God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ - ตอนที่ 1946

ตอนที่ 1946

 

“พูดถูกแล้ว!”

 

“ออกไปทําสงครามกับเผ่าพันธุ์ในจักรวาล สังหารพวกมนุษย์ให้หมด”

 

“ยึดครอง ยึดครอง พวกเราเดม่อนจะต้องยึดครองทุกสิ่งทุกอย่างมา!”

 

เดม่อนจํานวนมากก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา บ้าคลั่งอย่างมาก เหมือนกับว่าคําพูดของเดม่อนหัวใจสวรรค์ได้กระตุ้นความโหดเหี้ยมและความฮึกเหิมของพวกมันขึ้นมา กระหายการต่อสู้เต็มที่

 

ตอนนี้พวกมันก็ปรารถนาที่จะกระโจนออกไปในตอนนี้ ฆ่าล้างพวกมนุษย์บัดซบเหล่านั้น ฆ่าล้างให้หมดสิ้น

 

“ดูเหมือนว่านี่จะเป็นปัญหาใหญ่ที่เดียว”

 

เซี่ยปิงก็หรี่ตาลง เขารู้สึกได้ถึงพายุฝนฟ้าคะนองที่กําลังจะมาถึง ราวกับว่าสงครามกําลังจะปะทุขึ้นในไม่ช้า

 

หากกลุ่มของเดม่อนเหล่านี้ดําเนินแผนการไปอย่างรอบคอบและมีระบบระเบียบจริงๆ จากนั้นเผ่าพันธุ์ทั่วทั้งจักรวาลจะต้องเผชิญกับหายนะที่ยิ่งใหญ่เป็นแน่

 

เมื่อถึงเวลานั้น ความสูญเสียที่เกิดขึ้นอาจจะมากยิ่งกว่าสงครามครั้งที่แล้วเสียอีก

 

กลุ่มของเซนต์เดม่อนที่ถาโถมออกมาจากโลกอบิส ไม่รู้ว่าในตอนนั้นจะมีเซนต์จํานวนมากแค่ไหนที่จะต้องเสียชีวิตไป

 

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงสัญญาณของความเร่งด่วน หากเกิดสงครามระดับจักรวาลขึ้นมาจริงๆ ด้วยพลังอํานาจของเขาในตอนนี้ คงจะเป็นได้เพียงแค่หน่วยกล้าตายระดับสูงเท่านั้น

 

มีเพียงแค่การพัฒนาเป็นเซนต์เท่านั้นที่จะมีอิทธิพลต่อสงครามเช่นนี้ได้

 

“หากสังหารกลุ่มของเดม่อนเหล่านี้และดูดกลืนเลือดเนื้อและจิตวิญญาณของพวกมันมา บางทีอาจจะทําให้ข้าพัฒนาขึ้นไปอย่างก้าวกระโดดได้” เซี่ยงก็เอามือเท้าคาง

 

เดิมที่เขาไม่ต้องการที่จะเปิดเผยตนเอง ทว่าในเมื่อกลุ่มของเดม่อนเหล่านี้ต้องการที่จะบุกรุกเข้าไปในโลกมนุษย์นั้น จากนั้นมันก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทําได้เพียงแค่ฆ่าล้างพวกมันทั้งหมดไป

 

เมื่อคิดได้แบบนี้ เขาก็เปลี่ยนตนเองกลายเป็นรูปลักษณ์ของอู่ตีโดยตรง จากนั้นก็ยืนขึ้นและตะโกนออกไป “เจ้าพวกกบก้นบ่อที่วันๆทําได้เพียงแค่มองดูท้องฟ้าเบื้องบน ไม่คาดคิดว่าจะต้องการโจมตีโลกมนุษย์ของข้า ช่างเป็นความคิดที่เพ้อฝันสิ้นดี”

 

“การที่มนุษย์สามารถปิดผนึกพวกเจ้ามาได้นับล้านปี จากนั้นหลังจากนี้ก็จะสามารถปิดผนึกพวกเจ้าได้ต่อไปเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นลูกรุ่นหลานหรือรุ่นไหนๆ ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเจ้าจะหลบหนีออกไป นี่คือโชคชะตาของพวกเจ้าที่ถูกกําหนดไว้แล้ว!”

