Galactic Garbage Station หลังบ้านผมเป็นที่ทิ้งขยะ - ตอนที่ 630
ต่อสู้เพื่ออาหาร
“เกิดอะไรขึ้น” หู่เฟ่ยหยุนถาม
“ผมอิ่มมาก” ดาราชายตัวน้อยพูด
“อิ่ม กินอาหารงั้นเหรอ?” หู่เฟ่ยหยุนและคนอื่นๆตกตะลึง แต่พวกเขาไม่อยากจะซักไซ้ไล่เลียงดาราเหล่านี้นัก ในฐานะตัวแทนด้านเทคนิคศิลปะการต่อสู้พวกเขาโชคดีที่ได้มาที่นี่ พวกเขาจะกล้าถามได้ยังไง
อย่างไรก็ตามพวกเขารู้สึกว่าบางสิ่งแปลก ๆ และมองไปที่ซูจิ้งหลังจากนั้น จากนั้นพวกเขาก็เข้าไปที่ทวิตของซูจิ้งเพื่อเปิดวิดีโอและ
หลังจากดูแล้วพวกเขาก็น้ำลายไหล ลำไส้ของพวกเขาเป็นสีเขียว พวกเขาต้องการที่จะตบตัวเองซักสองครั้ง ทำไมพวกเขาถึงมาสาย? ทำไมคุณมาสาย? หากคุณมาเร็วกว่านี้ คุณจะสามารถทานอาหารอร่อย ๆ ได้ด้วยตัวเอง
“พี่จิ้งทำอีกได้ไหม” หู่เฟ่ยหยุนกล่าวขณะที่น้ำลายไหล
“ ไม่ล่ะ ผมเหนื่อย แล้วก็ไม่มีสิ่งของพอที่จะทำอาหารได้อีกแล้ว” ซูจิ้งโบกมือ
“ถ้าพี่เหนื่อย ผมจะนวดให้ จากนั้นพวกเราจะซื้อวัสดุทำอาหารมา ถ้าพี่ทำอาหารให้พวกเรากิน พวกเราสัญญาว่าพวกเราจะประชาสัมพันธ์ให้กับคุณทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์อะไรก็ตามแม้แต่ผ้าอนามัยก็ไม่มีปัญหา” หู่เฟ่ยหยุนกล่าวคนอื่นและหวูตี้ก็พยักหน้าด้วย
“อย่าทำอย่างนั้น” ซูจิ้งปฏิเสธโดยตรง ทวีตของหู่เฟ่ยหยุนมีเพียงแฟน ๆไม่กี่คน มันไร้ประโยชน์ในการโฆษณา
“พี่จิ้ง คุณจะทำแบบนี้ได้อย่างไร ผมเป็นน้องชายของคุณนะ คุณทำเพื่อคนนอกแต่ไม่ทำเพื่อผม ผมเจ็บปวดมาก หลังจากดูวิดีโอแล้วพวกเราก็หิวจริงๆ “หู่เฟ่ยหยุนขอร้อง
“มีของว่างมากมายบนโต๊ะ ไปกินมันซะสิ” ซูจิ้งชี้ไปที่ติ่มซำที่จัดทำโดยผู้กำกับหนวด อันที่จริงมีอาหารอร่อยมากมาย หลังจากการทำอาหารของซูจิ้งแล้วไม่มีใครแตะต้องพวกมันเลย ดังนั้นหู่เฟ่ยหยุนและคนอื่น ๆไม่สามารถหาข้ออ้างได้อีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาจึงต้องกินของว่างบนโต๊ะ ในความเป็นจริงพวกเขาไม่สามารถพูดได้ว่าอาหารว่างเหล่านี้ไม่ดี อย่างไรก็ตามจากปฏิกิริยาของคนอื่น ๆ เราจะเห็นได้ว่าเมื่อเทียบกับอาหารที่ทำโดยซูจิ้งแล้วอาหารว่างเหล่านี้ไม่ควรพูดถึงเลย อย่างไรก็ตามเราจะทำอย่างไร ใครปล่อยให้ตัวเองมาสาย? มิฉะนั้นด้วยความสามารถของเขาเอง เขาจะสามารถคว้าอาหารอร่อย ๆได้อย่างแน่นอน เรื่องกินขอให้บอก
“ฉันได้ยินมาว่าศิลปะการต่อสู้ของซูจิ้งก็ดีมากเช่นกัน ทำไมเราไม่ท้าทายเขา” หวูตี้กล่าว
“คุณอยากตายหรือ? คุณคิดว่าคุณสามารถต่อสู้กับเขาได้หรอ” หู่เฟ่ยหยุนหันมามองเขา ชายหนุ่มคนนี้ยังไม่เคยเห็นทักษะที่ผิดปกติของซูจิ้ง
“ใช่ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำได้” หวูตี้ไม่มีความมั่นใจ
“ ฮ่าฮ่า สิ่งที่ฉันกำลังพูดถึงไม่ใช่การสู้ตัวต่อตัว แต่ปล่อยให้เขาสู้กับพวกเราแปดคนและเล่นการพนันกับเรา ถ้าเขาแพ้ ทำไมไม่ขอให้เขาทำอาหารให้เราล่ะ? ” หวูตี้หัวเราะเบา ๆ
“ไอ้นั่นมันไม่ผิดศีลธรรมเหรอ?”
