นิยาย Global Online Survival เอาชีวิตรอดในโล…

บทที่ 49 เรือโจรสลัดผี

ตกกลางคืน!

อากาศได้เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงอีก ครั้ง

ในเขตทะเลทรายลูกเห็บและหิมะได้ตกลงมา

ไม่ต้องพูดถึงภูมิภาคอื่นๆ มีพายุหิมะ กวาดไปทั่วโลก!

วันแรกมีฝนตกหนักวันที่ 2 เป็นพาย หิมะ!

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่แบบนี้ ทํา ให้ผู้เล่นทุกคนประหลาดใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับผู้เล่นที่อยู่ ในพื้นที่ป่าเขตร้อนและป่าฝนใครจะคาดคิดว่าหิมะจะมาตกในเขตร้อน

ผู้เล่นในเขตร้อนหลายคนมักจะออก ไปล่าด้วยตัวเปล่า เนื่องจากอากาศร้อนแม้แต่ที่พักพิงก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ อากาศถ่ายเทได้สะดวกแต่มันแย่มากลมก็แรงและหิมะก็พัดเข้ามาทําให้อากาศหนาวเย็นอย่างมาก

ไม่ต้องพูดถึงโหมดป่าฝน ที่พักของผู้ เล่นหลายคนถูกทําลายโดยฝนตกหนักเมื่อวานนี้ และหลายคนต้องซ่อนตัวอยู่ ในซอกต้นไม้ชั่วคราวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกน้ําท่วมพัดไป แต่ตอนนี้หิมะกําลัง ตก พวกเขาจะต้านทานได้งั้นหรอ? ภายใต้อุณหภูมิแบบนี้ พวกเขาจะถูกแช่แข็งเป็นประติมากรรมน้ําแข็งภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง

“จบแล้ว ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย ฉันอยู่ บนต้นไม้และก็กระโดดลงมาอยู่ในภูเขาหิมะแล้ว ไม่ต้องพูดถึงที่พักพิง ฉันยัง จุดไฟไม่ได้ด้วยซ้ํา!” ผู้เล่นบางคนกรีดร้

“ฉันก็เหมือนกัน ตอนกลางวันฉันยัง อนอยู่ แต่หิมะดันมาตกในสถานที่แบบนี้นายกําลังล้อเล่นใช่ไหม?”

ไม่ต้องพูดถึงผู้เล่นในเขตร้อน แม้แต่ผู้ เล่นในเขตอบอุ่นก็ไม่คาดคิดว่าหิมะจะตก

หลายคนยังไม่พร้อมที่จะหาสิ่งเพิ่ม ความอบอุ่นแก่ตนเอง

หากพายุหิมะยังดําเนินต่อไปแบบนี้ ไม่รู้ว่าคืนนี้จะมีผู้เล่นที่ถูกกําจัดไปกี่คน!
ผู้เล่นในพื้นที่ทะเลทรายต่างพากัน เย้ยหยัน หลังจากลมและหิมะเมื่อคืนนี้ พวกเขาก็ชินกับมันแล้วและได้เตรียมพร อมอย่างเต็มที่ ตอนนี้พวกเขากําลังดูเรื่องตลกของผู้เล่นคนอื่น

ผู้เล่นบางคนเกิดความระแวดระวังมาก ขึ้นในใจ

จุดประสงค์ของเกมเอาชีวิตรอดนี้คือ การทําให้ผู้เล่นปรับตัวแล้วอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมต่างๆ

ดังนั้นจะต้องมีสภาพแวดล้อมต่างๆ ให้ผู้เล่นได้ทดสอบอย่างแน่นอน

ไม่สามารถคาดการณ์ได้ตาม สามัญสํานึกทั่วไป

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พื้นที่เขตร้อนจะ มีหิมะตก และพื้นที่ทะเลทรายจะโดนน้ําท่วม!

ดังนั้นผู้เล่นที่ตั้งรกรากเหล่านี้ จึงคิด อยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับภัยพิบัติที่อาจเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้

แผ่นดินไหว? ดินถล่ม? อุกกาบาตจาก ท้องฟ้า?

เย่จนไม่คิดมาก ใบหน้าของเขา เคร่งขรึมมาก

ในเวลานี้มีหมอกหนาทึบลอยอยู่บน ผิวทะเล

หมอกสีขาวในทะเลค่อยๆ ปกคลุมเรือ ทั้งลํา

แม้จะเปิดไฟ แต่ทัศนวิสัยที่มองเห็น ได้ก็ยังมีระยะน้อยกว่า 3 เมตร

สู้ววววว…

ในสายหมอกจู่ๆ ก็มีเสียงแตรดังขึ้น!

