เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2028 - พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เปิด (2)

ตอนที่ 2028 – พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เปิด (2)

ขั้นเหนือเทพเพียงคนเดียวก็สามารถทำร้ายเขา ราชาเทพผู้ทรงพลังได้ในการเผชิญกันซึ่ง ๆ หน้า ยิ่งกว่านั้น ขั้นเหนือเทพก็ไม่ได้รับอันตราย สิ่งนี้จะกลายเป็นความอัปยศอย่างถาวรต่อชื่อเสียงของเขาอย่างแน่นอน

“กล้าดียังไง” หยุนเหว่ยเฟิงโกรธขึ้นมาในทันที ตัวตนที่ทรงพลังแผ่ออกจากร่างของเขาห่อหุ้มเจี้ยนเฉิน

ตัวตนนั้นได้แสดงถึงราชาเทพช่วงปลายอย่างชัดเจน

หยุนเหว่ยเฟิงเป็นหนึ่งในสองของราชาเทพขั้นปลายในตระกูลหยุนทั้งหมด

เจี้ยนเฉินกลายเคร่งเครียด เขาไม่สามารถรับมือกับราชาเทพช่วงปลายได้ในตอนนี้ เขาเพียงสามารถป้องกันพวกเขาได้ก็ต่อเมื่อร่วมมือกันกับไคยะและปรมาจารย์เฉินหลง

ก่อนที่เฉินหลงจะทะลวงผ่านด่าน พวกเขาทั้งสามคนสามารถจัดการกับราชาเทพช่วงปลายทั่วไปได้

ตอนนี้ที่เฉินหลงกลายเป็นราชาเทพด้วยตัวเอง เจี้ยนเฉินก็มั่นใจอย่างเต็มที่ว่าพวกเขาสามารถฆ่าราชาเทพช่วงปลายได้ หากพวกเขาร่วมมือกัน

แน่นอนว่าต้องเป็นราชาเทพช่วงปลายที่ไม่ใช่อัจฉริยะที่มีความสามารถในการต่อสู้หรือราชาเทพช่วงสูงสุดจากบัลลังก์ราชาเทพ

“พอได้แล้ว ! ”

ในขณะนี้ เสียงอันเย็นชาดังขึ้นมา ผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลหยุนปรากฏตัวขึ้นบนดาดฟ้าอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่จ้องมองหยุนเหว่ยเฟิง

หัวใจของหยุนเหว่ยเฟิงสั่นสะเทือนจากการจ้องมองในขณะที่ความพลุ่งพล่านของเขาก็พังทลายลงทันทีเช่นกัน เขาคำนับอย่างสุภาพทันที“ คำนับ ผู้อาวุโสสูงสุด ! ”

“คำนับ ผู้อาวุโสสูงสุด ! ”

หลังจากนั้นทุกคนในตระกูลหยุนก็คำนับชายชราอย่างสุภาพ พวกเขาเคารพเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ

“คำนับ ผู้อาวุโส ! ” เจี้ยนเฉิน ไคยะและเฉินหลงคำนับเช่นกัน

ผู้อาวุโสสูงสุดมองไปที่คนทั้งสามและพูดด้วยเสียงที่กระฉับกระเฉงว่า “สหายรักของข้า ถ้าคนในตระกูลหยุนของข้าทำให้เจ้าขุ่นเคืองไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ถือสา”

“ผู้อาวุโสพูดยังงั้นได้อย่างไร? มันเป็นเพียงแค่ความเข้าใจผิดเล็กน้อย” เจี้ยนเฉินกล่าว

ผู้อาวุโสสูงสุดยิ้มแย้มอย่างมีมิตรไมตรีและมองดูผู้คนในตระกูลหยุน “เจี้ยนเฉินและเพื่อน ๆ ของเขาจะไปกับเจ้าในการเดินทางครั้งนี้ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน เมื่อเจ้าไปถึงที่นั่นแล้วและเจ้าพบว่าทั้งสามคนตกอยู่ในอันตราย เจ้าต้องช่วยเหลือพวกเขาด้วยทุกสิ่งที่เจ้ามี เข้าใจหรือไม่ ? ”

“ขอรับ ผู้อาวุโสสูงสุด!” ผู้คนในตระกูลหยุนมองดูเจี้ยนเฉินด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ในเมื่อผู้อาวุโสสูงสุดกล่าวเช่นนั้น พวกเขาก็ไม่กล้าแสดงความไม่เคารพต่อกลุ่มของเจี้ยนเฉินในยานอวกาศอีกต่อไป

