Chrysalis ชาตินี้พี่ขอเกิดเป็นมด - ตอนที่ 4 เหยื่อตัวแรก

ผม… หิววววววว!

ตอนนี้ผมกำลังห้อยหัวอยู่บนเพดานของโพรงขนาดใหญ่ ส่วนในหัวก็มีอยู่ความคิดเดียว…

อาหาร!

ของอร่อยจากชาติก่อนเริ่มลอยออกมาให้เห็นจนลานตาไปหมด

ทั้งช็อกโกแลต เค้ก สเต็กเนื้อ ขนมปัง… ใช่! จังหวะนี้แม้แต่ขนมปังเปล่าๆ ก็อร่อย!

นี่ผมไม่ได้กินอะไรมาสองวันเต็มๆ แล้วนะ จะเห็นภาพหลอนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก

ครั้งล่าสุดที่เห็นไอ้เข้ยักษ์น่ะ ผมสาบานได้ว่ามันเหมือนวัวมากเสียจนเกือบจะโดดลงไปกัดมันแล้ว!

แม้แต่พวกตะขาบเองก็ดูคล้ายสปาเก็ตตี้มากขึ้นทุกที… สงสัยต้องเร่งมือหน่อย ไม่งั้นอีกเดี๋ยวคงได้ทำเรื่องที่ตัวเองต้องเสียใจแน่

 

สองวัน ผมวางแผนมานานถึง สอง-วัน-เต็ม-เต็ม

 

ผมศึกษาทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโพรงนี้แบบละเอียดยิบ เวลาส่วนใหญ่ของผมหมดไปกับการห้อยหัวบนเพดาน บางครั้งก็ง่วงมากจนเกือบหลับในและตกไปข้างล่าง มันคงเป็นการว่ายน้ำที่ไม่ค่อยสนุกแน่นอน…

 

อย่างน้อยก็มีเรื่องดีๆ เข้ามาบ้าง เช่นสกิลอำพรางตัวที่ตอนนี้ขึ้นเป็นเลเวล 4 แล้ว!

ต้องขอบคุณแผนสร้างทางหนีทีไล่ เพราะตอนนี้สกิลขุดเองก็เลเวลอัพเช่นกัน

 

มั้วฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

 

ผมเตรียมตัว ผมเติบใหญ่ ผมยังหิวอยู่!!

 

เห้อ

 

อือๆ สกิลพวกนี้มันดูไม่ค่อยมีประโยชน์จริงๆ นั่นแหละ โอเคผมรู้แล้ว เรื่องนี้ผมรู้ดีที่สุด แต่มาถึงขั้นนี้ มีอะไรก็ต้องใช้ให้เต็มที่ อย่าให้เสียของ

หวังว่าผมจะได้เหยื่อเร็วๆ นี้นะ…

 

จู่ๆ เสาอากาศของผมก็เริ่มกระตุกไปมา

เป้าหมายอยู่ใกล้มาก เริ่มได้กลิ่นแล้ว ผมพยายามเพ่งสายตาแบบสุดๆ

ตอนนี้ตำแหน่งของผมอยู่ห่างจากสระน้ำมาก อีกทั้งยังเป็นบริเวณที่ค่อนข้างมืดเพราะมีรากแสงน้อย

 

เหยื่อที่ผมเลือกไว้มักมาหลบพักอยู่แถวนี้ จากนั้นมันก็จะออกไปดื่มน้ำเหมือนอย่างเคย

มันเป็นมอนสเตอร์ตัวเดียวที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย และเป็นตัวเดียวที่ผมคิดว่าน่าจะสู้ไหว

หายากจัดๆ! มันคือสัตว์หายากอย่างแท้จริง! 

 

อ้ะ มาโน่นแล้ว! 

 

เจ้ากิ้งก่าตัวเล็กค่อยๆ ไต่ลงจากผนังอย่างระมัดระวัง รังนอนของมันน่าจะอยู่ในซอกหินที่ติดกับช่วงเพดานนั่นแหละ

ที่จริงผมก็ไม่รู้ตำแหน่งรังที่แน่ชัดหรอก เอาเป็นว่ารู้แล้วละกันว่าตอนนี้ตัวมันอยู่ไหน

ถึงเวลาทำตามแผนขั้นต่อไปแล้ว!

 

ผมค่อยๆ เข้าใกล้มันจากบนเพดาน ท้องเริ่มร้องไม่หยุดและเป็นสัญญาณเตือนให้เร่งมือขึ้นอีก

 

ไม่ต้องห่วงนะเจ้ากระเพาะ! วันนี้แกไม่ผิดหวังแน่นอน 

 

ยังดีนะที่ไอ้กิ้งก่านั่นก็ช้าไม่แพ้กัน โดยเฉพาะตอนที่มันยังไต่ผนังอยู่

ไม่นานผมก็เข้ามาประจำที่เรียบร้อย

 

ตอนนี้กิ้งก่าอยู่ในตำแหน่งที่ผมกะไว้พอดี ดูมันจะไม่สังหรณ์ใจเลยสักนิด

ยิ่งมองผมก็ยิ่งเชื่อว่าหนามที่หลังของมันทำมาจากหินจริงๆ ให้ตาย ถ้าโดนไอ้นั่นทิ่มคงเจ็บน่าดู

 

จะมามัวคิดเป็นลางแบบนี้ไม่ได้แล้ว ปากท้องกำลังหวังพึ่งผมอยู่! 

 

ผมค่อยๆ เคลื่อนตามเป้าหมายอย่างช้าๆ

ตาผมนั้นดุจดั่งนักล่า คมเหมือนเหยี่ยว! กระหายเลือดเหมือนเสือ!

ตอนนี้ก็เหลือแค่รอจังหวะ… จังหวะที่จะตัดสินทุกอย่าง

 

ตอนนี้แหละ!

 

ผมกลับตัวอย่างรวดเร็วก่อนจะเล็งไปที่เป้าหมายและ ‘พ่นกรด’ ออกไป

ทันใดนั้น ของเหลวก็พุ่งออกมาด้วยความเร็วสูง

กรดพุ่งไปถูกหนามหินบนหลัง หนำซ้ำยังกระเด็นไปโดนเท้าของมันด้วย เป็นการโจมตีอันไร้ที่ติ

 

ฮ่า! ดูเหมือนการฝึกพ่นกรดในช่วง 2 วันที่ผ่านมาจะไม่เสียเปล่านะ

 

เจ้ากิ้งก่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่กรดแผดเผาท่อนขาของมัน

มันพยายามเงยหน้ามองหาผู้โจมตี แต่ผมน่ะพุ่งออกมาแล้ว ตอนนี้กำลังไต่ผนังเพื่อไล่กวดมันแบบติดๆ ไม่พรงไม่พรางตัวอะไรแล้ว 

 

ตอนนี้ก็จะเริ่มเข้าสู่แผนขั้นที่สอง

เจ้ากิ้งก่าที่เพิ่งจะเห็นผมนั้นพยายามกวัดแกว่งกรงเล็บไปมา จากนั้นมันก็เอียงตัวมาด้านหน้าเพื่อเตรียมใช้หนามที่หลังเป็นกันชน

แต่แกเลือกสู้ผิดที่แล้วล่ะ ไอ้น้อง! แกอยากมาลองดีบนผนังนี่งั้นรึ? สกิล [แรงจับ] เลเวล 3 น่ะรู้จักมั้ย? ผนังแค่นี้สบายมาก!

อีกอย่าง ฉันทั้งเบาทั้งเร็ว แต่แกช้าเหมือนติดกระดองไว้ที่หลัง! เท้าแกก็โดนกรดเผาอีก จะไปหลบอะไรใครเค้าได้?

 

นี่คิดจะสู้จริงใช่ไหม? รนหาที่!

 

ต่อให้พูดออกไปแบบนั้น ผมก็ยังรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ อยู่ดี

นี่คือการออกล่าครั้งแรก การต่อสู้ครั้งแรกของผม! ผมจะล้มไม่ได้ ถ้าล้มก็คือทุกอย่างจบลงตรงนี้ สมาธิจงบังเกิด!

เจ้ากิ้งก่าเตรียมตั้งรับเต็มที่ แต่ก่อนที่จะเข้าระยะประชิด ผมก็หมุนตัวกลับและยิงกรดใส่มันอีกหนึ่งดอก

 

ฮ่าฮ่า! แกคิดไม่ถึงล่ะสิ!?

 

แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวดังกล่าวทำให้ขาของผมต้องทำงานอย่างหนัก แต่มันก็คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม

เจ้ากิ้งก่ากู่ร้องเสียงดังขณะโดนกรดแผดเผาที่เท้าและใบหน้า แต่แค่นี้มันไม่ถึงกับตายหรอกนะ เพราะกรดของผมมีฤทธิ์อ่อนเกินไป ยังไม่รุนแรงที่จะทำแบบนั้นได้

 

พอผมเข้าไปถึงระยะโจมตี เราทั้งคู่ก็เริ่ม ‘การต่อสู้แบบเก้ๆ กังๆ บนผนัง’

เจ้ากิ้งก่าพยายามแทงเล็บหรือไม่ก็หนามที่หลังใส่ก่อนจะชักตัวกลับ ส่วนผมก็พยายามใช้ปากงับๆ โดยหวังว่าจะฟลุคไปโดนขาหรือไม่ก็ใบหน้าของมัน (TL:-*-)

 

เสียงการต่อสู้ของเราดังสะท้อนไปทั่วบริเวณ ทำเอาหินที่อยู่ใกล้ๆ รวมถึงเสาเอากาศของผมสั่นไปหมด

ผมเห็นมาหลายครั้งแล้วว่าในการต่อสู้แบบนี้นั้น ผู้ชนะอาจเป็นฝ่ายที่เข้ามาร่วมแจมหลังสุด หรือก็คือฝ่ายที่สามนั่นเอง จะปล่อยให้ยืดเยื้อแบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้!

 

หลังจากที่เราชักกะเย่อกันไปมา ผมก็สังเกตุเห็นว่าเจ้ากิ้งก่าเริ่มหอบหายใจแรงขึ้น พลังงานที่มันใช้ต่อสู้บนผนังนั้นน่าจะใกล้หมดแล้วสินะ

 

มันครวญครางอย่างสิ้นหวังก่อนจะพุ่งหนามที่หลังใส่ดวงตาผมด้วยแรงเฮือกสุดท้าย!

รอไรล่ะ หลบสิโว้ยยย!

ความคิดแล่นเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็วและทำให้ผมถ่างขาออกไปด้านข้างซึ่งทำให้ส่วนลำตัวติดราบไปกับผนัง

การเคลื่อนไหวนี้ต้องใช้แรงจับและพลังงานมหาศาล แต่ผมก็ทำสำเร็จ!

หนามแหลมคมแฉลบเข้ากับส่วนหัวของผมแบบถากๆ แทน

 

โอกาสแ!

 

ก่อนที่มันจะถอยหนี ผมก็พุ่งเข้าไปงับตรงส่วนหัวของมัน

กิ้งก่าส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ขากรรไกรของผมฝังแน่นไม่ยอมขยับออกแม้แต่นิดเดียว

 

ขอโทษนะไอ้น้องรัก แต่แกต้องมาเป็นอาหารให้พี่ใหญ่แล้วล่ะ!

 

ตอนนี้ก็มาถึงแผนขั้นสุดท้าย ผมรวบรวมแรงที่มีเพื่อที่จะเตรียมตัว… โดดดดด!

 

เพราะโดนงับอย่างแน่นหนา เจ้ากิ้งก่าก็เลยตกลงมาพร้อมกันโดยมีผมอยู่ด้านบนน่ะนะ

มันพยายามยืดกรงเล็บออกไปครูดกับผนังหินเพื่อชะลอความเร็ว แต่เพราะโดนกรดถึงสองครั้ง บวกกับการต่อสู้ที่แล้วมา… เล็บของมันเลยหักได้ถูกจังหวะมาก

 

เราก็เลยได้บินด้วยกันต่อ…

 

ตู้ม!!!

 

แรงกระแทกทำให้ผมต้องปล่อยปากออก แต่นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนเช่นกัน… ส่วนที่ไม่อยู่ในแผนก็คือการกระเด็นออกมานอนหงายในสภาพ ‘มดสิ้นท่า’ นี่แหละ

ต้องรีบพลิกตัวกลับให้ได้!

ขาทั้ง 6 ส่ายไปมาอย่างน่าอนารถ ก่อนที่ผมจะลองใช้วิธีกลิ้งไปมาจนสำเร็จ

 

ผมเริ่มเพ่งตามองเหยื่ออันน่าสมเพชซึ่งดูท่าว่าจะได้รับแรงกระแทกส่วนใหญ่ไปเต็มๆ

หนามแหลมและสันหลังของมันดูเหมือนจะเข้าไปติดอยู่ในหลุมพรางที่ผมขุดเตรียมไว้ก่อน

 

มั่วฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

 

เห็นหรือยังไอ้กิ้งก่าหน้าโง่? นี่แหละคือสติปัญญาอันปราดเปรื่องของมนุษย์ที่ถูกผสานรวมเข้ากับทักษะการขุดสุดพิสดาร!

ผมจงใจทำให้ดินแถวนี้ร่วนกว่าปกติ หนามที่หลังของกิ้งก่าก็เลยจมลึกและทำให้มันพลิกตัวไม่ได้

 

นี่คือกลยุทธ์ที่ทำให้ผมเกือบบ้ามา 2 วันเต็มๆ!

ผมต้องใช้ทุกอย่างตั้งแต่พ่นกรด สู้บนผนัง ขากรรไกร ความฉลาดของมนุษย์ และสกิลขุดเพื่อเอาชนะเหยื่อตัวนี้

 

แต่ต่อให้แผนฟังดูดีขนาดใน การที่จะทำให้มันตกลงมานั้นก็ถือเป็นเรื่องที่เสี่ยงเอามากๆ

โชคดีที่มันใช้เส้นทางเดิมเพื่อเดินทางไปยังสระน้ำ ไม่งั้นผมก็คงได้ขุดดินเก้อ

 

พอเหยื่อถูกทำให้ขยับไปไหนไม่ได้ ผมก็รู้สึกผ่อนคลายทันที

ก่อนจะทำอะไรต่อ ขอยิงกรดใส่ตัวมันอีกสัก 2 ทีละกัน! 

 

[พ่นกรด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 2]

 

ทีงี้ล่ะเร็วเชียว!? บางทีสกิลของผมอาจจะเพิ่มเร็วขึ้นถ้าได้ใช้กับศัตรูจริงๆ ล่ะมั้ง?

 

นี่เป็นอีกเรื่องที่ควรเก็บมาคิด… แต่ต้องหลังจากหาอะไรใส่ท้องก่อนนะ

 

ผมหวังว่าเจ้ากิ่งก่าจะตายหลังโดนกรดไปอีกสองชุด แต่ธรรมชาตินั้นช่างโหดร้าย…

หลังจากฟังมันคร่ำครวญอยู่อีกกว่า 10 นาที สุดท้ายผมก็ทำใจแข็งแล้วก็ใช้ขากรรไกรในการ… เอ่อ… จบชีวิตของมัน 

 

[กัด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 3]

 

การเข่นฆ่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้า… แต่สกิลเพิ่มเร็วแบบนี้มันก็ดีอยู่หรอกน้า~