Global Online Survival เอาชีวิตรอดในโลกออนไลน์ - ตอนที่ 57 แล่นเรือ! ล่าสมบัติ! ปลาหงายท้อง!

บทที่ 57 แล่นเรือ! ล่าสมบัติ! ปลาหงายท้อง!

หลังจากหยางเทียนซิงตกลงในแผนการผลิตไวน์ เย่จนก็เริ่มซื้อวัตถุดิบสําหรับการผลิตไวน์

ส่วนใหญ่เย่จนซื้อผลไม้

3 เหรียญทองแดงต่อผลไม้ 1 จิน หรือ ปลา 1 จินต่อผลไม้ 5 จิน

อย่าพึ่งคิดว่าราคานี้ต่ํามาก

เป็นเพราะภัยพิบัติครั้งนี้ทําให้ผู้เล่นหลายคนได้รับรางวัลเป็นเหรียญทองแดงและทําให้สกุลเงินพองตัว

ก่อนการเปลี่ยนแปลง เย่จนสามารถแลกเปลี่ยนผลไม้ 10 จิน ต่อปลา 1 ชิ้น

แม้ว่าในหลายพื้นที่ผลไม้จะหายาก แต่ผู้เล่นหลายคนก็ยังไม่ได้กินผลไม้จนถึงตอนนี้

แต่สิ่งนี้ไม่จําเป็นมากนัก มีผู้เล่นแค่ไม่กี่คนที่ยินดีจ่ายเงินเป็นจํานวนมากเพื่อซื้อผลไม้

สาหรับผู้เล่นในเขตร้อน มีผลไม้ป่ามากมาย

ทุเรียนมีน้ำหนักมากกว่าสิบกิโลกรัม และขนุนมีน้ำหนักหลายสิบกิโลกรัมต้นกล้วยสามารถสร้างกล้วยได้หลายสิบถึงหลายร้อยจิน

สิ่งนี้ไม่ได้ทําให้ความหิวลดลง จะถือว่าเป็นอาหารหลักได้ยังไง?

ยิ่งไปกว่านั้น โปรตีนและไขมันมีความสําคัญต่อการอยู่รอดในป่ามาก หากขาดโปรตีนและไขมันเป็นเวลานาน ร่างกายจะสลายไขมันและกล้ามเนื้อในร่างกายโดยอัตโนมัติ ซึ่งจะส่งผลร้ายแรงต่อสุขภาพ

การแลกเปลี่ยนเหรียญทองแดงเพื่อซื้อแฮมหรือปลาจะคุ้มกว่า

ในไม่ช้ เย่จนก็ได้รับผลไม้จํานวนมากซึ่งมีจํานวนหลายพันจิน

เยู่จนระงับการซื้อขายไว้ก่อน

นี่เป็นครั้งแรกที่ทําไวน์ อย่าทําตามขั้นตอนมากเกินไป

เย่จนนับผลไม้หลายพันจิน และคานวณได้ว่า ไวน์กลั่น 1 จิน ได้จากผลไม้ 5 จินและไวน์ 1,000 จนสามารถต้มได้

ผลไม้ 5 ลูกมีราคาเพียง 15 เหรียญทองแดง และไวน์ 1 จิน ที่เขาขายให้โมทอฟสกีมีราคา 100 เหรียญทองแดง

ก่าไรมากกว่า 6 เท่า!

หากเขาเพิ่มเหล้ารัมอายุ 300 ปี ราคาของเหล้ารัมอายุ 300 ปีจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวได้หลายรอบ

นี่มันเร็วกว่าการปล้นเงินเสียอีก!

