Chrysalis ชาตินี้พี่ขอเกิดเป็นมด - ตอนที่ 23 บุกรุก

ผมสวาปามอย่างไวและพยายามเก็บเกี่ยวไบโอแมสให้ได้มากที่สุด

 

[กลืนกินไบโอแมสแหล่งใหม่: ลูปัสดราโคคับ, ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

[ปลดล็อคข้อมูลพื้นฐานของลูปัสดราโคคับ]

 

[ลูปัสดราโคคับ: ลูกหมาป่ามังกร หมาป่ามังกรที่มีอายุยังน้อย มีคุณสมบัติต้านทานไฟสูงมาก

 

รอบนี้ข้อมูลใช้ได้ สรุปคือพวกมันยังเป็นเด็กๆ อยู่เลยสินะ? เด็กยังไงวะ? โคตรโหด

 

รีบกินต่อดีกว่า!

 

เสียงนั่นใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว สายตาของผมยังไม่เห็นอะไรนะ แต่รู้สึกได้เลยว่าบางอย่างที่คุณก็รู้ว่าใครกำลังจะมาถึง

 

ถ้ามีเวลาอีกสักชั่วโมง ไม่สิ แค่ 10 นาทีก็พอแล้ว! ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว ยัดอย่างเดียว!

 

[ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

ต้อง

 

กิน

 

ไปเรื่อยๆ

 

[ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

ซวยแล้ว เริ่มอิ่มละเนี่ย ตอนนี้ผมส่งลูกหมาป่ามังกรลงกระเพาะไปแล้ว 1 ตัวเต็มๆ

 

ท้องจะแตก!

 

เดี๋ยวก่อนนะ! เพิ่งนึกอะไรน่าขยะแขยงดีๆ ออก… เป็นสิ่งที่ผมได้เรียนรู้มาจากการเลี้ยงโคโลนี่มดที่บ้าน

 

มดมีกระเพาะสองอัน… มดลาดตระเวนกับมดงานจะไม่ได้แบกเหยื่อกลับรังเสมอไป บางครั้งพวกมันก็กลืนเหยื่อลงไปใน ‘กระเพาะพิเศษ’ จากนั้นจึงเดินกลับรังและขย้อนอาหารออกมาให้มดตัวอื่นกินต่อ

 

ถ้าจำไม่ผิด สายพันธุ์มดน้ำผึ้งนั้นทำยิ่งกว่านี้อีก

พวกมดงานบางตัวจะเปลี่ยนตัวเองเป็น ‘แหล่งบรรจุอาหาร’

ส่วนท้องของมันจะขยายใหญ่ออกจนมีขนาดประมาณเท่าเล็บหัวนิ้วก้อยเลยทีเดียว

 

ถ้ากระเพาะปกติของผมเต็มแล้ว…

 

งั้นเอามาเก็บไว้ใน ‘กระเพาะเพื่อนฝูง’ ก่อนละกัน!

 

ยัดต่อได้!

 

ผมไปจัดการพวกตะขาบต่อและสวาปามทุกอย่างให้เร็วที่สุด

 

เสียงยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผมต้องทำงานแข่งกับเวลา

ตอนนี้มีเสียงอื่นมาเพิ่มด้วยสิ ทั้งเสียงดาบและเสียงตูมตามจากเวทมนตร์ อ้อ เสียงกรีดร้องของมอนสเตอร์ด้วย

 

แค่ไบโอแมสอีกแต้มเดียวแล้วผมก็จะเผ่นแน่บทันที

 

เร็วเข้าเซ่!

 

เร็วเข้า!

 

[ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

สักที! แต้งกิ้วแกนดาล์ฟ!

 

โกโกโกโกโกโก~ ผมต้องถอยกลับรังนอน ต่อด้วยการเผ่นลงรูลึกแบบด่วนๆ

 

แต่พอจะเร่งฝีเท้าเท่านั้นแหละ เอื้อออออก ตูดหนักเกิน ไบโอแมสแม่งเยอะจนท้องลากไปกับพื้น

 

ม่ายยยยย ไม่เอาแบบนี้!

 

ผมใส่แรงที่ขาแบบเต็มที่ ทั้งยันและดึงตัวเองไปที่ผนังและเริ่มปีนขึ้น

 

ตัวหนักชิบ!

 

ปีนๆๆๆ ปีนขึ้นสิวะไอ้มดอ้วนนน!

