Grasping Evil จักรพรรดิปีศาจหนิง - ตอนที่ 203

 

ทั่วทั้งงานประมูลเงียบสงัด แม้เข็มหล่นยังได้ยิน

 

ชุ่ยหลิงจ่ายหยกสวรรค์ ก่อนนำสตรีจำนวนมากไปยังห้องของหนิงฝาน

 

ผู้อาวุโสหลิงกระแอมก่อนดำเนินงานประมูลต่อ…

 

แต่ยามนี้ ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่ตื่นเต้นอีกแล้ว

 

ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณและผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำบางคนป้องมือแล้วจากไป

 

กระถางขัดเกลาในขอบเขตแก่นทองคำขั้นสูง หากอยู่ในแคว้นระดับล่าง นับเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลัง นั่นหมายความว่า ราคาประมูลของพวกนางย่อมสูงเสียดฟ้า

 

แต่ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มพร้อมที่จะประมูลแย่งชิงพวกนาง…

 

ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากขบคิด ซัวหมิงผู้นั้นลึกลับเกินหยั่งถึง ไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง

 

ผู้เชี่ยวชาญที่มาต่างภาวนาไม่ให้ซัวหมิงร่วมประมูลแย่งชิงสตรีคนอื่นๆ

 

แม้พวกมันจะรู้ดีว่า ไม่ว่าจะเป็นกระถางขัดเกลาคนใด ย่อมไม่รอดมือหมาป่าหิวโซเหล่านี้ แต่ถึงอย่างนั้น พวกมันก็หวังที่กลับบ้านไปพร้อมกับกระถางขัดเกลาในขอบเขตแก่นทองคำขั้นสูง

 

พวกมันต่างเดาว่า เหตุที่ซัวหมิงสังหารผู้คนไปมากมาย เพราะต้องการหยกสวรรค์นำมาประมูลกระถางขัดเกลา แม้จะมีหยกสวรรค์นับร้อยล้าน ก็คงเอามาลงกับสตรีจนหมด แม้ระดับพลังของซัวหมิงจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดของทะเลส่วนนอก แต่จากการสังหารแล้ว ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณยังต้องหวาดหวั่น

 

“กระถางขัดเกลานางนี้ อายุกระดูก 200 ปี ขอบเขตแก่นทองคำขั้นสูง เป็นผู้ที่มีเรือนร่างงดงาม ราคาเริ่มต้นอยู่ที่ 1 แสนหยกสวรรค์…”

 

เมื่อผู้อาวุโสหลิงกล่าวจบ งานประมูลก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง!

 

“ข้า 110,000!”

 

“ข้าให้ 120,000!”

 

“ข้า 140,000!”

 

“170,000!”

 

“200,000!”

 

“300,000!”

 

“400,000!”

 

เมื่อราคาพุ่งถึง 4 แสนหยกสวรรค์ ก็ไม่มีใครกล้าประมูลอีก ชายชราในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นกลางเดินออกจากห้อง ตรงไปยังเวทีเพื่อจ่ายหยกสวรรค์

 

แต่ก่อนที่ชายชราจะจ่าย ประตูห้องหนิงฝานกลับเปิดออก สตรีในอาภรณ์ขาวเดินออกมาพลางกล่าว

 

“นายท่านของข้าให้ 410,000 หยกสวรรค์… นอกจากนี้ กระถางขัดเกลาคนต่อๆไป ไม่ว่าจะเป็นแก่นทองคำขั้นสูงหรือสูงสุด นายท่านของข้าให้ราคา 2 เท่าของราคาเริ่มต้น ทั้งท่านยังกล่าวอีกว่า หวังว่าสหายเต๋าจะไม่ประมูลแข่งขัน”

 

แล้วงานประมูลก็เข้าสู่ความโกลาหล

 

“อะไรกัน! ซื้อกระถางขัดเกลาไปแล้วพันคน ยังมีหน้าจะซื้อกระถางขัดเกลาเพิ่มอีกเหรอ? คิดจะเหมาคนแบบนั้น ราคาย่อมพุ่งสูงหลาย 10 ล้าน เจ้าจ่ายไหวหรือไง?”

 

“อย่าสำคัญตัวผิดไป!”

 

“ตาเฒ่านั่นคงเสียหน้าน่าดู! กำลังจะจ่ายหยกสวรรค์แท้ๆ แต่กลับถูกคัดหน้า แม้จะเป็นผู้นำ ‘ศาลากระบี่วายุ’ แต่ไม่รู้ว่าจะสู้ราคาต่อหรือเปล่า!”