“ ฉันชอบมัน ถึงแม้ว่ามันจะผิดศีลธรรมนิดหน่อย แต่ฉันก็จะทำอย่างนุ่มนวลและไม่ทำร้ายเขา”
“ แน่นอน คุณไม่สามารถทำร้ายเขาได้ ถ้าเขาโกรธเพราะเขาเจ็บ ใครจะเป็นคนทำอาหารให้เรา?”
“เชิญตามสบายแต่ฉันจะไม่เข้าร่วมกับพวกนาย” หู่เฟ่ยหยุนโบกมือให้
“เฮ้ย คุณขี้ขลาดเกินไป”
“ถ้านายไม่ได้ช่วย แล้วเขาปรุงอาหารให้เราในภายหลังนายจะอด”
หวูตี้และหลายคนดูถูกหู่เฟ่ยหยุน พวกเขาลุกขึ้นยืนแล้วไปที่ซูจิ้ง หู่เฟ่ยหยุนแสดงภาพลักษณ์ที่ดีและทำให้พลาดอาหารอร่อย เขาอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่นัก
“คุณซู ฉันได้ยินมาว่าศิลปะการต่อสู้ของคุณดี เราจะท้าทายคุณ”
“ถ้าคุณไม่กล้าก็ยอมรับความพ่ายแพ้เสีย”
“ถ้ากล้าเสี่ยง ถ้าเราแพ้เราจะเป็นคนรับใช้ให้คุณเป็นเวลาสามวัน ถ้าคุณแพ้เราจะได้อาหารอร่อย ๆ หนึ่งมื้อ”
ซูจิ้งมองดูพวกเขาอย่างไม่พูดอะไรแล้วมองไปที่หู่เฟ่ยหยุนผู้ซึ่งนำโทรศัพท์มือถือของเขาออกแล้วและเริ่มถ่ายวิดีโอ เขาคิดว่าคนเหล่านี้ช่างกล้าเสียจริงๆ ยิ่งกว่านั้นเรื่องในครั้งก่อน หู่เฟ่ยหยุน ได้เห็นอย่างชัดเจนถึงความแข็งแกร่งของเขา
แน่นอนว่าซูจิ้งสามารถปฏิเสธพวกเขาได้ แต่กลัวว่าแม้ว่าเขาจะปฏิเสธพวกเขาจะยังคงรบกวนและทำให้เบื่อหน่ายต่อไป ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะให้พวกเขายกเลิกความตั้งใจ ดังนั้นซูจิ้งจึงคิดว่าให้ประโยชน์กับแฟนคลับซะหน่อยในคืนนี้
“เอาล่ะ ผมจะเดิมพัน” ซูจิ้งยืนขึ้น
“ถ้าคุณไม่กล้า เรา..เอ่อ..คุณยอมรับมันงั้นหรอ?” ทุกคนและหวูตี้ประหลาดใจมาก โดยไม่คาดคิดซูจิ้งยอมรับมันอย่างรวดเร็ว เขาโง่หรือเปล่า แม้ว่าฉันจะเคยได้ยินว่าศิลปะการต่อสู้ของซูจิ้งนั้นทรงพลัง แต่การรำดาบของเขาก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้เลย อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาจะมีพละกำลังในการต่อสู้แต่การต่อสู้โดยการรุมถึง 7 คนนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นการยากที่จะต่อสู้สี่มือด้วยหมัดสองหมัด
นักแสดงศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดมีความสุขในใจ แต่พวกเขาระงับการแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขา เพราะกลัวว่าซูจิ้งอาจเห็น
“ คุณซู สนามนั้นค่อนข้างใหญ่ เรามาแข่งกันข้างนอกกันเถอะ”
“ มีหญ้าอยู่บนสนามและคุณจะไม่ได้รับบาดเจ็บถ้าคุณล้มลง มันเหมาะมาก”
“ฉันไม่รู้ว่าผู้กำกับมีความคิดเห็นหรือไม่”
ดาราศิลปะการต่อสู้หลายคนตะโกนขึ้นประสานกัน ผู้กำกับหนวดเคราโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ฉันจะชวนใครสักคนมาปรับปรุงซ่อมแซมมันทีหลัง” เขายังต้องการที่จะเห็นการแสดงที่ดีเปรียบเทียบกับการต่อสู้แบบนี้ สนามหญ้ายังสำคัญอะไร?