เจี้ยนเฉินเข้าใจดีว่าคำพูดของผู้อาวุโสสูงสุดนั้นไม่เป็นจริง มันเป็นสิ่งที่เขาพูดเพื่อรักษาความสัมพันธ์และไม่สามารถจริงจังได้

อย่าลืมว่าไม่มีใครข้างนอกจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน เมื่อพวกเขาเข้าไปในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน พวกเขาจะโชคดีถ้าคนของครอบครัวหยุนไม่ได้ต่อต้านพวกเขาในช่วงเวลาวิกฤติ อย่าว่าแต่จะพึ่งพาอาศัยขอความช่วยเหลือ

เสียงผู้อาวุโสสูงสุดดังขึ้นมาอีกครั้ง “แม้ว่าพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นจะเปิดทุก ๆ หมื่นปี แต่จะแตกต่างกันไปหลายเดือนหรือหลายปี ยังคงอยู่บนยานอวกาศและรอการเปิด อย่าออกจากยานอวกาศในช่วงเวลานี้”

“องค์กรขนาดต่าง ๆ จากที่ราบที่อยู่ใกล้เคียงได้รวมตัวกันในอวกาศของภูมิภาคนี้แล้ว ครอบครัวหยุนของเราไม่สามารถล่วงเกินองค์กรเหล่านี้ได้ ดังนั้นอย่ายั่วยุพวกเขา อย่ายืดจมูกของเจ้าไปในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน ข้าจะไปที่ที่ราบเหอหนิวเพื่อเยี่ยมสหายเก่า ดังนั้นข้าจะไม่สามารถอยู่ดูแลเจ้าได้ในช่วงเวลาต่อไปนี้” เมื่อพูดเรื่องนี้แล้วผู้อาวุโสสูงสุดก็ออกจากยานอวกาศและหายเข้าไปในจักรวาลที่ไม่มีที่สิ้นสุดในพริบตา

“พวกเราอยู่ที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจริง ๆ หรือ ? ” เจี้ยนเฉินรู้สึกประหลาดใจเมื่อเขามองดูผู้อาวุโสสูงสุดจากไป เขามองไปรอบ ๆ และพบว่าพวกเขายังคงอยู่ในอวกาศ ไม่มีพระราชวังอยู่ในสายตาเลย

“เจ้าอาจไม่รู้ น้องเจี้ยนเฉิน เมื่อลัทธิเต๋าเนปจูนยังคงอยู่ พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นตั้งอยู่บนที่ราบเหอหนิว อย่างไรก็ตามเมื่อจอมปราชญ์สูงสุดจากโลกอื่นทำลายลัทธิ พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนก็ถูกผลักขึ้นสู่อวกาศ ตำแหน่งปัจจุบันของเราอยู่ที่ตำแหน่งประมาณคร่าว ๆ ของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน” เมื่อเห็นข้อสงสัยของเจี้ยนเฉิน หยุนเหลียนชิงอธิบายทันทีว่า “เนื่องจากค่ายกล พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจึงถูกซ่อนอยู่ในอวกาศทำให้ผู้อื่นยากที่จะหาที่ตั้งที่แน่นอนได้ มันจะปรากฏก็ต่อเมื่อมันเปิดเท่านั้น”

เจี้ยนเฉินเข้าใจ เขามาที่หัวเรืออย่างช้า ๆ และยืนอยู่ตรงนั้น ภูมิทัศน์รอบตัวเขาก็พลันเปิดขึ้นทันทีและเขารู้สึกเหมือนเขาสามารถมองเห็นอวกาศทั้งหมด

อย่างไรก็ตามดวงตาของเจี้ยนเฉินก็หรี่แคบลงในไม่ช้า ทันใดนั้นเขาก็จ้องมองไปในระยะไกลและค้นพบยานอวกาศจำนวนมากที่จอดอยู่โดยรอบ

ยานอวกาศที่จอดอยู่ตามลำพังจอดอยู่ห่างไกลจากกันอย่างมาก แม้ว่าเมื่อเจี้ยนเฉินขยายการรับรู้ทางวิญญาณของเขาให้เท่ากับราชาเทพ เขาก็ไม่สามารถเข้าใกล้ยานอวกาศลำอื่นได้

เจี้ยนเฉินสามารถมองเห็นรูปร่างอะไรบางอย่างในระยะไกลได้ แต่เนื่องจากอยู่ไกลเกินไป เขาจึงไม่สามารถมองร่างที่พร่ามัวแทบจะไม่เห็น

แม้ไกลออกไป เจี้ยนเฉินค้นพบดินแดนขนาดเท่าฝ่ามือที่ลอยอยู่ในจักรวาลที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาสามารถเห็นสายน้ำสองสามสายที่ทอดข้ามมันแบ่งแผ่นดินออกเป็นหลายภูมิภาค

