เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2518 - ผู้พิทักษ์ชาน - อ่านทั้งวัน.Com

ตอนที่ 2518 – ผู้พิทักษ์ชาน

ในเวลาเดียวกันชายวัยกลางคนในชุดขาวที่มีรูปร่างหน้าตาธรรมดายืนอยู่ข้างสระน้ำในลานอันเงียบสงบของตระกูลเทียนหยวน เขาจ้องมองเต่าสีทองที่เคลื่อนตัวผ่านสระน้ำช้า ๆ ด้วยความงุนงง

ชายวัยกลางคนเป็นหนึ่งในสามของขั้นอสงไขยขั้นปลายตระกูลเทียนหยวน ผู้พิทักษ์ซือ

ผู้พิทักษ์ซือคือขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 7 แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดา 3 คน แต่เขาก็ได้รับความเคารพอย่างสูงในตระกูลเทียนหยวน

พวกเขาทั้งหมดเป็นขั้นอสงไขยช่วงปลาย แต่ผู้พิทักษ์ชุยแตกต่างจากผู้พิทักษ์ชานและผู้พิทักษ์ฉี เขาปฏิบัติต่อสมาชิกทั้งหมดของตระกูลเทียนหยวนอย่างเป็นมิตร เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่เข้ากันกับคนอื่นได้ง่ายมาก

มันยากมากที่จะรู้สึกถึงแรงกดดันของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นจากเขา และเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทางใด ๆ เช่นกัน เขาไม่ได้แสดงความหยิ่งผยองต่อผู้อื่น

ไม่เพียงแค่นั้น แต่ผู้พิทักษ์ซือก็มีส่วนช่วยเหลือตระกูลเทียนหยวนมากที่สุดในบรรดาผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทั้งหมดที่เข้าร่วม

เป็นผลให้ผู้พิทักษ์ซือได้รับความเคารพอย่างมากจากสมาชิกคนสำคัญของตระกูลเทียนหยวน

“ผู้พิทักษ์ซือ ผู้นำได้ออกคำสั่งให้ผู้พิทักษ์ขอบเขตตั้งต้นทั้งหมดไปที่ห้องโถงใหญ่” ในขณะนี้เสียงของผู้ดูแลคนหนึ่งดังออกมาจากด้านนอกลาน

“เข้าใจแล้ว” ผู้พิทักษ์ซือกล่าวอย่างเฉยเมย เขาละสายตาออกไปจากเต่าสีทองและมุ่งความสนใจไปยังทิศทางของห้องโถง การจ้องมองของเขาลึกซึ้งขึ้น

“เจี้ยนเฉินเพิ่งกลับมา แต่เขาได้ออกคำสั่งเรียกตัวผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทั้งหมด แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำ แต่คนที่ทุกคนรับฟังก็คือหมิงตง คงไม่มีใครเชื่อฟังเขาในฐานะผู้นำ เขาจะควบคุมสถานการณ์เช่นนี้ได้หรือไม่ ? ” ผู้พิทักษ์ซือบ่นพึมพำ แววตาของเขาทอประกายในขณะที่เขาคิดกับตัวเอง “อย่าลืมว่าข้าได้เข้าร่วมตระกูลเทียนหยวนแล้วและข้าได้กลายเป็นผู้พิทักษ์ เนื่องจากผู้นำกำลังเรียกตัวผู้คน จึงเป็นการดีที่สุดถ้าข้าไป ผู้พิทักษ์ยังคงเป็นผู้พิทักษ์ในที่สุด ผู้พิทักษ์ไม่สามารถท้าทายผู้นำได้”

“นายน้อย รักษาตัวที่นี่ให้ดี ตอนนี้เราปลอดภัยมาก พวกเขาจะไม่พบเรา แน่นอน ข้าจะหาวิธีสร้างจิตวิญญาณของท่านและปลุกท่านขึ้นมาใหม่” ผู้พิทักษ์ซือมองไปที่เต่าสีทองในสระว่ายน้ำและกล่าวอย่างหนักแน่น

เต่าสีทองในสระว่ายน้ำมีขนาดเท่าฝ่ามือ ดวงตาของมันส่องแสงมืดครึ้มขณะที่มันเคลื่อนไปรอบ ๆ ในสระว่ายน้ำอย่างไร้จุดหมาย

กระดองเต่าสีทองของมันถูกจารึกไว้อย่างมหัศจรรย์ พวกมันลึกซึ้งมากและดูเหมือนว่าพวกมันจะสอดคล้องกับวิถีทางของโลก

มันรู้สึกเหมือนมีร่องรอยของวิถีปรากฏบนกระดองเต่าสีทองของมัน

ผู้พิทักษ์ซือโบกมือของเขาและค่ายกลก็ถูกสร้างขึ้นทันทีล้อมรอบสระน้ำทั้งหมด เขาเดินตรงไปยังห้องโถงในพริบตา

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นหลายคนรวมตัวกันในห้องโถงทีละคน จากขั้นอสงไขยที่ได้รับการคัดเลือก 18 คน มาปรากฏตัว 15 คน

การรวมตัวของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น 15 คน กดดันสมาชิกดั้งเดิมของตระกูลที่นั่งอยู่ที่นั่น ทุกคนลุกขึ้นยืนและเริ่มสละที่นั่งด้วยความเต็มใจ