“อาจิ้ง” ฉือชิงเป็นกังวลเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะรู้ว่าซูจิ้งเก่งด้านการต่อสู้ แต่เธอก็ยังกลัวในบางกรณี
“ไม่ต้องกังวล พวกเขาจะไม่ทำร้ายผมแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถทำได้ก็ตาม” ซูจิ้งพูดคำปลอบโยนด้วยเสียงเบา ๆ แต่เขาคิดว่าสมุนเล็ก ๆ เหล่านี้จะทำร้ายตัวเองได้อย่างไร เขาจะใช้เพียงการเคลื่อนไหวรูปแบบที่ 16 ของเทคนิคการมวยเบื้องต้นที่เขาฝึกซ้อมเพียงเล็กน้อยด้วยมือเดียว
“คุณซู คุณควรระวังให้ดี นักสู้เหล่านี้เหมือนกับเหล็ก” หลินฉีหยูกินอาหารอร่อยและยืนอยู่ข้างๆซูจิ้ง นาลันเฟยไม่ได้พูดแต่เธอก็ยังกังวลเกี่ยวกับซูจิ้ง
“ใช่ ไม่สามารถประเมินพวกเขาต่ำไป แม้แต่ฉันก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้” พระเอกของกระบี่เทพธิดาพูดด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ต้องห่วง” ซูจิ้งยิ้มอย่างเงียบ ๆและเดินไปที่สนามหญ้า หวูตี้ยืนอยู่บนพื้นหญ้ารอเขาอยู่ก่อนแล้ว หู่เฟ่ยหยุน, ฉือชิง, นาลันเฟย, หลินฉีหยู, ผู้กำกับหนวดเคราและคนอื่น ๆ ทั้งหมดเดินออกจากสนามและนั่งบนโซฟาเพื่อดูการแสดง พวกเขารู้สึกว่าปาร์ตี้ในครั้งนี้คุ้มค่าจริงๆ พวกเขาไม่เพียงแต่สามารถฟังกู่ฉินและกินอาหารอร่อย แต่ยังได้ดูการต่อสู้ด้วยศิลปะการต่อสู้ ดูเหมือนว่าถ้าในอนาคตมีปาร์ตี้ของซูจิ้งเราควรพยายามอย่างดีที่สุดที่จะเข้าร่วม หากเราไม่ได้รับคำเชิญ เราก็ควรที่จะเพิ่มความสนิทสนมกับซูจิ้งเพื่อโอกาสนี้
“ไปกันเถอะ” ซูจิ้งยืนอยู่ตรงข้ามกับทั้งเจ็ดอย่างเงียบ ๆ
“พร้อม” คนทั้งเจ็ดนั้นดูเหมือนหมาป่าสีเทาร้าย แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกว่าพวกเขากำลังรังแกคน พวกเขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อกฎเพื่อประโยชน์ของอาหาร ทันใดนั้นพวกเขาก็กระจายตัวออกไปและจากนั้นก็ล้อมรอบซูจิ้งเอาไว้
คนที่อยู่เบื้องหลังซูจิ้งเตะซูจิ้งทันที ด้วยความกลัวที่จะทำร้ายซูจิ้งเขาจึงถอดรองเท้าและทิ้งน้ำหนักเท้าอย่างเหมาะสม โดยไม่คาดคิดซูจิ้งไม่แม้แต่จะหันหลังแต่เขาเดินไปด้านข้างเล็กน้อย ขณะที่เขาหลบเขาตวัดมือของเขาไปที่คอของคนด้านหลังเหมือนสายฟ้า หวูตี้รู้สึกเพียงลมกระโชกแรงและซูจิ้งหยุดมือที่คอของเขา ถ้าไม่ใช่เพื่อซูจิ้งหยุดมือเอาไว้ เขาก็ไม่สามารถตอบสนองได้เลย
“อย่าให้ผมหรือคุณต้องเสียใจ” ซูจิ้งพูดพร้อมกับรอยยิ้ม หวูติ้รีบผลักออกไป หวูตี้กำจัดความคิดดูถูกออกไป เพียงแค่ซูจิ้งตอบโต้ด้วยความเร็วพวกเขาก็แย่แล้ว
“พร้อมกัน” หวูตี้พูดขึ้น คนทั้งเจ็ดคนรีบมารวมกัน เราจะเห็นได้ว่าทุกคนยกเว้นหู่เฟ่ยหยุนอารมณ์เสีย มีเพียงหู่เฟ่ยหยุนเท่านั้นที่ปรับมุมถ่ายภาพและถ่ายฉากนี้ด้วยรอยยิ้ม