เจี้ยนเฉินรู้ว่าเป็นที่ราบเหอหนิวที่ดูเหมือนมีขนาดเท่าฝ่ามือเพราะมันอยู่ไกลเกินไป

แต่ในความเป็นจริงแล้วสิ่งที่เจี้ยนเฉินตกใจก็คือที่ราบเหอหนิวมีขนาดใหญ่กว่าที่ราบเมฆาหลายเท่า

เจี้ยนเฉินและราชาเทพคนอื่น ๆ ของตระกูลหยุนเริ่มรอการเปิดตัวของพระราชวัง

เนื่องจากความขัดแย้งของเขากับหยุนชานจึงทำให้ราชาเทพของตระกูลหยุนเข้าใจถึงพลังของเจี้ยนเฉิน เป็นผลให้ราชาเทพไม่พยายามที่จะยั่วยุเขาในช่วงเวลาที่รอคอยนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเริ่มยอมรับเจี้ยนเฉิน

แม้แต่ท่านหญิงของครอบครัวหยุนก็ปิดปากของนางอย่างเชื่อฟัง อย่างไรก็ตามนางก็ยังรู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่เห็นว่าหัวฉี, ถังหลิง และโจวเซี่ยวเฉียน ซึ่งนางได้ใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อโน้มน้าวให้พ่อของนางให้มาด้วยถูกเข้ามาแทนที่ เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่นางไม่มีความคิดเห็นที่ดีเกี่ยวกับกลุ่มของเจี้ยนเฉิน

แม้ว่าอาจกล่าวได้ว่าเจี้ยนเฉินมีสถานะที่มั่นคงที่นี่ แต่คนอื่น ๆ ในตระกูลหยุนยังคงอยู่ห่างจากเขาและไม่ได้ติดต่อหรือสนทนาใด ๆ กับเขานอกเหนือจากหยุนเหลียนชิง

เจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย เขาสร้างค่ายกลที่เรียบง่ายให้กับเขา ไคยะและเฉินหลงก่อนที่จะนั่งลงบนดาดฟ้าเพื่อทำความเข้าใจกฎของกระบี่ต่อไป

“อืม ตอนนี้ให้เจ้าอิ่มอกอิ่มใจไปก่อน ข้าอยากจะดูว่าเจ้ายังจะสามารถทำตัวหยิ่งยโสได้อย่างไรเมื่อเจ้าเข้าไปในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้น” หยุนซินจ้องมองไปที่พวกเขาทั้งสามคนด้วยความโกรธแค้นในขณะที่นางแค่นเสียงอยู่ข้างใน

เพียงชั่วพริบตา เจี้ยนเฉินก็รอมาสามเดือนแล้ว เขายังไม่ได้ทะลวงผ่านด่านความเข้าใจในช่วงสามเดือนนี้ เขากลับเห็นการต่อสู้ค่อนข้างน้อย พวกเขาใช้ความรุนแรงอย่างมากและแม้กระทั่งช่วงเวลาที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็มีส่วน

ผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันในภูมิภาคของอวกาศซึ่งจำนวนยานอวกาศที่มารวมกันมีมากกว่าหนึ่งพัน มีผู้คนจำนวนมากบนยานอวกาศเหล่านั้น

ในขณะนี้ เจี้ยนเฉินก็ลืมตาขึ้นมาและพวกมันก็ทอประกาย เขาจ้องไปที่อวกาศข้างหน้า

ในเวลาเดียวกัน ไคยะและปรมาจารย์เฉินหลงดูเหมือนจะรู้สึกถึงอะไรบางสิ่งบางอย่างเช่นกัน พวกเขาลืมตาของพวกเขาพร้อมกับเจี้ยนเฉิน ไคยะร้องออกมาว่า “พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนกำลังจะเปิด ! ”

ด้วยเหตุนี้ ชีพจรพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้นอย่างฉับพลันด้วยแรงกดดันมหาศาลในอวกาศ เหมือนคลื่นยักษ์ที่ท่วมพื้นที่โดยรอบอย่างท่วมท้น ทั่วทั้งภูมิภาคสั่นสะเทือนด้วยพลังงานที่น่ากลัวสร้างระลอกคลื่นในอวกาศ

ทันใดนั้น มิติก็ฉีกขาดและก่อให้เกิดรอยแตกขนาดใหญ่มาก โถงสีฟ้าขนาดใหญ่ที่มีความยาวกว่าหนึ่งแสนเมตรและสูงหลายหมื่นเมตรก็ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากรอยแตก