Divine Card Creator - ตอนที่ 78 ตั้งชื่อดาบ

นิยาย Divine Card Creator

ตอนที่ 78 ตั้งชื่อดาบ

ตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมาลู่หมิงทุ่มเวลาทั้งหมดไปกับการศึกษาการ์ดฟิล์มของอู่เซียว

มันเป็นการ์ดสกิลระดับสูงใบแรกของเขา ฉะนั้นมันจึงทําให้ลู่หมิงตื่นเต้นจนหยุดไม่ได้

ทว่า…ตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ความรู้อะไรเพิ่มเท่าไหร่

ฟิล์มเหล่านี้สามารถทําได้หลายอย่างมากกว่าที่เขาคิด

เช้าวันถัดมา ลู่หมิงตัดสินใจไปที่ห้องสมุดการ์ด

ทว่าลู่หมิงกลับพบว่าการ์ดสกิลระดับสูงนี้ไม่มีอยู่ในระบบ ดูเหมือนว่าจนถึงตอนนี้ฉู่เซียวเป็นเพียงคนเดียวที่เชี่ยวชาญสกิลนี้

ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะจะมีไอรั่งที่ไหนสนใจเอาสกิลฟิล์มของตนไปพัฒนาจนถึงระดับสูง

แถมต่อให้คุณเป็นนักเวทย์พลังธาตุที่มีสกิลฟิล์มก็ใช่ว่าจะประสบความสําเร็จ เหมือนฉ่เซียวเพราะยังไงซะการพัฒนาระดับสกิลของตนนั้นก็ยากราวกับงมเข็มใน มหาสมุทรทําให้คนส่วนใหญ่มักล้มเหลว

“ฉันควรลองเปรียบเทียบมันดู” ลู่หมิงตัดสินใจออกไปซื้อการ์ดฟิล์มธรรมดาๆระดับ

ราคาของมันถูกมาก ซึ่งปกติมักถูกใช้เป็นฟิล์มบนเครื่องใช้ไฟฟ้า รวมถึงใช้ห่ออาหาร

เหอะๆ ลายเส้นของมันเรียบง่ายมาก ในขณะที่การ์ดฟิล์มของฉ่เซียวนั้นมีลายเส้นที่ยากยิ่งกว่าการ์ดระดับ 2 ทั่วๆ ไปซะอีก

“ความสามารถนี้” ลู่หมิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สกิลระดับสูงอาจแข็งแกร่ง แต่เขาไม่น่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้เลย! เขาต่างจากฉ่เซียวเพราะเขาไม่ใช่นักเวทย์พลังธาตุที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างและ คุณสมบัติของฟิล์มได้ตลอดเวลา!

เขาเป็นเพียงนักสร้างการ์ด!

เซียวให้ฟิล์มนี้แก่เขาแต่มันก็เป็นได้เพียงฟิล์มธรรมดาๆ สําหรับเขา

“มันไม่มีประโยชน์อย่างอื่นเหรอ?” ลู่หมิงรู้สึกเสียใจ มันเป็นความสามารถที่สุดยอดมากน่าเสียดายที่ลู่หมิงคิดวิธีประยุกต์ใช้ไม่ออก! แถมมันยังเป็นถึงสกิลระดับสูง! “คิดอีกที่ลู่หมิง คิดอีกที่” ลู่หมิงหลับตาพร้อมคิดด้วยความเคร่งเครียด

ขณะนั้นเองก็มีชายร่างอ้วนผู้มักมากในกามท่านหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน

“พี่ลู่ ผมมาคืนเงิน”

จางเสี่ยวปังเดินเข้ามาในร้านด้วยท่าเดินชิคๆ คูลๆ ราวกับที่นี่คือรันเวย์

“หม?” ลู่หมิงมองจางเสี่ยวปังราวกับเห็นผี

เป็นไปได้ยังไงที่คนอย่างหมอนี่คิดจะคืนเงิน?

“พี่ลืมไปแล้วหรอ ก็ผมทําภารกิจที่บอกพี่ไปคราวนั้นม
า เลยได้ตั้งมาคนละหมื่นห้าพันหยวน”

จางเสียวยังพูดด้วยความภาคภูมิใจ “อ่าหะ” จริงๆ แล้วลู่หมิงยังจ่าเหตุการณ์วันนั้นได้ดี

ระหว่างภารกิจในวันนั้นเขาเป็นคนเห็นไอเด็กสมบูรณ์นี่กับเซี่ยหยวิ่งกันเยี่ยวแทบเล็ดด้วยตาตัวเอง…

เขาคงไม่ลืมมันง่ายๆ หรอกจริงไหม?

