Chrysalis ชาตินี้พี่ขอเกิดเป็นมด - ตอนที่ 21 ตาต่อตา

เห้อ วันนี้งานยุ่งไปหมดเลย

คนที่เคยพูดไว้ว่า ‘ยิ่งความเสี่ยงสูง รางวัลก็ยิ่งมากตาม’ นี่มันรู้จริงนี่หว่า

 

เรื่องนี้ใครๆ เขาก็รู้กันนั่นแหละ แต่ถ้าเลือกได้ผมคงไม่อย่างเสี่ยงแบบตอนนี้

นี่ไม่ใช่การทำธุรกิจที่ถ้าพลาด อย่างมากก็ล้มละลาย งานนี่พลาดแล้วมันเอาถึงตายเลยนะ!!

 

จงดูซะ รางวัลของผู้ชนะ!

 

ชื่อ: แอนโธนี่

เลเวล: 4

 

ค่าพละกำลัง: 15

ค่าความทนทาน: 12

ค่าความหลักแหลม: 25

ค่าความมุ่งมั่น: 18

 

HP: 28

MP: 0

 

สกิล: ขุด เลเวล 4 ; พ่นกรด เลเวล 5 ; แรงจับ เลเวล 4 ; กัด เลเวล 4; อำพรางตัวขั้นสูง เลเวล 1; สัมผัสห้วงลึก เลเวล 2;

กลายพันธุ์: ตา +3, หนวดเสาอากาศ +2, ต่อมกรด +2

สปีชีส์ : ตัวอ่อนมดงาน (ฟอร์มิก้า)

แต้มสกิล: 1

ไบโอแมส: 4

 

หลังจากกินกิ้งก่าหนามและซากที่เหลือของทากปะการัง ผมก็ได้ไบโอแมสมาอีก 2 แต้ม

ผมคิดว่าควรจะเก็บแต้มไว้สักพักและหันไปล่าทากปะการังอีกตัว

วิธีการก็เหมือนเดิมเป๊ะ แต่เผอิญว่าคราวนี้หลบช้าไปหน่อย ก็เลยเลยโดนกรดเข้าให้

 

แม่เจ้า…. เย็บยิ่งกว่าโดนไฟลวกอีก แต่ทีใครทีมันอะเนอะ

ด้านหลังเปลือกส่วนอกของผมละลายหายไปกึ่งหนึ่ง (-10 HP) แต่ดีนะที่มันกัดมาไม่ถึงข้างใน

ขนาดโดนแค่ถากๆ HP ยังหายไปตั้งหนึ่งในสาม!

ความคิดที่จะกลายพันธุ์เปลือกเพิ่มสูงขึ้นทันที แต่ช่วงนี้มีตัวเลือกจำเป็นเยอะมาก!

 

ยังดีที่ผมได้กินไอ้ทากแสนแสบนั่น (กินอย่างนาน) และได้ HP คืนมา 8 จนแผลเกือบจะหายดีแล้ว

 

หลังจากใช้สกิลพ่นกรดมาอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดมันก็มาถึงเลเวล 5 จนได้!

พร้อมจะอัพเกรดมานานแล้ว~

 

ยังมีสกิลอีก 2-3 อย่างที่ผมอยากซื้อ แต่ใครจะพลาดโอกาสอัพเกรดสกิลโจมตีที่เอาไว้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องกันล่ะ?

 

[พ่นกรด -> พ่นกรดรุนแรง 1 แต้ม: สกิลพ่นกรดที่ผ่านการอัพเกรด เพิ่มระยะและความแม่นยำ รวมไปถึงพลังโจมตีจากการที่ระยะเพิ่มขึ้น]

 

กดซื้อรัวๆ!

 

อา~ ความอบอุ่นจากการเรียนสกิลเข้ามาโลมเลียสมองของผมอย่างช้าๆ ซี้ดซ้าด!

 

คราวนี้จะได้ยิงไกลออกมาอีกหน่อย แบบนี้คงปลอดภัยกว่าเดิมด้วย

ต้องไม่ลืมนะว่าผมเป็นมดตัวประมาณเมตรนึง และไอ้การยิงจากระยะ 5-10 เมตรนี่มันถือว่าใกล้มาก

งานนี้มีแต่ได้กับได้!

 

ถ้าเกิดว่าหาทางเพิ่มแต้มสกิลได้มากกว่านี้ก็ดีสิ

ผมต้องเลเวลอัพอีกครั้งให้เร็วที่สุด เพราะหลายสกิลเริ่มจะใกล้เลเวล 5 เข้ามาทุกทีแล้ว

ที่คิดไว้คือ 5 แล้วอัพเลยไรงี้ เพราะถ้าปล่อยค้างไว้ ค่าประสบกรณ์ที่ได้เพิ่มก็สูญเปล่าสิ…

 

โอเค มาถึงช่วงกระตุกจิตกระชากใจละ

 

ไบโอแมส…

 

ผมอยากกลายพันธุ์ให้เป็นตา+4 อยู่นะ

สายตาที่ดีจะทำให้ผมหาเหยื่อ โดยเฉพาะเหยื่อที่อยู่ตัวเดียวได้ง่ายขึ้น นอกจากนั้นมันยังช่วยเรื่องการหลีกเลี่ยงศัตรูที่อยู่กันเป็นฝูงด้วย เป็นของที่จำเป็นยิ่งชีพ!

