God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ - ตอนที่ 1586

“สบายใจได้ท่านผู้นำ พวกเรามีความเป็นมืออาชีพพอ”

“กลุ่มของอาชญากรใต้ดินเหล่านี้ เมื่อเห็นว่ายานอวกาศกว่าพันลำบินเข้ามา พวกเขาก็คงจะหวาดกลัวจนขี้หดตดหาย”

“บางทีอาจจะมีบางคนที่ยังดื้อรั้นอยู่”

“เหอะ หากกล้าที่จะต่อต้านขัดขืน พวกเราก็จะสังหารให้หมดสิ้น ถึงอย่างไรกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงของพวกเราก็ฆ่าล้างเมืองมานักต่อนักแล้ว”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากแสยะออกมา ดวงตาของพวกเขาเผยให้เห็นถึงความโหดเหี้ยมและความตื่นเต้น แต่ละคนต่างก็คิดว่าการปล้นสะดมนั้นเป็นงานเลี้ยงฉลองสำหรับความความมั่งคั่งของพวกเขา เป็นการเก็บเกี่ยวที่สำคัญอย่างมาก

“ท่านผู้นำ พวกเราได้รับสัญญาณแปลกประหลาดบางอย่าง ดูเหมือนว่าจะถูกส่งมาจากดาวรังอสูร”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงคนหนึ่งที่ตะโกนออกมา

“น่าสนใจ เชื่อมต่อเดี๋ยวนี้ ดูสิว่าพวกเขาต้องการที่จะพูดอะไร”

อู๋อันแสยะออกมา การที่ความสำเร็จของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาก็ไม่ได้สนใจที่จะเสียเวลาเล่นสนุกเล็กน้อย

“จะพูดอะไรได้อีก ก็คงจะต้องการยอมจำนน อ้อนวอนขอความเมตตาพวกเรา”

“พูดถูก พวกเขาจะกล้าต่อต้านขัดขืนอีกอย่างนั้นหรือ?”

“จะต้องทำให้เจ้าลูกศิษย์สายตรงของนิกายฟ้าดินนั่นอับอาย ข้าต้องการที่จะเห็นท่าทางที่สมเพชของเจ้าบัดซบนั่นในระหว่างที่คุกเข่าก้มลงกราบพวกเราอย่างไม่หยุดหย่อน เพียงแค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว”

“เรื่องที่ข้าชอบมากที่สุดก็คือการเหยียบย่ำอัจฉริยะ ทำลายอนาคตของพวกเขา ทำให้พวกเขาคุกเข่าและร่ำไห้ มันให้ความรู้สึกเหมือนกับการที่ข้ากำลังทรมานว่าที่เซนต์ในอนาคต”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม พวกเขาได้เชื่อมต่อการสื่อสารกับสัญญาณจากดาวรังอสูร รอให้ผู้คนของดาวรังอสูรยอมจำนนต่อพวกเขา

ดิ้ง ภาพเงาของเซี่ยปิงและคนอื่นๆก็ปรากฏขึ้นมาต่อหน้าพวกเขากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงทันที ภาพฉายเสมือนจริงได้ปรากฏขึ้นมา

เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมองกลุ่มคนเหล่านี้และพูดออกมา “กลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ที่นี่คืออาณาเขตของดาวรังอสูร ทำไมพวกเจ้าถึงได้รุกรานเข้ามาที่นี่โดยที่ไม่ได้รับอนุญาตเช่นนี้ ต้องการที่จะโจมตีดาวของพวกเรารึ? รู้หรือไม่ว่านี่เป็นความผิดที่ใหญ่หลวง มีโทษของการฆ่าล้างทั้งเก้าชั่วโคตร?”