 

การประกาศเช่นนี้ ทันใดนั้นก็ทําให้เดม่อนจํานวนนับไม่ถ้วนสะดุ้งตกใจขึ้นมา พวกมันก็สัมผัสได้ถึงออร่าที่เข้มข้นของมนุษย์ที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเซียปิง

 

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? เหตุใดจึงมีมนุษย์อยู่ที่นี่ได้?”

 

“บัดซบ ท้ายที่สุดแล้วเขาปรากฏตัวขึ้นมาได้อย่างไร ทําไมพวกเราถึงไม่สามารถค้นพบตัวตนของเขาได้?”

 

“คนทรยศ ในหมู่พวกเราจะต้องมีคนทรยศอย่างแน่นอน”

 

เดม่อนจํานวนมากก็ทั้งตกใจและโมโหขึ้นมา พวกมันเดม่อนเป็นตัวตนที่ชั่วร้ายและโหดเหี้ยม ถนัดเรื่องการลอบโจมตี มีเพียงแค่พวกมันเท่านั้นที่จะลอบโจมตีมนุษย์ มีที่ไหนที่จะถูกมนุษย์ลอบโจมตี

 

ทว่าในตอนนี้ พวกมันที่ประชุมร่วมกันเป็นระยะเวลานาน ไม่คาดคิดว่าจะไม่ค้นพบตัวตนของเจ้ามนุษย์นี่ที่ปะปนอยู่ในหมู่ของพวกมัน นี่มันช่างเป็นเรื่องที่เหนือจินตนาการอย่างแท้จริง

 

หากไม่ใช่เพราะเจ้ามนุษย์นี่เผยตัวออกมาเองนั้น พวกมันก็ไม่มีทางค้นพบได้

 

“เจ้ามนุษย์สารเลว ท้ายที่สุดแล้วเจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร? มีผู้สมรู้ร่วมคิดอย่างนั้นรี? รีบสารภาพมาซะโดยดี ไม่อย่างนั้นวันนี้เจ้าจะต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น

 

ราชันเดม่อนเขาแพะก็ตะโกนออกไปอย่างโมโห จ้องมองไปที่ร่างของเซียปิง ร่างกายของมันก็มีออร่าจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา

 

“จะต้องพูดจาไร้สาระอะไรกับเขาอีก อัดเขาให้ปางตายทันที จากนั้นก็ทรมานและเค้นคําตอบจากจิตวิญญาณของเขา เรื่องการทรมานมนุษย์นั้น ข้าถนัดที่สุด รับประกันได้ว่าเขาจะไม่สามารถปิดบังพวกเราได้แม้แต่ครึ่งคํา”

 

ราชันเดม่อนงูทมิฬก็แสยะออกมา ม่านตาสีเลือดของมันแอบแฝงไปด้วยออร่าความชั่วร้าย และความโหดเหี้ยม

 

“โอ้ ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะไม่เข้าใจสิ่งที่ข้าพูดจริงๆ หากพวกเจ้าไม่เข้าใจล่ะก็ ข้าก็ควรจะส่งพวกเจ้าทั้งหมดไปตาย!” เชียปิงก็ลงมืออย่างกะทันหัน ประเคนหมัดออกไป

 

ความสามารถศักดิ์สิทธิ์-หมัดวิถีแห่งราชา!

 

ทันใดนั้นพลังหมัดสีทองก็ปรากฏขึ้นมา ส่วนลึกของมันก็แอบแฝงไปด้วยตราแผ่นดินหยก แผ่ออร่าของราชาผู้ยิ่งใหญ่และออร่าของขุนนางออกมา น่าสะพรึงกลัวอย่างที่ไร้ขอบเขต ดูเหมือนกับเป็นราชาที่พิชิตอาณาจักร

 

ตึบ!