 

“ข้าว่าไม่กล้าหรอก… คนผู้นั้นคือซัวหมิง มันไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่!”

 

ผู้เชี่ยวชาญพูดคุย ชายชราเมื่อครู่หันมองไปยังตำแหน่งห้องหนิงฝาน แค่นเสียงด้วยความไม่พอใจและกลับห้องไป

 

การกระทำของหนิงฝาน ทำให้ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มทุกคนไม่กล้าเอ่ยคำ

 

ซัวหมิงผู้นั้นเป็นเหมือนสิงโตกระหาย ต่อให้มีกระถางขัดเกลามากเท่าไหร่ สุดท้ายคงต้องถูกเขมือบทั้งหมด

 

ไม่พอใจ… ผู้เชี่ยวชาญหลายคนไม่พอใจ แต่เมื่ออีกฝ่ายคือซัวหมิง ต่อให้ไม่พอใจขนาดไหนแต่ไม่มีใครกล้ายั่วยุ

 

ผิดกับผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มที่กล่าวคำเยินยอออกนอกหน้า

 

“สหายเต๋านี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ถึงกับกล้าทุ่มหยกสวรรค์หลายสิบล้านเพื่อสาวงาม… นับถือ นับถือ..”

 

นับถือกับผี…

 

เยินยอไร้สาระ…

 

การที่ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงสุดจะกล่าวคำเยินยอเช่นนี้ ถือเป็นเรื่องผิดวิสัย

 

ชายชราผู้นั้นต้องทนกับคำกล่าวของคนอื่นๆ ทั้งต้องทนกับคำเยินยอซัวหมิง หากมันไม่ทน มันคงชักกระบี่มุ่งตรงไปยังห้องซัวหมิงแล้ว

 

ผู้อาวุโสหลิงหัวเราะกลบเกลื่อนบรรยากาศที่ไม่สู้ดีของงานประมูล เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

 

มันจึงไม่กล้าตัดสินใจเอง มันกล่าวกับ ‘เสี่ยวว่านหลู’ ผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนตัวอยู่ภายในนิกายเพื่อขอความเห็น

 

เมื่อได้รับคำสั่งมา ผู้อาวุโสหลิงหัวเราะและกล่าวขึ้น

 

“ผู้อาวุโสในนิกายได้ตัดสินใจแล้ว กระถางขัดเกลาในขอบเขตแก่นทองคำขั้นสูงและขั้นสูงสุดรวม 87 คน จะขายให้สหายเต๋าในราคา 57 ล้านหยกสวรรค์… เชิญสหายเต๋าจ่ายหยกสวรรค์ได้!”

 

“อืม… ชุ่ยหลิง เอาหยกสวรรค์ไปจ่าย”

 

เสียงของผู้เยาว์ดังขึ้น แต่กลับฟังดูเย็นชาอย่างที่สุด

 

ความเย็นชาเช่นนี้ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ แต่เป็นความเย็นชาของผู้ที่เห็นทะเลโลหิตมานับไม่ถ้วน!

 

น้ำเสียงนี้ไร้ซึ่งปราณปรุงแต่ง แต่กลับทำให้ผู้เชี่ยวชาญทั้งหทดสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

 

อันตราย!

 

คนผู้นั้นสมควรเป็นซัวหมิงจริงๆ!

 

ชุ่ยหลิงนำหยกสวรรค์ไปจ่าย พร้อมกับนำสตรีทั้ง 87 คนกลับห้องไป

 

ชุ่ยหลิงแอบถอนหายใจ สตรีทั้ง 87 คนนี้ หากอยู่ในแคว้นเยว่ย่อมถือเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูง หรือถึงขั้นเป็นประมุขนิกาย แต่ชะตากรรมของพวกนางกลับกลายมาเป็นกระถางขัดเกลา

 

นับวัน… นายท่านของข้าก็ยิ่งแข็งแกร่ง…

 

“พวกเจ้าต้องเชื่อฟังคำของนายท่าน…” ชุ่ยหลิงกล่าวอย่างเรียบเฉย แม้นางจะเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลาง แต่ไม่มีสตรีนางใดกล้าขัดคำสั่งนาง

 

“รับทราบ!”

