เดวิดตอนที่ 102: ไปด้วยกัน

“คุณพระช่วยดูสิว่านี่ใคร” ไมรอนเห็นเดวิดผลักเปิดประตูตะโกนด้วยสีหน้าโอ้อวด จากนั้นเขาก็พูดอย่างจริงจัง: “ยินดีต้อนรับเดวิดฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ของเรา!”

ดาลี เดินไปข้างหน้า เดวิด กอดเขาและพูดอย่างหนัก”ขอขอบคุณ!”

เดอควินซี่ ยังโค้งคํานับด้วยความเคารพ”ขอขอบคุณ!”

วันนี้การกระทําของเดวิดไม่ได้รับการเผยแพร่อย่างเต็มที่ แต่ระหว่างทหารและรัฐบาลระดับสูงได้แพร่กระจายไปนานแล้ว

เดวิดพยักหน้าให้ทั้งสองคนจากนั้นกล่าวกับไมรอนด้วยรอยยิ้ม”ไมรอนฉันขอประกาศว่าแกลดสโตนของคุณยังคงอยู่!”
ไมรอนถามอย่างสงสัย ทําไม”

เนื่องจากมิตรภาพของเขากับเดวิดมอบแกลดสโตนซิกซ์ให้กับเดวิดและเขาจะไม่พูดอะไรที่บ้านและเขาอาจจะเห็นด้วย
สิ่งที่เขาสนใจคือการเลือกสอบเข้าวิทยาลัยของเดวิด

เดวิดกล่าวด้วยรอยยิ้ม”ไม่ทหารได้ติดตั้งรถหุ้มเกราะให้ฉันดังนั้นแกลดสโตนของคุณจึงเก็บมันไว้”

ดวงตาของไมรอนสว่างขึ้นและพูดว่า”อะไรกันรถหุ้มเกราะติดอาวุธให้เราไปนั่งหลังอาหาร!”

ดาลีและเดอควินซี่ ก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกันขาดความยับยั้งชั่งใจก่อนหน้านี้

เดวิดตั้งใจจะพูดแบบนี้เขาไม่อยากให้เพื่อนเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเขาเพราะการแสดงในสงคราม

เดวิดพูดด้วยการตบท้อง”มากินก่อนฉันหิวโหย!”

ไมรอนมองดูเดวิดขึ้น ๆ ลง ๆ และไม่พบอาการบาดเจ็บเขาจึงพูดด้วยรอยยิ้ม”เดวิดฉันรู้ว่าคุณได้รับบาดเจ็บในวันนี้ ดังนั้นฉันมั่นใจอย่างยิ่งอาหารทั้งหมดถูกสร้างขึ้นในวันนี้!”

ในขณะที่คุยกันประตูของกล่องก็ถูกผลักให้เปิดออกพนักงานเสิร์ฟทั้งสองคนก็เดินเข้ามาพร้อมกับรถตู้และจัดจานสวย ๆ

ดาลีมองไปที่อาหารบนโต๊ะและอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปถามบริกร”เดี๋ยวก่อนเราไม่ได้สั่งอาหารมากหน”

ไมรอนกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ ไม่ว่าคุณจะทําอะไรไม่ว่าคุณจะทํามากแค่ไหนวันนี้ฉันจะเลี้ยงคุณ!”

ดาลียังตะโกนอยู่ที่โต๊ะ”คุณทั้งสองไม่ควรปฏิบัติกับฉันฉันควรจ่ายบิลวันนี้เดวิดช่วยพ่อของฉันฉันไม่ได้ใช้เงินฉันกลัวว่าฉันจะโดนพ่อสะสางเมื่อฉันกลับไป!”

เดอควินซีที่พูดน้อยกําลังจะแอบดูพนักงานเสิร์ฟพร้อมสร้อยข้อมือประจําตัว แต่เขาได้ยินค่าอธิบายเบา ๆ จากพนักงานเสิร์ฟและอดถามไม่ได้”อาหารพวกนี้มาจากโรงแรมอะไร”
“ใช่ผู้จัดการของเราได้ยินว่า เดวิดมาที่นี่เพื่อทานอาหารและให้เรานําอาหารเหล่านี้มาด้วยผู้จัดการของเราบอกว่าถ้าคนนอกได้ยินว่า เดวิดมาที่โรงแรมเวส เพื่อรับประทานอาหารและยังมีเก็บเครดิตโรงแรมเวสต์ซิตี้จะถูกทุบ!” พนักงานเสิร์ฟพูดเก่งมากและอธิบายให้เดอควินซีด้วยความเคารพ

หลังจากพูดสิ่งนี้พนักงานเสิร์ฟทั้งสองมองไปที่เดวิดด้วยความชื่นชมชายหนุ่มผู้กล้าหาญเหมือนฮีโร่ในนิยายปรัมปรา เพียงแค่พวกเขาเท่านั้นที่ไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยาย

จิมกล่าวด้วยรอยยิ้ม”ไม่เป็นไรเพราะเป็นอย่างนั้นมาถามเดวิดกันเถอะ!”

ไมรอนพูดด้วยท่าทางโลภใกล้เดวิด”เดวิดฉันจะพาคุณไปด้วยในอนาคต!”

ในบรรยากาศอบอุ่นจิมไม่ขอดื่มและเพื่อน ๆ หลายคนก็พูดคุยกันและกินอาหารอร่อยๆ

ในห้องที่มีชีวิตชีวาประตูถูกผลักให้เปิดออกอีกครั้ง

จิมบ่นอย่างลวก ๆ”ใครรบกวนให้เงียบ!”

ทันทีที่พูดจบเขาก็เห็นมือตบหัวและได้ยินเสียงหัวเราะของเพื่อน ๆ ที่อยู่ข้างๆ

จิมพูดด้วยรอยยิ้มรู้สึกได้อย่างรวดเร็วถึงความแข็งแกร่งของมือใหญ่และมือที่คุ้นเคย “พ่อทําไมมาอยู่ที่นี่!”

เดวิดเห็นผู้หมวดอีตันและผู้หมวดเอลเมอร์พี่ชายใหญ่สองคนของทหารเมือง

ผู้หมวดอีตันตบหัวจิมอีกครั้งแล้วผลักมันออกไป”ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบคุณฉันได้ยินมาว่าเดวิดอยู่ที่นี่เลยมาทักทาย!”

ผู้หมวดเอลเมอร์กล่าวด้วยความไม่พอใจในดวงตา”พี่เดวิดเรียกได้ว่าเป็นพี่ชายเท่านั้น ไม่งั้นฉันไม่ใช่คนแคระขาวธรรมดา!”

ค่าพูดของเขาทําให้ใบหน้าของดาลี ขาวซีดและเพื่อนของเขาก็กลายเป็นลุง เขาจะพบเจอกันอย่างไรในอนาคต?

“เดวิดเรียกชื่อฉันในอนาคต!” ผู้หมวดอีตัน หัวเราะทันทีพูดรอบสนามแล้วหันไปมองคนหนุ่มสาวแล้วพูดว่า “พวกคุณต่างคนต่างไม่ต้องห่วงพวกเรา!”

ผู้หมวดเอลเมอร์กล่าวอย่างกระตือรือร้น พี่เดวิดมาหาฉันเมื่อคุณมีเวลาอุปกรณ์ชุดเกราะสามารถเล่นได้แบบสบาย ๆ และฉันมีอุปกรณ์ฝึกชุดเกราะของทหารอยู่ที่นั่น!”

ผู้หมวดอีตัน ไม่รู้จะพูดอะไร คุณเพิ่งพูดถึงเรื่องแบบนี้เป็นการส่วนตัว โชคดีที่นี่คือรุ่นน้องทุกคนที่ไว้ใจได้และพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนกับเดวิด

อุปกรณ์หุ้มเกราะทุกชิ้นของทหารเป็นความลับ อย่างน้อยเดวิดก็ยังไม่ถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและไม่สามารถเข้าถึงอุปกรณ์เหล่านั้นได้ แม้แต่อุปกรณ์ฝึกอบรมที่หุ้มเกราะ

เดวิดยิ้มและพยักหน้า”ขอบคุณฉันจะไป!”

ผู้หมวดอีตันกล่าวเบา ๆ”เดวิดคุณอยู่ในเมืองเปอร์ริน ในวันนี้และฉันได้แจ้งผลงานของคุณไปแล้วน่าจะมีการตอบกลับในอีกไม่กี่วันข้างหน้านอกจากนี้คุณมีสขภาพที่ดี และใส่ใจกับการควบคุมอาหาร!”

ผู้หมวดทั้งสองไม่อยู่นาน พวกเขาจะเห็นว่าไม่มีทางที่พวกเขาจะสนุกสนานกับคนหนุ่มสาว

บางที่อาจเป็นเพราะความตื่นเต้นบางที่อาจเป็นเพราะการรุกรานของเซอร์ก ก่อนหน้านี้ทําให้ตกใจ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้วผู้คนหลายคนบินด้วยกันโดยใช้รถหุ้มเกราะไทเกอร์ทู ในเมืองครึ่งวันและไม่ได้กลับไปจนกว่าจะมืด

เดวิดกลับบ้านเพียงเพื่อพบว่าสร้อยข้อมือประจาตัวได้รับข้อความจากโรงเรียน

“เนื่องจากผลกระทบของการบุกรุกของเซอร์ก โรงเรียนจะเริ่มระงับชั้นเรียนเวลาเรียนจะแจ้งให้ทราบในภายหลัง!”

