Chrysalis ชาตินี้พี่ขอเกิดเป็นมด - ตอนที่ 19 เก็บเกี่ยว

นี่มันทากหัวร้อนชัดๆ เลยนี่หว่า

นึกไม่ถึงเลยว่าแท้จริงแล้วมันจะเป็นมอนสเตอร์สุดโหดที่พ่นกรดได้

ชีวิตในนี้นี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ…

 

จะงอแงไปก็เสียเวลาเปล่า เพราะมดร้องไห้ไม่ได้นี่นะ เหลือแค่ต้องจัดการกับมันให้ได้เท่านั้น

ปัญหาคือกระสุนกรดของผมมีจำกัด ช่วงนึงจะใช้ได้ประมาณ 3-4 ครั้งเอง

ผมยังไม่ได้คำนวณเลยว่าแต่ละนัดจะฟื้นคืนกลับมาตอนไหน ดังนั้นถ้ายิงนัดสุดท้ายนี่ออกไป…

 

เพราะใช้ขากรรไกรกับมันไม่ได้ กรดคือตัวเลือกเพียงหนึ่งเดียว และครั้งนี้มันจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด

 

ผมพอจะคิดแผนออกอยู่นะ แต่ถ้าเป็นไปได้คงไม่อยากเสี่ยงแบบนี้เลย!

 

แกนดาล์ฟ ทำไมนายต้องบีบให้ฉันมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย!?

ถ้ามันไม่เข้าตาจนจริงๆ ผมคงไม่ใช้แผนนี้หรอก!

 

ผมเกร็งขากรรไกรจนแน่นก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปหาทากนรก พยายามอำพรางตัวอย่างดีที่สุดขณะเลาะเลี้ยวไปตามซอกหิน

 

[แรงจับ เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 4]

 

สักทีนะเรา! นี่ผมต้องดิ้นอยู่บนกำแพงอีกนานเท่าไหร่ก่อนที่สกิลมันจะอัพวะ!? หรือว่ามันจะนับเฉพาะตอนที่เราไต่ผนังสู้?

 

เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ตอนนี้ได้สู้จริงๆ แล้ว!

 

ทากนรกเดินผ่านกรดตัวเองอย่างไม่กลัวเกรง น่าจะเป็นเพราะเมือกของมันมีคุณสมบัติหักล้างกับกรดอยู่แล้ว

เจ้านี่คงพ่นกรดใส่เหยื่อจนตาย จากนั้นก็ดึ้บๆ เขาไปงับต่อ นี่แหละวิธีล่าเหยื่อของมัน

 

เอาล่ะนะ

 

ผมพยายามเข้าใกล้มันภายในระยะ 10 เมตร

คิดว่ามันคงจะรู้ตัวอยู่เหมือนกัน แต่ก็ยังระบุตำแหน่งแน่นอนของผมไม่เจอ

ดูแล้วทากนรกคงจะไม่ยอมหันหลังกลับง่ายๆ แน่นอน

 

ผมสูดหายใจลึกๆ และเริ่มทำตามแผนที่วางไว้… เริ่มจากยืนขึ้น… จากนั้นก็หันหลังส่ายตูดให้มันดู

เป็นไงล่ะ ดูจนตาค้างเลยล่ะสิ~

 

ดูให้เต็มสองตาเลยนะ! ชอบไหมล่ะ?

 

ดูเหมือนมันจะอึ้งไปพักนึง ไม่รู้ว่าควรทำไงกับไอ้มดปัญญาอ่อนนี่

หลังจากที่ทากนรกตั้งสติได้ มันก็เริ่มอ้าปากจนเห็นฟันอีกครั้ง

 

ตอนนี้แหละ! จิ้วๆ!

 

[พ่นกรด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 4]

 

แม่นจนแกนดาล์ฟยังต้องเห็นด้วย!

 

กระสุนกรดของผมพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง มันโค้งอย่างงดงามกลางอากาศ ก่อนจะพุ่งเร็วขึ้นเมื่อถึงจุดโค้งลง

เจ้าทากกำลังบีบตัวเพื่อเตรียมพ่นกรดชุดต่อไป แต่แล้วจู่ๆ ก็มีกระสุนกรดพุ่งใส่หน้าและไหลเข้าไปในปากของมันแทน

เอ้า ก็เห็นแกกำลังรวบรวมกรดอยู่ ก็เลยช่วยเติมให้ไง ไม่ดีเหรอ?

 

มันเริ่มออกอาการทันที

ทากนรกล่วงลงด้านล่างและไปดิ้นอยู่บนพื้นขณะที่กรดของผมกำลังย่างสดไส้ในของมัน

สิ่งที่ดูเหมือนเปลือกหอยเองก็สั่นและครูดไปกับพื้นหินจนเกิดเสียง

หวังว่าคงไม่มีตัวอะไรเดินเข้ามาดูนะ…

 

ช่างเป็นแผนการอันไร้ที่ติ!