 

แต่ถ้าผมหันไปเน้นเรื่องสู้แทนล่ะ?

ตัวเลือกอันดับหนึ่งก็จะตกเป็นของต่อมกรดทันที นั่นหมายความว่าผมจะเหลือไบโอแมสอีก 1 แต้มไว้สำหรับขา เปลือก หรือไม่ก็ขากรรไกร

 

มาลองตัดไปทีละอย่างดีกว่า เปลือก +1 นี่ขอบาย จะกระดาษหนึ่งแผ่นหรือสองแผ่นซ้อนกันมันก็ยังบางไปอยู่ดี

 

ขา +1 นี่สิค่อยน่าสนหน่อย ผมจะได้สำรวจ ต่อสู้ และเผ่นหนีได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ขากรรไกร +1 นี่เฉยๆ เพราะถ้ามันใหญ่และแข็งแกร่งขึ้น ผมก็คงขุดดินดีขึ้นอีกนิด โจมตีระยะใกล้แรงขึ้นอีกหน่อย แต่ช่วงนี้คงไม่ได้ไปจิกใครเขาหรอก อย่างมากก็แค่กิ้งก่าหนามนั่นแหละ

 

นั่นหมายความว่าผมมีแค่สองตัวเหลือเท่านั้น ไม่ตา +4 ก็ ต่อมกรด +3 กับ ขา +1

จะเน้นการตรวจจับต่อไปดีหรือเปล่าหว่า?

ถ้าต้องเลือกระหว่างของที่คุ้นเคยมากกว่ากับของที่ยังไม่แน่ใจ… ก็คงเป็นอย่างแรกนะ

เห็นศัตรูก่อนที่มันจะเห็นเรานี่แหละ ดีงามสุดแล้ว

 

ตามนั้นเลย

 

[ต้องการซื้อ ตา +4? จำเป็นต้องใช้ 4 ไบโอแมส]

 

เห้อ…

 

มาๆ จัดไป ลุย!

 

เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!

 

ผมบรรยายไม่ถูกเลยว่ามันเป็นความรู้สึกแบบไหน รู้สึกได้ว่าดวงตาโตขึ้นอีกหน่อย

มันขยายออกจนเปลือกต้องขยับเขยื้อนเล็กน้อยเพื่อเพิ่มพื้นที่ให้กับมัน

 

แกนดาลฟ์… ขอละ… ช่วยไรอย่าง… ทำให้มันหยุดสักทีสิโว้ยยย!

 

เกลียดช่วงกลายพันธุ์จริงๆ

 

เรื่องผลลัพธ์นี่ไม่เถียง เด็ดมาก แต่ตอนทำนี่…

 

สุดท้ายมันก็สงบลงพร้อมด้วยสายตาที่ดีขึ้น

 

ผมบอกได้เลยว่าตอนนี้ดวงตาชักจะปูดเลยหัวออกมาหน่อยนึงแล้ว

ความกว้างในการมองเห็นก็เพิ่มขึ้นด้วย นี่ขนาดหันหน้าตรงยังเห็นส่วนที่พ่นกรดเลยนะ!

 

บอกแล้วว่าเด็ดดวง

 

ตอนนี้สายตาก็ยังไม่ถึงขั้นมนุษย์แฮะ แต่ก็ดีกว่าตอนแรกแบบเทียบกันไม่ติดเลย 

 

ซิกๆ… มาไกลเหลือเกินนะแอนโธนี่ และอีกเดี๋ยวนายก็จะได้กลับโคโลนี่แล้ว

 

เลิกทำซึ้งเถอะ! เรายังต้องออกไปเก็บค่าประสบการณ์กับไบโอแมสกันต่ออีกนะ

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ไอ้พวกมนุษย์นั่นจะลงมาเก็บกวาดทุกอย่างที่ขวางหน้า

 

ผมกลับไปที่โพรงด้านนอกเพิ่มเริ่มออกล่าอีกครั้ง

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากลองเก็บโบนัสไบโอแมสจากเหยื่อตัวใหม่เหมือนกัน… อาจถึงเวลาแล้วที่จะได้ลองฉะกับหนูสามหาง

 

ปัญหาคือตอนนี้ต้องหามันให้เจอก่อน

พวกมันชอบอยู่กัน 2-3 ตัว แล้วก็เคลื่อนที่ได้ไวมากเลยด้วย

ขนของพวกมันดูหนาและครอบคลุมทั่วตัว มีความเป็นไปได้ว่าจะต้านทานกรดได้ระดับนึง

 

ที่ที่ผมสามารถยิงได้จะๆ ก็เหลือแค่ใบหน้าและส่วนหาง

 

ตอนนี่แค่ต้องรอหาโอกาสเหมาะๆ-

 

โอ้วว อะไรเนี่ย? ผมรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากทางด้านหน้า ต้องเป็นมอนสเตอร์สู้กันแน่เลย

 

ผมรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

 

จะว่าไปแล้ว พวกมอนสเตอร์นี่สู้กันแบบไม่มีลาพักร้อนเลยนะ น่าแปลกใจที่จำนวนดูไม่ลดลงเลย… พวกมันโผล่มาจากไหนกันเนี่ย?