แน่นอนว่ายาสูบและแอลกอฮอล์นั้นทํากาไรได้

เย่จนส่งผลไม้ทั้งหมดเหล่านี้ไปให้หยางเทียนซึ่ง

มีคู่มือสอนการต้มไวน์อยู่ในเกมมอลล์ และเจุนขี้เกียจเกินกว่าจะแนะน่าเขาด้วยตัวเองดังนั้นเขาจึงซื้อคู่มือแล้วส่งให้หยางเทียนซิ่งแทน

นอกจากนี้ เย่จนยังสร้างถังไม้

เขาไม่สามารถผลิตไวน์โดยไม่มีภาชนะได้

แม้ว่าเย่จนสามารถสร้างถังเหล็กได้ แต่เขาก็ไม่มีเทคโนโลยีป้องกันสนิมและยังเหล็กเป็นสนิมได้ง่ายถังไม่มีความเหมาะสมมากกว่าและมันไม่ทําให้เกิดกลิ่นแปลกๆ

ส่วนเรื่องที่ยังจะรั่วหรือเปล่านั้นลืมไปได้เลย

ช่างเป็นเรื่องตลกเสียนี่กระไร เย่จนเป็นช่างก่อสร้างระดับกลาง ที่สามารถสร้างเรือขึ้นมาได้แต่ถังไม้ขนาดเล็กจะสามารถรั่วไหลได้หรือไม่?

เมื่อเย่จนยังเด็ก ถังปัสสาวะในห้องน้ำนั้นเป็นไม้ทั้งหมด พวกมันจะรั่วได้ยังไง?

หลังจากนั้น เย่จนก็เริ่มสร้างเสากระโดงใหม่

ระหว่างเกิดพายุ เขาโค่นเสากระโดงเพื่อความมั่นคงของเรือ

เสากระโดงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สําหรับการแล่นเรือในขณะนี้

เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ผู้เล่นส่วนใหญ่หมกมุ่นอยู่กับความสุขหลังผ่านหายนะมีคนเพียงไม่กี่คนที่เต็มใจที่จะใช้ความพยายามอย่างมากในการตัดต้นไม้เพื่อแลกกับเงินจํานวนเล็กน้อย

ไม้เหล่านี้ยังคงถูกตัดโดยหยางเทียนซึ่ง

เย่จนทําเสาและแขวนใบเรืออีกครั้ง

เขาหยิบเข็มทิศออกมาและพบทิศทางที่ถูกต้อง

เริ่มแล่นเรือได้!

ในมือของเขามีแผนที่สีเหลือง

มันคือแผนที่ขุมทรัพย์ของโจรสลัด

หลายร้อยปีก่อนเป็นยุคของการไร้ข้อจํากัด และกฎหมายต่างๆ

โจรสลัดเหล่านั้นทําทุกอย่างในทะเล ปล้นเรือสินค้า และแย่งชิงสมบัติ มีทองและเงินจํานวนมาก

ทุกครั้งที่ได้เงิน นอกจากการใช้จ่ายเงินจํานวนมากบนฝั่งแล้ว ส่วนหนึ่งของเงินยังถูกซ่อนไว้

แผนที่นี้บันทึกขุมทรัพย์ของกัปตันเรือโจรสลัด ชาร์ลส์ แวนน์ (ชาล-แวน)

ขนาดบนเรือโจรสลัดยังมีเหรียญเงินหลายพันเหรียญ ความมั่งคั่งที่ซ่อนไว้โดยชาร์ลส์แวนน์จะน่าทิ้งแค่ไหนกัน?

เย่จนตั้งหน้าตั้งตารอ

เขายังคิดเกี่ยวกับมัน หลังจากได้รับความมั่งคั่งจากโจรสลัดแล้ว เขาก็จะซื้อวัสดุต่างๆมากมายเพื่อสร้างเรือโจรสลัด

เรือโจรสลัดมีขนาดใหญ่กว่าเรือของเขาถึง 2 เท่า แข็งแกร่งกว่ามาก และสามารถต้านทานลมและคลื่นได้ดีกว่า
แม้แต่เรือโจรสลัดก็มีปืนใหญ่ หากนี่เป็นยุคแห่งการเดินเรือ เย่จนก็สามารถลองลิ้มรสการเป็นโจรสลัดได้เช่นกัน

