาหารและผู้เล่นต้องจัดการทำลายรังพวกมัน โดยผู้เล่นจะได้รับข้อมูลของดันเจี้ยนลับตามที่ต่าง ๆ ถึงสิบแห่ง นอกจากผู้เล่นจะได้รับทักษะแล้ว ผู้ยังได้ของรางวัลที่อยู่ในดันเจี้ยนลับด้วย

 

และสุดท้ายพรสวรรค์ในการต่อสู้ของนักปรุงยา ข้อมูลส่วนนี้แทบไม่ปรากฏให้ซินหยาเห็นเลย ส่วนใหญ่จะพูดออกมาประมาณว่าพวกผู้เล่นไม่สามารถหาวิธีรับทักษะได้จึงทำให้เลิกเล่นไป

 

หากเขาไม่มีข้อมูลจากอนาคต เขาคงตามหาวิธีด้วยตัวเอง เขาเตรียมใจในเรื่องนี้ตั้งแต่แรกแล้ว อย่างน้อย ๆ ก็ขอลองดูสักตั้ง

เขาได้สังเกตของจุดร่วมกันของการรับทักษะของสามพรสวรรค์ที่ผ่านมา พวกเขาจะได้รับเบาะแสหลังจากที่เขาได้เลือกพรสวรรค์ต่อสู้

เขาได้เปิดช่องเก็บของและหยิบถุงมือที่เขาได้รับขึ้นมาและอ่านคำอธิบายของมันอีกครั้ง

 

ถุงมือต่อสู้ของซิลแว็ค: ซิลแว็คเป็นปรมาจารย์ในการใช้โพชั่นมาต่อสู้เป็นคนแรก ผู้คนต่างเกรงกลัวและเคารพบูชาเขา ตัวเขามีทักษะที่แพรวพราวและการปรุงยาที่ล้ำเลิศแต่อยู่มาวันหนึ่งเขาได้หายตัวไป เขาได้ทิ้งบันทึกการผจญภัยของเขาไว้เบื้องหลัง

เพิ่มประสิทธิภาพการขว้าง +10 DEX+5

 

หลังที่เขาได้คำอธิบายไปนั้น ทำให้สัญชาติญาณของเขาไปบอกว่า ซิลแว็คต้องเป็นคำใบ้ที่ว่าอย่างแน่นอน

เขาหวังว่าในห้องสมุดจะมีข้อมูลของซิลแว็ค เขาจำเป็นต้องไปค้นหามันที่นั่น

 

‘นี่คงเป็นสาเหตุที่ใครหลายคนยอมแพ้ให้กับพรสวรรค์การต่อสู้ของนักปรุงยา’

 

ซินหยาหวังว่าภารกิจที่เขาจะได้รับมันคงไม่ยาวนานเกินไป

 

เขากำลังจะเปิดแผนที่ขึ้นมาเพื่อหาห้องสมุด แต่ก่อนที่เขาจะทำอย่างนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงเรียกเข้าจากเมลติ้งสโนว์ดังขึ้นมา

เมื่อเขาเชื่อมต่อสาย เสียงของเด็กหนุ่มก็ได้ดังลั่นขึ้นในหูของเขา

 

“พี่ดริฟ!!! พี่ต้องไม่เชื่อแน่ ๆ ว่าผมไปเจออะไรมา” เมลติ้งสโนว์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นมาก ๆ