God Bless การเดินทางของผู้ไร้เส้นทาง - ตอนที่ 5 สำรวจเมือง(1)

“หมู่บ้านหลวง นั้นคือชื่อของหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นที่ที่ติดกับทะเล มีท่าเรือ และกำแพงหินล้อมรอบ ใกล้ ๆ ก็มีป่าที่ออกมา จากที่นี่จะเห็นภูเขาสูงที่ชื่อว่าเขาเทพ ซึ่งไม่ได้อยู่ไกลซะเท่าไหร่ ว่ากันว่ามันเป็นที่ที่เทพประทับอยู่”

หลังจากที่ฉันได้สำรวจหมู่บ้านไปบ้าง ก็ได้เจอกับห้องสมุดที่ดูแล้วมีคนอยู่น้อย พอลองเข้าไปดูก็พบว่าเป็นสถานที่ที่หรูพอสมควร มีหนังสือหลายเล่ม จัดกันเป็นหมวดหมู่ มีที่นั่งพร้อม และห้องดูสว่าง ปลอดโปร่ง มีบรรณารักษ์คอยดูแล 

ชิน: จะใช้ห้องสมุด ต้องมีค่าอะไรไหม 

บรรณารักษ์: ไม่มีเลยค่ะ ห้องสมุดแห่งนี้ไม่คิดค่าบริการ เพียงแค่ทำตามกฎก็พอค่ะ 

บรรณารักษ์ชี้ไปที่ป้ายข้าง ๆ มันคือป้ายกฎของที่นี่ ก็กฎห้องสมุดธรรมดา คงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก

ชิน: ทำไมคนถึงน้อย

บรรณารักษ์: ปกติก็ไม่ค่อยมากอยู่แล้ว และช่วงเวลานี้คนก็ไม่ใช่ช่วงที่คนว่างกันค่ะ 

ฉันพยักหน้าแล้วเดินไปหาสมุดมาอ่าน ฉันต้องเข้าใจโลกนี้ให้มากขึ้น ก็ไม่ค่อยอยากรบกวนเซเล่อ่ะนะ 

หลังจากที่หยิบหนังสือประวัติมาอ่านก็พอเข้าใจสถานที่ต่าง ๆ มากขึ้น 

โลกนี้เรียกว่า เรธโรธ โดยมีขอบโลกที่เป็นกำแพงน้ำกั้น โลก? คนที่นี้ไม่รู้ว่าอีกฟากมีอะไรสินะ และจากแผนที่จะแสดงให้เห็นแต่ละประเทศ ก็มี

1 ประเทศของมนุษย์ เจส (มีแค่ประเทศเดียว)

2 ประเทศของมนุษย์สัตว์ ฟาเนีย (มีแคว้นแยกย่อยออกมา)

3 ประเทศของเอลฟ์ ซีปา (ประเทศเดียวเหมือนกัน)

4 ประเทศของปีศาจ เรธ (มีประเทศเดียว เพราะมีจอมมาร ซันสัน โอเวอร์ลอร์ด ปกครองแต่เพียงคนเดียว)

โอ้ ประเทศปีศาจใหญ่สุดเลย รองลงมาก็มนุษย์สัตว์ เล็กสุดก็มนุษย์ 

ผู้ชายผมเหลือง: สวัสดีผู้มาใหม่ 

จู่ ๆ ก็มีผู้ชายผมเหลืองเข้ามาทัก เขาดูมีภูมิฐานเลยที่เดียว และตอนเข้ามาก็เห็นอ่านหนังสือในห้องสมุดเหมือนกัน 

ชิน: นายเป็นใคร (ผู้มาใหม่ มีความหมายอะไรรึเปล่านะ)

ชิยู: ฉันชิยู พอดีพึ่งเห็นนายก็เลยเข้ามาทักทายน่ะ 

ชิน: … (ระแวง) 

ชิยู: ไม่ต้องระแวงกันก็ได้ ฉันเป็นเพื่อนกับเซเล่น่ะ เลยเห็นนายอยู่  แล้วหลังจากกลับไปเป็นวัน เป็นไงบ้าง?

ชิน: ก็ดีขึ้นแล้ว 

ชิยู: งั้นเหรอ ก็ดีแล้วแหละ 

ชิยู: และใช่ฉันก็ยังเป็นสมาชิกทีมเซเล่ด้วยน่าา เธอคงได้เชิญนายเข้าด้วยใช่ไหมล่ะ 

ชิน: ใช่ แต่ฉันยังไม่ตอบ 

ชิยู: ฮึ่มมม คนมาใหม่อย่างนายก็ต้องคิดพิจารณาเป็นธรรมดา ก็แปลกของเซเล่ล่ะน่า จู่ ๆ ก็ชวนเข้าแบบงง ๆ 

ชิยู: รัูไหมเซเล่เธอยากช่วยนายมากซะจนมาขอร้องให้พวกเราช่วยดูแลด้วยนะ 

ชิน: …จริงเหรอ? (ห่ะ? ขนาดพ่อฉันยังไม่ให้ความสำคัญขนาดนี่เลยนะ) 

ชิยู: จริงสิ ประหลาดนะว่าไหม แต่ก็ปกติของเธอนั่นแหละ ทั้งตามใจตัวเอง ซื่อ ๆ และค่อนข้างแสนรู้พอสมควร 

ชิน: (แสนรู้?) ก็ตามใจตนเองจริง ๆ นั้นแหละ 

ชิยู: ใช่ม้าย แต่ก็ไม่มีใครเกลียดเธอหรอกนะ ฉันออกจะชอบนิสัยเธอด้วย 

ชิน: ก็น่าจะจริง 

ชิยู: นายเริ่มเปิดใจให้ฉันแล้วสิน่าา 

ชิน: … 

ชิยู: เอาล่ะ เอาล่ะ ไว้เราค่อยมาคุยกันใหม่ละกัน มีเรื่องอะไรก็ถามฉันได้ ฉันรอบรู้จะทุกเรื่องเลยนะ ทั้งความรู้ทั่วไป ส่วนบุคคล หรือความรู้ต้องห้าม 

ชิยู: ฉัน “ชิยู เจส มอน” จะค่อยช่วยเหลือนายละกัน 

(ชื่อต้นคือชื่อของแต่ละคน ชื่อกลางจะเป็นชื่อตระกูลสำหรับชนชั้นสูง ส่วนสามัญชนก็เป็นชื่อของหมู่บ้าน หรือเมืองเกิด ชื่อหลังเป็นสิ่งที่บอกลำดับพี่น้อง) 

ชิยู: ลาล่ะ  

…ชื่อกลาง… เหมือนชื่อของประเทศนี่เลย คงแค่ออกเสียงเหมือนกันมั้ง