 

ไม่นานผมก็ทำสำเร็จและเคลื่อนที่กลับรังนอน เสียงของมอนสเตอร์ด้านล่างดังสนั่นไปหมด พวกมันกำลังประชันกับทหารมนุษย์อย่างกล้าหาญ… แต่ก็แพ้ยับเยิน

 

รังอยู่ข้างหน้านั่นแล้ว อีก 10 เมตร!

 

ข้างล่างนั่นมัน!? ตรงนี้ก็มีทหารอยู่ด้วย!

 

อำพรางตัวขั้นสูง! อย่าแป้กตอนนี้นะโว้ยยย!

 

ฮึดๆ หน่อยแอนโธนี่ บินปายยยย!

 

ทหารเคลื่อนที่ออกมาจากอุโมงค์มากขึ้นเรื่อยๆ

พวกมันจัดกลุ่มกันอย่างเป็นระเบียบและสังหารมอนสเตอร์ทุกตัวที่พบ

มีบางกลุ่มเคลื่อนไปยังส่วนผนังและคอยยิงธนูกับเวทมนตร์อย่างต่อเนื่อง

จากนั้นเหล่าทหารราบก็จะวิ่งไปเก็บพวกที่ยังไม่ตายอีกต่อ

 

ฆ่าล้างผลาญกันเห็นๆ!

 

ในที่สุดผมก็มาถึงอุโมงค์และรีบไต่ไปที่รูทันที

ผมพุ่งทะยานเข้าไปในนั้นจนกระทั้งรู้ตัว… ว่าเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียว!

 

ส่วนท้องมันใหญ่เกิน เข้ารูไม่ได้!?

แม่งเอ้ย! นี่เราจะมาตายเพราะความโลภเหรอเนี่ย!? ใครก็ได้ไปเอาแหวนแลนเทิร์นส้มมาให้ใส่หน่อยซิ!

 

ยันตัวเข้าปายยย

 

ผมใช้ขาทั้ง 4 ข้างที่เข้ามาแล้วยันปากหลุมสุดชีวิต

 

เสียง ‘ป๊อบ’ เบาๆ ดังขึ้นเพื่อเป็นการบอกว่าทำสำเร็จ แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมพุ่งลงมาและเอาหน้าถากไปกับพื้น 

 

โอเคตอนนี้คงปลอดภัยชั่วคราว ต้องรีบใช้ไบโอแมสแล้วก็หนีลงข้างล่างทันทีเลย

 

[ต้องการซื้อ ตา +1 และขา +1? จำเป็นต้องใช้ 4 ไบโอแมส]

 

ลุยยยย!

 

ไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งก็ไม่ชินสักทีแฮะ โดยเฉพาะต่อมกรดนี่สุดจริงขอบอก แต่ผมไม่มีเวลามานั่งเล่นอยู่ตรงนี้แล้ว พวกทหารอาจทำลายม่านดินเมื่อไหร่ก็ได้

 

ผมตะเกียกตะกายมาที่หลุมดำมืดและเริ่มไต่ลงไปข้างล่างทันที

รอบนี้น้ำหนักตัวเปลี่ยน จุดศูนย์ถ่วงก็เปลี่ยนไปด้วย หากเดินไม่ระวังก็คงแค่ตกตายสถานเดียว!

 

หวังว่าขา +1 จะรับน้ำหนักตัวไหวและทำให้มันปลอดภัยขึ้นนะ

 

พอลงมาได้ประมาณครึ่งทางก็ได้ยินเสียงตูมตามสะท้อนลงมาจากด้านบน ตามมาด้วยเศษดินที่ตกลงมา

 

เห็นแบบนี้ก็คิดได้อย่างเดียว

 

พวกมันระเบิดม่านดินเข้ามาแล้ว! อีกเดี๋ยวคงเดินผ่านรังนอนแล้วก็มาที่ปากหลุมนี่!

 

ผมพยามเร่งฝีเท้าขึ้นอีก เล็บเริ่มเกาะผนังไว้ไม่ค่อยจะอยู่ แต่ถึงคราวเสี่ยงมันก็ต้องเสี่ยงอ่ะนะ

 

ในที่สุดผมก็ลงมาถึงด้านล่างอย่างปลอดภัย แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกปลอดภัยเลยวะ?

 

เป็นไปได้ว่าพวกทหารอาจปีนลงมาและสำรวจที่นี่ด้วย นั่นหมายความว่าจะมัวนั่งพักตรงนี้ไม่ได้

ผมมุ่งหน้าต่อไปยังอุโมงค์แคบๆ ที่มีเส้นทางคดเคี้ยว

 

แต่ก่อนจะออกไปที่ป่านั้นยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำก่อน หวังว่ามันจะไม่กินเวลานานเกินไปนะ

 

[ต้องการใช้เมนูวิวัฒนาการหรือไม่?]

 

ต้องการด่วนๆ!

 

[ขอแสดงความยินดีด้วยที่มาถึงเลเวลสูงสุดของสปีชีส์ปัจจุบัน

ผลจากการวิวัฒนาการ มอนสเตอร์จะเปลี่ยนรูปร่างและได้รับค่าสถานะมากมาย

 

คำเตือน: การวิวัฒนาการจะทำให้ได้รับค่าประสบการณ์และไบโอแมสยากขึ้น โดยเฉพาะจากมอนสเตอร์ที่มีระดับวิวัฒนาการต่ำกว่า

 

ตัวเลือกวิวัฒนาการ:

•           มดงานโตเต็มวัย (ฟอร์มิก้า)

•           บีบอัดมอนสเตอร์คอร์]

 

โอ้โห! ตัวเลือกสองอย่างงั้นเหรอ?

 

…

 

นี่ไม่ใช่เวลามาอมพะนำนะแกนดาล์ฟ ขอรายละเอียดหน่อย!

 

[มดงานโตเต็มวัย – พัฒนามาจากตัวอ่อนมดงาน ค่าสถานะจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ปลดล็อคสกิลใหม่

 

บีบอัดมอนสเตอร์คอร์ – บีบอัดมานาที่ได้รับเข้าไปในมอนสเตอร์คอร์

คอร์ ทำให้มอนสเตอร์สามารถกักเก็บและใช้ MP ได้ สามารถนำไปใช้เพิ่มพลังวิวัฒนาการในครั้งถัดไปได้ ปริมาณมานาที่มี: 100% ครบแล้ว]

 

โอเคคคคค

 

คร่าวๆ คือ ถ้าอยากเพิ่มค่าสถานะตอนนี้เลย ผมก็ต้องเลื่อนขั้นเป็นมดงานโตเต็มวัยในสายพันธุ์ฟอร์มิก้า

 

มาดูอีกอันกันบ้าง

 

ตัวเลือกที่สองนี่ดูลึกลับอยู่นะ งั้นในโลกนี้ก็มีมอนสเตอร์คอร์อยู่จริงน่ะสิ! แถมมันยังทำให้ผมกักเก็บ MP ได้ด้วย!

ถ้าเก็บ MP ได้ งั้นต่อไปผมก็จะใช้เวทมนต์ได้สิ! ตื่นเต้น ตื่นตา ตื่นใจ!

 

เอ่อ เมื่อกี้แกนดาลฟ์บอกว่าได้มานาครบ 100% นี่คือไม่ต้องไปหามาเพิ่มแล้วใช่ไหม?

แล้วผมไปได้มาตอนไหนวะ? อาจจะเดินไปแล้วมันเข้าตัวเอง หรือจะเป็นไอ้น้ำในสระนั่น? ที่แสบร้อนแทบตายนั่นคือร่างกายรับมานาเข้าไปหรอกเหรอ?

 

ถ้าอยากเพิ่มเปอร์เซ็นต์เอาชีวิตรอด แน่นอนว่ามดงานโตเต็มวัยจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า แต่การบีบอัดคอร์จะเป็นกุญแจเบิกทางสู่การใช้เวทมนตร์ อันนี้ก็น่าสนอยู่นะ!

มันอาจไม่ช่วยเพิ่มเปอร์เซ็นต์เอาชีวิตรอด แต่ผลลัพธ์ในระยะยาวน่าจะออกมาดีกว่า!

 

แบบนี้คงเหมือนกับพวกที่เก่งตอนท้ายเกมไงล่ะ!

 

[ในการวิวัฒนาการครั้งนี้ ต้องการเลือกบีบอัดมอนสเตอร์คอร์ใช่หรือไม่?]

 

…. ใช่!

 

แล้วทุกอย่างก็ดับวูบลง…

 —————

คอมเม้น กดแชร์ กดไลค์ เพื่ออนาคตที่สดใสของนักแปลด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

ติดตามแฟนเพจนักแปล:  EP:IC Translation

อ่านตอนล่าสุดได้ที่ MyNovel :  https://bit.ly/2Xps6vX