Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน - ตอนที่ 805 ทั้งอ่อนทั้งติดเกม
ตอนที่ 805 ทั้งอ่อนทั้งติดเกม
ฉู่ขวงสร้างคุณูปการต่อการศึกษาบลูสตาร์อย่างต่อเนื่อง
นี่ไม่ใช่ความตั้งใจดั้งเดิมของหลินเยวียน แต่หลินเยวียนไม่ได้ต่อต้าน
ผลงานที่ขาหยิบออกมานั้นยอดเยี่ยมมากพอ และนับได้ว่าเป็น ‘ประโยชน์สุข’ แก่นักเรียน
ในสตูดิโอ
หลินเยวียนกำลังใคร่ครวญ
ฃหลังจากเรื่องสั้นทั้งเจ็ดสะเทือนทั้งห้าทวีป คลังหนังสือซิลเวอร์บลูจึงตอบสนองอย่างว่องไว ไม่นานก็มีคนโทรมาบอกว่าพวกเขาต้องการรวมเล่มและตีพิมพ์เรื่องทั้งเจ็ดเรื่องของหลินเยวียน
แน่นอนว่าหลินเยวียนไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้
จำนวนเรื่องสั้นของเขา เมื่อบวกกันแล้วสามารถรวมเล่มและตีพิมพ์ได้เลย ผลงานเล่มนี้ใช้ชื่อว่า ‘รวมเรื่องสั้นของฉู่ขวง’
“คุณกำลังจะกลายเป็นฝันร้ายของนักเรียนอีกนับไม่ถ้วนแล้วนะครับ”
จินมู่หยอกล้อ หลังจากเห็นสมาคมวรรณศิลป์รับรองผลงานทั้งเจ็ดเรื่องของฉู่ขวง
หลินเยวียน “นั่นคือฉู่ขวง”
จินมู่ตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะหลุดหัวเราะเสียงดัง
หลายวันต่อจากนั้น เรื่องสั้นทั้งเจ็ดของฉู่ขวงยังคงเป็นที่ถกเถียงของหลายฝ่ายอย่างต่อเนื่อง
และเมื่อ ‘เรื่องสั้นของฉู่ขวง’ ซึ่งจัดทำโดยคลังหนังสือซิลเวอร์บลูเผยแพร่ออกมา ก็ถือโอกาสทำยอดขายได้ไม่น้อยขณะที่กระแสกำลังร้อนแรง
ผู้บริโภคกลุ่มหลักคือผู้ปกครองซึ่งซื้อให้บุตรหลาน
เหตุผลในการซื้อคือ ‘ตอนนี้อ่านหนังสือของฉู่ขวงมากขึ้นก็ไม่เสียหาย หลังจากนี้ลูกหลานอาจต้องสอบ…”
เด็กๆ พากันปฏิเสธ น่าเสียดายที่การปฏิเสธไม่เป็นผล
ก็เหมือนกับ ‘การสอบจำลองการสอบเข้ามหาวิทยาลัย’ อาจไม่ชอบ แต่สิ่งที่ควรซื้อก็ต้องซื้อ
ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องสั้นเหล่านี้ให้ทั้งคำสอนและความบันเทิง ไม่ว่าอย่างไรก็ยังพอมีความน่าอ่านอยู่บ้าง
สิ่งที่ควรค่าแก่การเอ่ยถึงคือ…
บริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ในวงการได้แสดงความสนใจอย่างมากกับเรื่องสั้นอย่างเรื่องมหาเศรษฐี และดูเหมือนว่าพวกเขามีความตั้งใจที่จะผลิตเรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ เรื่อง สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือคุณภาพของผลงานที่ผลิตออกมานั้นจะต้องมีมาตรฐานขั้นพื้นฐาน
ทุกคนในอุตสากรรมนี้รู้กฎเกณฑ์ดี
เมื่อก่อน บริษัทใหญ่แห่งหนึ่งซื้อลิขสิทธิ์เรื่องคนขุดสุสานไป ปรากฏว่าผลิตออกมาอย่างสุกเอาเผากิน เลือกมาเพียงนักแสดงที่ไม่มีความสามารถด้านการแสดง มีเพียงชื่อเสียง ส่งผลให้ผลงานออกมาไม่ได้เรื่อง นับตั้งแต่นั้นมา บริษัทนั้นจึงถูกส่งเข้าบัญชีดำของฉู่ขวง และไม่มีทางคว้าลิขสิทธิ์ในการดัดแปลงภาพยนตร์ของฉู่ขวงได้อีก ไม่ว่าจะเสนอเงินมากเท่าใดก็ไม่มีประโยชน์
และตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา
ไม่ว่าบริษัทภาพยนตร์ใดก็ล้วนให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งต่อลิขสิทธิ์ภาพยนตร์ของฉู่ขวง ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ปฏิบัติต่อผลงานอย่างสุกเอาเผากินเมื่อได้รับมา ถึงอย่างไรผลงานของฉู่ขวงมักจะได้รับความนิยมสูงมากหลังจากดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ไม่มีใครอยากสูญเสียโอกาสในการร่วมงานกับฉู่ขวงไปอย่างสิ้นเชิง
ก็เจ้าแก่ฉู่ขวงน่ะ
ภาพลักษณ์ที่โลกภายนอกมีต่อฉู่ขวงนั้นเชื่อมโยงโดยตรงกับคำคุณศัพท์จำพวก ‘เย็นชา’ ‘เข้มงวด’ ‘โอหัง’และ ‘หยิ่งผยอง’
แม้แต่ภาพลักษณ์ของฉู่ขวงที่โลกภายนอกจินตนาการไว้นั้นมีความยิ่งทะนง เท่ และเก่งกาจเป็นหลัก
นั่นเพราะมีการเปรียบเทียบ
เซี่ยนอวี๋ใต้ ฉู่ขวงเหนือ นำภาพลักษณ์ของเซี่ยนอวี๋มากลับด้านก็ใช้ได้แล้ว
เซี่ยนอวี๋อ่อนโยนประดุจหยกงาม เจ้าแก่ฉู่ขวงโอหังและเย็นชา
จะว่าไป อันที่จริงหลินเยวียนก็สามารถแยกแยะเซี่ยนอวี๋จากฉู่ขวงและอิ่งจือได้อย่างมีสติ แนวคิดของเขาคือการปรับปรุงภาพลักษณ์ไปตามจินตนาการของชาวเน็ต
ตัวตนที่ใกล้เคียงกับบุคลิกดั้งเดิมของเขาอย่างแท้จริงคือเซี่ยนอวี๋
มีเพียงตัวตนนี้เท่านั้นที่เปิดเผยต่อสาธารณะโดยสมบูรณ์ เพราะต้องใช้ตัวตนนี้เพื่อติดต่อกับคนอื่นๆ
……
หลายวันต่อจากนั้น
เรื่องสั้นทั้งเจ็ดเรื่องของฉู่ขวงได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ในวันนี้
หลินเยวียนเดินทางมายังบริษัท
ขณะที่คนอื่นกำลังทำงาน เขากลับเปิดเกมอย่างคล่องแคล่ว
นับตั้งแต่เปิดตัวเกมพืชปะทะซอมบี ความสนใจในการเล่นเกมของหลินเยวียนก็เพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก
เขาเล่นเกมทุกประเภท
บางครั้งก็เล่นเกมตีป้อม บางครั้งก็เล่นเกมออนไลน์ ทว่าในวันนี้เขากลับเล่นเกมประเภทยิงปืน
“ปังๆๆ …”
หลังจากยิงปืนออกไป ผู้เล่นซึ่งใช้ไอดีว่า ‘ฉู่ขวง10086’ ก็ถูกยิงแสกหน้า
‘เจ้าแก่ฉู่ขวง ตายซะเถอะ!’
ฝ่ายตรงข้ามยั่วยุหลินเยวียนในช่องแช็ต พาลให้หลินเยวียนใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ
โกรธในทุกแง่มุม
ฉู่ขวง10086 ก็คือหลินเยวียน
เดิมทีเขาใช้ชื่อว่า ‘ฉู่ขวง’ แต่กลับมีคนใช้ชื่อนี้ไปแล้ว
หลินเยวียนเปลี่ยนเป็นชื่อจำพวก ‘ฉู่ขวง1’ ‘ฉู่ขวง02’ หรือแม้แต่ชื่อ ‘ฉู่ขวงตัวจริง’ ก็ล้วนถูกผู้เล่นคนอื่นใช้ไปหมดแล้ว
ช่วยไม่ได้
เขาทำได้เพียงตั้งชื่อว่า‘ฉู่ขวง10086’
ชื่อนี้ผ่านการตรวจสอบจากระบบเรียบร้อยแล้ว
น่าเสียดายที่ฉู่ขวงกำลังลงมือสังหารหมู่ทุกคนในวงการนิยาย แต่ในเกมกลับถูกทารุณกรรม
หลังจากถูกเป่าสมองอยู่หลายครั้ง หลินเยวียนจึงออกจากเกมด้วยความเดือดดาล
แถมยังกดรายงานผู้เล่นซึ่งใช้ไอดีว่า ‘ตั้งใจมาฆ่าพวกไก่อ่อน’ คนนี้อีกด้วย
โดยเหตุผลคือ ‘โกง’
เมื่อรู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง หลินเยวียนจึงเปิดเกมพืชปะทะซอมบีอย่างมีความสุข
ในเวลานั้นซุนเย่าหั่วเข้ามาพร้อมกับของในมือมากมาย
“รุ่นน้องกินข้าวกลางวันหรือยัง”
“ยังครับ”
“ลองกินอาหารจากเชฟร้านใหม่ของฉันดูไหม?”
“ได้ครับ”
หลินเยวียนคลี่ยิ้มกว้าง เชฟจากร้านอาหารของซุนเย่าหั่วฝีมือดีมาก
“เมื่อกี้รุ่นน้องเล่นเกม?”
ซุนเย่าหั่วมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นหน้าอินเทอร์เฟซซึ่งหลนเยวียนล็อกอินเข้าสู่เกมยิงปืน
เกมนี้มีชื่อว่า ‘เทพปืน’
หลินเยวียนเอ่ยกระแทกเสียง ‘เกมขยะ’
ซุนเย่าหั่วชะงักไปชั่วขณะ ทันใดนั้นจึงพยักหน้าเอ่ยว่า “เกมนี้แย่จริงๆ นั้นแหละ เดี๋ยวฉันจะไปลบทิ้ง แล้วจะให้คนออกแบบเกมยิงปืนสนุกๆ บนเว็บ แล้วสร้างบัญทีระดับเทพให้รุ่นน้องยิงจนหนำใจ!”
“เกมยิงปืนบนเว็บ?”
“ใช่แล้ว เกมในอินเทอร์เน็ตที่เหมาะสมกับการแอบเล่นในเวลาทำงาน จังหวะจะเร็วว่าเทพปืนมาก ที่สำคัญที่สุดคือน่าจะตื่นเต้นสะใจกว่าและเหมาะกับสไตล์ของพวกเรา!”
“จะทำเงินได้ไหมครับ?”
“ก็ช่างมันสิ”
“…”
หลินเยวียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงพูดว่า “รุ่นพี่อยากเล่นเกมประเภทเหรอ?”
ซุนเย่าหั่วเปิดกล่องอาหาร กลิ่นของขาวหอมฟุ้งขึ้นมาทันที “ไม่สำคัญหรอก ขอแค่รุ่นน้องมีความสุขก็พอ มากินได้กันก่อน อร่อยมากเลยละ”
“ขอบคุณครับ”
หลินเยวียนนั่งกินไก่ในห้องทำงานอย่างมีความสุข
เมื่อเล่นเสร็จ หลินเยวียนจึงรับกระดาษซึ่งซุนเย่าหั่วส่งให้มาเช็ดปาก พลางเอ่ยว่า
“งั้นเรามาสร้างเกมยิงปืนกันดีกว่า”
ถึงจะเป็นความคิดที่เกิดขึ้นฉับพลัน แต่แท้จริงแล้วมันมีเหตุผล หลินเยวียนและซุนเย่าหั่วก่อตั้งบริษัทเกมขึ้นมา ต่อจากนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องปล่อยเกมใหม่ออกมาบ้าง โชคดีที่หลินเยวียนพอจะมีประเภทของเกมที่พอจะเป็นที่นิยมอยู่บ้าง
ตัวอย่างเช่นเกมยิงปืนสุดคลาสสิกอย่าง ‘แตะถึงพื้นกลับบ้านเก่า[1]’!
“ได้”
ซุนเย่าหั่วร่าเริง และไม่ถามรายละเอียดเลยสักนิด
“งั้นเดี๋ยวฉันจะเรียกคนที่บริษัทเกมมา รุ่นน้องก็สั่งการได้เลย!”
“อื้ม”
หลินเยวียนกระตือรือร้อนที่จะลองอยู่บ้าง
ผู้เล่นบนโลกนี้ไม่เคยเล่นเกมแตะถึงพื้นกลับบ้านเก่ามาก่อน เมื่อพวกเขาได้สัมผัสเป็นครั้งแรกจะต้องฝีมืออ่อนปวกเปียกอย่างแน่นอน
ต่างกับเขา!
หลินเยวียนเคยเล่นเกมประเภทนี้มาก่อนในโลกเดิม!
เมื่อเกมนี้เปิดตัวเป็นครั้งแรก เขาสามารถใช้ประสบการณ์ที่เหนือกว่าเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ทั้งหมดได้!
“ติ๊งต่อง!”
ระบบสาบานต่อโฮสต์ที่ทั้งอ่อนทั้งติดเกมได้ว่า ความผิดพลาดในความทรงจำของหลินเยวียนในครั้งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับระบบ
“เกมนี้มีชื่อว่า ‘สมรภูมิเอาชีวิตรอด[2]’”
คุณต้องผ่านอดีตอันเจ็บปวดแบบไหนมา ถึงได้จำว่าเกมนี้ชื่อว่า ‘แตะถึงพื้นกลับบ้านเก่า’?
จะกลับบ้านเก่ากันง่ายๆ เชียวหรือ?
[1] แตะถึงพื้นกลับบ้านเก่า แท้จริงแล้วเป็นการเรียกชื่อทั่วไปของเกมประเภทเดียวกับ PUBG ซึ่งในเกมผู้เล่นจะกระโดดร่มลงมา อาจถูกฝ่ายตรงข้ามยิงตายไม่นานหลังจากที่เท้าแตะพื้น ทว่าในเนื้อเรื่องนี้ หลินเยวียนจำผิด คิดว่า ‘แตะถึงพื้นกลับบ้านเก่า’ เป็นชื่อของเกม
[2] สมรภูมิเอาชีวิตรอด เป็นการถอดความหมายจากชื่อภาษาจีนของเกม PUBG (PlayerUnknown’s Battleground)