พระอาทิตย์ส่องแสงสว่างจ้าและลมทะเลพัดมา

ในทะเล เรือขนสินค้าล่าเล็กกาลังเคลื่อนตัวช้าๆ

กันสาดชั่วคราวถูกสร้างขึ้นบนดาดฟ้า

เย่จนนอนอยู่บนโซฟาอย่างสบายๆ พร้อมไวน์ผลไม้และเบียร์บนโต๊ะกาแฟทางด้านซ้ายและผลไม้หนึ่งจานบนโต๊ะกาแฟทางด้านขวา

ดื่มไวน์ กินผลไม้ รับลมทะเล รสชาตินี้ไม่ต้องพูดถึง มันสบายมาก!

ข้างหน้าเขาเบ็ดตกปลาเวทย์มนต์วางอยู่บนราวบันได ไม่รู้ว่าสายเบ็ดจมลงไปลึกแค่ไหน

เย่จนแล่นเรือมา 3 วันแล้ว

ตลอด 3 วันนี้ เขาสามารถจับปลาได้หลายร้อยจินในทุกวัน

แต่พวกมันล้วนเป็นปลาตัวเล็กและกุ้ง และตัวที่ใหญ่ที่สุดมีน้ำหนัก 20 หรือ 30 กิโลกรัม

ปลาตัวน้อยชนิดนี้สามารถให้ค่าประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ ที่น่าสมเพชแก่เขาได้

หลังจาก 3 วันนี้ เย่จนได้รับค่าประสบการณ์แค่ 30 แต้มเท่านั้น

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน กว่าจะถึงเลเวล 10

เขาจะต้องจับปลาตัวใหญ่

อย่างไรก็ตาม ปลาขนาดใหญ่หาได้ยาก

บางที่อาจเป็นเพราะการล่องเรือ เขาไม่สามารถใช้เลือดปลาเพื่อดึงดูดปลาขนาดใหญ่ได้

เย่จนถึงกับลากปลาสองสามตัวไว้ที่ท้ายเรือ โดยหวังมันว่าจะดึงดูดปลาตัวใหญ่ให้เขาล่าได้แต่ปลาเหล่านั้นก็ส่งกลิ่นเหม็นและไม่มีผล

เขาไม่สามารถจับปลาและอุ้งเท้าหมีพร้อมๆ กันได้

โชคดีที่ปลายทางบนแผนที่อยู่ไม่ไกล

อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงปลาและอุ้งเท้าหมี มันคืออุ้งเท้าหมีคู่หนึ่งที่โมทอฟสกีให้เขามาครั้งล่าสุดเย่จนก็จงใจทําการทดลอง และหยิบออกมาหนึ่งข้างเพื่อเกี่ยวกับปลา

ส่วนรสชาตินั้น…ยากที่จะบรรยายเป็นค่าพูด

ด้วยการถอนหายใจเบาๆ เย่จนยกมือขึ้นเพื่อจิบไวน์ แต่ก็ยังรู้สึกว่างเปล่า

เมื่อมองลงมา

ลูกเต่าที่ตัวโตเกือบเท่ากับอ่างล้างหน้ากาลังดื่มไวน์เข้าปาก

เพื่อนคนนี้ เขาไม่อยากเรียนรู้ เขาขโมยเหล้าและดื่มเหล้าทั้งวัน
เย่จนทําอะไรไม่ถูกเล็กน้อย

นี่คือธรรมชาติของเก้าพันปี และเปลือกสีดําสนิทก็สะท้อนแสงดวงอาทิตย์ราวกับถูกทาด้วยน้ำมัน

เพื่อนคนนี้โตขึ้นมาก

อาจจะเป็นเพราะการฟื้นฟูพลังวิญญาณ เจ้าตัวเล็กที่ใหญ่แค่ฝ่ามือ แต่ตอนนี้เขาเกือบจะใหญ่เท่ากับอ่างล้างหน้าแล้ว

เย่จนสงสัยว่า ถ้าเขามีอายุเก้าพันปี เขาจะโตขึ้นจนเหมือนกับเต่าดในตํานานหรือไม่ท้ายที่สุดเขาได้ปลุกสายเลือดของเต่ามังกรโบราณ

ทันใดนั้น คันเบ็ดที่อยู่ด้านหน้าของเจุนก็คดงอราวกับคันธนูขนาดใหญ่สายเบ็ดได้แกว่งไปมา

ปลาตัวใหญ่มาแล้ว!