 

เพราะเมือกป้องกันของมัน เป้าโจมตีของผมจึงมีไม่เยอะและช่องปากก็เป็นหนึ่งในนั้น

 

ผมเฝ้ามองขณะที่เหยื่อของผมได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่อง

 

โดนไปขนาดนั้นหวังว่าจะเพียงพอนะ…

 

[สังหารทากอัลไซโอเนี่ยม เลเวล 4]

 

[ได้รับค่าประสบการณ์]

 

แหล่มเลย! ในที่สุดมันก็หยุดดิ้นและเปลี่ยนเป็นดับดิ้นแทน กลายเป็นทากยักษ์เหี่ยวๆ ที่นอนตายอย่างน่าสังเวช

 

ทีนี้ก็มาถึงช่วงบุฟเฟ่ต์…

 

 อืม จะว่าไปแล้ว… นี่ผมต้อง… กินไอ้นี่จริงดิ?

 

ถ้ามดอ้วกได้ ป่านนี้ผมคงอ้วกไปแล้ว…

 

อย่าเว่อร์น่าแอนโธนี่ ขนาดคนบนโลกยังกินอะไรแบบนี้ได้เลย! แกจะมาเชิดใส่กองไบโอแมสทุกกองไม่ได้นะโว้ย! หยุดบ่นแล้วก็กินเข้าไปซะ!

 

อึก

 

ผมเข้าไปใกล้จนเห็นชั้นเมือกของมันอีกครั้ง

ตอนนี้มันคงไม่ผลิตออกมาเพิ่มแล้ว แต่ร่างกายหลายส่วนก็ยังมีไอ้ของเหลวนี่ฉาบอยู่

ผมต้องเอาพวกมันออกให้หมดก่อนจะลงมือทานได้

 

หลังจากเอาเมือกออกและเริ่มทานด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว ต้องบอกเลยว่า… แม่งเยอะชิบเป๋ง

 

[กลืนกินไบโอแมสแหล่งใหม่: ทากอัลไซโอเนี่ยม ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

[ปลดล็อคข้อมูลพื้นฐานของทากอัลไซโอเนี่ยม]

 

[ทากอัลไซโอเนี่ยม: ทากปะการัง เป็นมอนสเตอร์ที่ใช้กรดในการโจมตีศัตรู กระดูกสันหลังของมันมีพิษร้ายแรงมาก

 

[ได้รับ 1 ไบโอแมส]

 

ทุกอย่างมันชวนแหวะไปหมด แค่สัมผัสที่ได้จากเนื้อก็แทบแย่แล้ว…

 

ตอนนี้ผมจะยังไม่กินมันจนหมด ก็เลยขุดรูแล้วฝังไว้แถวนั้นก่อนจะมุ่งหน้ากลับรังนอน

ถึงมันจะเป็นการต่อสู้ที่ตึงมือ แต่ตอนนี้ผมไม่มีเวลามานอนพักยาวๆ แล้ว

นี่เป็นช่วงที่ต้องทำเวลา บอกแล้วไงว่าต้องเสี่ยงมากขึ้น

 

ผมใช้ไบโอแมสที่ได้มากลายพันธุ์ต่อมกรดให้เป็น +2 และหลังจากที่ดิ้นครวญครางเสร็จก็ออกไปลุยต่อทันที

รู้สึกได้เลยว่าร่างกายกำลังผลิตกรดออกมาเพิ่ม ตอนนี้น่าจะกลับมายิงได้ 1 นัดแต่ก็ยังไม่พอฆ่าใครได้อยู่ดี เดินหน้าสำรวจก่อนละกัน

 

สกิลแรงจับที่เพิ่มมานี่เห็นผลจริงๆ เพราะผมรู้สึกได้เลยว่าการเคลื่อนไหวบนเพดานนั้นดีขึ้น

ตอนนี้อะไรที่เพิ่มความได้เปรียบมันก็ดีไปหมดแหละ

สงสัยจริงๆ ว่าสกิลแรงจับขั้นสูงกว่านี่มันจะเป็นอะไร นี่นายคงไม่ตั้งชื่อง่ายๆ แบบสกิลแรงจับขั้นสูงใช่ไหมแกนดาล์ฟ? -*-

 

ผมเห็นพวกมอนสเตอร์เคลื่อนที่ไปมาเป็นกลุ่มเล็กๆ

มีทั้งกลุ่มหมาป่ากิ้งก่าที่กำลังหาเหยื่อ พวกตะขาบเองก็ทำลังทำเช่นเดียวกัน

 

จู่ๆ ผมก็เห็นว่ามีบางอย่างขยับอยู่ที่มุมสายตา พอพยายามมองให้ชัดๆ จึงได้เห็นร่างอันแสนคุ้นเคย

 

นี่มันน้องกิ้งก่าหนาม เพื่อนเก่าของผมนี่นา!