“ตอนนี้พวกเจ้าวางอาวุธลงทันที คุกเข่ายอมจำนน อ้อนวอนขอความเมตตากับพวกเรา ส่งมอบทรัพย์สินเงินทองทั้งหมด รวมถึงภรรยาและลูกสาวของพวกเจ้า นี่จะทำให้พวกเจ้ามีโอกาสในการเอาชีวิตรอด ไม่อย่างนั้นจักรวาลจะไม่มีที่ให้พวกเจ้าได้หลบอาศัยอีกต่อไป”

เขาได้ถ่ายทอดคำสั่งออกไปสู่กลุ่มของโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง

“อะไรนะ?! หูของข้ามีปัญหาหรือ? เหมือนกับจะได้ยินผิด ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กนี่จะไม่ยอมจำนน อีกทั้งยังต้องการให้พวกเราคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตา ส่งทรัพย์สินเงินทองทั้งหมด?!” โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงบางคนที่คิดว่าหูของตนเองมีปัญหา

พวกเขานั้นคือกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่โหดเหี้ยม เคลื่อนทัพออกมาโดยมียานอวกาศกว่าพันลำและมีป้อมปราการเคลื่อนที่ พลังทางการทหารเช่นนี้เพียงพอที่จะทำลายดาวเคราะห์ได้นับสิบๆดวง ทรงอำนาจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ทว่าดาวรังอสูรนั้นมีอะไร มีเพียงแค่ยอดฝีมือในระดับแกนทองไม่กี่คน มีระบบอาวุธเล็กๆน้อยๆ พลังทางการทหารเช่นนี้พวกเขาสามารถทำลายได้อย่างกะทันหัน ทำให้กลายเป็นรังผึ้ง ไม่หลงเหลือแม้แต่เศษซาก

ด้วยพลังอำนาจเพียงแค่นี้ ไม่คาดคิดว่าจะกล้าประกาศออกมา บอกให้พวกเขาคุกเข่ายอมจำนน ในตอนนี้พวกเขาต่างก็คิดว่าเจ้าเด็กนี่เสียสติไปอย่างแท้จริง

“หูของเจ้าไม่ได้มีปัญหา เจ้าเด็กนั่นพูดออกมาเช่นนั้นจริงๆ”

“เวรเอ๊ย เขาคิดว่าตนเองเป็นใครกัน เป็นผู้นำของนิกายฟ้าดินอย่างนั้นหรือ? สามารถที่จะทำลายพวกเราด้วยตัวคนเดียวอย่างนั้นหรือ?!”

“ตอนนี้เขาไม่รู้หรือว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร ไม่รู้หรือว่าใครที่ถือไพ่เหนือกว่า?”

กลุ่มของโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงต่างก็โมโหจนเจียนตาย พวกเขาไม่คาดคิดว่าการที่ตนเองได้เดินหน้าออกมาอย่างเต็มกำลังเช่นนี้ ฝ่ายตรงข้ามกลับไม่เกรงกลัว หนำซ้ำยังต้องการไกล่เกลี้ยให้พวกเขายอมจำนนแทน ตอนนี้ใครกันที่เป็นผู้บุกรุก?

อู๋อันผู้นำกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงกวักมือ เขาจ้องมองไปที่เซี่ยปิงและพูดออกมา “เจ้าคือหยางปู๋ตงลูกศิษย์สายตรงของนิกายฟ้าดินและเป็นเพียงแค่ผู้บ่มเพาะในระดับแกนทองขั้นเริ่มต้นเท่านั้น ทว่าไม่คาดคิดว่าเจ้าจะเอาชนะสมาชิกระดับสูงเจ็ดคนของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงได้ ในเวลาเดียวกันก็สังหารผู้นำตระกูลใต้ดินไปถึงเจ็ดคนเช่นกัน พลังการต่อสู้ของเจ้าก็ต้องยอมรับว่าเหนือธรรมชาติจริงๆ ในอนาคตบางทีเจ้าอาจจะมีโอกาสในการเลื่อนขั้นไปในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าได้”

“น่าเสียดายที่พรสวรรค์ก็เป็นเพียงแค่พรสวรรค์ พลังอำนาจก็เป็นเพียงแค่พลังอำนาจ ในจักรวาลนี้ยังมีอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจอีกนับไม่ถ้วน ทว่าตกลงมาจากท้องฟ้ากลางคันก็มีมากมาย อัจฉริยะที่ปราศจากการเติบโตนั้น ก็เป็นเพียงแค่มดปลวกเท่านั้น”

