เดวิดตอนที่ 98: จบ

ไม่นานเดวิดก็ตรวจดูบาดแผลตามร่างกายและบาดแผลทั้งสองไม่ได้ร้ายแรง อย่างที่คิด

เลือดยังคงไหล แต่อัตราการไหลไม่เร็วซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุที่ไม่ทําร้ายหลอดเลือดแดงใหญ่

ด้วยการตายของหนอนสมองรูหนอนในอากาศก็เล็กลงอย่างรวดเร็วและในที่สุดก็หายไป

เซอร์กบินด้านนอกดูเหมือนจะตกใจและบินไปบนท้องฟ้า

แต่ในเวลานี้ไม่มีใครในเมืองเปอร์รินให้ความสนใจพวกเขาอีกต่อไปนิ้วของผู้หมวดอีตันในห้องบัญชาการถูกกดบนสัญญาณเตือนการอพยพพร้อมที่จะกดได้ทุกเมื่อ

ตราบใดที่สัญญาณเตือนนี้ถูกกดลงทุกคนในเมืองเปอร์ริน ทั้งหมดจะต้อง ไปที่จุดนัดพบโดยเร็วที่สุดจากนั้นกองทัพจะพาออกจากเมืองจากทิศทางของเซอร์กที่น้อยที่สุด

นี่เป็นทางเลือกสุดท้าย หากไม่มีการป้องกันระบบป้องกันเมืองเมื่อมนุษย์ออกจากเมืองสิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือการถูกไล่ล่าโดยเซอร์ก จํานวนนับไม่ถ้วน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีพลเรือนจํานวนมากที่ไม่มีความสามารถในการรบแน่นอนว่าพลเรือนธรรมดาเหล่านี้ก็มีผลกระทบที่น่ากลัวที่สุดเช่นกัน

เพื่อให้แน่ใจว่าการอยู่รอดของชนชั้นสูงที่สําคัญกว่ากองทัพจะทิ้งพลเรือนที่ไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างต่อเนื่อง

นี่คือชนชั้นสูงคนสุดท้ายของเมืองและความหวังของการปฏิรูปเมือง

เมื่อผู้หมวด อีตัน กดปุ่มนี้หมายความว่าทหารร็อคสตาร์สามารถใช้ขีปนาวุธระยะไกลได้ตลอดเวลาและยังใช้ปืนวงโคจรอวกาศและปืนหลักต่อต้านสสารเพื่อทําให้ที่ตั้งของเมืองเปอร์รินจากอวกาศพังพินาศ

นายทหารคนสนิทอุทานเสียงดัง”กัปตันปืนใหญ่ซุ่มยิงไกลหมายเลข 7 จู่ โจม!”

ผู้หมวดอีตันสะบัดนิ้วของเขาและมีความหวังในดวงตาของเขาอีกครั้ง

เขารู้ว่าปืนสไนเปอร์ระยะไกลหมายเลข 7 หมายถึงอะไรซึ่งมีกระสุนสไนเปอร์ระดับสองที่สามารถฆ่าหนอนสมองได้เป็นเพราะกระสุนสไนเปอร์ระดับสองที่เกราะระดับสองสองก่อนหน้านี้สามารถทําให้ด้วงหินถูกฆ่าได้

มิฉะนั้นคุณจะรอให้หนอนสมองมาไม่ได้ มีเพียงแมลงปีกแข็งสองตัวเท่านั้นที่สามารถทําลายเมืองเปอร์รินได้มด

ผู้หมวดอีตันสั่งทันที”เชื่อมต่อโพรบตรงนั้นเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นในเวลานี้!”

นายทหารผู้ช่วยพยายามหลายครั้งและล้มเหลวในการเชื่อมต่อหัววัดตรวจสอบใกล้กับห้องควบคุมมือปืนหมายเลข 5 ของเดวิด

ภายใต้พื้นดินป้องกันโลหะผสมพิเศษรอบ ๆ ห้องควบคุมสไนเปอร์หมายเลข 5 สายข้อมูลหลายเส้นที่ถูกตัดด้วยหนามแหลมจะกระพริบด้วยประกายไฟฟ้าเมื่อสัมผัสกับเหล็กในบริเวณใกล้เคียง

ยิ่งไม่สามารถรู้สถานการณ์ข้างหน้ามากเท่าไหร่ผู้หมวดอีตันก็ยิ่งรู้สึกสบาย ใจไม่ได้

ในเวลานี้เวลาอีกเล็กน้อยอาจทําให้คนจํานวนมากไม่สามารถหลบหนีได้ทันเวลาและเสียชีวิต

มือของเขาทํางานบนสร้อยข้อมือประจําตัวของเขาเองและเชื่อมต่อกับสร้อยข้อมือประจําตัวของเดวิด”เดวิดโปรดตอบกลับ!”
“เดวิดมองไปที่สร้อยข้อมือประจําตัวและทักทายเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่น่าดู”ลุงอีตัน!

