จริงด้วย ลืมถามชิยูเลยว่าเหตุการณ์ประหลาดนั้นเกิดจากอะไร ช่างมันก่อนละกัน ตอนนี้ฉันอยู่ร้านขายอาวุธ
เอเดน: เลือกได้ยัง
ชิน: ยังไม่รู้เลยว่าจะใช้อะไรดี
เอเดนได้ขยับแว่นของเขาให้เข้าที่
เอเดน: สำหรับนาย ฉันว่าใช้ดาบน่าจะดี
ชิน: ทำไมคุณถึงคิดว่าดาบมันเหมาะกับฉัน
เอเดน: พระเอกหลาย ๆ คนเขาก็ใช้ดาบแหละ
ชิน: … ไม่…
เอเดน: พูดเล่นหน่า พูดเล่น ไม่เห็นต้องพูดจาจริงจังขนาดนั้นเลย
ชิน: เอ้.. ขอโทษที.. มันพูดขึ้นเอง
เอเดน: …มันจะเกี่ยวอะไรกับโลกเก่ารึเปล่า ถ้าไม่สบายใจก็ไม่ต้องบอกก็ได้
ชิน: มันไม่ได้เป็นความลับอะไรขนาดนั้น ฉันแค่คนปกติคนหนึ่ง
เอเดน: แล้วนายจะเอาอะไรล่ะ เลือกได้ยัง
ชิน: … ดาบละกัน เอาเป็นดาบใหญ่
เอเดน: โอ้ โอเค ไปจ่ายเงินเลย
ชิน: ห่ะ???! จ่ายเองหรอ?!
เอเดน: พูดเล่นน่ะ เอาเงินนี้ไป มันเป็นเงินกองกลางปาร์ตี้ ไม่ต้องใช้คืนด้วย
ชิน: …สักวันฉันจะหาให้คืนสิบเท่า
เอเดน: สิบเองรึ
ชิน: เอ๋? น้อยไปเหรอ??
เอเดน: พูดเล่น เอาล่ะรีบไปเถอะ พวกที่เหลือรอเราอยู่
……..พวกเราได้แยกกลุ่มกันไปตามที่วางแผนกันไว้
ชิน: …
ดิงเงอร์: หยุด เราเจอเป้าหมายแล้ว
ชิยุ: ก็อบลิน เป็นกลุ่ม ดูแล้วน่าจะประมาณ 10 ตัวขึ้นไป และพวกขั้นสูง 2-3 ตัว
ชิน: เราควรทำไงดี
ดิงเงอร์: จำที่สอนได้ไหม
ชิน: เธอแค่สอนฉันโจมตีเองนี่
และดิงเงอร์ก็ผลักตัวผมไปเจอพวกก็อบลิน
ชิยุ: สู้ ๆ หน่าาาาา (200 เขาหนีพ้น)
ดิงเงอร์: (1000 เขาฆ่าหมด)
ไอ้พวกนี้มันวางแผนไว้แล้วแน่ ๆ
ชิยุ: ถ้าใกล้ตาย เดี๋ยวไปช่วยนะ (เธอคิดอะไรถึงวางเงินสูงขนาดนั้น)
ดิงเงอร์: (เขาสู้ได้ ฉันรู้สึกได้) ถ้านายหนี นายได้เจอฝึกโหดแน่ จำไว้!
และพวกเขาก็เหมือนใช้เวทหนีไป
ชิน: …..
ก็อบลิน: กุฆาาาา
ก็อบลิน: กาาสสกัส
เตรียมพร้อมเราทำได้แน่
สกินปรับตัว:ทักษะดาบใหญ่,เวทน้ำแข็ง,ทักษะเวทเบื้องต้น
อากาศรอบ ๆ ตัวค่อย ๆ เย็นลง คมดาบได้เย็นจนดูเหมือนจะมีน้ำแข็งติด ไอเย็นออกจากปากของฉัน พวกก็อบลินดูเหมือนจะไม่กล้าเข้ามาใกล้ แต่พวกตัวใหญ่เข้ามาเข้าใกล้ ดาบยักษ์ของพวกมันแกว่งมาหาตัวผม ดาบมันมาก็ต้องหลบ จากนั้นก็แทงไปที่มัน แต่ดูเหมือนจะไม่ง่าย พวกมันมีกันหลายตัว จะตีตัวนึง อีกตัวก็มา
ชิน: จงฟังคำข้า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นภัยต่อข้า จงจองจำภายใต้กรงน้ำแข็ง!!
น้ำแข็งแท่งปลายแหลมผุดขึ้นมาจากพื้นขังพวกก็อบลิน แต่บางตัวก็รอดมาได้ จัดการมัน จะรออะไรอยู่ เลือดของพวกมันเกือบจะแข็งในทันทีที่กระเด็นออก
ชิน: จงฟังคำข้า เหล่าน้ำแข็งจึงผุดขึ้นมาเป็นหนามแหลม แทงทะลุเหล่าศัตรู
ทุกสิ่งมันดูง่ายดาย พวกก็อบลินตายกันหมดแล้ว พลังที่ฮันได้มา.. มันแข็งแกร่งขนาดนี้เละหรอ ผมได้นึกในใจ ในสภาพอานที่เฉยชา
ชิยุ: ใช้ได้นะนั้น แต่ก็ได้แค่กลาง ๆ นั้นแหละนะ ถ้าเป็นเธอ พวกมันคงตายทันทีเลย
ดิงเงอร์: มันปกติก็จริง แต่มันปกติเกินไป อย่างน้อยต้องมีตกใจกันบ้าง หรือสับสนสักนิด
ชิยุ: ช่างมันเถอะ แค่รอดมาได้ก็ดีแล้ว ถ้าเจอพวกกลุ่มก็อบลินปกติ คงมีเจ็บบ้าง ไปหาเขากัน
ชิยุ: งายย ชิน เป็นไงบ้าง
ชิน: …. ฉันดีใจนะ
ชิยุ: ดีใจที่รอด
ชิน: ดีใจที่นายแพ้พนัน
ดิงเงอร์: อุ๊ป
ชิยุ: ….
ดูเหมือนเขาจะทำหน้าเศร้านิดหน่อย
ชิยุ: นายรอดมาก็ดีแล้ว ถ้าแย่หน่อยก็คงโดนจับไปข่มขืนแล้ว
ชิน: หาาา??! ห่ะ?!! ผู้ชายเนี่ยนะ
ชิยุ: คนแก่ก็ไม่เว้น
ชิน: ไอ้พวกก็อบลินบ้ากาม
ดิงเงอร์: ไปกันต่อ ครั้งนี้นายแค่ดูอยู่เฉย ๆ ก็พอ
ชิยุ: เอาล่ะจับตาดูให้ดี เดี๋ยวจะโชว์อะไรให้ดู ชิน
MANGA DISCUSSION