เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2545 : การกลับมาของหัวหน้าพิรุณ - อ่านทั้งวัน.Com

ตอนที่ 2545 : การกลับมาของหัวหน้าพิรุณ

เมื่อเข้ามาในที่ซึ่งหัวหน้าพิรุณทำการบ่มเพาะ เจี้ยนเฉินก็ทำการตรวจสอบรอบตัวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดโดยที่ไม่คลายการระวังตัวเลยแม้แต่น้อย

แม้ว่าหัวหน้าผู้อาวุโสจะบอกว่าที่นี่ปลอดภัยอย่างมาก แต่เจี้ยนเฉินก็ไม่กล้าที่จะประมาท ยังไงซะที่นี่ก็คือที่ที่อัครสูงสุดทำการบ่มเพาะ

ยิ่งกว่านั้นนี่ก็ไม่ใช่อัครสูงสุดทั่วไป แต่เป็นคนที่อยู่จุดสูงสุดของที่ราบสำราญ

ที่นี่จัดแต่งดูเรียบง่าย โครงสร้างเพียงอย่างเดียวในที่นี่มีแค่บ้านสามชั้นหลังเล็ก ๆ

มันมีสวนโดยรอบและมีบ่อปลา นอกนั้นแล้วไม่มีอะไรอื่นอีก

มีต้นไม้และดอกไม้ที่ดูแปลกตาหลายอันปลูกไว้ที่สวนแห่งนี้ ทุกอย่างต่างก็โดดเด่นล้ำค่า กลิ่นหอมของมันทำให้จิตใจของผู้คนสงบสุขได้

มีปลาไม่กี่ตัวในบ่อน้ำ

ปลานี้เองก็ไม่ได้ธรรมดาเช่นกัน พวกมันต่างก็แผ่พลังที่แข็งแกร่งออกมา

เจี้ยนเฉินหรี่ตาลงเมื่อเห็นปลาเหล่านี้ เขารับรู้ได้ถึงพลังที่ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าราชาเทพจากตัวพวกมัน

เจี้ยนเฉิน อดไม่ได้ที่จะเดินไปข้างบ่อและมองไปที่ปลาด้านใน เขาถอนหายใจออกมาด้วยความแปลกใจ หัวหน้าพิรุณนั้นเป็นยอดฝีมือระดับสูงของที่ราบสำราญจริง ๆ แม้แต่ปลาที่นางมีในที่บ่มเพาะก็ยังโดดเด่นถึงเพียงนี้

“ฮ่าฮ่า โคลนวิญญาณที่มีปราณหยานหวง หัวหน้าพิรุณมีกล้วยไม้ห้าธาตุที่ปลูกขึ้นในโคลนวิญญาณจริง ๆ ” ตอนนั้นเสียงของเซิ่งหมิงก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังบ้าน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความยินดีที่ไม่อาจจะปกปิดได้ เจี้ยนเฉินได้เดินออกจากบ่อไปมุ่งหน้าไปยังที่บ้านทันที

แต่เจี้ยนเฉินไม่รู้ตัวเลยว่าตอนที่เดินออกมาจากบ่อปลา ปลาตัวหนึ่งกลับเงยหน้าของมันขึ้น สายตาอันพร่ามัวของมันได้สะท้อนความฉลาดของมันอกมา

ตอนนั้นปลาเหมือนจะมีความคิดของตัวเอง มันมองไปที่เจี้ยนเฉินและพื้นที่ด้านหลังบ้าน สายตาของมันกลับดูเย็นชาขึ้นมา

แต่นี่คงอยู่แค่วินาทีเดียวเท่านั้นก่อนที่จะหายไป สายตาของมันกลับไปขุ่นมัวดังเดิมและเริ่มว่ายไปมาในบ่ออย่างไร้จุดหมาย

เจี้ยนเฉินได้ไปที่หลังบ้านและพบบ่ออีกอันทีกว้างประมาณ 10 เมตร มันได้แผ่ปราณหยานหวงออกมาจากบ่อนั้น

ดอกไม้ขนาดเท่ากับจานอยู่ใจกลางบ่อ มันพิเศษอย่างมาก มันมีดอกแค่ 5 อันโดยที่แต่ละอันนั้นต่างกันออกไป พวกมันมีสีของเหล็ก, ไม้, น้ำ,ไฟและดิน

“นี่คือกล้วยไม้ห้าธาตุรึ ? ” เจี้ยนเฉินหรี่ตาลง สายตาเขาสะท้อนความสนใจออกมา ด้วยกล้วยไม้ห้าธาตุนี้ มันก็สามารถแก้ไขปัญหาของเสี่ยวหลิงได้

นอกจากนี้เสี่ยวจินเองก็ได้จะได้ประโยชนจากมันเช่นกัน

เจี้ยนเฉินไม่ได้เข้ามาในเขตหวงห้ามนี้เพื่อตัวเขาเอง ทั้งหมดก็เพื่อเสี่ยวจินและเสี่ยวหลิง

“ปราณหยานหวงหนาแน่นดีจริง ๆ ! ” เจี้ยนเฉินแอบทึ่ง ปราณหยานหวงของกล้วยไม้ห้าธาตุนี้หนาแน่นและบริสุทธิ์กว่าสมบัติสวรรค์ที่เขาได้มาจากโลกจิ๋วหยานหวงก่อนหน้านี้อีก

ยิ่งกว่านั้นเขาก็พบว่ากล้วยไม้ห้าธาตุนี้ไม่ใช่สิ่งเดียวที่มีปราณหยานหวง แม้แต่น้ำในบ่อและโคลนด้านล่างบ่อก็ยังมีปราณหยานหวง