ผู้หมวด อีตัน คาดเดาในใจเมื่อเห็นว่าเดวิดยังมีชีวิตอยู่แต่เขาก็ยังถาม”เดวิดคุณยังมีชีวิตอยู่เยี่ยมมากแล้วหนอนสมองล่ะ?”

เดวิดคิดว่าการปกปิดการฆ่าหนอนสมองไม่ช่วยอะไรได้สักพัก”ฉันคิดว่าหนอนสมองตายไปแล้วมันถูกยิงด้วยกระสุน ปืนระดับสองของฉันไม่น่าจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป!”

จู่ๆผู้หมวดอีตันก็ลุกขึ้นจากที่นั่งตะโกนอย่างตื่นเต้น”ดีเยี่ยมฉันต้องการตอบแทนคุณฉันอยากขอบคุณ!”

ในตอนนี้เขาไม่สนใจภาพลักษณ์ของเขาอีกต่อไปแล้วเขาโบกแขนอย่างแรงแสดงอารมณ์เท่าที่จะทําได้

เขารู้สึกตื่นเต้นอยู่พักหนึ่งและเขาสังเกตเห็นเลือดบนตัวเดวิดเขาอดไม่ได้ที่จะหยุดและพูดทันที”เดวิดคุณบาดเจ็บรอให้ฉันส่งคนไปทันที!”

“ ลุงอีตันรูหนอนในพื้นที่ภายนอกหายไปเซอร์กบินพวกนั้นบินหนีไป เดวิดรายงานเกี่ยวกับสิ่งที่เห็น

“เซอร์กบินหนีไปนี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเมื่อเทียบกับการทําลายเมืองเปอร์รินของเรา!” ผู้หมวดอีตันส่ายหัวและพูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นจากนั้นเขาก็สังเกตเห็นเนื้อหาในรายงานของเดวิดที่ได้รับการยืนยันการติดตามผล:”รูหนอนอวกาศหายไป?”

เดวิดตอบอย่างมั่นใจ”ใช่รูหนอนอวกาศหายไปแล้ว!”

ความกังวลครั้งสุดท้ายของผู้หมวดอีตันหายไปและเขาพูดอย่าง ตื่นเต้น”เยี่ยมมากฉันจะไปทันที!”

ในความเป็นจริงปัญหาในเซอร์กบินไม่ใช่เรื่องเล็กเพราะตราบใดที่เซอร์กบินหลุดรอดออกมาได้สําเร็จตัวอ่อนใน ร็อคสตาร์สามารถเพิ่มทางเลือกในกระบวนการวิวัฒนาการตามยีนของเซอร์กบิน

หากต้องการทราบว่าทิศทางการวิวัฒ นาการของตัวอ่อนร็อคสตาร์ได้ผ่านการ ทําความสะอาดและฆ่ามานับไม่ถ้วนมีทิ ศทางวิวัฒนาการเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่สิ่งเหล่านี้หลีกเลี่ยงไม่ได้เนื่องจากดาวสงครามไม่สามารถหยุดความก้าวหน้าของเซอร์กเหล่านี้ได้จึงหลีก เลี่ยงไม่ได้ที่เซอร์กเหล่านี้จะทิ้งยืนไว้บนร็อคสตาร์

ทหารหุ้มเกราะยี่สิบคนสุดท้ายของรัฐบาลของเมืองรีบวิ่งไปทางทิศใต้ของกําแพงเมืองและผู้หมวดอีตันก็ติดตามคนติดอาวุธเหล่านี้มาที่กําแพง

มีซากศพอยู่ทั่วไปบนกําแพงเมืองส่วนใหญ่เป็นซากศพของเซอร์กบินทหารชุดเกราะล้วนไม่รู้จักชีวิตและความตายผู้เสียชีวิตมากที่สุดคือทหารแพทย์ทหารแพทย์เกือบทั้งหมดในสนามรบถูกทําลาย

ทหารแพทย์ใช้เลือดเนื้อเพื่อเดินทางผ่านการต่อสู้ระดับนี้เพื่อรักษานักรบเกราะที่บาดเจ็บแต่พวกเขาต่อสู้เพื่อชีวิตของพวกเขาเอง

ทหารบางคนก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบและรายงานสถานการณ์อย่างรวดเร็วชายชุดเกราะส่วนใหญ่อาการ โคม่าหมดสติไปแล้ว

ผู้หมวดอีตันกล่าวอย่างเศร้า ๆ เมื่อเห็นใบหน้าของเด็กหนุ่มที่คุ้นเคยอยู่ที่พื้น”นี่คือทหารของฉัน!”

กองพลป้องกันเมืองทั้งหมดยกเว้นทหารหุ้มเกราะรู้จักทหารเกือบทุกคนส่วนใหญ่เข้าค่ายฝึกอบรมเพื่อคัดเลือกได้เป็นการส่วนตัว ทหารแพทย์เหล่านี้ยังเป็นเด็กเล็ก

เมื่อเห็นทหารแพทย์ขนาดเท่าลูกชาย ของเขาล้มลงในกองเลือดหัวใจของเขา ก็มีเลือดออก

ผู้หมวดอีตันสั่งให้เจ้าหน้าที่หน่วย แพทย์สํารองขึ้นมาแล้วแจ้งโรงพยาบาล เมืองเพื่อส่งเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้ง หมดเราต้องให้ทหารที่บาดเจ็บทั้งหมด ได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด!”

ผู้หมวดอีตันสั่งให้ทหารรักษาเมืองทั้งยี่สิบคนข้างๆเขา”ทหารหุ้มเกราะยี่สิบนายของคุณต้องปกป้องส่วนนี้ของกําแพงเราจ่ายมากเกินไปสําหรับส่วนนี้ของกําแพง”

“ใช่!”

ทหารหุ้มเกราะยี่สิบนายก็ตกตะลึงกับฉากตรงหน้าเช่นกันด้วยซากศพชั้น หนึ่งจํานวนมากส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นมาก่อน

อาจจะมีเพียง ดาวสงคราม ในตํานานเท่านั้นที่จะมีฉากแบบนี้

ผู้หมวด อีตัน โบกมือให้นายทหารคนสนิทและทหารที่อยู่ข้างหลังเขา “ไปดูเดวิด

เหยียบเลือดสีเขียวและสีแดงใต้เท้าเดินไปในทิศทางของห้องควบคุมมือปืนหมายเลข 5 สักพักทุกคนก็ตกใจกับฉากที่อยู่ตรงหน้า

หากกองซากศพเซอร์กบินของ เซอร์กระดับแรกเป็นที่ยอมรับได้แล้วซากศพของด้วงแข็งขนาดใหญ่สองตัวที่อยู่ตรงหน้านั้นน่าอัศจรรย์ยิ่งกว่ากองซากศพเซอร์กบิน

ไม่ต้องพูดถึงว่าอันถัดไปแม้จะเล็กกว่านิดหน่อย แต่ก็ทําให้คนรู้สึกแย่มากและสับสนกับร่างกายของหนอนสมอง

ผู้คนจํานวนไม่น้อยที่ได้เห็นหนอนสมองเพราะเกือบทุกคนที่ได้เห็นมันตายไปแล้ว

ความอื้อฉาวของหนอนสมองทําให้ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นเพราะวิธีการโจมตีของมันไม่สามารถแก้ไขได้ว่ากันว่าคนรอด

ผู้หมวดอีตันยังเห็นหลุมจํานวนนับไม่ถ้วนในพื้นที่ทั้งหมดจึงถามนายทหารคนสนิท“ทหารหุ้มเกราะที่นี่ควรถูกฆ่าโดยการปะทุครั้งสุดท้ายของหนอนสมองหรือไม่?”

ซากศพของทหารหุ้มเกราะมากกว่าสามสิบนายนั้นน่าตกใจยิ่งกว่าซากศพของเซอร์ก ชั้นสองสามตัว

นายทหารคนสนิทยืนยัน”ใช่พวกเขาทั้งหมดถูกฆ่าตายด้วยหนอนสมอง!”

ทั้งสายตาของเขาและผู้หมวดอีตันมองเห็นรูขนาดใหญ่ในร่างกายของชุดเกราะทั้งสองซึ่งไม่น่าจะเกิดจากการระเบิดของหนอนสมองที่กําลังจะตายอย่างแน่นอน

แต่ราวกับว่าพวกเขาไม่เห็นแม้แต่ทหารที่มาด้วยก็ไม่ได้พูดอะไร
นี่คือนักรบพลเรือนหากเขาเสียชีวิตในนามของการถูกฆ่าโดยหนอนสมองเขาก็จะได้รับรางวัลที่น่ายกย่องเช่นกันอย่างไรก็ตามหากเขาถูกควบคุมให้โจมตีเดวิดและถูกสังหารผลลัพธ์ก็ยากที่จะพูด

นอกจากนี้พวกเขาไม่ต้องการทําให้ฮีโร่อย่างเดวิดต้องตกที่นั่งลําบากเพราะเรื่องนี้ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการคือเข้าร่วมกับหนึ่งในชุดเกราะอีกกว่าสามสิบคนซึ่งทั้งหมดถูกสังหารโดย หนอนสมอง ,

เมื่อเห็นห้องควบคุมที่ไม่มีประตูผู้หมวดอีตันสามารถจินตนาการได้ว่ามันอันตรายแค่ไหน

เขานึกไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเดวิดไม่อยู่ที่นี่เขารู้สึกขอบคุณที่ดึงเดวิดเข้าร่วมสงครามโดยไม่ได้ตั้งใจและเขารู้สึกเสียใจกับเด็กคนนี้หรือเพื่อนของจิมลูกชายของเขา