Chrysalis ชาตินี้พี่ขอเกิดเป็นมด - ตอนที่ 29 จระเข้ลงจอด

ความรู้ใหม่!

 

งั้นนน ถ้าผมดูดซับคอร์ของมอนสเตอร์ตัวอื่น ผมก็จะเพิ่ม MP ของตัวเองได้ใช่ไหม?

 

เยี่ยมยอด!

 

นั่นหมายความว่าผมสามารถฝึกสกิลผันแปรมานาเพิ่มได้ แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ผมได้รับความรู้ใหม่มาเก็บใส่สมอง

 

ถ้าอยากเพิ่มขีดจำกัด MP ผมจะต้องดูดซับคอร์เพิ่ม

 

เหมือนจะต้องเสี่ยงกันอีกแล้วแฮะ เพราะมอนสเตอร์ที่มีคอร์นี้จะต้องวิวัฒนาการมาแล้วอย่างน้อย 1-2 ครั้งหรือมากกว่า

ว่ากันตามตรงก็คือพวกมันแข็งแกร่งมาก และไม่ใช่ตัวที่ผมอยากยุ่งด้วยเท่าไหร่

 

ครั้งนี้นับว่าโชคดีสุดๆ

ผมไม่คิดหรอกนะว่าในอนาคตจะได้มอนสเตอร์คอร์มาง่ายๆ แบบนี้

 

หมดเวลาคิดแล้ว! ต้องรีบตามโคตรไอ้เข้ให้ทัน!

 

นี่ต่อให้มันเดินช้าๆ ผมก็คงต้องวิ่งอยู่ดี

อา~ แล้วผมก็มาอยู่ใต้ร่มเงา(หาง)อันแสนปลอดภัยของมันอีกครั้ง

 

ไม่นานเราก็มาถึงจุดหมายของเจ้านี่

 

พื้นที่่่ป่าด้านหน้านั้นโดนแหวกออกจนเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน

 

ที่นี่คือทะเลสาบ

 

ปริมาณน้ำมหาศาลถูกบรรจุอยู่ในแอ่งขนาดใหญ่ และแน่นอน มันเต็มไปด้วยแสงสีฟ้า

หลังจากเดินทางมาเป็นเวลา 1 ชั่วโมง เราน่าจะอยู่ใกล้จุดศูนย์กลางของโพรงป่านี้มากขึ้นเรื่อยๆ แต่บางอย่างทำให้ผมรู้สึกว่ามันอยู่ห่างไกลออกไปอีกเยอะ

 

ทะเลสาบนี้กว้างประมาณ 100 เมตร รอบๆ ยังมีแม่น้ำลำธารขนาดเล็กแตกแขนงออกไปอีก

ผมคิดว่าด้านล่างน่าจะมีน้ำบาดาลอยู่นะ เพราะกระแสน้ำเป็นแบบไหลขึ้นจากด้านล่างของชั้นหิน จากนั้นก็ไหลต่อไปยังแม่น้ำสายต่างๆ

 

สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจมากก็คือเส้นแสงสองเส้นที่กำลังหมุนวนไปมาอยู่ใต้ทะเลสาบ

จะว่าไปก็เหมือนเส้นที่เกลียวคู่กันเลยนะ แบบ DNA ไง

ดูเหมือนเส้นทั้งสองจะเชื่อมต่อกับแหล่งน้ำด้านล่าง มันก็เลยหมุนไป-

 

มานา!

 

ผมว่าผมเคยเห็นอะไรแบบนี้มาแล้วนะ จากที่โพรงแรกไง! แต่ว่ามันดูเจือจางกว่านี้มาก

ชัดเจนแล้วว่าน้ำในทะเลสาบนี้ถูกอัดแน่นไปด้วยมานา สรรพคุณก็น่าจะคล้ายๆ กันหรือรุนแรงกว่า

 

หากมองไปรอบๆ ก็จะเห็นว่ามีมอนสเตอร์หลากชนิดกำลังดื่มน้ำกันอย่างเอร็ดอร่อย… อร่อยก็บ้าแล้ว

บางทีหลายตัวอาจจะมีคอร์อยู่แล้ว แต่พวกมันแค่ดื่มเพื่อเติม MP ที่ขาดไปเท่านั้น

 

สายตาโง่ๆ ของผมพอจะมองเห็นมอนสเตอร์ทั้งหลากหลายแบบและขนาด บางตัวก็เคยเห็นมาแล้ว บ้างก็เพิ่งจะเห็นเป็นครั้งแรก

 

มีกลุ่มก้อนตะขาบให้เห็นเหมือนเคย ข้างในเหมือนจะมีตะขาบสีแปลกๆ ด้วยนะ แต่มองยากหน่อยเพราะไอ้ตัวธรรมดามันกลบซะมิดเลย

 

หรือผมอาจจะตาฝาดไปเองก็ได้…

 

ลูกหมาป่ามังกรที่วิวัฒนาการแล้วก็อยู่ที่นี่เช่นกัน มันดูตัวใหญ่และน่าเกรงขามกว่าเดิมมาก ส่วนที่เพิ่มขึ้นมาก็คือขนแผงคอซึ่งคล้ายกับของสิงโตตัวผู้

 

สาบานได้เลยนะว่าตาของมันเหมือนจะ ‘ติดไฟ’ อยู่ คล้ายกับว่ามีความร้อนแผ่ออกมามากจนอากาศข้างหน้าถูกบิดเบือน

 

เห้อ~ ช่วงนี้ตาฝาดบ่อยเหลือเกินนะเรา

 

ยังมีตัวแปลกๆ ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนด้วยนะ ทั้งตัวที่เหมือนกอลิล่าแต่แขนล่ำกว่า แถมมีหน้าเหมือนค้างคาว ตรงส่วนขาก็มีลูกลิงตัวเล็กๆ วิ่งเล่นอยู่เต็มไปหมด

 

มีมอนสเตอร์ที่เหมือนกับการ์กอยล์ยักษ์รวมอยู่ด้วย นี่แหละคือไอ้พวกอสูรเวหาที่ผมเห็นตอนมาใหม่ๆ

 

ถัดจากนั้นไปก็เป็นกิ้งก่าหนามที่วิวัฒนาการแล้ว ตัวของมันดูไม่ใหญ่กว่าแต่ก่อนเท่าไหร่ แต่ร่างกายของมันอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ส่วนหนามที่หลังก็ดูน่ากลัวสุดๆ

 

ตัวต่อมาน่าจะเป็นวัวกระทิงหุ้มเกราะล่ะมั้ง ขาของมันค่อนข้างสั้น ทว่าส่วนหัวและตัวนั้นประดับไปด้วยเกราะป้องกันหนาทึบ

 

ยิ่งพยายามมองมากเท่าไหร่ ความหลากหลายของพวกมันก็ทำให้ผมรู้สึกตาลายมากขึ้น

ข้างล่างนี่มีมอนสเตอร์อยู่กี่สายพันธุ์กันนะ?

 

ถ้าต้องมาไล่จำทุกตัวก็ตายพอดี!

 

น่าเสียดายที่ผมคงสู้กับพวกมันแทบไม่ได้เลย สงสัยต้องพึ่งดวงอีกแล้วสิ

 

พอเห็นโคตรไอ้เข้เดินมาที่ขอบทะเลสาบ มอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ๆ ก็แหวกทางให้มันเป็นการใหญ่

พี่ยักษ์ของเราลงไปนอนตรงส่วนที่เป็นโคลน นี่คือจุดที่มันสามารถเหยียดแข้งขาและแช่น้ำไปด้วยได้อย่างสบายอารมณ์

 

เป็นเจ้าที่มันดีอย่างนี้นี่เอง!

 

จากมอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆ ไม่มีตัวไหนเลยที่สามารถเทียบเคียงมันได้

 

การ์ราโลชนี่เจ๋งดีนะ มีลูกมีหลานออกมาก็เจ๋งไปหมด!

 

ตรงนี้น่าจะมี ‘สนธิสัญญาสงบศึก’ เหมือนกับโพรงแรก งั้นขอไปชิมน้ำหน่อยละกัน

 

แซ่บบบบบบบ!

 

โอ้ว!

 

แผละๆ!

 

ยังแสบถึงทรวงไม่เปลี่ยน ที่ต่างจากเดิมก็คือพลังในน้ำถูกดูดมาไว้ในคอร์ของผมแทน ยังดีที่ไม่ต้องรู้สึกแสบยันลำไส้เหมือนแต่ก่อนแล้ว

 

พอดูค่าสถานะก็พบว่าได้ MP กลับมา 2 แต้ม

 

ได้การละ!