มันทำให้ผมนึกถึงสมัยตอนออกล่าครั้งแรกขึ้นมาทันที

ตั้งแต่หนีตายออกมาจากโพรงที่มีสระน้ำนั่น ผมก็ไม่เห็นมันอีกแล้ว

 

เอาล่ะ รายต่อไปก็แกนี่แหละ!

 

ครั้งนี้ผมจะใช้พื้นที่บนผนังและกรดเพื่อสู้กับมัน

รอบนี้คงไม่ต้องวางกับดักแล้ว ผมจะสู้กับมันตรงๆ ด้วยกรดกับขากรรไกรนี่แหละ

 

ผมย้ายมาอยู่ตรงที่ที่เห็นมันเมื่อกี้นี้และพยายามแกะรอยต่อ

จากการใช้เสาอากาศและสายตาที่พัฒนาแล้ว ในที่สุดผมก็พบว่ามันกำลังนอนพักอยู่บนหิน

ไบโอแมสที่ลงทุนไปนี่ไม่เสียเปล่าเลย!

 

พอเจอตัวมันแล้วก็ต้องแอบเข้าไปใกล้

ผมพยายามหาพื้นที่ที่ตัวเองสามารถกลับตัวได้ง่ายๆ ก่อน

ตอนนี้ผมมี ‘กระสุน’ อยู่แค่นัดเดียว หรือไม่ก็ 2 นัดเป็นอย่างต่ำ

ถ้างานนี้ไม่อยากกลับรังมือเปล่า มันต้องเข้าเป้าทุกนัด

 

เพราะมันกำลังพักผ่อน ผมเลยเข้าไปถึงระยะ 5 เมตร รวมแล้วใช้เวลาไปทั้งหมด 15 นาที

 

ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าการย่องเข้าใกล้ๆ แบบนี้มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่พูดหรอก!

กว่าจะมาถึงที่หมายได้นี่เล่นเอาเหงื่อตกเลย

ครั้งที่แล้วที่สู้กับมันเป็นอะไรที่เสี่ยงมาก มาลองดูว่าครั้งนี้จะเป็นยังไง

 

หลังจากเข้าประจำที่ ผมก็หันหลังและเล็งแบบระยะประชิด

 

ตู้ม!

 

เต็มๆ ครับ!

 

การยิงเป้าหมาย (ที่ไม่ได้ขยับ) ในระยะใกล้ทำให้เจ้ากิ้งก่าโดนเข้าที่หน้าแบบเต็มๆ

มันกรีดร้องโหยหวนก่อนจะพยายามหลับตาและนำมือมาปาดกรดออกจากหน้า

 

ผมอาศัยจังหวะนี้เพื่อเข้าระยะประชิดทันที

มันกำลังส่ายหนามที่หลังไปมาและยังไม่เลิกพยายามเอากรดออก

ผมกะจังหวะเพื่อไม่ให้โดนหนาม จากนั้นก็พุ่งไปกัดมัน!

 

ขากรรไกรของผมไม่ใช่ของที่วิเศษอะไรนัก เพราะหน้าที่หลักของมันคือไว้ใช้ขุดดิน กลบดิน ถือของ ไม่ใช่เอามาตัดหนังหรือเสียบเนื้อมอนสเตอร์ตัวอื่นแบบนี้

ด้วยเหตุนี้เอง ‘ซี่ฟัน’ ที่อยู่ตรงขากรรไกรจึงมีลักษณะแบนราบ

 

มดที่โลกบางสายพันธุ์ ตัวอย่างเช่น ‘มดวัว’ นั้นมีขากรรไกรที่คล้ายกับ ‘มดกรามกับดัก’

สรุปสั้นๆ ก็คือขากรรไกรของมันแข็งแรงมาก ลักษณะของฟันจะยาวและแหลมคม แถมแรงกัดก็มหาศาล

 

แน่นอนว่าของผมมันไม่ใช่แบบนั้น ก็เลยต้องมากัดๆๆๆ อยู่นี่ไง -*-

ถ้าสู้เรื่องคุณภาพไม่ได้ก็เน้นไปที่จำนวนละกัน!

 

รับนี่ไป! แล้วก็นี่ด้วย!

 

ผมขยับตัวไปมาและขยี้ส่วนหัวของมันครั้งแล้วครั้งเล่า

 

[กัด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 4]

 

เลเวล 4 อีกอันแล้ว! สุดยอด!

 

กิ้งก่าหนามพยายามแทงผมแบบมั่วๆ แต่ตอนนี้มันขยับตัวได้ช้าและเดาทางได้ง่ายเหลือเกิน

 

สุดท้ายมันก็หมดฤทธิ์ลง

 

[สังหารกิ้งก่าหนาม เลเวล 3]

 

[ได้รับค่าประสบการณ์]

 —————

ติดตามแฟนเพจนักแปล:  EP:IC Translation

อ่านตอนล่าสุดได้ที่ MyNovel :  https://bit.ly/2Xps6vX