“ภารกิจสําเร็จสิ้นะ?” ลู่หมิงถามแบบขอไปที่

“แน่นอนอยู่แล้ว”

จางเสี่ยวปังนั่งลงพร้อมกล่าวอย่างราชา “หึๆ พี่ไม่รู้ว่าผมเป็นใคร? ภารกิจนั้นง่ายมากถ้าพี่ไปด้วยวันนั้น เงินหมื่นหยวนก็บินเข้ากระเป๋าผึ้ง่ายๆ ไปแล้ว”

ลู่หมิงอึ้งกับความทุเรศของจางเสี่ยวปังจนพูดไม่ออก อ้อ หรือวันนั้นที่ฉันเห็นนายวิ่งป่าราบเป็นแค่ภาพลวงตา?

ไปหลอกเด็ก 5 ขวบเถอะ!

ดึงจางเสี่ยวปังโอนเงินให้เขา

“คือ… พี่ล” จางเสี่ยวปังกระซิบ “ผมมีภารกิจลึกลับอีกอันนึง คราวนี้ผมยอมบอกแค่พี่คนเดียวเลย…”

“ฉันไม่ไป”

ลู่หมิงปฏิเสธโดยไม่ลังเล

“ผมยังพูดไม่จบเลยน่ะ พี่ไม่ฟังดูอีกที่หน่อยหรอ” จางเสี่ยวปังพยายามเกลี้ยกล่อมด้วยสกิลนักขายระดับมือทอง (ปลอม) ของเขา

“ฉันอ่อนแอ สู้ไม่ไหวหรอก ฉันไม่ไป!”

ลู่หมิงเม้มริมฝีปากของตน

“แต่ภารกิจนี้ไม่ใช่ภารกิจสํารวจนะพ-…” จางเสี่ยวปังกล่าว

“ฉันไม่ต้องการเงินฉันรวย นายไปคนเดียวเถอะ” ลู่หมิงโบกมือไล่

“แค่ฉันขายการ์ด Leviathan 2-3 ใบก็ได้กําไรเท่ากับค่าจ้างแล้ว งั้นทําไมฉันต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อทํามัน? ภารกิจเดียวที่ฉันจะยอมทําคือภารกิจที่ฉันเป็นคนตั้งเอง”

จางเสี่ยวปังคิดตามก่อนจะสรุปได้ว่ามันเมคเซ้นส์มาก!

จะทําอะไรได้ ใครใช้ให้เขามีเพื่อนรวยเล่า?

เจ็บใจจริงๆ!

“ก็ได้ๆ” จางเสี่ยวปังทําได้เพียงยอมแพ้

ลู่หมิงยิ้มขณะมองดูชายอ้วนที่กําลังจากไป

นับตั้งแต่ที่เขาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับเซี่ยหยู ลู่หมิงก็ตั้งปณิธานไว้ว่าต่อให้ฟ้าถล่มดินทลาย เขาก็จะไม่ไปทําภารกิจกับไออ้วนนี้!

ไม่มีวัน!

“อาจารย์อย่าไปเข้ายุ่งกับเขาดีกว่า” เสี่ยวไปพดขึ้น

“ทําไมล่ะ?”

ลู่หมิงรู้สึกประหลาดใจ

“มีออร่าประหลาดจากตัวเขา” เสี่ยวไปพูดด้วยความจริงจัง “โอ้?” ลู่หมิงตกใจหรือเสี่ยวไปจะสัมผัสได้ถึงมัน? “อืม..” เสี่ยวไปก้มศีรษะครุ่นคิดอย่างหนัก ทั้งยังกัดนิ้วราวกับกําลังค้นหาคำอธิบายความรู้สึกแปลกๆ ของเธอ

ไม่นานนักเธอก็พูดขึ้นด้วยความไม่มั่นใจนัก “ความใคร่?”
“ฮ่าๆๆ” ลู่หมิงโพล่งหัวเราะออกมาเสียงดัง

“อย่ากังวลเลย ฉันรู้ตัวดีว่ากําลังทําอะไรอยู่” ลู่หมิงลูบหัวของเธอ

“อื้อ” เสี่ยวไปพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แต่ยังไงซะเธอก็ไม่อยากอาจารย์ของเธอไปยุ่งกับจางเสี่ยวปังอีก!

ภายในร้านกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

ลู่หมิงยังคงศึกษาการ์ดฟิล์มของอู่เซียวต่อไป

คิดๆ ไปแล้วฟิล์มนี้จะมีประโยชน์มาก ถ้าเขาใช้มันกับจางเสี่ยวปัง… เอาไว้ห่อมือเวลาต้องหยิบของต่อจากหมอน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ ความหง ฮ่าๆๆ

หืม…เดี๋ยวก่อนนะ

ห่อมือ นักรบหลุมศพ…

ในเมื่อนักรบหลุมศพมักโดนดาบพลังงานของตนแทงตาย แล้วถ้าเขาใช้ฟิล์มนี่ห่อมือเพื่อป้องกันพลังงานล่ะ?

“ต้องลองๆ”

ลู่หมิงรู้สึกทึกเหิม

ผสานการ์ดหลุมศพ + การ์ดฟิล์ม + การ์ดอาวุธ!
ช่วชชชช!

การ์ดถูกใช้งาน!

“สําเร็จ!”

นักรบหลุมศพที่อยู่ข้างหน้าเขาถืออาวุธในมือได้แล้ว!
ลู่หมิงดีอกดีใจเป็นอย่างมาก

ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่าอาวุธก็ยังแทงเข้าไปในมือนักรบหลุมศพอยู่เพียงแต่ฟิล์มนั้นช่วยป้องกันพลังงานเอาไว้

ฟูววว!

ฟูววววว!

นักรบหลุมศพสะบัดดาบพลังงาน

มันดูแข็งแกร่งมาก

“แจ่มแมวววว” ลู่หมิงรู้สึกตื่นเต้น

ถ้าเป็นอย่างนี้นักรบหลุมศพก็สามารถถืออาวุธอะไรก็ได้แล้ว
ตัวอย่างเช่น

คันธนูและลูกศร?!

หัวใจของลู่หมิงเต้นแรง

ถ้านักรบหลุมศพโจมตีระยะไกลได้ ก็เท่ากับว่าเขาจะมีกองทัพพลยิ่งของตัวเอง!

ทว่าหลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ลู่หมิงก็ต้องพบกับความล้มเหลวอีกครั้ง

เอิ่ม… แม้จะทําให้มันถือคันธนูได้ แต่ปัญหาก็คือลูกศร
เพราะตัวลูกศรขาดพลังงาน!

ปกติแล้วคนที่มีอาชีพนักธนูหรือนักมือปืนแบบเซี่ยหยู มักจะใช้การ์ดอาวุธเพื่อที่ไม่ ต้องพกคันธนูหรือปืนหนักๆ ติดตัวไปด้วย ทว่าสิ่งที่ต่างคือพวกเขาเชียวชาญเทคนิคศรหรือกระสุนพลังงานมากมายหลายรูปแบบ!

แล้วนักรบหลุมศพล่ะ?

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสอนให้มันรู้จักและเชี่ยวชาญสกิลศรพลังงาน!

ฉะนั้นตอนนี้เขาคงทําได้แค่ปล่อยไอเดียนี้ไปก่อน

ลู่หมิงถอนหายใจ

มันน่าเสียดายจริงๆ

แต่ตอนนี้เขาก็ทําได้แค่มองหาอาวุธระยะประชิดอื่นๆ

อืมมมม…

ลู่หมิงค้นหาข้อมูลเพิ่มสักพัก ก่อนจะพบอาวุธบางอย่างที่น่าสนใจ บางทีนี่อาจเหมาะสมที่สุดสําหรับแล้ว

ชูชชชช!

พลังงานในการ์ดถูกปล่อยออกมา

ดาบที่เต็มไปด้วยไอเย็นเยือกแข็งปรากฏขึ้นพร้อมนักรบหลุมศพ

สีของดาบเล่มนั้นดูราวกับหิมะ

แถมพออยู่ในมือของนักรบหลุมศพแล้วมันยิ่งดูเท่ชอบกล ราวกับซามูไรที่ยืนกลางทุ่งหิมะ

ซูซซซ~~

ไอเย็นแผ่ซ่านไปทั่วร้าน

ห่างไปไม่ไกลนัก

เสี่ยวไปที่กําลังตั้งใจสร้างการ์ดเงยหน้าขึ้นมอง

“ว้าว เท่มาก!” เสี่ยวไป๋อุทาน “แน่นอน” ลู่หมิงกอดอกพยักหน้าชื่นชมผลงานของตน

ด้วยดาบเล่มนี้นักรบหลุมศพดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“ดาบเล่มนี้ชื่อว่าอะไรหรออาจารย์?”

เสี่ยวไปถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อ่า เอาเป็น..” ลู่หมิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คืนเหมันต์ละกัน” “เป็นชื่อที่ดีมาก” ดวงตาของเสี่ยวไปเป็นประกาย เห็นได้ชัดเลยว่า…

รูปลักษณ์และชื่อสุดเท่ห์ของมันกระตุกจิตกระชากใจสาวน้อยได้มากขนาดไหน!

อย่างไรก็ตาม…

ทําไมอาวุธดีๆ แบบนี้ถึงเป็นแค่อาวุธระดับ 2?

ลู่หมิงไม่เข้าใจจริงๆ

สุดท้ายวิธีที่ดีที่สุดในการหาค่าตอบย่อมเกิดจากการทดสอบความสามารถ เมื่อเขาสั่งให้นักรบหลุมศพฟันมันลงในหม้อต้มน้ําที่กําลังเดือด ก็เกิดฉากอันน่าประหลาดใจขึ้น

จากที่น้ําในหม้อที่กาลังเดือดกลับกลายเป็นน้ําอุณหภูมิปกติไปทันที! หลังจากนั้น… ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก

“…….”

เออ…

ตอนนี้กรรู้ละว่าทําไมมันถึงเป็นแค่ดาบระดับ 2…

แม่ง!

นี่คือความสามารถทั้งหมดของดาบคืนเหมันต์!

ล้อกันเล่นปะเนี่ย?

การันตีได้เลยว่า Arthas (Arthas Menethil เป็นตัวละครที่ปรากฏในวิดีโอเกมซีรีส์ Warcraft ที่ครอบครองดาบ Runeblade Frostmourne) จะคลานออกมาจากหลุมไปตบเกรียนไอคนสร้างดาบนี่!

“ดูเหมือนดาบเล่มนี้จะใช้งานยากไปหน่อย” เสี่ยวไปล้อเลียนอย่างเขินๆ

ลู่หมิงหน้าแตกครั้งใหญ่

นี่มันน่าอับอายชะมัด!

มันแย่ยิ่งกว่านักรบหลุมศพที่ไม่ถืออาวุธซะอีก!

สงสัยเขาคงมีแค่ตัวเลือกสุดท้าย ซึ่งก็คืออาวุธที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ดาบเพลิง!

ด้วยเปลวเพลิงของมันทําให้ดาบเพลิงกลายเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดในผู้ฝึกตนระดับต่า!

ไม่มีอาวุธอื่นใดเทียบได้!

ชั้นแรก การ์ดหลุมศพ

ชั้นที่สองดาบเพลิง

ไม่นานนัก…

ก็ปรากฏดาบเพลิงอยู่ในมือของนักรบหลุมศพ
ฟววว!

เมื่อนักรบหลุมศพแกว่งดาบ ก็เกิดเป็นคลื่นพลังเพลิงเป็นบริเวณกว้าง

“เยี่ยม” ในที่สุดลู่หมิงก็ได้ผลลัพธ์อันน่าพึงพอใจ

แม้ว่าสีของตัวดาบจะตัดกับสีของนักรบหลุมศพท่าให้มันดูไม่หล่อเท่เท่าดาบคืนเหมันต์ แต่อย่างน้อยมันก็แข็งแกร่งมาก!

“อาจารย์ แล้วดาบเล่มนี้ชื่ออะไรหรอ?”

เสี่ยวไปถามอีกครั้ง “เล่มนี้?”

“มันดูค่อนข้างอันตรายพร้อมจะแผดเผาทุกอย่างได้”

“เรียกมันว่าเพลิงไหม้ละกัน” ยิ่งออกข่าวบ่อยๆ อยู่ด้วยช่วงนี้

“ฮะ?” เสี่ยวไปอ้าปากค้าง เอาชื่อนี้จริงหรอจารย์?