ในสายหมอก ดูเหมือนจะมีมอนสเตอ ร์ตัวใหญ่กําลังวิ่งมาหาเรือลํานี้จากส่วนลึกของทะเล

เย่จนนึกถึงพระเจ้าในสภาพแวดล้อม แบบนี้ ถ้าตกอยู่ในอันตรายภายในหมอกนี้มันก็สายไปแล้วที่จะซ่อนตัว

สู้ววววว…

เสียงแตรชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ราวกับเป็นเสียงของผู้คนที่กําลังดื่ม กับสนามรบ

บูม!

ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าจะมีบางสิ่งที่มี ขนาดใหญ่ได้พุ่งชนเรือ

เรือสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง 6วง

“มารียัง?”

“มันเป็นฉลาม? วาฬ? หรือสัตว์ทะเล??

เย่จนรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ

อย่างไรก็ตาม เรือทรงตัวอย่างรวดเร็ว และไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
แปลกมาก!

เย่จนเดินไปที่จุดที่ถูกโจมตีอย่างระมัด ระวัง จากนั้นแสงจางๆ ก็ส่องให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของสิ่งที่ชนเรือของเขา และเขาก็อดหายใจไม่ได้

กลายเป็นเรื่อ!

เรือโบราณที่ไม่รู้ว่ามันอยู่ในทะเลมา นานแค่ไหนแล้ว

ตัวเรือดูแปลกตา และดาดฟ้าเป็นสีดํา และโปร่งแสง

เรือชนกับมุม มุมการชนมีสนิมขึ้นและ สนิมก็กระทบเข้าที่ด้านข้างของเรือของเย่จนและหลุมขนาดใหญ่ก็ถูกกระแทก มุมการชนกันนั้นติดอยู่ตรงกลางราวบันได้ดังนั้นเรือทั้ง 2 ลําจึงพัวพันกัน

เย่จนสามารถมองเห็นโครงร่างของเรื อด้วยแสงสลัว

เรือลํานี้มีขนาดอย่างน้อย 2 เท่า ของ เรือของเย่จน

สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นคือมีปืนใหญ่ 10 กระบอกที่ด้านข้างของเรือใกล้กับเย่จุนไม่น่าแปลกใจที่อีกด้านฝั่งจะมีปืนใหญ่ 10 กระบอก

เพียงแต่ว่าปืนใหญ่เหล่านี้ขึ้นสนิมและ ผุพังไปนานแล้ว

บนคันธนูมีป้ายขนาดใหญ่ แม้ว่ามัน กําลังผุพัง แต่ก็มองเห็นได้ชัดเจนว่าเป็นรูปโครงกระดูกขนาดใหญ่

ออร่าอันร้ายกาจได้พุ่งเข้าใส่ใบหน้า
ของเขา

นี่คือเรือโจรสลัด!

และดูเหมือนจะเป็นเรือโจรสลัดเมื่อห ลายร้อยปีก่อน!

“แต่เรือประเภทนี้ยังลอยอยู่ในทะเลนา นขนาดนี้ได้ยังไง?

มันไม่สอดคล้องกับสามัญสํานึก!

อย่างไรก็ตาม เย่จนรู้ว่าเนื่องจากเป็น เกม จึงไม่สามารถตัดสินด้วยสามัญสํานึกได้

สิ่งที่สําคัญที่สุดในตอนนี้คือการเอา เรือลํานี้ออกไป!

เย่จนหยิบขวาน และตัดราวบันไดข้าง เรือออก

อย่างไรก็ตาม มุมการชนของเรือโจรส ลัดนั้นฝังลึกอยู่ในตัวเรือเว้นแต่ว่าเขาจะตัดให้เป็นรูขนาดใหญ่ออกจากเรือ

ไม่เช่นนั้น ก็คงมีเพียงวิธีเดียวคือต้อ งตัดมุมการชนของเรือโจรสลัดออก

เขาเหล็กยาวไม่กี่เมตร ปลายเขาอี กด้านได้ฝังไว้ที่หัวเรือโจรสลัด

ถ้าจะตัดเขาเหล็ก เขาต้องขึ้นไป บนเรือโจรสลัด
เย่จนลังเล

เรือโจรสลัดลํานี้ได้แล่นอยู่ในทะเลมา หลายร้อยปี และอาจจะกลายเป็นเรือผีไปนานแล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าจะมีผีอะไรที่จะปรากฎบนเรือ

แต่ตอนนี้ไม่มีทางอื่นแล้ว

เรือโจรสลัดล่านี้ตกอยู่ในสภาพทรุด โทรมมาเป็นเวลานานและจําเป็นต้องให้เรือของเขาจมลงละเทไปอีกรี?

หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน เย่จุนยังคงตัดสินใจขึ้นเรือโจรสลัด

ด้วยสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันเขาสามารถตัดเขาเหล็กออกได้ในเวลาไม่กี่นาที

แต่เพื่อความปลอดภัย

เย่จนยังนําเก้าพันปีมาด้วย

เด็กน้อยผู้นี้ในช่วงเวลาวิกฤติถ้ามีเทคนิคโล่นอาจจะช่วยชีวิตเขาได้

ในไม่ช้า เย่จนก็กระโดดขึ้นไปที่เรือ โจรสลัด

พลันเกิดความรู้สึกเย็นชาไปถึงจิตวิญญาณของเขาในทันที!

เย่จนแทบจะหันหลังกลับไปไม่ได้

สู้วววว..

เสียงแตรดังขึ้นอีกครั้งระหว่างสวรรค์และโลกซึ่งกลายเป็นเรือโจรสลัด

ภายใต้เสากระโดงของเรือโจรสลัดมีเขาแตรขนาดใหญ่ซึ่งถูกลมทะเลพัดไปมาส่งเสียงเกรี้ยวกราด
เยู่จนถอนหายใจด้วยความโล่งอกคิดว่าเรือลํานี้น่าจะอยู่ในภาวะสงครามเมื่อหลายร้อยปีก่อน

อย่างไรก็ตาม เรือลํานั้นดูมืดมน

เย่จนมองเห็นอย่างคลุมเครือว่าดูเหมือนว่าจะมีของเหลวสีแดงเข้มอยู่ลึกเข้าไปในห้องโดยสาร ที่ถูกปิดของเรือโจรส ลัด

หนังศีรษะของเย่จนมีอาการชาเล็ก น้อย

ต้องตัดเขาออกก่อน

เขาเหวี่ยงขวานไปสองสามครั้งแล้ว ตัดหัวเรือโจรสลัดออก
ทันใดนั้นเย่จนก็รู้สึกเย็นวาบที่ด้าน หลังศีรษะของเขา

นี่ไม่ใช่ความเย็นยะเยือกในหัวใจของ เขา แต่… ราวกับว่ามีมือเย็นยะเยือกคู่ใหญ่แตะไปที่หลังคอของเขา

“ใคร…”

เย่จนฟันขวานใส่ด้านหลัง

แกรัก –

ดูเหมือนจะมีเสียงกระดูกหักในอากาศ

แต่พอดูดีๆ ก็ไม่มีอะไร

“ประตูห้องโดยสารเปิดได้ยังไง?!”

เย่จนค้นพบทันทีว่าประตูห้องโดยสาร ที่ปิดอยู่ ของเรือโจรสลัดเขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามันเปิดออกตอนไหน

มีเลือดสีแดงเข้มไหลอยู่ในนั้น

บนดาดฟ้าเรื่อยังมีรอยเท้าสีแดงเข้ม เป็นเส้น รอยเท้าสุดท้ายอยู่ห่างจากเท้าของเย่จนเพียงหนึ่งเมตร

ตอนนี้มีบางอย่างอยู่ด้านหลังเยู่จุนจริงๆ!

“นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา!”

“เป็นคนหรือผี?”

เย่จุนจ้องไปที่ห้องโดยสาร

เก้าพันปีก็โผล่หัวออกมาอย่างระมัดระ วัง จ้องมองไปทางห้องโดยสารด้วยความสงสัย

ทันใดนั้น เรือโจรสลัดก็สั่นสะเทือน อย่างรุนแรง

ในห้องโดยสาร ดูเหมือนจะมีสัตว์ร้าย พลิกตัวและตื่นขึ้น

เสียงครวญครางอันโหยหวนและเสียง หัวเราะที่เศร้าโศก

ในชั่วพริบตา หนังศีรษะของเย่จน เกือบจะระเบิดออกในทันที