 

ราชันเดม่อนงูทมิฬนั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั่วทั้งร่างของมันถูกหมัดสีทองนี้ซัดเข้าไปทันที จากนั้นทั่วทั้งร่างก็ระเบิดออกมาราวกับเป็นลูกแตงโมก็ว่าได้

 

แม้แต่จิตศักดิ์สิทธิ์ของมันก็ถูกบดทําลายไปอย่างสิ้นซาก ดับสลายไปจากโลกนี้อย่างสมบูรณ์

 

อะไรกัน?!

 

เดม่อนจํานวนมากก็สะดุ้งตกใจขึ้นมา ไม่อยากที่จะเชื่อสายตาของตนเอง เพราะพวกมันสัมผัสได้ว่าเจ้ามนุษย์นี่อยู่เพียงระดับกฏเทวรูปขั้นกลางเท่านั้น

 

ทว่าราชันเดม่อนงูทมิฬบรรลุถึงระดับลงทัณฑ์สายฟ้าขั้นเริ่มต้นแล้ว มีแกนพลังฉีที่แตกต่างกันถึงหนึ่งระดับ ยิ่งไปกว่านั้นโดยปกติแล้วพลังการต่อสู้ของเดม่อนก็ทรงอํานาจกว่ามนุษย์ในระดับเดียวกันถึงหลายเท่า

 

ในสถานการณ์ปกติ ควรที่จะเป็นราชันเดม่อนงูทมิฬที่จับเจ้ามนุษย์โง่เขลานี่ทรมานจนตายถึงจะถูก ทว่าตอนนี้ราชันเดม่อนทมิฬกลับถูกเจ้ามนุษย์นี้สังหารไปภายในหมัดเดียว ไม่มีพลังอํานาจที่จะตอบโต้แม้แต่น้อย

 

หากพวกมันไม่ได้ยืนยันกับตาตนเองซ้ําๆไปมา พวกมันก็คงจะคิดว่านี่เป็นทักษะภาพลวงตาที่น่าสะพรึงกลัวบางอย่าง

 

“เหอะ มีพลังอํานาจเพียงแค่นี้ แต่ต้องการที่จะบุกรุกเข้าไปในโลกมนุษย์หรือ? ช่างน่าหัวเราะเยาะจริงๆ กลับไปฝึกมาใหม่อีกสักร้อยปี อย่าออกมาทําให้เดม่อนต้องเสียหน้าเช่นนี้ นี่จะทําให้บรรดาบรรพบุรุษในยุคสมัยโบราณของพวกเจ้าต้องอับอายขายขี้หน้า คิดว่าเดม่อนในยุคหลังๆอ่อนแอลงมาก” เซียปิงก็ยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมองเดม่อนจํานวนมากด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม

 

เขายืนอยู่ที่จุดๆเดิม สนามพลังฉีที่น่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาโดยที่มีร่างของเขาเป็นจุดศูนย์กลาง พลังฉีเดม่อนปริมาณมหาศาลก็ก่อตัวกลายเป็นหลุมวนและท่วมท้นเข้ามาในส่วนลึกของร่างกายเขาอย่างบ้าคลั่ง

 

หลั่ว หลั่ว หลั่ว

 

ในช่วงเวลานี้ เซี่ยปิงก็รู้สึกว่าพลังเวทมนตร์ของตนเองเพิ่มขึ้นมามาก แม้แต่เซลล์อีกานรกทองคําภายในร่างกายของเขาก็ตื่นขึ้นมาเช่นกัน พลังงานที่มหาศาลเอ่อล้นออกมาจากส่วนลึกของร่างกาย

 

หลังจากที่สังหารเจ้าราชันเดม่อนงูทมิฬนี้ เขาก็ดูดกลืนพลังงานวิญญาณของมันเข้ามา นี่ก็ทําให้แกนพลังฉีของเขาพัฒนาขึ้นมาอย่างมาก

 

หากดูดกลืนเดม่อนในระดับนี้ได้อีกจํานวนหนึ่ง เซลล์อีกานรกทองคําของเขาก็จะตื่นขึ้นมาถึงหนึ่งร้อยล้านเซลล์ทันที ในเวลานี้เขาก็รู้สึกว่าการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์กําลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

 

“มนุษย์ เจ้าอย่าคิดรังแกเดม่อนให้มันมากนัก!”