เดวิดปิดสร้อยข้อมือประจาตัวและพูดกับตัวเองเบา ๆ”เอาล่ะพักสองสามวัน!”

ความเหนื่อยล้าของวันความตึงเครียดของสงครามและการผ่อนคลายในช่วงบ่าย ทําให้วิญญาณของเขาอ่อนล้ามาก เขาหลับไปบนเตียงไม่นานหลังจากที่ล้มหัวถึงหมอน

ในสํานักงาน คุช นั่งอยู่หน้าห้องทํางานที่มีแสงสว่างและข้อความของเดวิด ก็ปรากฏขึ้นบนจอบนสมองแสง

ซึ่งรวมถึงทหารที่ส่งมอบให้รัฐบาลเดวิดเพื่อเข้าร่วมในกระบวนการทั้งหมดของสงครามโดยมีการบันทึกและประเมินผล

“เดวิด!” คุชบ่นพึมพํากับตัวเองอย่างรวดเร็วในสมองแสง ในฐานะตํารวจเขามีอำนาจมากกว่าคนธรรมดาและเขาสามารถเห็นข้อมูลมากมายที่คนอื่นไม่สามารถดูได้

คุชถูกย้ายจากสถานีตํารวจ เมืองเกียร์ ไปยังสถานีตํารวจเมืองเปอร์ริน การย้ายครั้งนี้ทําให้ตรวจส่วนใหญ่ในกรมต่ารวจเมืองเปอร์รินคิดว่าเขากําลังกระทําผิดต่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงบางคนก่อนที่เขาจะถูกย้ายจากเมืองใหญ่ไปยังเมืองเปอร์รินในเมืองเล็ก ๆ

ตําแหน่งของคุชในเมืองเปอร์ริน ไม่เปลี่ยนแปลงและเขายังคงเป็นเจ้าหน้าที่ ตำรวจระดับสูง ในเมืองเขาเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสรองจากนายอาเภอ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกรมตํารวจของเมืองถูกจํากัด โดยฝ่ายกฎหมายของเมืองจึงมีการเปรียบเทียบกับเจ้าหน้าที่ตํารวจระดับสูงในเกียร์ จึงมีระดับที่แตกต่างกันค่อนข้างน้อย

แต่คชไม่สนใจเรื่องนี้ เขามาที่เมืองเปอร์ริน เพียงเพื่อเจเรมีและน้ําชีวิต

ไม่กี่วันแล้วที่เขามาถึงเมืองเปอร์รินและเขาได้ตรวจสอบบ้านของเจเรมีและเซฟเฮาส์ที่ซ่อนอยู่หลายหลัง

เขาได้ข้อสรุปจากการตรวจสอบอย่างรอบคอบ

ก่อนอื่นก่อนการหายตัวไปของเจเรมีและนายสเติร์นซึ่งเป็นทรัพยากรสําคัญในมือของเขาถูกสังหาร และสังหารโดยปืนใหญ่ซุ่มยิงระยะไกลบนกําแพงเมือง

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเดวิดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากปืนใหญ่ซุ่มยิงระยะไกล

ประการที่สองวิธีเดียวก่อนการหายตัวไปของเจเรมีที่หน้าโรงงานกําจัดขยะในเขตอุตสาหกรรมมีร่องรอยของการต่อสู้

ในหมู่พวกเขาคือการมีส่วนร่วมของพลซุ่มยิงและระยะประชิดอย่างน้อยหนึ่งครั้ง

สิ่งที่สนับสนุนการตัดสินของเขาคือหลุมที่คลุมเครือเพียงไม่กี่แห่งที่เขาพบกระสุนที่เจาะทะลุอาคารหรือใต้ดินและเศษซากรถ

บนถนนมีหลายจุดที่เจเรมีใช้เท้าออกแรง แม้ว่าร่องรอยบนพื้นจะไม่ชัดเจน แต่การออกแรงแบบนี้จะพ้นสายตาของเขาได้อย่างไร

นอกจากนี้เขายังสงสัยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตอบโต้ทางอิเล็กทรอนิกส์ที่ทรงพลังเนื่องจากยานสํารวจทั้งหมดในพื้นที่อุตสาหกรรมไม่ได้สังเกตเห็นการสู้รบในคืนนั้น

ด้วยเหตุนี้เขาจึงตรวจสอบชุดเกราะทั้งหมดที่เพิ่งเข้ามาในเมืองเปอร์ริน เขาเชื่อว่ามีเพียงชุดเกราะเท่านั้นที่สามารถคุกคามชีวิตของเจเรมีได้

แต่เมื่อเขาพบว่าเดวิดมีความสามารถในการซุ่มยิงที่ทรงพลังเขาก็เริ่มสงสัยว่าเดวิดมีส่วนเกี่ยวข้องกับปฏิบัติการต่อต้านเจเรมีนี่เป็นเบาะแสเดียวที่เขาพบจนถึงตอนนี้