“หากเจ้าหลบหนีออกไปแต่โดยดี บางทีข้าก็อาจจะมองข้ามเรื่องในครั้งนี้ไปได้ ทว่าไม่คาดคิดว่าตอนนี้จะไม่หลบหนีออกไป ไม่ได้รับรู้ถึงข้อเท็จจริงของสถานการณ์ในตอนนี้ ช่างน่าผิดหวังจริงๆ ไม่คาดคิดว่าเจ้าจะโง่เขลาเบาปัญญาเช่นนี้”

เขาเผยท่าทางที่ผิดหวังออกมา

“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน เป็นเพียงแค่พวกหัวขโมยที่ทำได้แค่หลบซ่อนไปตามที่ต่างๆของจักรวาลเท่านั้น ข้าจำเป็นที่จะต้องหลบหนีคนอย่างเจ้าด้วยหรือ?!” เซี่ยปิงชำเลืองมองด้วยหางตา มองไปที่อู๋อันด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามอย่างมาก

“หุบปาก!”

สมาชิกระดับสูงของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่อยู่ข้างๆก็ตะโกนออกมาอย่างโมโห “ไอ้ลูกหมาที่ไม่รู้จักการเจียมเนื้อเจียมตัว ท่านผู้นำเป็นบุคคลที่เจ้าจะพูดจาดูหมิ่นได้หรือ ดูเหมือนว่าไอ้ลูกหมานี่ไม่เห็นโรงศพจะไม่หลั่งน้ำตา ข้าขอเสนอให้ไว้ชีวิตเขา จับตัวมาเป็นๆ จับเขาทรมานจนมีชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น มอบความทรงจำที่ไม่มีวันลืมเลือนให้แก่เขา”

ออร่าจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัวได้แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา เดือดระอุอย่างมาก

“พวกเจ้าที่อยู่ข้างกายเขาคงจะเป็นบรรดาสมาชิกระดับสูงของตระกูลใต้ดินในดาวรังอสูรสินะ เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าเจ้าเด็กนี่ไม่ใช่บุคคลที่เจ้าควรเอาไว้ข้างกาย?” อู๋อันเริ่มพูดออกมา “พวกเจ้าก็คงจะรู้ดีถึงสถานการณ์ในตอนนี้ ข้าสามารถให้โอกาสพวกเจ้ามีชีวิตอยู่ต่อได้ สังหารเจ้าหยางปู๋ตงนี้ทันที มอบศีรษะของเขาให้กับกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงของพวกเรา จากนั้นพวกเจ้าจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไป”

“อย่างไรก็ตาม หากพวกเจ้ากล้าที่จะยืนอยู่ข้างเจ้าเด็กนี่ มันจะเป็นการรนหาที่ตาย เป็นการตั้งตัวเป็นศัตรูกับกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงของข้า นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเจ้าจะสามารถรับมือได้ เลือกมาซะ”

เขาได้ทำการหว่านเมล็ดอย่างเปิดเผยโจ่งแจ้ง สร้างความแตกแยกระหว่างเซี่ยปิงและผู้อาวุโสของตระกูลใต้ดินเหล่านี้

เพราะหากพวกเขาแตกแยกกันจริงๆและปะทะกันเพราะคำพูดของเขา คาดการณ์ได้ว่าหลังจากนั้นพลังอำนาจของทั้งสองฝ่ายก็จะอ่อนแอลงมาก ช่วยลดภาระของพวกเขาในการพิชิตดาวรังอสูรเช่นกัน เป็นการตอบโจทย์ในหลายๆคำถาม

นี่คือการยื่นมีดให้พวกเขาฆ่าฟันกันเอง กดดันพวกเขาให้ต้องตัดสินใจ

“หุบปาก ไอ้บัดซบ ไม่คาดคิดว่าจะหว่านเมล็ดที่นี่ พวกเราจงรักภักดีและซื่อสัตย์ต่อท่านหยาง มีความสัมพันธ์ที่เหนี่ยวแน่น ไม่ใช่สิ่งที่สุนัขแก่อย่างเจ้าจะสามารถทำลายได้”