จิตวิญญาณของเย่จนตกตะลึง

หลังจากรอมา 3 วัน ปลาตัวใหญ่ก็มาอารมณ์นี้เหมือนกับตอนดูหนัง กินข้าวคุยกัน 2 ชั่วโมงเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของชีวิตและในที่สุด 10 นาทีสุดท้ายก็มาถึงก่อนจะจบลง

ในชั่วพริบตาอะดรีนาลีนและโดปามีนหลั่งอย่างบ้าคลั่ง…

เย่จนจับคันเบ็ดไว้แน่นและคันเบ็ดก็ถูกดึงจนโค้งราวกับพระจันทร์เสี้ยว

ไม่เบากว่าฉลามแน่นอน!

แต่สิ่งที่ทําให้เย่จนแปลกคือปลาตัวนี้หนักมากแต่การต่อสู้ไม่ได้รุนแรง

“หรือมันคือปลาตาย?”

ในที่สุดเขาก็ดึงปลาขึ้นจากน้ำ

กลายเป็นปลาแสงอาทิตย์

เพื่อนคนนี้สูงเกิน 5 เมตร หลังจากถูกดึงขึ้นจากน้ำ เขาก็ตรงไปที่น้ำ ราวกับว่าเขากําลังอาบแดดอยู่

เย่จนรู้ว่าปลาชนิดนี้โง่เกินไป

การสืบพันธุ์หนึ่งครั้งสามารถผลิตไข่ได้ 300 ล้านฟอง แต่มีน้อยกว่า 30 ตัว ที่จะสามารถมีชีวิตอยู่จนถึงวัยผู้ใหญ่

ปลาชนิดนี้จะโง่และเกียจคร้านขนาดไหนกัน? ต่อให้โดนฉลามกัดก็ไม่หนีพวกมันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่นักที่จะสูญเสียเนื้อสองสามชิ้น

เย่จนใช้ความพยายามอย่างมากในการดึงปลาแสงอาทิตย์ขึ้นมา และพบว่าหางของปลาถูกกัดและมีเลือดไหลออกมามันควรจะถูกกัดออกไป

ปลาตัวนี้โงมาก โง่จนไม่รู้ด้วยซ้ําว่าโดนกัดหางหรือเปล่า

เย่จนเดาว่าหางของปลาแสงอาทิตย์น่าจะโดนฉลามกัด

ดูเหมือนฉลามจะอยู่แถวนี้

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฉลามอยู่ที่นี่มานานแล้ว แต่สําหรับเขาแล้วเขามี ความหวาดกลัวของฉลาม” ซึ่งฉลามไม่กล้าเข้าใกล้

ตามที่คาดการณ์ไว้

มีครีบโผล่ออกมาจากทะเล ไล่ตามหลังปลาแสงอาทิตย์

ในสายตาของฉลาม ปลาแสงอาทิตย์เป็นอาหารมื้ออร่อย และแน่นอนว่าพวกมันไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ง่ายๆ

เย่จนหยิบคันธนูและลูกธนูพร้อมที่จะล่าฉลาม

ในเวลานี้ ทันใดนั้นนกอินทรีก็ได้ร้องโหยหวนส่งเสียงทะลุหมู่เมฆ

เงาสีดําโฉบลงมาจากท้องฟ้า คว้าฉลามด้วยความเร็วสายฟ้าแลบ และทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า