ที่ด้านหน้าสุดของห้องโถงซึ่งใกล้กับบัลลังก์ของผู้นำมากที่สุดมี 3 ที่นั่งวางเรียงกัน ที่นั่งทั้งสามถูกเตรียมไว้สำหรับขั้นอสงไขยช่วงปลาย 3 คนของตระกูล

ในความเป็นจริงการจัดลำดับที่นั่งได้ถูกกำหนดไว้แล้ว ขั้นอสงไขยช่วงปลายทั้งหมดมีที่นั่งเป็นของพวกเขา เพราะหมิงตงเคยประชุมแบบนี้หลายครั้งในอดีต พวกเขาตัดสินใจจัดลำดับที่นั่งแบบนั้น

ผู้พิทักษ์ซือและผู้พิทักษ์ฉีนั่งอยู่ทั้งสองด้าน ในขณะที่นั่งตรงกลางเป็นของผู้พิทักษ์ชาน

แต่ตอนนี้ที่นั่งของผู้พิทักษ์ชานถูกคนอื่นแย่งไป มันถูกยึดไปโดยเฮยหยา

ผู้พิทักษ์ฉีเป็นชายชรา เขาเตี้ยและผอมเป็นหนังหุ้มกระดูกราวกับว่าเขามีเวลาเหลืออยู่ไม่มากนัก ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างชั่วร้าย

เขาเห็นเฮยหยานั่งในที่นั่งของผู้พิทักษ์ชานจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ริมฝีปากของเขาโค้งงออย่างชั่วร้าย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เขานั่งลงตรงที่นั่งและหลับตาเพื่อพักผ่อน

เขาไม่สนใจเจี้ยนเฉินผู้นั่งบนบัลลังก์ของผู้นำ เขาไม่ได้จริงจังกับเขา เขาจำคนในตระกูลเทียนหยวนได้เพียง 3 คนเท่านั้นคือหมิงตง, หมิงเซีย และซูหราน

เขาไม่ได้จริงจังกับซีหยู แม้ว่านางจะเป็นองค์หญิงแห่งจักรวรรดิซี

เมื่อผู้พิทักษ์ซือเห็นเฮยหยา ดวงตาของเขาก็หรี่ลงเช่นกัน เขามองไปที่เจี้ยนเฉินบนบัลลังก์อย่างลึกซึ้งและรู้สึกได้ว่าการประชุมในครั้งนี้อาจจะไม่สงบ

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นคนอื่น ๆ ก็ประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเฮยหยานั่งอยู่ที่ไหน พวกเขาเริ่มคุยกันอย่างลับ ๆ

ในขณะนี้ผู้พิทักษ์ชานมาถึงห้องโถง เมื่อเขาเห็นว่าคนที่ไม่คุ้นเคยเข้ามานั่งที่นั่งของเขาได้อย่างไรและเขาเป็นเพียงขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 1 เขาก็โกรธทันที

เขาก้าวไปหาเฮยหยาทีละก้าว ร่างกายกำยำของเขาดูเหมือนภูเขาซึ่งมีน้ำหนักมากมายมหาศาล จะมีเสียงดังหนักหน่วงในแต่ละก้าวทำให้ทั้งห้องโถงสั่นสะเทือน

“เจ้าเป็นใคร ? เจ้าไม่รู้หรือว่าที่นั่งนี้เป็นของใคร ? ” ผู้พิทักษ์ชานมองลงไปที่ทุกคนและจ้องไปที่เฮยหยาด้วยสายตาที่แหลมคม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่เย็นชา

ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกดั้งเดิมของตระกูลหรือผู้พิทักษ์คนอื่น ๆ พวกเขาต่างก็กลั้นหายใจ พวกเขาต้องการดูว่า เจี้ยนเฉินจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร

“เขาคือเฮยหยา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะนั่งอยู่ที่นั่น”

เฮยหยาไม่พูดอะไร เจี้ยนเฉินปฏิเสธจากบัลลังก์แทน เขานั่งที่นั่นอย่างกล้าหาญในขณะที่น้ำเสียงของเขาเย็นชาและให้ความรู้สึกถึงอำนาจที่ไม่สามารถปฏิเสธได้

ทันใดนั้นผู้พิทักษ์ชานก็จ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน ดวงตาของเขาแหลมคมและกดดันมาก อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาถัดไป เขาคิดถึงเรื่องที่เจี้ยนเฉินครอบครองน้ำนรกที่เขาอยากได้และเปลี่ยนทัศนคติของเขาทันที

“อย่างไรก็ตาม เพื่อประโยชน์ของน้ำในนรกตอนนี้ ข้าจะทนต่อไป” ผู้พิทักษ์ชานคิด เขาฝืนยิ้มและป้องมือให้เจี้ยนเฉินอย่างเป็นมิตร “เนื่องจากผู้นำบอกว่าที่นั่งนี้เป็นของเฮยหยา ข้าก็จะยกที่นั่งนี้แก่เฮยหยาในอนาคต” ด้วยเหตุนี้ผู้พิทักษ์ชานจึงดึงเก้าอี้ออกมาจากแหวนมิติของเขาและนั่งลงที่นั่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เจี้ยนเฉินมองผู้พิทักษ์ชานด้วยสายตาที่แหลมคม เขาแปลกใจเล็กน้อย เดิมทีเขาคิดว่าผู้พิทักษ์ชานจะอารมณ์เสีย แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะอดกลั้นเอาไว้ได้ สิ่งนี้ค่อนข้างเกินความคาดหมาย