 

โผล่ออกมาจากกำแพง งี้เหรอ? หรือว่ามีรัง มีพ่อมีแม่แบบที่ผมคิดไว้?

ไอ้ที่บ้าๆ นี่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้อ่ะนะ แต่พอนึกเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วมันก็น่าสงสัยจริงๆ

 

แล้วก็อีกเรื่อง เหมือนว่าเถาวัลย์จะสว่างขึ้นอีกแล้ว?

 

แสงจากเถาวัลย์แลดูสว่างขึ้นทุกๆ ชั่วโมงโดยไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย

 

ผมมั่นใจมากเรื่องนี้

 

มันจะสว่างไปไหนของมัน? สว่างไปทำไม? รอรับไอดอลไรงี้มั้ง อืมมม ดันเจี้ยนไอดอล น่าเอาไปแต่งนิยาย

 

เดาให้ตายก็ไม่มีคำตอบ มีแต่ต้องเดินหน้าต่อ

 

ผมแอบย่องเมื่อเข้ามาใกล้กลุ่มตะขาบ 4 ตัวที่กำลังต่อสู้อยู่ ครั้งนี้อีกฝ่ายไม่ใช่เข้ยักษ์แต่เป็นหมาป่าหางกิ้งก่า 3 ตัว

 

เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก… พวกตะขาบมีจำนวนมากกว่า (หึ ตามเคย) ราวกับเป็นกลุ่มเด็กเกเรในโรงเรียนไม่มีผิด แต่คมเขี้ยวของพวกหมาป่าเองก็ไม่ใช่เล่นๆ แถมส่วนหางยังใช่ปัดป้องการโจมตีได้ด้วย

 

ถึงเวลาที่มดสหประชาชาติต้องเข้าไปห้ามทัพแล้ว

 

ก่อนอื่นเลยก็ต้องใช้สกิลอำพรางตัวเพื่อหาที่เหมาะๆ ก่อน

ตอนนี้อยู่ห่างกว่าเมื่อก่อนซะด้วย อิอิ

ขอให้สกิลฉบับปรับปรุงให้เกิดประโยชน์สูงสุดละกันนะ

 

ผมเล็งเป้าและรอหาจังหวะเหมาะๆ

 

การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป สิ่งแหลมคมมากมายถูกนำมาใช้ซัดใส่กัน เสียงขู่ฟ่อและเห่าหอนดังออกมาไม่หยุด

 

ทันทีที่ทั้งสองฝั่งผละออกจากกันเล็กน้อย ผมก็จัดเข้าให้!

 

จิ้วๆ!

 

สายกรดพุ่งออกจากส่วนหลังของผมราวกับสายฟ้า

มันชนเข้ากับตะขาบกรงเล็บตัวนึงที่กำลังขู่อีกฝ่ายด้วยการชูกรงเล็บไปมา

เจ้านั่นรีบถอยออกและพยายามส่ายตัวเพื่อเอากรดร้อนๆ ออกทันที

 

หมาป่าตัวแรกคิดจะใช้จังหวะนี้ให้เป็นประโยชน์และออกวิ่งไล่ทันที

หมาป่าสองตัวที่เหลือพยายามกันไม่ให้ตะขาบอีก 3 ตัวเข้าไปช่วย นั่นทำให้เจ้าตัวแรกได้โอกาสสู้ 1-1 กับตะขาบที่มีอาการไม่สู้ดีนัก

 

น่าสนใจจริงๆ ผมขอเดิมพันข้างหมาป่านะ

 

เจ้าตะขาบเองก็ดูเหมือนจะเห็นด้วย เพราะตอนนี้มันได้แต่ถอยหลังและตวัดหางหนามออกมาด้านหน้าเพื่อขู่

หมาป่าไม่สนใจด้วยซ้ำ มันพุ่งเข้าไปทั้งแบบนั้นเลย!

 

กิ้งง!

 

ตะขาบทนรับแรงกดดันไม่ไหว มันก็เลยพยายามพุ่งสวนกลับโดยหมายจะใช้หนามพิษ…. แต่หมาป่าบิดตัวหลบทัน หนามพิษนั่นก็เลยชนเข้ากับหินแทน

 

หมาป่าไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว มันขยับไปด้านข้างโดยไม่คิดจะใช้ปากขย้ำเพราะอาจโดนอีกฝ่ายสวนด้วยกรงเล็บ และสิ่งที่มันเลือกใช้ก็คือหางแข็งๆ ที่มีแต่กล้ามเนื้อ

 

ผัวะะะะ! เปรี้ยะ!!

 —————

ติดตามแฟนเพจนักแปล:  EP:IC Translation

อ่านตอนล่าสุดได้ที่ MyNovel :  https://bit.ly/2Xps6vX