“โคลนวิญญาณและน้ำวิญญาณคือวัตถุดิบที่ดีในการสร้างร่างกาย ยิ่งกว่านั้นโคลนและน้ำนี่ก็มาจากโลกจิ๋วหยานหวงที่ซึ่งมีปราณหยานหวงในตัว มันทำให้มันมีค่ามากกว่าเดิม มันมีโคลนวิญญาณและน้ำวิญญาณไม่มากที่มีปราณหยานหวงในโลกเซียน นายท่านต้องการมัน”

“และข้าก็ต้องการมันในการสร้างร่างกายข้าเช่นกัน” เซิ่งหมิงตื่นเต้นขึ้นมา ตอนนี้เมื่อมีโคลนวิญญาณและน้ำวิญญาณที่มีปราณหยานหวงอยู่ตรงหน้า เขาก็ยากที่จะใจเย็นได้แม้ว่าจิตใจของเขาจะหนักแน่นก็ตาม

“เมื่อข้าสร้างร่างกายขึ้นมาใหม่ด้วยโคลนวิญญาณและน้ำวิญญาณนี้แล้ว ข้าก็สามารถทะลวงผ่านจุดคอขวดได้ทันทีและขึ้นเป็นอัครสูงสุด มันจะง่ายกว่าเดิมในการทะลวงผ่านในอนาคตหากร่างข้ามีปราณหยานหวง” หัวหน้าผู้อาวุโสตื่นเต้นและคาดหวังกับอนาคตของตัวเอง

หลังจากนั้นเขาก็เอากล่องไม้ออกมาเก็บกล้วยไม้ห้าธาตุ หลังจากนั้นเขาก็เริ่มทำการเก็บโคลนและน้ำที่นั่น

เมื่อลัทธิปิศาจชั้นฟ้าก่อสงครามกับจักรวรรดิเมฆทวี ตระกูลใหญ่อื่น ๆ และจักรวรรดินิรันดร์พร้อมกับยอดฝีมือรวมถึงตัวตนโบราณต่างก็หันมาสนใจ การรับรู้วิญญาณที่แข็งแรก่งได้แผ่ครอบคลุมไปทั่วท้องฟ้า

“หัวหน้าพิรุณไม่อยู่และอัครสูงสุดทั้งสามของจักรวรรดิเมฆทวีเองก็ไม่อยู่เช่นกัน เมื่อไม่มีพวกนั้นคอยช่วย ค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตจึงไม่อาจจะปลดปล่อยพลังที่แท้จริงของมันออกมาได้ เราสามารถทำลายค่ายกลได้ง่าย ๆ หากเราลงมือจะทำลายจักรวรรดิได้ในทันที…”

“จักรวรรดิเมฆทวีเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน พวกเขาไม่คิดจะยอมแพ้ในการยึดครองทั้งที่ราบ พวกเขาจึงเป็นภัยต่อเราอย่างมาก เราอาจจะใช้โอกาสนี้ทำลายจักรวรรดิของพวกเขาได้ในครั้งเดียวหากร่วมมือกัน…”

“เราทำเช่นนั้นไม่ได้ ตราบใดที่พวกนั้นยังมีหัวหน้าพิรุณอยู่ เราก็ไม่อาจจะทำแบบนั้นได้ ทุกคนคงเข้าใจว่าหัวหน้าพิรุณนั้นแข็งแกร่งเพียงใด แม้ว่าเราจะร่วมมือกันแต่เราก็ไม่อาจจะเป็นคู่มือของหัวหน้าพิรุณได้…”

“ถูกต้อง ตราบใดที่หัวหน้าพิรุณยังมีชีวิตอยู่ เราก็ไม่อาจจะแตะต้องจักรวรรดิเมฆทวีได้ ไม่งั้นแล้วเมื่อหัวหน้าพิรุณคิดจะแก้แค้น เราอาจจะหนีไปที่อื่นได้ แต่ตระกูลของเราต้องจบสิ้นแน่ ๆ…”

บรรพชนของกลุ่มต่าง ๆ ปรึกษากัน บางคนอยากที่จะโจมตีจักรวรรดิเมฆทวีในทันที

แต่ตอนนั้นเองกลับมีเมฆดำห่อหุ้มไปทั่วจักรวรรดิเมฆทวี สายฟ้าได้ส่องประกายและผ่าลงมาเกิดแสงสว่างจ้าและเสียงที่ดังสนั่น สายฟ้าอันน่ากลัวนี้เหมือนกับสร้างรูขึ้นมาบนท้องฟ้าได้

ที่ราบสำราญราวกับเกิดห่าฝนขึ้นมา ฝนนี้ครอบคลุมพื้นที่โดยรอบ มันไม่ใช่แค่เมืองหรือแค่เขตเดียวแต่เป็นทั้งห้าเขต

ตอนนั้นหากมีใครมองเข้ามาจากมิติภายนอก พวกเขาจะพบว่าทั้งที่ราบสำราญนั้นเต็มไปด้วยชั้นเมฆหนา ฝนที่ครอบคลุมทั้งเขตเอาไว้นี้อาจจะไม่ได้ดูพิเศษสำหรับคนทั่วไปแต่สีหน้าของยอดฝีมือระดับสูงต่างก็เปลี่ยนไปเพราะมัน

ตัวตนที่แข็งแกร่งหลายคนได้ปรากฏตัวขึ้นบนอากาศและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“นะ นี่มันค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตที่แท้จริง หัวหน้าพิรุณกลับมาแล้ว หัวหน้าพิรุณกลับมาแล้ว..” ยอดฝีมือขอบเขตตั้งต้นพากันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วตะโกนออกมา สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัว