ผมเคลื่อนที่ออกจากเขตทะเลสาบด้วยความระมัดระวัง

เอาตรงๆ นะ ตอนนี้ผมนี่แหละเหยื่อเกรดเอ ใครๆ ก็อยากวิ่งเข้ามางับหัว

 

การอำพรางตัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้

 

ถ้าเทียบกับมอนสเตอร์ในระดับเดียวกันแล้ว ผมคิดว่าตัวเองเก็บไบโอแมสได้เยอะกว่ามาก… เพราะมีอาชีพเสริมเป็นนักขุดสุสาน เก็บสมบัติหลังจากที่ตัวอื่นสู้กันเสร็จแล้ว 

แต่น่าเสียดายที่วิธีนี้ทำให้ไม่ได้ค่าประสบการณ์มากเท่าไหร่

 

หากไม่นับแจ็คพอตตอนที่ฝูงลูกหมาป่ามังกรสู้กับกลุ่มตะขาบ แผนงานปกติของผมคือการเลือกเหยื่ออย่างพิถีพิถัน… เลือกตัวที่อ่อนแอกว่านั่นแหละ ว่าง่ายๆ -*-

 

คงจะดีไม่น้อยถ้าผมสามารถล่าเหยื่อแบบ 1-1 ได้เอง ต้องเป็นแบบชนตรงๆ ได้ด้วยนะ

 

ตอนนี้อยากได้ทั้งค่าประสบการณ์ ทั้งความมั่นใจ

จะหวังให้ตัวเองเดินมาเจอเหยื่อใกล้ตายแบบทุกวี่ทุกวันมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกนะ

 

ผมซ่อนตัวไปตามซอกหลืบ พยายามลับประสาทสัมผัสให้คมกริบ

 

หลังจากได้กินครั้งล่าสุด ทั้ง HP และเสาอากาศของผมก็กลับสู่สภาพปกติอีกครั้ง ส่วนขาที่หักน่ะหายมาตั้งนานแล้ว

 

ป่านี่ยังคงเป็นสถานที่ปริศนาสำหรับผม ทุกอย่างดูเพี้ยนไปหมด เหมือนกับต้นเฟิร์นสีส้มๆ ที่อยู่ตรงหน้านี่ไง

ที่ปลายใบของมันยังมีเส้นหนวดบางๆ ถูกปล่อยลงมาคลอเคลียกับพื้นด้วย

 

จ้างให้ก็ไม่แตะ!…

 

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมลองเอาหินมาโยนใส่มันแทน… เงียบ

ตอนนี้สัญชาตญาณของผมยังร้องเตือนอยู่เลยนะ ถ้าเอาสิ่งมีชีวิตมาแตะๆ มันอาจให้ผลที่ต่างออกไปก็ได้

 

หมอเวลาลองละ ไปต่อดีกว่า

 

ผมเดินมาเจอกับมอนสเตอร์หลายอย่างตามทาง มีทั้งฝูงขนาดเล็กไปจนถึงขนาดใหญ่ มีฝูงลิงวิ่งเล่นอยู่ตรงต้นไม้ใหญ่ข้างทางด้วย

แน่นอนว่าทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องเดินอ้อมพวกมัน

 

ถ้ามีพี่น้องในโคโลนี่มาเดินด้วยก็ดีสิ!

 

ได้เห็นมอนสเตอร์อยู่กันเป็นฝูงแล้วก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจซะเหลือเกิน

 

ต่อมาก็เจอเข้ากับฝูงลูกหมาป่ามังกร ขนาดไอ้พวกนี้ผมยังแหยมด้วยไม่ได้เลย

 

ไม่เจออะไรที่พอสู้ด้วยได้สักอย่าง

 

ถ้ามดหน้าตึงได้ ป่านนี้คงตึงจนเอาไม้กลองมาตีเล่นได้เลย… แต่มันก็ทำให้ผมคิดอะไรบางอย่างออก

 

ปีนต้นไม้!

 

ผมเดินหาต้นไม้เหมาะๆ (พวกที่หน้าตาเหมือนต้นดักแมลงนี่ขอบาย) ก่อนจะไต่ขึ้นไปข้างบน

 

โอ้วววว เห็นไกลขึ้นเยอะ!

จงดูซะ นี่คือพลังเนตรของข้า! ข้ามีพลังแล้ว!!!

 

อ้า!

 

มีอะไรบางอย่างอยู่ที่เนินนั่น น่าจะเป็นเต็นท์? อาจเป็นค่ายของเจ้าพวกนั้นก็ได้…

 

ต้องตามไปสืบ!

 

ผมมุ่งหน้าเข้าสู่จุดหมายทันที

 

บอกก่อนเลยว่าไม่ได้ไปหาเรื่องใคร ถ้าถูกเจอเข้าล่ะก็ คงได้ตายก่อนพูดว่า ‘หนูแค่ผ่านมาเฉยๆ’ ซะอีก

 

ผมเดินทางตามซอกหลืบต่างๆ พยายามเคลื่อนที่แบบไม่ให้เกิดเสียงและหลีกเลี่ยงมอนสเตอร์ทุกตัว

 

พอขึ้นเนินได้ประมาณครึ่งทาง สายตาก็เริ่มจับภาพของนักล่าได้

พวกมันกำลังนั่งเป็นวงกลมโดยใช้หินก้อนใหญ่แทนเก้าอี้

ตรงกลางน่าจะเป็นกองไฟหรือไม่ก็หม้อต้มซุปละมั้ง?

 

ตัวค่ายนั้นมีเต็นท์อยู่ด้วยกัน 3 แห่ง มีกองถุงขนาดใหญ่มากมายซึ่งผมเดาว่าน่าจะเป็นซากของมอนสเตอร์ที่มีมูลค่า

 

มีเชือกผูกติดอยู่กับปลายเสาไม้สองเสาซึ่งตอนแรกผมคิดว่าเป็นราวตากผ้า แต่พอมองดีๆ แล้วถึงรู้ว่าสิ่งที่อยู่บนนั้นคือหนังมอนสเตอร์ตากแห้ง

 

นี่คงเป็นกลุ่มที่ล่ามอนสเตอร์เพื่อเอาคอร์กับวัตถุดิบต่างๆ ไปขายบนพื้นผิว

 

ผมอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างดี งั้นขอดูต่ออีกหน่อยละกัน

 

พอเห็นภาพตรงหน้าแล้ว ความคิดบ้าๆ บางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้น… หึหึ

 

ความอดทนคือทุกสิ่งทุกอย่างของมอนสเตอร์ ผมยังจำประโยคนี้ได้ขึ้นใจ

 

ผ่านไปอีก 2-3 ชั่วโมง พวกมันก็เริ่มลุกไปหยิบอาวุธและสิ่งของต่างๆ เพื่อออกล่าอีกครั้ง

บางคนต้องสวมเกราะที่ถอดทิ้งไว้ ตรวจสอบอาวุธชิ้นต่างๆ และตะโกนคุยกันไปมา

 

ไม่นานผมก็ได้เห็นภาพน่าสนใจอีกอย่าง

 

พอเดินออกจากค่ายไปประมาณ 10 เมตร ทั้งห้าก็หยุดลงขณะที่จอมเวทหญิงตั้งสมาธิและเริ่มร่ายคาถาบางอย่าง

นี่น่าจะเป็นเวทมนตร์ที่ซับซ้อนอยู่นะ ร่ายซะนานเลย ต่อมาเธอก็ร่ายมันจบและแตะปลายไม้เท้าลงพื้น

 

ทันใดนั้น ก้อนหินธรรมดาๆ ที่วางอยู่รอบค่ายก็เริ่มส่องแสงจ้าก่อนจะดับลงในเวลาต่อมา

 

พอทำ ‘พิธี’ นี้เสร็จแล้ว ทั้งห้าก็เดินออกไปทางทะเลสาบอีกครั้ง

 

ดูเหมือนพวกมันจะออกไปซุ่มโจมตีมอนสเตอร์ที่ทะเลสาบ จากนั้นก็กลับมาพักที่ค่าย รอให้เวลาผ่านไปอีกหน่อย แล้วก็กลับไปที่ทะเลสาบ ทำแบบนี้ซ้ำไปมา

 

เป็นวิธีล่ามอนสเตอร์ที่มีประสิทธิภาพจริงๆ

 

เพื่อความปลอดภัย ผมตามไปสอดแนมพวกมันต่ออีกหน่อยเพื่อยืนยันเรื่องนี้ก่อนจะวกกลับมาที่ค่ายอีกครั้ง

 

พวกนายคงได้คอร์มาเพียบเลยสินะ?

 

คงน่าเสียดายถ้า… มีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกมัน…

 

หึหึหึหึหึหึหึ

 

แต่ไอ้เวทมนตร์ที่ร่ายทิ้งไว้นี่สิ ค่อนข้างมั่นใจว่าถ้าเดินโง่ๆ เข้าไปแบบนี้ สัญญาณเตือนอาจจะดังขึ้นหรือไม่ผมก็อาจจะ ‘สลายร่างงงงง!’ ตรงนั้นเลย

 

จะฝ่าเข้าไปยังไงดีเนี่ย?

 

ถ้าไงเราลองใช้ ‘ทางลัด’ ดีไหม?

 

จงดูซะ! พลังของสกิลขุดเลเวล 5!

 

ผมเริ่มขุดด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี ถ้าดูจากเวลาที่พวกมันใช้ ผมน่าจะเหลือเวลาอีกประมาณชั่วโมงกว่าๆ

 

ขากรรไกรของผมทำงานด้วยความเร็วแสง มันเข้าขากับสกิลขุดได้อย่างลงตัว ไม่นานก็ผ่านจุดแนวหินเข้าไปได้ง่ายๆ

 

มั่วฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

 

ง่ายเหมือนแย่งขนมเด็ก แต่ผมไม่มีเวลามาโอ้เอ้หรอกนะ ต้องรีบไล่ดู ‘สมบัติ’ ให้หมด

เต็นท์แรกมีสิ่งของเยอะมาก จอมเวทหญิงน่าจะใช้มันร่วมกับใครอีกคน

 

ในนี้มีเสบียงอาหารอยู่ด้วย แต่นั่นไม่ใช่ของที่ผมหาอยู่

ผมเริ่มใช้ขากรรไกรงับถุงก่อนจะส่ายหัวแรงๆ คล้ายกับหมาที่กัดและสะบัดไปมานั่นแหละ

 

ก็ผมไม่มีมือแบบมนุษย์นี่! จะให้แกะเชือกมัดถุงยังไงล่ะ!?

 

หลังจากพยายามไล่กัดกองถุงอยู่ 10 นาที ผมก็พบสิ่งที่ตามหา

มันคือกระเป๋าหนังคุณภาพดีที่ดูมีมูลค่าพอสมควร…

 

ไม่สนโว้ยย งับๆๆๆๆ!

 

ไม่นาน ‘สมบัติ’ ก็กระจายออกมาเต็มพื้น

 

[พบมอนสเตอร์คอร์ที่เข้ากันได้ ต้องการเสริมคอร์ของตัวเองหรือสร้างมอนสเตอร์ขึ้นมาใหม่?]

 

แหม่ ของสะสมใช้ได้เลยนะพรรคพวก… แต่เรื่องแบบนี้ใครดีใครได้ว่ะ!

 

กระเป๋าใบนี้มีมอนสเตอร์คอร์อยู่ยี่สิบกว่าก้อน และผมก็เริ่มดูดซับพวกมันทันที

หลังจากดูดไปได้ 4 ก้อน เจ้าแกนดาล์ฟก็ออกมาทำฝันสลาย

 

[ดูดซับมอนสเตอร์คอร์ถึงขีดจำกัดสำหรับระดับวิวัฒนาการในตอนนี้แล้ว]

 

แม่งเอ้ยแกนดาล์ฟ! ใครเรียกนายเนี่ย!

 

นี่ยังเหลือคอร์อีกตั้ง 17 ก้อนแหนะ! ทำไมถึงทำกันแบบนี้!?

แม้เวลาจะเหลือน้อยเต็มที แต่ผมก็อดโวยวาย(ในใจ)ขึ้นมาไม่ได้

 

สุดท้ายแล้วผมก็เอาพวกมันมากองรวมกันก่อนจะใช้ขากรรไกรงับๆ

ด้วยความต่างของขนาด สุดท้ายผมก็คว้าออกมาได้แค่ 4 ก้อน

 

เอาล่ะ เจ็บใจหน่อยๆ แต่แค่นี้ก็แค่นี้

 

ถอยยยยย!

 

ผมเด้งลงหลุมราวกับหัวขโมย เดินทางผ่านอุโมงค์ที่ขุด เด้งออกมาจากอีกด้าน และรีบวิ่งหายเข้าป่าไป

 

ไม่นานผมก็พบกับต้นไม้ใหญ่และเริ่มขุดรูลงไปด้านล่าง ขอฝังเก็บไว้ตรงนี้ก่อน

แหม่ เริ่มจากเป็นมด แล้วก็กลายเป็นโจร สุดท้ายเปลี่ยนมาเป็นโจรสลัดฝังสมบัติ 

 

พอวิวัฒนาการแล้วหวังว่าจะได้กลับมาใช้พวกมันนะ

 

น่าเสียดายจริงๆ ที่ผมยิ้มไม่ได้

อา~ สุขสำราญใจ! ขอบใจมากนะ ไอ้พวกมนุษย์งี่เง่า!

—————

คอมเม้น รีวิว กดแชร์ เพื่ออนาคตที่สดใสของนักแปลด้วยนะครับ

ฝากผลงานเรื่องอื่นด้วยครับ : https://bit.ly/392q3QX (นิยาย&การ์ตูน)

ติดตามแฟนเพจนักแปล:  EP:IC Translation