ในตอนนี้ ผู้อาวุโสของตระกูลใต้ดินคนหนึ่งตะโกนออกมา ต่อว่าอู๋อัน

“ใช่ การที่ต้องการทำให้พวกเราแตกแยกกันนั้น ช่างเป็นเรื่องที่ตลกสิ้นดี ใครกันจะไม่รู้ว่าดาวรังอสูรของพวกเราสามัคคีปรองดองเป็นหนึ่งเดียวกันแค่ไหน แม้แต่ความตายก็พรากพวกเราจากกันไม่ได้ ต่อให้จะต้องตาย ก็จะไม่มีวันทรยศพวกพ้องเด็ดขาด”

“พูดถูก การที่ต้องการจะข่มขู่พวกเรา ใครกันที่จะไม่เคยฆ่าคนมาก่อน ข้าคิดมานานแล้วว่าถึงอย่างไรวันนี้ก็ต้องมาถึง วันที่จะต้องต่อสู้หลังชนฝากับพวกพ้อง ร่วมเป็นร่วมตายด้วยกัน!”

“แน่จริงก็เข้ามา พ่อจะยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อสังหารพวกเจ้าให้ได้ หนึ่งชีวิตแลกหนึ่งชีวิตถือว่าคุ้มทุน หนึ่งชีวิตแลกสองชีวิตถือว่าเป็นกำไร ตอนนี้ข้ากลัวเพียงแต่ว่าพวกเจ้าจะไม่กล้าเข้ามาเท่านั้น”

สมาชิกระดับสูงของตระกูลใต้ดินต่างก็ตะโกนออกมา รู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างมาก แสดงความจงรักภักดีต่อเซี่ยปิง ต่อว่ากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ใช้การข่มเหงด้วยวาจาอย่างต่อเนื่อง

เวรเอ๊ย!

คำพูดเหล่านี้ทำให้โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงแต่ละคนพูดไม่ออก พวกเขารู้ถึงลักษณะนิสัยของกลุ่มอาชญากรโลกใต้ดินเหล่านี้เป็นอย่างดี คุ้นชินกับการทรยศฆ่าฟัน ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง

ทว่าตอนนี้มันอะไรกัน ไม่คาดคิดว่าจะบอกว่าตนเองจงรักภักดี จงรักภักดีตูดข้าสิ การทรยศหักหลังนั้นเป็นกิจวัตรประจำวันของพวกเจ้าก็ว่าได้!

ไม่คาดคิดว่าแต่ละคนจะมีท่าทางที่อาจหาญไม่เกรงกลัวความตายเช่นนี้ จงรักภักดีและซื่อสัตย์ต่อเซี่ยปิง เต็มใจตายเพื่อเขา นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไป การที่ไม่ได้พบเจอเป็นระยะเวลาหนึ่ง พวกเขาก็กลายเป็นบุคคลที่มีคุณธรรมไปแล้วรึ? ทำไมโลกถึงได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม ในความจริงสมาชิกระดับสูงของตระกูลใต้ดินเหล่านี้ต่างก็หดหู่อย่างถึงที่สุด พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น หากพวกเขาทรยศได้จริงๆ พวกเขาก็คงจะทรยศไปแล้ว

เพราะในตอนที่พวกเขายอมจำนนต่อเซี่ยปิง พวกเราทุกคนก็ต้องฝังชิปทาสไว้ในร่างกายตนเอง หากพวกเขากล้าที่จะทรยศหักหลัง ชิปจะชุดชนวนระเบิดทันที ระเบิดพวกเขาจนสิ้นชีวิต

บางทีการที่พวกเขาทำการต่อต้านขีดขืนกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้น พวกเขาก็อาจจะพอมีโอกาสรอดที่ริบหรี่อยู่ ทว่าหากต่อต้านเซี่ยปิงนั้น พวกเขาก็จะต้องตายอย่างแน่นอน

“เยี่ยม เยี่ยมมาก สมกับที่เป็นลูกน้องของข้า แต่ละคนช่างซื่อสัตย์และจงรักภักดีจริงๆ ความสัมพันธ์ที่เหนี่ยวแน่นของพวกเราเป็นสิ่งที่กลุ่มหัวขโมยเหล่านี้จะทำลายได้หรือ?! การที่ต้องการทำลายความเหนี่ยวแน่ของพวกเรา ช่างเป็นเรื่องที่โง่เขลาสิ้นดี!” เซี่ยปิงเอ่ยชมออกมา