 

“เข้ามาในโลกอบิสของพวกเรา ไม่คาดคิดว่าจะกล้าทําตัวบ้าบินเช่นนี้!”

 

“สังหารเขา สังหารเจ้ามนุษย์นี่ทันที ฉีกร่างกายของเขาให้เป็นพันๆชิ้น!”

 

เดม่อนจํานวนมากก็ระเบิดอารมณ์ออกมา การที่มนุษย์ต่ําต้อยกล้าที่จะบุกรุกเข้ามาในการประชุมของพวกมันโดยที่ไม่มีเดม่อนตัวใดที่ค้นพบได้นั้น นี่ก็เป็นเรื่องที่เสียหน้ามากแล้ว

 

ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าเจ้าบัดซบนี่ยังกล้าที่จะพูดจายั่วยุท้าทายพวกมันอย่างซึ่งๆหน้า อีกทั้งก็ยังสังหารพวกพ้องของพวกมันไปต่อหน้าต่อตา ราวกับไม่เห็นหัวใครทั้งสิ้น

 

หากไม่ได้สังหารเจ้ามนุษย์นี่ล่ะก็ พวกมันก็จะต้องทนกล้ํากลืนความอัปยศอดสูครั้งนี้ไปตลอด กาล

 

“ตายซะ เจ้ามนุษย์ โลกแห่งพิษ!”

 

ราชันเดม่อนอสรพิษก็ตะโกนอย่างโมโหออกไป มันเป็นกลุ่มของเหลวสีดํา ทั่วทั้งร่างกายควบแน่นขึ้นมาจากพิษ นี่คือร่างกายที่รวบรวมพิษหลากหลายประเภทของโลกอบิส

 

ต่อให้เป็นเพียงหยดเดียวของพิษนี้ก็เพียงพอที่จะสังหารสิ่งมีชีวิตนับล้านได้

 

ปัง!

 

ภายในระยะเวลาอันสั้น หยาดฝนสีดําก็หยดลงมาจากบนอากาศ ครอบคลุมพื้นที่ในระยะหลายร้อยกิโลเมตร ราวกับเป็นฝนที่เทลงมาก็ว่าได้ ไม่มีที่ให้หลบซ่อน สามารถสังหารทุกสิ่งทุกอย่าง

 

“บัดซบ หลบหนีเร็ว”

 

“เวรเอ๊ย เป็นการนําพาภัยพิบัติมาสู่บ่อปลาจริงๆ”

 

“ล่าถอย ล่าถอยโดยเร็ว”

 

เมื่อเดม่อนที่อยู่รอบๆเห็นเช่นนี้ พวกมันก็หวาดกลัวจนสั่นเทิ้ม เพราะว่าพิษเหล่านี้ไม่ได้แยกแยะมิตรหรือว่าศัตรู โปรยลงมาทั่วทุกหนแห่ง ไม่ใช่แค่สามารถสังหารมนุษย์เท่านั้น ทว่าก็สามารถสังหารพวกมันเดม่อนได้เช่นกัน

 

นี่คือความน่าสะพรึงกลัวของราชันเดม่อนอสรพิษ เป็นที่ล่วงรู้ว่าเป็นสัตว์ประหลาดที่ยืนอยู่เหนือสิ่งมีชีวิตประเภทพิษทั้งหมด แม้แต่ยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็ไม่กล้าต่อสู้กับราชันเดม่อนอสรพิษนี้ เกรงกลัวว่าพิษนี้จะลุกลามเข้าสู่ร่างกายและตายไปโดยที่ไร้ซากศพ