 

สตรีเหล่านั้นรับคำด้วยความเคารพ เพราะผู้ที่ซื้อพวกนางมานั้นแข็งแกร่ง จนทำให้ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มในงานประมูลสงบคำ และกลายเป็นจ้าวแห่งงานประมูลครั้งนี้

 

ผ่านไปพักใหญ่ ผู้อาวุโสหลิงก็ดำเนินงานประมูลต่อ

 

บรรยากาศงานประมูลเข้าสู่ความตรึงเครียด เพราะหลังจากนี้ จะเป็นการประมูลกระถางขัดเกลาในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม

 

กระถางขัดเกลาในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นมีเพียง 2 คน ไม่รู้ว่าซัวหมิงผู้นั้นจะช่วงชิงอีกหรือไม่…

 

หากช่วงชิง คนอื่นๆที่ต้องการสมควรต่อสู้แย่งชิงด้วยชีวิตเพื่อให้ได้มา!

 

แต่พวกมันก็หวังว่าไม่ให้เป็นเช่นนั้น… ทำได้แค่หวัง…

 

การประมูลต่อจากนี้คือการประมูลที่สำคัญที่สุดของงาน

 

ผู้อาวุโสหลิงกลืนน้ำลาย ตั้งสติ ก่อนดำเนินการประมูล

 

“จากนี้ถึงคราวของกระถางขัดเกลาใยขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม ทุกท่านคงเฝ้ารอมานาน กระถางขัดเกลาในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มนั้นมี 2 คน… คนแรกอยู่กับนิกายเรามา 50 ปี อีกคนเพิ่งทะลวงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มได้สำเร็จ พวกนางนับเป็นกระถางขัดเกลาชั้นยอด ราคาเริ่มต้นจึงอยู่ที่ 3 ล้านหยกสวรรค์!”

 

เมื่อสิ้นสุดคำประกาศ งานประมูลที่สมควรคึกคัก กลับเงียบสงบอย่างน่าประหลาด!

 

เพราะพวกมันกำลังรอให้ซัวหมิงตัดสินใจ หากไม่แล้ว พวกมันจึงจะเริ่มประมูล!

 

“3.01 ล้าน!” เสียงผู้เยาว์คนหนึ่งดังขึ้น

 

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนเผยสีหน้าผิดหวัง ในที่สุดซัวหมิงก็ไม่ยอมปล่อย

 

แม้จะเพิ่มราคาขึ้นเพียง 1 หมื่น แต่ไม่มีผู้ใดกล้าประชันราคา

 

ยามนี้ ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงสุดทั้ง 3 คนนั้นไม่กล้ากล่าวชม พวกมันทำได้เพียงถอนหายใจ ไม่กล้าประชันราคากับหนิงฝาน คงต้องรออีก 50 ปีข้างหน้าจึงจะร่วมงานประมูลใหม่

 

“เอ่อ…” ผู้อาวุโสหลิงยิ้มเจื่อน กระถางขัดเกลาในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มกลับจะได้ขายในราคา 3.01 ล้าน ยามนี้สมควรเคาะราคาตัดสิน

 

แต่มันกลับไม่กล้าเคาะราคา แม้เสี่ยวว่านหลูที่อยู่ในที่ลับสีหน้ายังแปรเปลี่ยน

 

ซัวหมิงผู้นี้ทำเกินไป! มันแสดงพลังโดยการสังหารผู้เชี่ยวชาญไปมากมายเพื่อให้ให้ทุกคนหวาดกลัว อย่างน้อย มันควรเปิดทางให้คนอื่นบ้าง

 

บรรยากาศในงานยังคงเงียบสงัด ไม่มีผู้ใดกล้ากล่าวคำ

 

“ได้ยินว่าในงานประมูลสามารถใช้ผลไม้แห่งเต๋าดวงจิตแรกเริ่มได้… นี่คือผลไม้แห่งเต๋าของข้า ราคา 5.01 ล้านหยกสวรรค์ ข้าขอใช้มันแทนก็แล้วกัน!”

 

แววตาของสตรีทั้งสองคนที่อยู่เวทีประมูลเปล่งประกาย คาดไม่ถึงว่าซัวหมิงผู้นั้นจะกล้าทำเช่นนี้!