 

ผมลงไปจิบน้ำอีกครั้งเพื่อเติม MP จนเต็ม จากนั้นก็นั่งรอให้ความปวดแสบปวดร้อนหายไป

 

เพราะสามารถเติม MP ที่นี่ได้เรื่อยๆ มันจึงเป็นสถานที่เหมาะสมสำหรับการฝึกสกิลผันแปรมานา

ผมสามารถฝึกสกิลสลับกับกินน้ำไปเรื่อยๆ ได้

ทำแบบนี้จนกว่าจะหิวแล้วค่อยออกไปล่าเหยื่ออีกครั้ง!

 

ผมเริ่มหาที่สร้างรังนอนแห่งใหม่ โครงสร้างที่คิดไว้ก็ง่ายๆ เหมือนเดิม จากนั้นจึงเริ่มลงมือขุดทันที

 

ตำแหน่งที่ผมเลือกนั้นอยู่ใกล้กับพื้นที่ส่วนตัวของโคตรไอ้เข้ มั่นใจได้เลยว่าไม่มีนักล่าตัวไหนกล้าเข้ามาใกล้จุดนี้แน่นอน

 

พอได้ที่ดีแล้วผมก็เริ่มฝึกสกิลต่อทันที นำ MP ออกมาจากคอร์แล้วก็ *ฟู่วววว*

แหม่ ถ้าถือบ้องอยู่ด้วยนี่คือชัดเจนเลย

 

เห้ออ!

 

ทำกี่ครั้งก็ยากอยู่ดีนะ ผมต้องใช้สมาธิแบบสุดๆ พอทำต่อไปอีก 3 ครั้ง แกนดาล์ฟก็เริ่มรู้สึกเห็นใจ

 

[ผันแปรมานา เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 2]

 

เย่!!!!

 

คำนี้แหละที่รอคอย!

 

ผมเริ่มฝึกต่ออีกครั้ง โดยร่วมแล้วมันก็ง่ายขึ้นนิดนึง แต่แค่นิดเดียวจริงๆ…

 

คิดว่าแค่เลเวลเดียวคงจะไม่ค่อยเห็นผลเท่าไหร่

 

อย่างน้อยๆ รอบนี้ก็ทำได้ครบทั้ง 6 ครั้งโดยที่สมาธิไม่แตกก่อน

 

พอ MP หมดแล้วผมก็ลากตัวเองออกไปข้างนอกเพื่อดื่มน้ำต่อ

 

สิ่งที่ผมรู้สึกผิดหวังมากในตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องที่เดินมากับพี่เข้เกือบทั้งวันแล้ว แต่กลับไม่พบร่องรอยฟีโรโมนเลยสักจุด

 

ไม่มีเลยแม้แต่จุดเดียว

 

ผมได้แต่คิดเรื่องนี้ซ้ำไปมาขณะดื่มน้ำ

 

…

 

เดี๋ยวก่อนนะ!

 

ถ้ามอนสเตอร์จากแทบทุกพื้นที่มาดื่มน้ำที่นี่ งั้นสมาชิกจากโคโลนี่ของผมก็น่าจะทำแบบเดียวกันสิ!

ไม่มีทางเลยที่มดลาดตระเวนจะเดินผ่านแหล่งน้ำที่อุดมไปด้วยมานาไปเฉยๆ

อย่างน้อยๆ มันก็ต้องทิ้งฟีโรโมนไว้ให้มดตัวอื่นบ้างแหละ!

 

มาถูกทางแล้ว!

 

พอ MP กลับมาเต็มอีกครั้ง ผมก็รีบวิ่งไปรอบๆ ทะเลสาบ พยายามเอาเสาอากาศ (ข้างที่ขาดงอกกลับมาประมาณ 50% แล้ว) แตะนู่นนี่ไปเรื่อยเพื่อหากลิ่นอันคุ้นเคย

 

มอนสเตอร์ตัวอื่นๆ มองมาด้วยความสงสัย แต่ผมไม่มีเวลามาสนใจพวกมันหรอ- อ้ะ! เดินสะดุดหางของหมาป่ามังกร!

ดีนะที่มันแค่ชะงักนิดๆ ก่อนจะทำท่าลังเลและลงไปดื่มน้ำต่อ

 

ฟู่วว~ รอดตัวไป

 

พอผมเดินมาได้ครึ่งสระ เสาอากาศก็สั่นเป็นการใหญ่เพราะเจออะไรเข้าแล้ว

 

อยู่นี่เอง!

 —————

คอมเม้น กดแชร์ กดไลค์ รีวิว เพื่ออนาคตที่สดใสของนักแปลด้วยนะครับ

ติดตามแฟนเพจนักแปล:  EP:IC Translation

อ่านตอนล่าสุดได้ที่ MyNovel :  https://bit.ly/2Xps6vX