 

*อ๊อก!* เสี่ยวว่านหลูที่ซ่อนตัวกระอักโลหิต

 

สีหน้าของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มจำนวนแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง

 

ผลไม้แห่งเต๋าดวงจิตแรกเริ่ม! นี่ซัวหมิงถึงขนาดจะใช้ผลไม้แห่งเต๋าดวงจิตแรกเริ่มแลกกระถางขัดเกลา

 

ยามนั้นเอง ชายชราที่ถูกหนิงฝานซื้อกระถางขัดเกลาตัดหน้าก็ทนไม่ไหว มันชักกระบี่และเตรียมจะมุ่งไปห้องหนิงฝาน

 

ซัวหมิงผู้นั้นกระทำไม่ไว้หน้า ถึงขนาดนำผลไม้แห่งเต๋าดวงจิตแรกเริ่มที่ผู้เชี่ยวตัดวิญญาณต้องการ ออกมาร่วมงานประมูล

 

ไม่ว่าหนิงฝานจะซื้อกระถางขัดเกลาอีกกี่คน มันไม่ตำหนิ แต่นี่ถึงกับเอาผลไม้แห่งเต๋าดวงจิตแรกเริ่มออกมา!

 

แต่ในชั่วพริบตานั้นเอง คนกลุ่มหนึ่งก็กรูกันออกมาจากทางเดินด้านข้างของห้องประมูล ทำให้บรรยากาศงานประมูลเปลี่ยนไปอีกครั้ง

 

ผู้ที่มามีทั้งหมด 17 คน ทั้งหมดสวมอาภรณ์ดำ

 

ในคนกลุ่มนั้น มีผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มขั้นต้น 11 คน ขั้นกลาง 4 คน ขั้นสูง 1 คน และขั้นสูงสุดอีก 1 คน

 

ผู้คนในงานจำได้ว่าคนเหล่านี้คือคนของตระกูลเซี่ยง บางทีคนของตระกูลเซี่ยงอาจถูกซัวหมิงสังหารในสุสาน จึงได้นำคนในตระกูลมาแก้แค้น

 

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับผิดคาด เพราะสายตาคนเหล่านั้นจ้องเขม็งไปที่ผู้อาวุโสหลิง!

 

พวกมันไม่รู้ว่าซัวหมิงอยู่ที่นี่ พวกมันคิดว่าหลังจากซัวหมิงสังหารจนพอใจ มันก็มุ่งหน้าออกจากเกาะเผิงไหลไปแล้ว

 

บางที คนของตระกูลเซี่ยงอาจใช้ข้ออ้างนี้ มาททำลายงานประมูล และช่วงชิงกระถางขัดเกลาไป!

 

“หลิงกุ่ยคู! เรียกเสี่ยวว่านหลูออกมาเดี๋ยวนี้! น้องชายของข้าถูกสังหารตายในเขตของพวกเจ้า พวกเจ้าต้องรับผิดชอบ!”

 

“ผู้อาวุโสใจเย็นๆก่อน…” ผู้อาวุโสหลิงยิ้มเจื่อน

 

“ไสหัวไป!” เซี่ยงเหลียวตะคอกด้วยเสียงที่ทรงพลัง จนทำให้หลิงกุ่ยคูถอยหลังไปถึง 10 ก้าว เมื่อหยุดยืนได้มั่นคง มันก็กระอักโลหิต

 

“ข้าจะพูดอีกครั้ง! เจ้าปล่อยให้น้องข้าถูกสังหารตายที่นี่ หนี้แค้นนี้ หากไม่เพราะเห็นแก่นหน้าเสี่ยวว่านหลู ข้าฆ่าเจ้าทิ้งไปแล้ว! เสี่ยวว่านหลู ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

 

เซี่ยงเหลียวไม่รู้ซัวหมิงอยู่ที่นี่

 

เสี่ยวว่านหลูเองก็โกรธมากจนกระอักโลหิต และหมดสติไปเป็นที่เรียบร้อย มันจะปรากฏตัวออกมาได้อย่างไร?

 

ในเมื่อเสี่ยวว่านหลูไม่ยอมปรากฏตัว ผู้ช่วยประมุขนิกายอย่างหลิงกุ่ยคูจึงต้องรับหน้า แต่ด้วยแววตาอาฆาตของเซี่ยงเหลียวแล้ว มันก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย

 

“เสี่ยวว่านหลู! ข้าบอกให้เจ้าออกมาไม่ได้ยินหรือไง? ดี! ในเมื่อเจ้าเลือกแบบนี้… สหายทั้งหลาย ข้าต้องขออภัยที่รบกวน วันนี้พวกข้าตระกูลเซี่ยวจะทำลายนิกายกระถางปรุงโอสถให้ราบคาบ… วิชาปีศาจเสียง ‘วารีพิโรธ’!”

 

เซี่ยงเหลียวเงยหน้า บริเวณหน้าอกโป่งพอง ดวงตาปูนโปน ก่อนเปล่งเสียงที่ทรงพลังออกมา!

 

เสียงที่เปล่งด้วยวิชา แปรเปลี่ยนเป็นคลื่นที่แฝงด้วยพลังทำลายล้าง ตรงเข้าใส่หลิงกุ่ยคู!

 

วิชาระดับดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูง วิชาปีศาจเสียง ‘วารีพิโรธ’!

 

คลื่นเสียงที่มองไม่เห็นแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นสีดำ กระแทกร่างของกระถางขัดเกลาสองคนจนปลิว และได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

แต่เมื่อคลื่นเสียงกำลังจะกระทบร่างหลิงกุ่ยคู แสงสีเทาก็พุ่งออกมาจากห้องแห่งหนึ่ง มาเบื้องหน้าหลิงกุ่ยคู่และกล่าวอย่างเรียบเฉย “สะลาย!”

 

แม้จะกล่าวอย่างเรียบเฉย แต่เสียงนั่นกลับรุนแรงราวกับอัสนีบาต คลื่นเสียงสีดำของเซี่ยงเหลียวถูกทำลายในพริบตา แต่อานุภาพของเสียงเมื่อครู่ยังไม่หมด กระทบเข้าใส่ร่างเซี่ยงเหลียว ผลักให้มันถอยไปหลายก้าว สีหน้าแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง!

 

วิชาคลื่นเสียงของมันยากที่ผู้ใดจะต้านทาน แต่ผู้เยาว์ที่ผอมบางเบื้องหน้ากลับทำลายได้อย่างง่ายดาย!

 

เพราะเสียงของผู้เยาว์นั้นแฝงด้วยอำนาจสวรรค์ วิชาคลื่นเสียงของเซี่ยงเหลียวจึงไม่อาจเทียบเคียง!

 

“เด็กน้อย! เจ้าเป็นใคร! ข้ามีธุระกับนิกายกระถางปรุงโอสถ เหตุใดเจ้ากล้าสอดมือ? เจ้าไม่รู้เหรอว่าตระกูลเซี่ยงของข้ามีชื่อเสียงขนาดไหน เด็กอย่างเจ้าจะไปเทียบอะไรได้!”

 

แววตาเซี่ยงเหลียวแปรเปลี่ยนมืดมน

 

“บอกมา เจ้าชื่ออะไร? หากเจ้าเป็นแค่เด็กในขุมกำลังที่อ่อนแอ ข้าจะฆ่าเจ้า!”

 

“อืม…” แววตาหนิงฝานแปรเปลี่ยนมืดมน

 

ที่หนิงฝานยื่นมือช่วย ไม่ใช่เพราะอยากทำความดี ไม่ใช่เพราะเห็นแก่หน้านิกายกระถางปรุงโอสถ

 

“ข้าชื่อ ‘ซัวหมิง’!”

 

ซัวหมิง!

 

ซัวหมิง!!

 

ซัวหมิง!!!

 

คำกล่าวนี้ราวกับอัสนีฟาดผ่าลงกลางทะเลสติของเซี่ยงเหลียว ใบหน้าที่เย่อหยิ่งไม่กริ่งเกรงผู้ใด แปรเปลี่ยนหวาดกลัวอย่างที่สุด!

 

คาดไม่ถึงว่าคนผู้นี้จะเป็นซัวหมิง

 

ปีศาจที่สังหารน้องของมัน ปีศาจที่สังหารผู้เชี่ยวชาญไปมากมาย!

 

ไม่ผิดแน่! คนผู้นี้ให้ความรู้สึกอันตรายร้ายแรง กลิ่นโลหิตที่แผ่ออกมาจากร่างรุนแรง แม้ระดับพลังจะอยู่เพียงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นต้นก็ตาม!

 

เป็นไปได้ยังไง?

 

“ข…ขอบคุณ!” หลิงกุ่ยคูป้องมือให้ซัวหมิง คาดไม่ถึงว่าซัวหมิงผู้นั้นจะช่วยมัน

 

“ไม่ต้องมากพิธี… ท่านจากนิกายกุ่ยเชว่ไปนานมาก ท่านหลิง… หลิงกุ่ยคู!”…